• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

eşyadan ayrilamamak

çevremde malesef tanıdığım çoğu kişi sizin ağladıklarını bilmiyorum ama
ben ise tam tersi herşeyi atıyorum her yıl dolabımdan kıyafetleri atıyorum
sizin ki bir hastalık kesinlikle
 
Regl döneminiz mi yakın acaba o dönem neye ağladığımız belli olmuyo
 
Herhalde birikmiş bastırılmış duygularımmi ortaya çıktı acaba biliyorum ki. Bende farkındayım bi anormallik olduğunun, aradan vakit geçince daha iyiyim sanırım ağlamak iyi geldi
 
Ben ders notlarima boyleydim. Aman bi gun lazim olur diye diye... Sonra bi gun attim hepsini ve hic aglamadim arkalarindan. Sira akademik kitaplarimda. Onlari da ikinci ele vere vere kurtulamadim. :deli:

Sanirim zamanla ilgili bir sorun seninki. Gecmisten kopamamak gibi. Sana faydasi olmayan esyalardan kurtulunca rahatliyorsun. :KK50:
 
nirra .!.:
Sanirim çocuğumun bebekligini veriyorum diye düsündüm. Diğer eşyalara pek takilmam
Genişletmek için tıkla...
Bence o bi hatira ,vermeyin satmayin. Annem de bebekligime cocukluguma dair herseyimi sakladi mesela,ara sira esya obeklerine sinir olsam da,kaldirip ben de atamiyorum oyle seyleri... hastaliksa da hastalik,cok dusunmekten ,gaddar olamamaktan oluyor bence. Resmen.hatira onlar yani ne bileyim... gozumun onunde curuyup gitsn ama dursun istyorum mesela bir zamanlar cok severek giydigim ilkokul ayakkabilarim...
 
nirra .!.:
Selam hanımlar, bu ilk konum ama kk nin müdavimiyim . Benim derdim esyalarimdan ayrilamiyorum, sanki aramda bi bağ varmış gibi. Mesela yaklaşık iki hafta önce internete özene bözene aldığım cocukarabasini koydum kilerde üzeri örtülü duruyor uzun zamandir, hem arabaya sigmadigindan hemde apartmanda ki çocuklardan zarar görmesin diye. 1 yıl oldu alali. Bugün biri aradı ve almak istediğini söyledi, randevulastik ve ben kilere bakmaya gittim. Manyak gibi sevdim öptüm ve hatta zarıl zarıl ağladım, ne bu şimdi ?
Yani hem kendim satmak istiyorum hem ayrılmaktan korkuyorum? Bu duygu karmaşası neyin nesi olabilir ?
Kışın kullanamam, zaten heryer arabayla gidiyorum ayrıca küçük sürekli kullandığım başka bir cocukarabam daha var. Satmasam Yaza saklaSam değer kaybedecek. Ve Pişman olacagim. Ama satarsamda pişman olacagim.
Böyle durumda siz olsanız napardiniz
Genişletmek için tıkla...
Canim istifcilik bu. Seninki yeni baslamamis ama bence. İlerlemis cunku duygusal baglar kurmussun bile. Eger onune gecemezsen 60yasindayken evin resmen mamak çöplüğüne döner. Trtbelgeselde mukemmel bi sekilde anlatmislardi bunu. Bendede saklama huyu vardi, inan gereksiz seyleri atmayip saklamayi tercih ediyordum. Sonra bi gun iste o belgesel denk geldi. Bittigi an evimde gereksiz ne varsa alip attim. Tabi garip hissettigim dogrudur. Cocukluk ıvır zıvırlarım bile vardi. Ama kurtuldum onlardan. Simdi ise asla ama asla biriktirmiyorum. Benimde sonum istifcilik ama erken fark edip huylarimi degistirebildim bence. Belgeselden cok etkilendim. Adamlar yillarca hicbirsey atmiyor ve adim atacak yer yok. Heryer pislik icinde,iyyy. Aklima geldi bak. Sevmem pisligi. Bu yuzden bence senin yasadigin da boyle. Ama fark var, sen o duygusal bagi nasil yükledin ? Hala anlayamadim belkide bebeginindi, o yuzden olmus olabilir canim.
 
nirra .!.:
Öyle görünürde bir problem yok. Ama ne bileyim . Ben tekmiyim böyle olan :110:
Genişletmek için tıkla...

