- 28 Nisan 2014
- 47.409
- 127.846
- 37
-
- Konu Sahibi Mutsuzum41
- #161
Ay bütün mesajları okudum da bana bir darlanma geldi. Konu sahibi kimse sizi yargılamamışken herkes size fikir veriyorken "onu yapamam, yok yok bu olmaz, yok yok buna da hayır" diyen sizsiniz. Hatta bu sitede sakinliğiyle bildiğim N nscckts ı bile çileden çıkartmışsınız pes yani.
Öncelikle babanızı hiç anlamadım. Sevgili olmanıza izin verip ayrılmanıza mı kızıyor bu kısmı da anlamadım. Babama söyleyemem yok, savcılığa söyleyemem yok ona yok buna yok. Tam olarak ne yapmak istiyorsunuz, yani beklentiniz nedir? Babanıza kendiniz anlatmanız mı iyi yoksa elin yabancı adamının bire bin katarak anlatması mı? Tabiki sizin anlatmanız daha iyi.
Benim babam baskıcı biri değildir üzerimize titrer, başımıza birşey gelmesinden çok korkar ama o da bu konularda biraz tutucudur. Aynı şeyin çok daha fazlası benim başıma geldi. Buradaki arkadaşların başına geldiği gibi benimde geldi hatta numaram sitelere atıldı, duvarlara yazıldı neler neler. Adam alt geçitin duvarına benim numaramı yazmıştı ya kafjsjdjjd. 15 yaşımdan 16 yaşıma kadar kendim mücadele verdim. Hat gitsin diye telefonumu çaldırdım mı demedim ben bu numaradan sıkıldım bana yeni numara al mı demedim. En sonunda birgün babamı arayıp kendim söyledim çünkü tehditlere boyun eğdikçe daha fazlasını yaşatmaya çalışan, kendi içinde beslediği leş duyguya "aşk" diyen bir gençle karşı karşıyaydım. Babam durumu öğrenince bağırmadı değil, elbette kızdı AMA söylediğim için değil söylemediğim için. Çocuk en sonunda babamı arayıp "ben kızınla evlenmek istiyorum, eğer vermezsen mahalleyi karıştırırım" dedi. Salak,babamı da benim gibi zannetti ama babamdan hiç ummadığı tepkiyi alınca oturdu aşağı. O gün bugündür ara sıra yoklar beni, şuan evli 2 çocuğu olmasına rağmen.
Velhasıl bunları niye anlattım yani demem o ki baban eğer sevgili olaylarına karışmayan biriyse umduğun gibi büyük bir tepki görmezsin. Hadi babandan çekiniyorsun o zaman ailenden güvendiğin birine anlat, çocuğu arayıp abinmiş babanmış gibi konuşsunlar. İleride karşıma çıkar hayatımı mahfeder diye çekinme, ileride gelse "deli bu sevgilim, bana kafayı takmış" diye açıklama yaparsın olur biter. Senin sözüne güvenmeyenle zaten işin olmasın. 18 yaşından büyüksün, savcılığa gitsen dahi ailenin haberi olmaz. Kendine bu korkuyu, bu endişeyi yaşamayı reva mı görüyorsun?
Ne aileme gidebildim ne de polise.Oda arkadaslarim disinda guvendigim kimsem yok yasadigim yerden uzaktayim tanidigim benden buyuk birisi bile yok. Karsimdaki benden guclu ailesi arkasinda, ne yapsa destekleyen ordan burdan kurtaran babasi enistesi var yaninda. Benimkiler ise kac yasima geldim bir kere bile arkamda olduklarini hissettirmediler. Kosulsuz babamin yaninda olucagini bilsem ilk onu arar anlatirdim her seyi zaten. Bu durum yasandiginsa ne yapilmasi gerektigini ben de biliyorum baskasindan duysam direkt polise git derim. Ailemin ne tepki verecegini bilmiyorum korkuyorum. Arkamda durmasala eger tabiki yalniz basima bi caresine bakicam. Ama o durumj bile yasamak istemedim, ailemle oturup o tartismaya girmek babama bir seylsrin aksini ispatlamakla ugrasmak bunlardan kactim iste. Sonsuza kadar aile icinde bu olayla anilmaktansa hic bilmesinler kendim halledeyim dedim. Zaten anormal oldugunun farkindayim kendimi caresiz hissetmesen buraya yazip akil almazdim giderdim polise. Yapmadim aylarca kabus gibi gecti gunlerim. Simdi aramiyor yazmiyor rahatim ama psikolojik olarak iyi durumda dgilim. Ya tekrar olursa diye korkuyorum. Ama tekrar olursa da eskisi gibi olmucagimi, baska tavir alicagim.Burdaki benimle kibarca konusan buyuklerim sayesinde cesaretlendim acikcasi. Ozguvenim bu cocuk sayesinde bir kere kirildi zaten aile icinde baskin bi yanim yok onlardan cekiniyorum ama vu olayi ogrendiklerinde hicbir soz hakkim olmucakti ne dersem ssn konusma basina gelenleri biliyorsun derlerdi . Bunlari duymak istemedim. Tekrar soyluyorum kendimi hic baska sansim yokmus gibi hissetmsssm buraya yazmazdim...Ay bütün mesajları okudum da bana bir darlanma geldi. Konu sahibi kimse sizi yargılamamışken herkes size fikir veriyorken "onu yapamam, yok yok bu olmaz, yok yok buna da hayır" diyen sizsiniz. Hatta bu sitede sakinliğiyle bildiğim N nscckts ı bile çileden çıkartmışsınız pes yani.
