Ben pek cevap veremedim tabi. olayın aslında tapu, para vs. meselesi olmadığını, sürece dahil edilmediğimi, saf dışı bırakıldığımı hissettiğimi anlattım. ben sizinle beraber hiç ev bakmaya çıkmadım, ben bu süreçte toplamda 5 tane ev gördüm, 10 gün boyunca aynı şehirdeydik 2 gün anca nişanlım bana vakit ayırabildi, o evin kadını ben olacaktım o yüzden bu sürecin her adımına dahil olmayı beklerdim, seçiminden ödemesine kadar dedim. evin alınacağını bi gün öncesinden öğrendim, evin ödenme yöntemini aynı gün öğrendim. ben beklerdimki nişanlım beni arasın canım bak şöyle şöyle düşünüyoruz, sen ne düşünüyosun deseydi ben o evi zaten beğenmiştim, hayır istemiyorum demezdim dedim.. o da şöyle bi karşılık verdi. malesef ama maalesef nişan aşamasında bazı tatsızlıklar yaşandı. annem iyi ev sahipliği yapamadı, ayrıntısına girmeyeceğim ama haklı olarak anneme ve aileme karşı birraz uzaklaştılar. nişan safhasında yaşanan bazı tatsızlıklardan dolayı, sen gelsen ailende gelirdi o yüzden pek beraber çıkmak istemedik dedi. anne ben niye ailemi getireyim, ne zaman böyle bi şey yaptım. kaldı ki ben nişanlıma tüm aile gidelim demedim benide götür dedim. sonra sen şehirdışındaydın falan dedi. oysaki dediğim gibi 10 gün aynı şehirdeydik vs.
işin özünün iletişim sorunu ve fikrimin önemsenmemesi sorununu yaşanan biyik küçük bazı olaylarla anlatmaya çalıştım. derdim para değil istenirse evlilik sözleşmesi dahi imzalardım hiç sorun değil ama hal böyle olunca ben o evi sahiplenemedim. ki hala bize en ufak sorunda isterseniz kiraya çıkarsınız kızım dyosanız demekki kimse o evin bizim olduğunu sahiplenememiş dedim. her genç kız 10 yaşından itibaren evllilik hayaliyle büyür, ben bu süreçte hevesimi yaşayamadım dedim. atlatılır kızım bu sorunlar üzülme vs. denerek telefon kapatıldı.
çok anlamadı beni farkındayım çünkü biz size iyilik yaptık yaranamadık görüşü konuşmada ağırdı.. bazı şeyler de açık açık konuşulamadığı için, sizinde mesajda yazdığınız gibi şimdi herkesin iyi olduğunu diyemiyorsunuz tabi..
çok çirkin bunları konuşmuş olmak ya....