- 1 Eylül 2017
- 963
- 1.248
- 113
- 38
- Konu Sahibi mein_traume
-
- #1
Merhaba Arkadaşlar,
Bu bir dert yanmadır ve karışık olabilir.
Eleştirecek olanlar yazmasın demeyeceğim, özellikle eleştirecek olanlar yazsın.
Hayatımın çok mutlu olduğum bir dönemindeyim. Mutlu olmak için somut bir nedenim yok aslında, hatta mutsuz olmak istesem hayatımda baya bir şey bulurum ama kendimi ve hayatımı olduğu gibi kabul ettim. Baktım ne kadar üzülürsem üzüleyim bazı şeyler gerçekleşmiyor, olanla mutlu olmayı öğrendim. Belki bu yeni bakış açımdan ötürü etrafımda çok düzgün insanlar oldu, çok sevdiklerim, beni çok sevenler, özellikle o insanlar olduğu için mutluyum biraz da. Bu insanlar elit diye tanımlanabilecek insanlar, elit kelimesi de tam doğru olmadı aslında, oturmasını, kalkmasını, konuşmasını yani kısaca nerede nasıl davranılması gerektiğini bilen insanlar.
Bir süredir mutluyum ya illa bozacağım bu huzuru tabi. Bugün eski sevgilim mesaj attı kahve içebilir miyiz diye, 2 sene oldu ayrılalı, sayısız teşebbüste bulundu ama ayrılmamız için sonsuz sebep olduğundan kabul etmedim şimdiye kadar görüşmeyi. Bugün boş bulundum olur dedim ama kesinlikle duygusal nedenlerden değil, ne ben onu seviyorum, ne o beni (tabi ki tersini söylüyor da yalan) çok sevdiğim bir mekan var, orada buluşalım dedim. Çok merkezde aşırı bilindik bir mekan (bir kahve zinciri) kime sorsa gösterir, tarif de ettim, bende işten çıkınca gideceğim, mekanı bulamadım diye saçma sapan bir yere oturmuş, neyse oturduğu yere gittim, kalktık. Nereye gidelim dedi, bende ünlü kahve zincirlerinden herhangi birine gidelim dedim çünkü oralarda dip dibe değil masalar, garson ikide bir başına gelmiyor, mekan sıcak, seviyorum bu tarz sakin mekanları. Bu ben açım diye kendi sevdiği bir yere gitti, ben aç değilim dememe rağmen. Masaya otururken, ben ısıtıcının karşısında olan masaya oturalım dedim, üşüyorum, mekanda soğuk, oradaki garsonlara beni gösterip yaka silkiyor arkamdan. Kendine gel diye azarladım, ne var şaka yaptım diyor, o saatten sonra hiç konuşmadım, çıktım mekandan gittim. Diyaloğa girmemek adına o saatten sonra fazla saydırmadım, o da içime dert oldu biraz, keşke daha çok saydırsaydım diye ama ne söylesem anlamıyor zaten, çok da fark etmedi. Adam beni 2 senedir görmemiş, yalvar yakar kahveye içmeye çağırıyor, yaptığı harekete bakar mısınız, o ana kadar da her söylemi davranışı o derece kaba ki tam bir kro, uzun süredir bu kadar mutsuz olmamıştım.
Ya arkadaşlar çok saçma biliyorum ama aşırı mutsuzum, ben bu kadar kro biriyle nasıl o kadar zaman geçirdim,, kendime inanamıyorum. Resmen tiksindim ya, hareketlerini tavırlarını anlatamam, konuşmasının kabalığını, kendimden bile tiksindim bir zamanlar onunla olduğum için. O zamanlar fark etmedin mi bu hareketleri derseniz, hepsini ama hepsini fark ettim işin kötü tarafı, fark edilmeyecek gibi de değil zaten, yaşım geçti diye görmezden geldim hepsini, ama kim görse dayanamayıp söylüyordu ne kadar kro diye, bende bir süre düzeltmeye çalıştım, çünkü çok saygın bir ortamda çalışıyor, benimde desteğimle değişir belki etrafındakilere de bakıp sandım ama bir gram değişmedi.