Öncelikle babanızı hiç anlamadım. Sevgili olmanıza izin verip ayrılmanıza mı kızıyor bu kısmı da anlamadım. Babama söyleyemem yok, savcılığa söyleyemem yok ona yok buna yok. Tam olarak ne yapmak istiyorsunuz, yani beklentiniz nedir? Babanıza kendiniz anlatmanız mı iyi yoksa elin yabancı adamının bire bin katarak anlatması mı? Tabiki sizin anlatmanız daha iyi.
Benim babam baskıcı biri değildir üzerimize titrer, başımıza birşey gelmesinden çok korkar ama o da bu konularda biraz tutucudur. Aynı şeyin çok daha fazlası benim başıma geldi. Buradaki arkadaşların başına geldiği gibi benimde geldi hatta numaram sitelere atıldı, duvarlara yazıldı neler neler. Adam alt geçitin duvarına benim numaramı yazmıştı ya kafjsjdjjd. 15 yaşımdan 16 yaşıma kadar kendim mücadele verdim. Hat gitsin diye telefonumu çaldırdım mı demedim ben bu numaradan sıkıldım bana yeni numara al mı demedim. En sonunda birgün babamı arayıp kendim söyledim çünkü tehditlere boyun eğdikçe daha fazlasını yaşatmaya çalışan, kendi içinde beslediği leş duyguya "aşk" diyen bir gençle karşı karşıyaydım. Babam durumu öğrenince bağırmadı değil, elbette kızdı AMA söylediğim için değil söylemediğim için. Çocuk en sonunda babamı arayıp "ben kızınla evlenmek istiyorum, eğer vermezsen mahalleyi karıştırırım" dedi. Salak,babamı da benim gibi zannetti ama babamdan hiç ummadığı tepkiyi alınca oturdu aşağı. O gün bugündür ara sıra yoklar beni, şuan evli 2 çocuğu olmasına rağmen.
Velhasıl bunları niye anlattım yani demem o ki baban eğer sevgili olaylarına karışmayan biriyse umduğun gibi büyük bir tepki görmezsin. Hadi babandan çekiniyorsun o zaman ailenden güvendiğin birine anlat, çocuğu arayıp abinmiş babanmış gibi konuşsunlar. İleride karşıma çıkar hayatımı mahfeder diye çekinme, ileride gelse "deli bu sevgilim, bana kafayı takmış" diye açıklama yaparsın olur biter. Senin sözüne güvenmeyenle zaten işin olmasın. 18 yaşından büyüksün, savcılığa gitsen dahi ailenin haberi olmaz. Kendine bu korkuyu, bu endişeyi yaşamayı reva mı görüyorsun?
Ayrica ben burda tanimadigim insanlarla kavga etmek tartismak niyetinde degilim. Sacma bi cikmazin icinde oldugumu her seyden kacip baska yollar aradigimin da farkindayim zaten derdim de bu. Aileme soylemek istemiyorum, polise gidemiyorum, olay buyur ben ugrasirken ailem ogrenkr diye savciliga da. E hicbir sey yapamiyorum tek yapabildigim sakince konusup onun ettigi tehditlerden geri donmesini beklemekti. Boyle boyle ikna ettim hicbir sey yapmadi ha evet belki tek derdi beni korkutmakti e basardi da korkudan cesaretlenip blöf yapma ihtimaline inanmadim. Kendim zaten zor durumdayim hicbir seye cesaretim yok burda benzer olaylari yasayanlardan cesaret almaya calisiyorum ama baskalari da gelip benimle dalga geciyor. Hicbir sey istemiyormusum. E biliyorum. Once bu cocukla ne isim oldugu soruldu, sonra pohpohlanmak istedigim oldu. Benimle duzgunce konusanlara cok cok tesekkur ettim zaten. Yalniz oldugum icin ne yapmam gerektigini bilmedigimi anlayan bircok inaan oldu. Benimle benzer olaylari yasayip ailem karsisinda nasil hissettigimi de anlayan oldu. Benim amacim buydu zaten, burda beni boyle anlayabilecek insanlarla karsilasmak. Ayni seyleri yasayan insanlar da ozelden mesajlastim onlar da ne hissetigimi cok iyi anladi. Artik daha cesur ve napmam gerektigini bilen bir insanim onlara tskrar tesekkur ederim. Ama hala daha ben derdimi anlatirken hatta cozmus de durumdayim, benden yasca buyuk insanlar burda kendilerini hakli cikarma cabasi icine girmisler...Ay bütün mesajları okudum da bana bir darlanma geldi. Konu sahibi kimse sizi yargılamamışken herkes size fikir veriyorken "onu yapamam, yok yok bu olmaz, yok yok buna da hayır" diyen sizsiniz. Hatta bu sitede sakinliğiyle bildiğim N nscckts ı bile çileden çıkartmışsınız pes yani.
Öncelikle babanızı hiç anlamadım. Sevgili olmanıza izin verip ayrılmanıza mı kızıyor bu kısmı da anlamadım. Babama söyleyemem yok, savcılığa söyleyemem yok ona yok buna yok. Tam olarak ne yapmak istiyorsunuz, yani beklentiniz nedir? Babanıza kendiniz anlatmanız mı iyi yoksa elin yabancı adamının bire bin katarak anlatması mı? Tabiki sizin anlatmanız daha iyi.