Ben de sevdigim cantam yirtilinca bile agladim, degil vermek. Inanilmaz bag var esyalarimla. Ama zamanla astim. Cöpcüyüm derim hatta kendime, cöpümü bile atmaya kiyamam. Kiyafetlerden cikan dügme lastik gereksiz ne varsa saklardim.
Bu huyumu yendim diyebilirim. Simdi elime geceni atiyorum, ha zor oluyor mu oluyor. Ama psikolojik bir mesele olduguna eminim. Bu huyumun beni yenmesine izin vermedim. Eskiye göre baya ilerledim, hediye paketlerine kadar saklardim. Cöpcüymüsüm gercekten de. Ama bunun normal olmadigini bil ve üzerine git. Kendine yaptiginin normal olmadigini hatirlat. Cünkü normal olmadigini biliyoruz. Ha neden baglaniyoruz vardir bir sebebi ama sen kendini tedavi et gerisi önemli degil.
 
nirra .!.:
Selam hanımlar, bu ilk konum ama kk nin müdavimiyim . Benim derdim esyalarimdan ayrilamiyorum, sanki aramda bi bağ varmış gibi. Mesela yaklaşık iki hafta önce internete özene bözene aldığım cocukarabasini koydum kilerde üzeri örtülü duruyor uzun zamandir, hem arabaya sigmadigindan hemde apartmanda ki çocuklardan zarar görmesin diye. 1 yıl oldu alali. Bugün biri aradı ve almak istediğini söyledi, randevulastik ve ben kilere bakmaya gittim. Manyak gibi sevdim öptüm ve hatta zarıl zarıl ağladım, ne bu şimdi ?
Yani hem kendim satmak istiyorum hem ayrılmaktan korkuyorum? Bu duygu karmaşası neyin nesi olabilir ?
Kışın kullanamam, zaten heryer arabayla gidiyorum ayrıca küçük sürekli kullandığım başka bir cocukarabam daha var. Satmasam Yaza saklaSam değer kaybedecek. Ve Pişman olacagim. Ama satarsamda pişman olacagim.
Böyle durumda siz olsanız napardiniz
Genişletmek için tıkla...
Normal bir durum değil.Bu hayatta eşyaya fazla anlam yüklememk gerek.Hayatta daha önem arz eden şeyler var.Ben bir eşyamı verirken,bir kişinin ihtiyacını gidermesine vesile oldum diye bakarım..
 
cilekliyogurt .!.:
annemde 15 yillik buzdolabindan ayrilirken fenalik gecirmisti :işsiz:
yataga kapanip saatlerce agladi,yasamak istemedigini soyledigini filan hatirliyorum:oha:
bide sanirim icini bosaltmis dolabin fakat bosaltirken icine sutlac dokulmus,dolabi almaya gelen adamlarda annemin silmesini beklemeden yuklenip goturmusler,annem gunlerce yemek yiyememisti son gorevimi duzgun yapamadim pis gonderdim emektarimi diye:oha:
esyadan kopamayan insanlar genelde sIkintili bi cocukluk gecirmis oluyor,kimseye guvenle baglanamadigi icin esyaya baglaniyor.
anilariniz hatrinizda ve videolarda vs. kalsin,bosverin
Genişletmek için tıkla...

:KK57:
 
tatlialirim .!.:
Ben de sevdigim cantam yirtilinca bile agladim, degil vermek. Inanilmaz bag var esyalarimla. Ama zamanla astim. Cöpcüyüm derim hatta kendime, cöpümü bile atmaya kiyamam. Kiyafetlerden cikan dügme lastik gereksiz ne varsa saklardim.
Bu huyumu yendim diyebilirim. Simdi elime geceni atiyorum, ha zor oluyor mu oluyor. Ama psikolojik bir mesele olduguna eminim. Bu huyumun beni yenmesine izin vermedim. Eskiye göre baya ilerledim, hediye paketlerine kadar saklardim. Cöpcüymüsüm gercekten de. Ama bunun normal olmadigini bil ve üzerine git. Kendine yaptiginin normal olmadigini hatirlat. Cünkü normal olmadigini biliyoruz. Ha neden baglaniyoruz vardir bir sebebi ama sen kendini tedavi et gerisi önemli degil.
Genişletmek için tıkla...

Okumayı sever misiniz?
Referans kitaplar haricinde okudugunuz kitaplar için çözüm üretebildiniz mi?

