- 12 Haziran 2020
- 2.116
- 7.299
- 158
- Konu Sahibi Visnekralicesi
-
- #21
Ne zaman bosanmistiniz uzun bir zaman mi olduSizde geçmişinizi özlüyor musunuz ben çok özlüyorum , ergenlik çağında yeni yetişirken dinledigim şarkılar kurduğum hayaller, herşey güzel olucak hissi arkadaşlarım, o heyecan yemeği hızlı hızlı yeyip arkadaşlarla buluşmak için evden çıkışım yoldaki o mutluluğum , o zamanlar farkında değildim ama ben yürümüyor uçuyor muşum ne kadar mutluydum , artık herşey eskide kaldı ne o arkadaşlar nede mutluluğum var şimdi, eski eşimden de boşandıktan sonra yaşlı teyzeler gibi oldum 29 yaşındayım hayattan ve insanlardan hiçbir beklentim yok günlerim huzursuz sakin geçsin yeter kafasındayım sağlık olsun diyorum, hele hele biriyle tanışıp duygusal birşeyler yaşama fikri bile içimi sıkıyor bir daha o yollara girmek bana çok yorucu geliyor, kendi halimde sessiz sakin ömür geçiren biriyim, ne istediğimide bilmiyorum beni ne mutlu eder içimdeki ışık nasıl yanar bilmiyorum, öyle bir içimi dökmek istedim.
Sizde geçmişinizi özlüyor musunuz ben çok özlüyorum , ergenlik çağında yeni yetişirken dinledigim şarkılar kurduğum hayaller, herşey güzel olucak hissi arkadaşlarım, o heyecan yemeği hızlı hızlı yeyip arkadaşlarla buluşmak için evden çıkışım yoldaki o mutluluğum , o zamanlar farkında değildim ama ben yürümüyor uçuyor muşum ne kadar mutluydum , artık herşey eskide kaldı ne o arkadaşlar nede mutluluğum var şimdi, eski eşimden de boşandıktan sonra yaşlı teyzeler gibi oldum 29 yaşındayım hayattan ve insanlardan hiçbir beklentim yok günlerim huzursuz sakin geçsin yeter kafasındayım sağlık olsun diyorum, hele hele biriyle tanışıp duygusal birşeyler yaşama fikri bile içimi sıkıyor bir daha o yollara girmek bana çok yorucu geliyor, kendi halimde sessiz sakin ömür geçiren biriyim, ne istediğimide bilmiyorum beni ne mutlu eder içimdeki ışık nasıl yanar bilmiyorum, öyle bir içimi dökmek
Aynen bende öyle düşünüyorum buna şükür bir sorunum yok, daha kötü şeyler olup bu günlerimi en azından huzurumu kaybedip onuda aramayım diyorum .Maalesef ben de. Yaşıtlarım ana baba olmuş benim hâlâ zihnimin içinde lisedeyken servise bindiğim, kulaklıklarımı takıp hayallere daldığım, eve gelip dertsizce yatıp devrildiğim zamanlar var. Her şeyin heyecanı başkaydı, dediğiniz gibi hep güzel şeyler olacak sanıyordum. Şimdi ise " aman çok kötü bir şeyler olmasın da, o da yeter" düşüncesiyle yaşıyorum. O yaşlarda kurduğumuz dostluklar daha kuvvetli, daha fedakar ve daha eğlenceliymiş. Şimdi herkes daha bencil gördüğüm kadarıyla, birinden bir şey istemek zor geliyor mesela.
Bir de zaman çok değişiyor her sene yeni trendler cart curt bilmem neler çıkıyor, etrafıma bakıyorum çoğu insan sosyal medyaya göre yaşıyor ama bazıları farkında bile değil. Bu sığ görüntüden sıkıldım resmen, moda olan hiçbir şey bana çok güzel gelmiyor, çok s*lakça geliyor çoğu.