Benim babam baskıcı biri değildir üzerimize titrer, başımıza birşey gelmesinden çok korkar ama o da bu konularda biraz tutucudur. Aynı şeyin çok daha fazlası benim başıma geldi. Buradaki arkadaşların başına geldiği gibi benimde geldi hatta numaram sitelere atıldı, duvarlara yazıldı neler neler. Adam alt geçitin duvarına benim numaramı yazmıştı ya kafjsjdjjd. 15 yaşımdan 16 yaşıma kadar kendim mücadele verdim. Hat gitsin diye telefonumu çaldırdım mı demedim ben bu numaradan sıkıldım bana yeni numara al mı demedim. En sonunda birgün babamı arayıp kendim söyledim çünkü tehditlere boyun eğdikçe daha fazlasını yaşatmaya çalışan, kendi içinde beslediği leş duyguya "aşk" diyen bir gençle karşı karşıyaydım. Babam durumu öğrenince bağırmadı değil, elbette kızdı AMA söylediğim için değil söylemediğim için. Çocuk en sonunda babamı arayıp "ben kızınla evlenmek istiyorum, eğer vermezsen mahalleyi karıştırırım" dedi. Salak,babamı da benim gibi zannetti ama babamdan hiç ummadığı tepkiyi alınca oturdu aşağı. O gün bugündür ara sıra yoklar beni, şuan evli 2 çocuğu olmasına rağmen.
Velhasıl bunları niye anlattım yani demem o ki baban eğer sevgili olaylarına karışmayan biriyse umduğun gibi büyük bir tepki görmezsin. Hadi babandan çekiniyorsun o zaman ailenden güvendiğin birine anlat, çocuğu arayıp abinmiş babanmış gibi konuşsunlar. İleride karşıma çıkar hayatımı mahfeder diye çekinme, ileride gelse "deli bu sevgilim, bana kafayı takmış" diye açıklama yaparsın olur biter. Senin sözüne güvenmeyenle zaten işin olmasın. 18 yaşından büyüksün, savcılığa gitsen dahi ailenin haberi olmaz. Kendine bu korkuyu, bu endişeyi yaşamayı reva mı görüyorsun?
Seni ailenle tehdit ediyor sende inanıyorsun anlatsa Şii diye anlatırdı hatta deki senin anlatmana gerek yok senin bh saçma tehditlerinden sıkıldım ben anlattım hele bir daha bana bulaş karşında abimi babamı yada kuzenlerimi bulursun de sende onu tehdit et biraz yaratıcı ol havlayan köpek ısırmazHerkese selam...Kimseye anlatamadığını derdimi sizlerle paylaşmak istedim. Konuya geceyim... Ocak ayında sevgilimden ayrildim çok kavga etmeye başlamıştık çok agresif bir insana dönüşmüştü. Işinde çok stresliydi sürekli bana patlıyordu. Artık dayanamadım ayrılmak istediğimi soyledim. Ama o hafta çok kötü kavgalar etmiştik o da bana senden nefret ediyorum diyip duruyordu. Ayrılığı onun da kabul etmesi gerekirken etmedi. Ben bitti demeden bitmez gibi seyler soylemeye basladi. Yok bitecek dedim telefonda bagirdi cagirdi baskasi mi vae ikinizi de oldururum dedi o gun. Cok korktum bu dediginin ustune gittim boyle nasil konusabiliyosun diye... Biraz sakinlestikten sonra ozur diledi tamam ayrilalim dedi kabul etti. Rahatladim ben de. Ama 1 hafta sonra aradi beni yeter artik hadi barisalim bu kadar ayrilik bize fazla dedi. O ofkeli hallerinden o kadar korkmustum ki artik onu asla istemiyordum bitmisti benim icin. Tekrar konusarak ikna etmeye calistim tatli tatli konustum onunla. En sonunda yine dayanamadi patladi o korkutucu hallerine dondu. Ben de sinirlendim biraz kotu konustum. Bu sefer sen kimsin benimle boyle konusuyorsun kimse benimle boyle konusamaz sana yapicagimi biliyorum diyip durdu. Ama surekli ayni seyleri papagan gibi tekrarliyordu. Korkunc bi geceydi benim icin yurttaydim koridor aralarinda sessiz kalmaya calisarak ona laf anlattim. Aglamaktan gozlerim kanlandi artik. Asla anlamiyordu dedigim her sey ona batiyordu. Sirf bi delilik yapmasin diye ona etmem gereken bir suru hakaret yerine ikna etmek icin tatli konustum... Yine ikna ettim bunu anlastik kapattik telefonu. Olmadi sabah gunaydin diye mesaj atmis. Cevap vermedim . Neyse birkac gun boyle devam etti hep boyleydi surekli beni tehdit ediyodu ben de sakinleatirip yolluyodum. Allahtan baska sehirlerdeyiz. Baktim bu boyle devam ediyor aradan 1 ay gecti arama beni artik ssvgilim var dedim. ( Yoktu biraksin pesimi diye soyledim cok yanlismis) takintili oldugu bir cocuk vardi onunla mi diye soedu hayir dedim. Yalan soyleme biliyorum o ikinizi de mahvedicem demeye basladi. Sonra bana benim hayatimi sen kararttin demege basladi. 1 aydir hayatimi cehenneme ceviren o. Engelledigim halde gece sabah demesen baska numaralardan arayip rahatsiz ediyordu beni. Sen bana bunlari yaptin ben de sana neler yapicam dedi. Aileme gidip yalan yanlis seyler anlatip beni rezil edicekmis. Mahallede bagirip cagirip rezil edicekmia babamin elinden beni kimse alamazmis. Aynen bunlari soyledi. Aileme anlatmak istedim ama bana destek olmazlardi... bi ihtimal olsalar diyelim yine ailemizde bir leke olarak kalirdi bu olay basima kakilirdi. Yine araya arkadaslarim girdi sakinlestirdiler bunu bir sekilde yine ikna oldu baska numaralardan aramayi kesti. Artik rahattim disarida beni bulup korkum da yoktu sokaga cikma yasaklari vardi hep evdeydim. Bu yaz arkadasindan meaaj attirmis engelleri kaldirsin konusucam onunla demis. Kaldirmadim. Bu sefer ara ara fake hesaplardan yaziyor ssni seviyorum sen de beni seviyosun biz birbirimkze aiti gibi sacma sapan seyler... Belli ki onun da psikolojisi bozuk. Kac aydir kabus gibi coktu uzerime. Bu durum boyle ddvam eder diye cok korkuyorum. Her zaman asabi yonu vardi ama bu kadar ddgildi. Cok tatli nazik bir inaandi konu ayriliga gdldi bambaska birisi oldu. Halbuki hayatina bir suru kiz girmis. Yapmadifi ssy kalmamis neden benimle ugrasiyor. Artik ne zaman huzura ericem... ailemle tehdit ettigi zamanlar kendimi oldurmeyi bile dusundum. Suan napicam fake hesaplardan yazip duedu instagramimi kapattim. Boylw idare ediyorum ama yolda karsima cikar diye cok korkuyorum. Siniri gecince mantikli konusabiliyor ama sinirlenince korkudan olduruyor beni...