Maalesef bazı ilgi alanlarımda istifciyim. Fakat konu sahibi gibi davranmadıgım icin enteletüel zevk olarak görülüyor ama üzerimde yük olusturduklarını hissediyorum. Ev mayın tarlası gibi olur diye korkuyorum çünkü yaşlanmış örneklerini bliyorum... Bir dönem kendim de kullandıgım bir kütüphaneye topluca verdim ama içimin sızısını ben biliyorum... Konu sahibini anlıyorum ama çözümüm yok maalesef.
 
stepanova .!.:
Okumayı sever misiniz?
Referans kitaplar haricinde okudugunuz kitaplar için çözüm üretebildiniz mi?

Maalesef bazı ilgi alanlarımda istifciyim. Fakat konu sahibi gibi davranmadıgım icin enteletüel zevk olarak görülüyor ama üzerimde yük olusturduklarını hissediyorum. Ev mayın tarlası gibi olur diye korkuyorum çünkü yaşlanmış örneklerini bliyorum... Bir dönem kendim de kullandıgım bir kütüphaneye topluca verdim ama içimin sızısını ben biliyorum... Konu sahibini anlıyorum ama çözümüm yok maalesef.
Genişletmek için tıkla...
Bende okumayı çok severim, ve yaklaşık 20 30 tane kitabımi çok üzülerek hediye ettim çünkü evde koyacak yer yok çocuklarımin esyalarindan. Kitaplarımi verirken sanki dostlarımdan ayrılmışım gibi hissetmistim
 
Helenra .!.:
Eşyaları sevip öpme kısmı hariç saklama atıp kıyamama için diyorum ki kesin yengeç burcusun :kahve:
Genişletmek için tıkla...

Ben de sokakta problemli kedi buluyorum, evime alip binbir sayfaya sahiplendirme ilanı açıyorum.
Gel gelelim ne zaman iyi bir alicisi çıksa canim aciyor,üzülüyorum; bi bahane bulup vermekten vazgeciyorum ve çok yakinimdaki birilerine sahiplendirmeye çalişiyorum.
Ve bingo, yengeç burcuyum
 
stepanova .!.:
Okumayı sever misiniz?
Referans kitaplar haricinde okudugunuz kitaplar için çözüm üretebildiniz mi?

Maalesef bazı ilgi alanlarımda istifciyim. Fakat konu sahibi gibi davranmadıgım icin enteletüel zevk olarak görülüyor ama üzerimde yük olusturduklarını hissediyorum. Ev mayın tarlası gibi olur diye korkuyorum çünkü yaşlanmış örneklerini bliyorum... Bir dönem kendim de kullandıgım bir kütüphaneye topluca verdim ama içimin sızısını ben biliyorum... Konu sahibini anlıyorum ama çözümüm yok maalesef.
Genişletmek için tıkla...

Biraz radikal karar alip uygulamak gerekiyor. Ben cocuktan sonra mecburen degismek zorunda kaldim. Yani mecburi bir cöpe atma dönemi basladi. Kirilan, yirtilan dökülen o kadar cok sey oluyor ki. Baktim cocuguma kiziyorum vicdan yaptim. Cocuk bu kiracak dökecek malim cocugumdan kiymetli degil dedim ve degistirdim kendimi.
Okumayi sevsem de su aralar hic zamanim yok. Hamileyim beyin yerine baska birsey var sanki ve masa basinda oturamiyorum. Cocuklar büyüyünce yapmam gereken cok sey var. Ehliyet ve dil ögrenmek gibi. Zor durumdayim su aralar.
Ben herseyimi saklarim ve deger veririm. Kitap olsun, kalan yemek dahi olsun atmiyim derdindeyim. Ama bu sekilde yasanmiyor.
Esim bir iki kizdi bana atsana sunlari diye. Hakliydi. Huyumu degistirmem gerektigini biliyordum. Her daim düzenli bir ev istiyorum artik. Inan cok ferahladim. Toplu düzenli ve temiz oldum. Ihtiyacim disi herseyi elden cikarmak istiyorum. Ve birkac kere yapinca gerisi geliyor.
Ama esyalarla aramda ciddi bir duygusal bag olusuyordu. Su an cok baska bir insan oldugumu hissediyorum. Hicbir esyaya baglanmiyorum. Cünkü biliyorum ki o esyaya birsey olsa cok canim yaniyordu ve hic saglikli bir iliski degildi.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X