3 sene oluyor boşandığım .Ne zaman bosanmistiniz uzun bir zaman mi oldu
valla özlüyorum. 32 yaşındaydım ergenlikte umut doluydum, çok şükür istediğim birçok şeyi yaptım ama ülkenin gidişatı ve dünyanın gidişatı beni umutsuz yapıyor. İklim kriziyle geleceğe umutla bakamıyorum, Türkiye'deki sıkıntıları katmasam bile umutsuzluk var. Ayrıca 29 yaşındaymışsınız, gezin eğlenin, 30'lara yeni 20'ler gözüyle bakılıyor artık. Bekarsınız ve gençsiniz tadını çıkarınSizde geçmişinizi özlüyor musunuz ben çok özlüyorum , ergenlik çağında yeni yetişirken dinledigim şarkılar kurduğum hayaller, herşey güzel olucak hissi arkadaşlarım, o heyecan yemeği hızlı hızlı yeyip arkadaşlarla buluşmak için evden çıkışım yoldaki o mutluluğum , o zamanlar farkında değildim ama ben yürümüyor uçuyor muşum ne kadar mutluydum , artık herşey eskide kaldı ne o arkadaşlar nede mutluluğum var şimdi, eski eşimden de boşandıktan sonra yaşlı teyzeler gibi oldum 29 yaşındayım hayattan ve insanlardan hiçbir beklentim yok günlerim huzursuz sakin geçsin yeter kafasındayım sağlık olsun diyorum, hele hele biriyle tanışıp duygusal birşeyler yaşama fikri bile içimi sıkıyor bir daha o yollara girmek bana çok yorucu geliyor, kendi halimde sessiz sakin ömür geçiren biriyim, ne istediğimide bilmiyorum beni ne mutlu eder içimdeki ışık nasıl yanar bilmiyorum, öyle bir içimi dökmek istedim.
Hiç özlemiyorum hatta keşke zamanı ilerletebilsem biraz geçmişimde çok zorbalık gördüm çok kazıklar yedim halada yiyorum o yüzden zamanı ileri almak isterdimSizde geçmişinizi özlüyor musunuz ben çok özlüyorum , ergenlik çağında yeni yetişirken dinledigim şarkılar kurduğum hayaller, herşey güzel olucak hissi arkadaşlarım, o heyecan yemeği hızlı hızlı yeyip arkadaşlarla buluşmak için evden çıkışım yoldaki o mutluluğum , o zamanlar farkında değildim ama ben yürümüyor uçuyor muşum ne kadar mutluydum , artık herşey eskide kaldı ne o arkadaşlar nede mutluluğum var şimdi, eski eşimden de boşandıktan sonra yaşlı teyzeler gibi oldum 29 yaşındayım hayattan ve insanlardan hiçbir beklentim yok günlerim huzursuz sakin geçsin yeter kafasındayım sağlık olsun diyorum, hele hele biriyle tanışıp duygusal birşeyler yaşama fikri bile içimi sıkıyor bir daha o yollara girmek bana çok yorucu geliyor, kendi halimde sessiz sakin ömür geçiren biriyim, ne istediğimide bilmiyorum beni ne mutlu eder içimdeki ışık nasıl yanar bilmiyorum, öyle bir içimi dökmek istedim.
Benim hayatım eskiden çok daha durağandı ve hiçbirşeyim de yoktu.bomboştum.ama yine de umudum vardı.illaki bir şekilde istenenler gerçekleşiyor sanıyordum.benim 30 yaşa çok az kaldı.30 yaş sendromu tarzı birşeyler var galiba.hem kendim böyleyim hem de sizin gibi kişilere denk geliyorum çünkü.umudun azaldığı hatta bittiği yaşlardayız galiba.resmen yaşamaya üşeniyorum.vakit geçsin diye oyalanacak şey bulmaya çalışıyorum hatta çoğu zaman onu da yapmayıp yatıp duruyorum.felaket bir gelecek kaygım var.hayalim ve umudum kalmadığı gibi elimdekileri kaybetmekten de çok fena korkuyorum.birkaç sene önceye kadar umrumda bile drğildi.bir anda neler oldu bana anlayamadım.arkadaşlar moral olsun diye yazacaklar ama pek inanabileceğimizi de sanmıyorum.Sizde geçmişinizi özlüyor musunuz ben çok özlüyorum , ergenlik çağında yeni yetişirken dinledigim şarkılar kurduğum hayaller, herşey güzel olucak hissi arkadaşlarım, o heyecan yemeği hızlı hızlı yeyip arkadaşlarla buluşmak için evden çıkışım yoldaki o mutluluğum , o zamanlar farkında değildim ama ben yürümüyor uçuyor muşum ne kadar mutluydum , artık herşey eskide kaldı ne o arkadaşlar nede mutluluğum var şimdi, eski eşimden de boşandıktan sonra yaşlı teyzeler gibi oldum 29 yaşındayım hayattan ve insanlardan hiçbir beklentim yok günlerim huzursuz sakin geçsin yeter kafasındayım sağlık olsun diyorum, hele hele biriyle tanışıp duygusal birşeyler yaşama fikri bile içimi sıkıyor bir daha o yollara girmek bana çok yorucu geliyor, kendi halimde sessiz sakin ömür geçiren biriyim, ne istediğimide bilmiyorum beni ne mutlu eder içimdeki ışık nasıl yanar bilmiyorum, öyle bir içimi dökmek istedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?