* boyle adamlarla ne isin var diyenler yazmasin bile... Bilseydim boyle adam oldugunu bi isim olur muydu? Alninda yazsa ksske de bulasmasam. Her sey 1 ay icinde oldu bi anda asabi bir insana donustu ayrilmak istedim bu.
Ailemle konusamiyorum cunku tum sucu bende bilirler okuka bile yollamazlarsa diye korkuykrum. Kavga ettigimiz zamanlar dedim. Polise gidicsm dedim. Bana bir sey olmaz sana olur dedi. Bu kadar guveniyor kendisine.
Zaten birdaha olursa ki innnnsalllah olmaz boyle davranicam o zamanki korkuyla endiseyle hic bir sey dusunemedim ya yaparsa ihtimalinden onun suyuna gittim. Ama bir sey de yapmadi yapsa coktan yapardi diyorum artik ben de. Birdaha beni korkutmasina izin vermicemSeni ailenle tehdit ediyor sende inanıyorsun anlatsa Şii diye anlatırdı hatta deki senin anlatmana gerek yok senin bh saçma tehditlerinden sıkıldım ben anlattım hele bir daha bana bulaş karşında abimi babamı yada kuzenlerimi bulursun de sende onu tehdit et biraz yaratıcı ol havlayan köpek ısırmaz
Ne aileme gidebildim ne de polise.Oda arkadaslarim disinda guvendigim kimsem yok yasadigim yerden uzaktayim tanidigim benden buyuk birisi bile yok. Karsimdaki benden guclu ailesi arkasinda, ne yapsa destekleyen ordan burdan kurtaran babasi enistesi var yaninda. Benimkiler ise kac yasima geldim bir kere bile arkamda olduklarini hissettirmediler. Kosulsuz babamin yaninda olucagini bilsem ilk onu arar anlatirdim her seyi zaten. Bu durum yasandiginsa ne yapilmasi gerektigini ben de biliyorum baskasindan duysam direkt polise git derim. Ailemin ne tepki verecegini bilmiyorum korkuyorum. Arkamda durmasala eger tabiki yalniz basima bi caresine bakicam. Ama o durumj bile yasamak istemedim, ailemle oturup o tartismaya girmek babama bir seylsrin aksini ispatlamakla ugrasmak bunlardan kactim iste. Sonsuza kadar aile icinde bu olayla anilmaktansa hic bilmesinler kendim halledeyim dedim. Zaten anormal oldugunun farkindayim kendimi caresiz hissetmesen buraya yazip akil almazdim giderdim polise. Yapmadim aylarca kabus gibi gecti gunlerim. Simdi aramiyor yazmiyor rahatim ama psikolojik olarak iyi durumda dgilim. Ya tekrar olursa diye korkuyorum. Ama tekrar olursa da eskisi gibi olmucagimi, baska tavir alicagim.Burdaki benimle kibarca konusan buyuklerim sayesinde cesaretlendim acikcasi. Ozguvenim bu cocuk sayesinde bir kere kirildi zaten aile icinde baskin bi yanim yok onlardan cekiniyorum ama vu olayi ogrendiklerinde hicbir soz hakkim olmucakti ne dersem ssn konusma basina gelenleri biliyorsun derlerdi . Bunlari duymak istemedim. Tekrar soyluyorum kendimi hic baska sansim yokmus gibi hissetmsssm buraya yazmazdim...