Konu aşırı saçma farkındayım, eskimiş gitmiş ama insanın nasıl bu kadar kro bir eski sevgilisi olur ya, aklıma geldikçe kendime kızmadan duramıyorum
Bu bir dert yanmadır ve karışık olabilir.
Eleştirecek olanlar yazmasın demeyeceğim, özellikle eleştirecek olanlar yazsın.
Hayatımın çok mutlu olduğum bir dönemindeyim. Mutlu olmak için somut bir nedenim yok aslında, hatta mutsuz olmak istesem hayatımda baya bir şey bulurum ama kendimi ve hayatımı olduğu gibi kabul ettim. Baktım ne kadar üzülürsem üzüleyim bazı şeyler gerçekleşmiyor, olanla mutlu olmayı öğrendim. Belki bu yeni bakış açımdan ötürü etrafımda çok düzgün insanlar oldu, çok sevdiklerim, beni çok sevenler, özellikle o insanlar olduğu için mutluyum biraz da. Bu insanlar elit diye tanımlanabilecek insanlar, elit kelimesi de tam doğru olmadı aslında, oturmasını, kalkmasını, konuşmasını yani kısaca nerede nasıl davranılması gerektiğini bilen insanlar.
Bir süredir mutluyum ya illa bozacağım bu huzuru tabi. Bugün eski sevgilim mesaj attı kahve içebilir miyiz diye, 2 sene oldu ayrılalı, sayısız teşebbüste bulundu ama ayrılmamız için sonsuz sebep olduğundan kabul etmedim şimdiye kadar görüşmeyi. Bugün boş bulundum olur dedim ama kesinlikle duygusal nedenlerden değil, ne ben onu seviyorum, ne o beni (tabi ki tersini söylüyor da yalan) çok sevdiğim bir mekan var, orada buluşalım dedim. Çok merkezde aşırı bilindik bir mekan (bir kahve zinciri) kime sorsa gösterir, tarif de ettim, bende işten çıkınca gideceğim, mekanı bulamadım diye saçma sapan bir yere oturmuş, neyse oturduğu yere gittim, kalktık. Nereye gidelim dedi, bende ünlü kahve zincirlerinden herhangi birine gidelim dedim çünkü oralarda dip dibe değil masalar, garson ikide bir başına gelmiyor, mekan sıcak, seviyorum bu tarz sakin mekanları. Bu ben açım diye kendi sevdiği bir yere gitti, ben aç değilim dememe rağmen. Masaya otururken, ben ısıtıcının karşısında olan masaya oturalım dedim, üşüyorum, mekanda soğuk, oradaki garsonlara beni gösterip yaka silkiyor arkamdan. Kendine gel diye azarladım, ne var şaka yaptım diyor, o saatten sonra hiç konuşmadım, çıktım mekandan gittim. Diyaloğa girmemek adına o saatten sonra fazla saydırmadım, o da içime dert oldu biraz, keşke daha çok saydırsaydım diye ama ne söylesem anlamıyor zaten, çok da fark etmedi. Adam beni 2 senedir görmemiş, yalvar yakar kahveye içmeye çağırıyor, yaptığı harekete bakar mısınız, o ana kadar da her söylemi davranışı o derece kaba ki tam bir kro, uzun süredir bu kadar mutsuz olmamıştım.
Ya arkadaşlar çok saçma biliyorum ama aşırı mutsuzum, ben bu kadar kro biriyle nasıl o kadar zaman geçirdim,, kendime inanamıyorum. Resmen tiksindim ya, hareketlerini tavırlarını anlatamam, konuşmasının kabalığını, kendimden bile tiksindim bir zamanlar onunla olduğum için. O zamanlar fark etmedin mi bu hareketleri derseniz, hepsini ama hepsini fark ettim işin kötü tarafı, fark edilmeyecek gibi de değil zaten, yaşım geçti diye görmezden geldim hepsini, ama kim görse dayanamayıp söylüyordu ne kadar kro diye, bende bir süre düzeltmeye çalıştım, çünkü çok saygın bir ortamda çalışıyor, benimde desteğimle değişir belki etrafındakilere de bakıp sandım ama bir gram değişmedi.
Konu aşırı saçma farkındayım, eskimiş gitmiş ama insanın nasıl bu kadar kro bir eski sevgilisi olur ya, aklıma geldikçe kendime kızmadan duramıyorum