Sen durup dururken bu tepkiyi görmedin ki. İnsanlar sana yardım etmeye çalıştıkça sen ona yok buna yok dedin,tersledin. Yani etkiye tepki. Neyse. Bak şimdi ailemin ne tepki vereceğini bilmiyorum diyorsun. Sence baban çookk sert tepki verecek olsa sevgili olaylarına göz yumar mıydı? Seni üniversiteye yollar mıydı? Tabiki hayır. Arkadaşlarımın baskıcı babaları okutmadılar bile, lise biter bitmez evlendirdiler. Ben annen baban sana kızmaz demiyorum. Elbette kızarlar. Şimdi sen kendin düşün, babandan 2 azar işitmek mi daha iyi yoksa elin adamının gelip babana 1'e 1000 katıp anlatması mı daha iyi? Söyle babana, ne olacaksa olsun en azından bu leş adamın tehditlerine maruz kalmazsın. Yaşadığım için söylüyorum bunu.. Eğer bu olayın etkilerinden kurtulmak istiyorsan mutlaka bir psikoloğa git. Zira ben geçmişte yaşadıklarımdan dolayı sinir hastası, çabuk öfkelenen birine dönüşmüştüm. Bunu doktor eşliğinde aştım. Böyle şeyler desteksiz aşılabilecek şeyler değil. Mutlaka bir profesyonel destek al, eğer doktor ilaç verirse ilacını kullan. Neden özgüvenin gitti ki? Hiçte gitmesin. Bu salak adamlar özgüvensiz insanlardan besleniyorlar. Dik dur karşısında, söyleyeceksen söyle seni şikayet edeceğim de. Hiçbir şekilde yalvarma, başka cümle kurmasına izin vermeden engelle.Ayrica ben burda tanimadigim insanlarla kavga etmek tartismak niyetinde degilim. Sacma bi cikmazin icinde oldugumu her seyden kacip baska yollar aradigimin da farkindayim zaten derdim de bu. Aileme soylemek istemiyorum, polise gidemiyorum, olay buyur ben ugrasirken ailem ogrenkr diye savciliga da. E hicbir sey yapamiyorum tek yapabildigim sakince konusup onun ettigi tehditlerden geri donmesini beklemekti. Boyle boyle ikna ettim hicbir sey yapmadi ha evet belki tek derdi beni korkutmakti e basardi da korkudan cesaretlenip blöf yapma ihtimaline inanmadim. Kendim zaten zor durumdayim hicbir seye cesaretim yok burda benzer olaylari yasayanlardan cesaret almaya calisiyorum ama baskalari da gelip benimle dalga geciyor. Hicbir sey istemiyormusum. E biliyorum. Once bu cocukla ne isim oldugu soruldu, sonra pohpohlanmak istedigim oldu. Benimle duzgunce konusanlara cok cok tesekkur ettim zaten. Yalniz oldugum icin ne yapmam gerektigini bilmedigimi anlayan bircok inaan oldu. Benimle benzer olaylari yasayip ailem karsisinda nasil hissettigimi de anlayan oldu. Benim amacim buydu zaten, burda beni boyle anlayabilecek insanlarla karsilasmak. Ayni seyleri yasayan insanlar da ozelden mesajlastim onlar da ne hissetigimi cok iyi anladi. Artik daha cesur ve napmam gerektigini bilen bir insanim onlara tskrar tesekkur ederim. Ama hala daha ben derdimi anlatirken hatta cozmus de durumdayim, benden yasca buyuk insanlar burda kendilerini hakli cikarma cabasi icine girmisler...
Konu sahibi, lütfen en azından annene anlat. Aynıları başıma geldi. Babama ulaştı fakat babam bana sadece "niye anlatmadın" diye kızdı. Şimdi olayların içeriğini tam bilmiyorum ama tek düşüncem en azından birisini bilgilendirmezsen sonra sana anlatmadığın için daha çok kızacakları yönünde. Sonradan çok daha kötü olabilir.Herkese selam...Kimseye anlatamadığını derdimi sizlerle paylaşmak istedim. Konuya geceyim... Ocak ayında sevgilimden ayrildim çok kavga etmeye başlamıştık çok agresif bir insana dönüşmüştü. Işinde çok stresliydi sürekli bana patlıyordu. Artık dayanamadım ayrılmak istediğimi soyledim. Ama o hafta çok kötü kavgalar etmiştik o da bana senden nefret ediyorum diyip duruyordu. Ayrılığı onun da kabul etmesi gerekirken etmedi. Ben bitti demeden bitmez gibi seyler soylemeye basladi. Yok bitecek dedim telefonda bagirdi cagirdi baskasi mi vae ikinizi de oldururum dedi o gun. Cok korktum bu dediginin ustune gittim boyle nasil konusabiliyosun diye... Biraz sakinlestikten sonra ozur diledi tamam ayrilalim dedi kabul etti. Rahatladim ben de. Ama 1 hafta sonra aradi beni yeter artik hadi barisalim bu kadar ayrilik bize fazla dedi. O ofkeli hallerinden o kadar korkmustum ki artik onu asla istemiyordum bitmisti benim icin. Tekrar konusarak ikna etmeye calistim tatli tatli konustum onunla. En sonunda yine dayanamadi patladi o korkutucu hallerine dondu. Ben de sinirlendim biraz kotu konustum. Bu sefer sen kimsin benimle boyle konusuyorsun kimse benimle boyle konusamaz sana yapicagimi biliyorum diyip durdu. Ama surekli ayni seyleri papagan gibi tekrarliyordu. Korkunc bi geceydi benim icin yurttaydim koridor aralarinda sessiz kalmaya calisarak ona laf anlattim. Aglamaktan gozlerim kanlandi artik. Asla anlamiyordu dedigim her sey ona batiyordu. Sirf bi delilik yapmasin diye ona etmem gereken bir suru hakaret yerine ikna etmek icin tatli konustum... Yine ikna ettim bunu anlastik kapattik telefonu. Olmadi sabah gunaydin diye mesaj atmis. Cevap vermedim . Neyse birkac gun boyle devam etti hep boyleydi surekli beni tehdit ediyodu ben de sakinleatirip yolluyodum. Allahtan baska sehirlerdeyiz. Baktim bu boyle devam ediyor aradan 1 ay gecti arama beni artik ssvgilim var dedim. ( Yoktu biraksin pesimi diye soyledim cok yanlismis) takintili oldugu bir cocuk vardi onunla mi diye soedu hayir dedim. Yalan soyleme biliyorum o ikinizi de mahvedicem demeye basladi. Sonra bana benim hayatimi sen kararttin demege basladi. 1 aydir hayatimi cehenneme ceviren o. Engelledigim halde gece sabah demesen baska numaralardan arayip rahatsiz ediyordu beni. Sen bana bunlari yaptin ben de sana neler yapicam dedi. Aileme gidip yalan yanlis seyler anlatip beni rezil edicekmis. Mahallede bagirip cagirip rezil edicekmia babamin elinden beni kimse alamazmis. Aynen bunlari soyledi. Aileme anlatmak istedim ama bana destek olmazlardi... bi ihtimal olsalar diyelim yine ailemizde bir leke olarak kalirdi bu olay basima kakilirdi. Yine araya arkadaslarim girdi sakinlestirdiler bunu bir sekilde yine ikna oldu baska numaralardan aramayi kesti. Artik rahattim disarida beni bulup korkum da yoktu sokaga cikma yasaklari vardi hep evdeydim. Bu yaz arkadasindan meaaj attirmis engelleri kaldirsin konusucam onunla demis. Kaldirmadim. Bu sefer ara ara fake hesaplardan yaziyor ssni seviyorum sen de beni seviyosun biz birbirimkze aiti gibi sacma sapan seyler... Belli ki onun da psikolojisi bozuk. Kac aydir kabus gibi coktu uzerime. Bu durum boyle ddvam eder diye cok korkuyorum. Her zaman asabi yonu vardi ama bu kadar ddgildi. Cok tatli nazik bir inaandi konu ayriliga gdldi bambaska birisi oldu. Halbuki hayatina bir suru kiz girmis. Yapmadifi ssy kalmamis neden benimle ugrasiyor. Artik ne zaman huzura ericem... ailemle tehdit ettigi zamanlar kendimi oldurmeyi bile dusundum. Suan napicam fake hesaplardan yazip duedu instagramimi kapattim. Boylw idare ediyorum ama yolda karsima cikar diye cok korkuyorum. Siniri gecince mantikli konusabiliyor ama sinirlenince korkudan olduruyor beni...
* boyle adamlarla ne isin var diyenler yazmasin bile... Bilseydim boyle adam oldugunu bi isim olur muydu? Alninda yazsa ksske de bulasmasam. Her sey 1 ay icinde oldu bi anda asabi bir insana donustu ayrilmak istedim bu.
Ailemle konusamiyorum cunku tum sucu bende bilirler okuka bile yollamazlarsa diye korkuykrum. Kavga ettigimiz zamanlar dedim. Polise gidicsm dedim. Bana bir sey olmaz sana olur dedi. Bu kadar guveniyor kendisine.
Yetiskin bir bireysiniz. Bir an önce şikâyetçi olun. Çağırdığı hicbir yere gitmeyin. Buluşmayın, konusmayin. Sosyal medya hesaplarinizi kapatin, telefon numaranizi değiştirin ve bir süre yalniz basiniza hicbir yere gitmeyin. Konusmalarinizi yazismalarinizi silmeyin. Aileniz bir yana sizin hayatinizin yaninda ailenizin takinacagi tavir ckkta önemli değil. Sonucta hoc gorusmedende bu insan size musallat olabilirdi. Ailenize iliskinizi anlatmak zorunda degilsinizHerkese selam...Kimseye anlatamadığını derdimi sizlerle paylaşmak istedim. Konuya geceyim... Ocak ayında sevgilimden ayrildim çok kavga etmeye başlamıştık çok agresif bir insana dönüşmüştü. Işinde çok stresliydi sürekli bana patlıyordu. Artık dayanamadım ayrılmak istediğimi soyledim. Ama o hafta çok kötü kavgalar etmiştik o da bana senden nefret ediyorum diyip duruyordu. Ayrılığı onun da kabul etmesi gerekirken etmedi. Ben bitti demeden bitmez gibi seyler soylemeye basladi. Yok bitecek dedim telefonda bagirdi cagirdi baskasi mi vae ikinizi de oldururum dedi o gun. Cok korktum bu dediginin ustune gittim boyle nasil konusabiliyosun diye... Biraz sakinlestikten sonra ozur diledi tamam ayrilalim dedi kabul etti. Rahatladim ben de. Ama 1 hafta sonra aradi beni yeter artik hadi barisalim bu kadar ayrilik bize fazla dedi. O ofkeli hallerinden o kadar korkmustum ki artik onu asla istemiyordum bitmisti benim icin. Tekrar konusarak ikna etmeye calistim tatli tatli konustum onunla. En sonunda yine dayanamadi patladi o korkutucu hallerine dondu. Ben de sinirlendim biraz kotu konustum. Bu sefer sen kimsin benimle boyle konusuyorsun kimse benimle boyle konusamaz sana yapicagimi biliyorum diyip durdu. Ama surekli ayni seyleri papagan gibi tekrarliyordu. Korkunc bi geceydi benim icin yurttaydim koridor aralarinda sessiz kalmaya calisarak ona laf anlattim. Aglamaktan gozlerim kanlandi artik. Asla anlamiyordu dedigim her sey ona batiyordu. Sirf bi delilik yapmasin diye ona etmem gereken bir suru hakaret yerine ikna etmek icin tatli konustum... Yine ikna ettim bunu anlastik kapattik telefonu. Olmadi sabah gunaydin diye mesaj atmis. Cevap vermedim . Neyse birkac gun boyle devam etti hep boyleydi surekli beni tehdit ediyodu ben de sakinleatirip yolluyodum. Allahtan baska sehirlerdeyiz. Baktim bu boyle devam ediyor aradan 1 ay gecti arama beni artik ssvgilim var dedim. ( Yoktu biraksin pesimi diye soyledim cok yanlismis) takintili oldugu bir cocuk vardi onunla mi diye soedu hayir dedim. Yalan soyleme biliyorum o ikinizi de mahvedicem demeye basladi. Sonra bana benim hayatimi sen kararttin demege basladi. 1 aydir hayatimi cehenneme ceviren o. Engelledigim halde gece sabah demesen baska numaralardan arayip rahatsiz ediyordu beni. Sen bana bunlari yaptin ben de sana neler yapicam dedi. Aileme gidip yalan yanlis seyler anlatip beni rezil edicekmis. Mahallede bagirip cagirip rezil edicekmia babamin elinden beni kimse alamazmis. Aynen bunlari soyledi. Aileme anlatmak istedim ama bana destek olmazlardi... bi ihtimal olsalar diyelim yine ailemizde bir leke olarak kalirdi bu olay basima kakilirdi. Yine araya arkadaslarim girdi sakinlestirdiler bunu bir sekilde yine ikna oldu baska numaralardan aramayi kesti. Artik rahattim disarida beni bulup korkum da yoktu sokaga cikma yasaklari vardi hep evdeydim. Bu yaz arkadasindan meaaj attirmis engelleri kaldirsin konusucam onunla demis. Kaldirmadim. Bu sefer ara ara fake hesaplardan yaziyor ssni seviyorum sen de beni seviyosun biz birbirimkze aiti gibi sacma sapan seyler... Belli ki onun da psikolojisi bozuk. Kac aydir kabus gibi coktu uzerime. Bu durum boyle ddvam eder diye cok korkuyorum. Her zaman asabi yonu vardi ama bu kadar ddgildi. Cok tatli nazik bir inaandi konu ayriliga gdldi bambaska birisi oldu. Halbuki hayatina bir suru kiz girmis. Yapmadifi ssy kalmamis neden benimle ugrasiyor. Artik ne zaman huzura ericem... ailemle tehdit ettigi zamanlar kendimi oldurmeyi bile dusundum. Suan napicam fake hesaplardan yazip duedu instagramimi kapattim. Boylw idare ediyorum ama yolda karsima cikar diye cok korkuyorum. Siniri gecince mantikli konusabiliyor ama sinirlenince korkudan olduruyor beni...
* boyle adamlarla ne isin var diyenler yazmasin bile... Bilseydim boyle adam oldugunu bi isim olur muydu? Alninda yazsa ksske de bulasmasam. Her sey 1 ay icinde oldu bi anda asabi bir insana donustu ayrilmak istedim bu.
Ailemle konusamiyorum cunku tum sucu bende bilirler okuka bile yollamazlarsa diye korkuykrum. Kavga ettigimiz zamanlar dedim. Polise gidicsm dedim. Bana bir sey olmaz sana olur dedi. Bu kadar guveniyor kendisine.
Birebir benzerini yaşadım mahkemeye verin savcılığa gidin hiçbirşey yapamaz. Heryerden engelleyin yeni numaralarıda. Zamanla bırakır yakanızı.Herkese selam...Kimseye anlatamadığını derdimi sizlerle paylaşmak istedim. Konuya geceyim... Ocak ayında sevgilimden ayrildim çok kavga etmeye başlamıştık çok agresif bir insana dönüşmüştü. Işinde çok stresliydi sürekli bana patlıyordu. Artık dayanamadım ayrılmak istediğimi soyledim. Ama o hafta çok kötü kavgalar etmiştik o da bana senden nefret ediyorum diyip duruyordu. Ayrılığı onun da kabul etmesi gerekirken etmedi. Ben bitti demeden bitmez gibi seyler soylemeye basladi. Yok bitecek dedim telefonda bagirdi cagirdi baskasi mi vae ikinizi de oldururum dedi o gun. Cok korktum bu dediginin ustune gittim boyle nasil konusabiliyosun diye... Biraz sakinlestikten sonra ozur diledi tamam ayrilalim dedi kabul etti. Rahatladim ben de. Ama 1 hafta sonra aradi beni yeter artik hadi barisalim bu kadar ayrilik bize fazla dedi. O ofkeli hallerinden o kadar korkmustum ki artik onu asla istemiyordum bitmisti benim icin. Tekrar konusarak ikna etmeye calistim tatli tatli konustum onunla. En sonunda yine dayanamadi patladi o korkutucu hallerine dondu. Ben de sinirlendim biraz kotu konustum. Bu sefer sen kimsin benimle boyle konusuyorsun kimse benimle boyle konusamaz sana yapicagimi biliyorum diyip durdu. Ama surekli ayni seyleri papagan gibi tekrarliyordu. Korkunc bi geceydi benim icin yurttaydim koridor aralarinda sessiz kalmaya calisarak ona laf anlattim. Aglamaktan gozlerim kanlandi artik. Asla anlamiyordu dedigim her sey ona batiyordu. Sirf bi delilik yapmasin diye ona etmem gereken bir suru hakaret yerine ikna etmek icin tatli konustum... Yine ikna ettim bunu anlastik kapattik telefonu. Olmadi sabah gunaydin diye mesaj atmis. Cevap vermedim . Neyse birkac gun boyle devam etti hep boyleydi surekli beni tehdit ediyodu ben de sakinleatirip yolluyodum. Allahtan baska sehirlerdeyiz. Baktim bu boyle devam ediyor aradan 1 ay gecti arama beni artik ssvgilim var dedim. ( Yoktu biraksin pesimi diye soyledim cok yanlismis) takintili oldugu bir cocuk vardi onunla mi diye soedu hayir dedim. Yalan soyleme biliyorum o ikinizi de mahvedicem demeye basladi. Sonra bana benim hayatimi sen kararttin demege basladi. 1 aydir hayatimi cehenneme ceviren o. Engelledigim halde gece sabah demesen baska numaralardan arayip rahatsiz ediyordu beni. Sen bana bunlari yaptin ben de sana neler yapicam dedi. Aileme gidip yalan yanlis seyler anlatip beni rezil edicekmis. Mahallede bagirip cagirip rezil edicekmia babamin elinden beni kimse alamazmis. Aynen bunlari soyledi. Aileme anlatmak istedim ama bana destek olmazlardi... bi ihtimal olsalar diyelim yine ailemizde bir leke olarak kalirdi bu olay basima kakilirdi. Yine araya arkadaslarim girdi sakinlestirdiler bunu bir sekilde yine ikna oldu baska numaralardan aramayi kesti. Artik rahattim disarida beni bulup korkum da yoktu sokaga cikma yasaklari vardi hep evdeydim. Bu yaz arkadasindan meaaj attirmis engelleri kaldirsin konusucam onunla demis. Kaldirmadim. Bu sefer ara ara fake hesaplardan yaziyor ssni seviyorum sen de beni seviyosun biz birbirimkze aiti gibi sacma sapan seyler... Belli ki onun da psikolojisi bozuk. Kac aydir kabus gibi coktu uzerime. Bu durum boyle ddvam eder diye cok korkuyorum. Her zaman asabi yonu vardi ama bu kadar ddgildi. Cok tatli nazik bir inaandi konu ayriliga gdldi bambaska birisi oldu. Halbuki hayatina bir suru kiz girmis. Yapmadifi ssy kalmamis neden benimle ugrasiyor. Artik ne zaman huzura ericem... ailemle tehdit ettigi zamanlar kendimi oldurmeyi bile dusundum. Suan napicam fake hesaplardan yazip duedu instagramimi kapattim. Boylw idare ediyorum ama yolda karsima cikar diye cok korkuyorum. Siniri gecince mantikli konusabiliyor ama sinirlenince korkudan olduruyor beni...
* boyle adamlarla ne isin var diyenler yazmasin bile... Bilseydim boyle adam oldugunu bi isim olur muydu? Alninda yazsa ksske de bulasmasam. Her sey 1 ay icinde oldu bi anda asabi bir insana donustu ayrilmak istedim bu.
Ailemle konusamiyorum cunku tum sucu bende bilirler okuka bile yollamazlarsa diye korkuykrum. Kavga ettigimiz zamanlar dedim. Polise gidicsm dedim. Bana bir sey olmaz sana olur dedi. Bu kadar guveniyor kendisine.
E gideyim ailem hic mi ogrenmicek. Ben onun ceza alacagina inanmiyorum bile ulkemizde cokca ornegi var.
Ben size zamaninda yasadigim ve o zamanlar icinde bulundugum durumun beni ne hale soktugunu anlattim.
Cokkk tesekkur ederim. Anlamadan bilmeden yargiliyorlar sadece. Birdaha beni rahatsiz ederse ayni boyle konusucam. Insallah korkar sozlerinden geri doner.
Ama ben bunlari yasamak istemiyorum. Ailemin gozunde basina bunlar gelmis biri olaraj gorunmek istemiyorum. Hatirlamasinlar bunlarj diye.Bu yuzden aileme bir sey demedim. Bu yuzden hep alttan alip karsidakiyle yuzlesmedim. Sessizce bu olaylardan kurtulmak onu uzak tutmakti amacim.
Kesinlikle öyle Aminnn diyorum. Kız daha kendi arkasında duramıyor sıfır cesaret. Ne yaşamışsa sanki duyulmasında duyulmasın sanki suç işlemiş. 2020 de şu zihniyeti zerre anlamıycam ki benim ailemde modern bi aile değildir.Ve böyle ana-babalara sahip kizlar bu yolda gidiyor.... Babam öldürür,anam döver diyip bile bile o yolda gitmek de bu tarz kızlara has bir özellikRabbim kız evlatlarımıza akıl, fikir ; ana-babalara da sabır ve doğru evlat yetiştirme basireti versin ne diyelim
Siz güçsüz değilsiniz, güçsüz olduğunuza inandırmışsınız kendinizi. Benimde kimsem yoktu sizinkinden beterini yaşadım ve kurtuldum diyorum. Hala neyin dramını yapıyorsunuz. O kadar şey yazdım cevap vermiyor yada veremiyorsunuz yazdıklarıma. Önce kendiniz kendinizin arkasında durun lütfen bu kadar aciz olmayı yahu. Kimseye ihtiyacınız yok sadece savcılığa gideceksiniz o kadar.Ne aileme gidebildim ne de polise.Oda arkadaslarim disinda guvendigim kimsem yok yasadigim yerden uzaktayim tanidigim benden buyuk birisi bile yok. Karsimdaki benden guclu ailesi arkasinda, ne yapsa destekleyen ordan burdan kurtaran babasi enistesi var yaninda. Benimkiler ise kac yasima geldim bir kere bile arkamda olduklarini hissettirmediler. Kosulsuz babamin yaninda olucagini bilsem ilk onu arar anlatirdim her seyi zaten. Bu durum yasandiginsa ne yapilmasi gerektigini ben de biliyorum baskasindan duysam direkt polise git derim. Ailemin ne tepki verecegini bilmiyorum korkuyorum. Arkamda durmasala eger tabiki yalniz basima bi caresine bakicam. Ama o durumj bile yasamak istemedim, ailemle oturup o tartismaya girmek babama bir seylsrin aksini ispatlamakla ugrasmak bunlardan kactim iste. Sonsuza kadar aile icinde bu olayla anilmaktansa hic bilmesinler kendim halledeyim dedim. Zaten anormal oldugunun farkindayim kendimi caresiz hissetmesen buraya yazip akil almazdim giderdim polise. Yapmadim aylarca kabus gibi gecti gunlerim. Simdi aramiyor yazmiyor rahatim ama psikolojik olarak iyi durumda dgilim. Ya tekrar olursa diye korkuyorum. Ama tekrar olursa da eskisi gibi olmucagimi, baska tavir alicagim.Burdaki benimle kibarca konusan buyuklerim sayesinde cesaretlendim acikcasi. Ozguvenim bu cocuk sayesinde bir kere kirildi zaten aile icinde baskin bi yanim yok onlardan cekiniyorum ama vu olayi ogrendiklerinde hicbir soz hakkim olmucakti ne dersem ssn konusma basina gelenleri biliyorsun derlerdi . Bunlari duymak istemedim. Tekrar soyluyorum kendimi hic baska sansim yokmus gibi hissetmsssm buraya yazmazdim...