- 25 Mayıs 2011
- 2.158
- 326
Kızlar selam...
Daha evleneli 10 ay oldu... Dert yanmak için şimdiden erken mi bilmiyorum ama bizim gibi olanlar var mı aranızda bilmek istiyorum, dertleşmek istiyorum...
Ben çalışıyorum, eşim de çalışıyor. Eşim benden önce eve geliyor. Sağolsun o konuda hakkını yemem yemek yapıyor ben gelene kadar, beraber yiyoruz, sofrayı topluyorum, bulaşıkları yıkıyorum, kahve yapıyorum... Saat oluyor 10 sonra biraz tv ye bakıyoruz, cilveleşceksek cilveleşiyoruz ve uyuyoruz. Doğal olarak ütüydü, çamaşırdı vs vaktim olmuyor. Yanında oturmasam gel yanımda otur iş yapmasam biraz aktif ol... Bunlar evliliğin ilk aylarıydı tabi... Genelde ütüleri, çamaşır katlamaları falan haftasonuna pazar gününe bırakıyorum, tek boş günüm pazar çünkü. Ama eşim evlenmeden önce bu kadar düzenli ve titiz miydi bilmiyorum da beni bunaltıyor... Size örnekler vereceğim, genelde şehir dışına çıkıyor göreve, görevden geliyor, oturma odasına kim girdi , koltuk kaymış diyor mesela... Kedi yapmıştır yahu ne bileyim.. Bardakları şöyle dizme böyle diz... Evlenmeden önce prensesmişim resmen... Hiçbir ev işine karışmazdım, bi babamın ütülerini yapardım... Yemek yer kalkardım anneciğim toplardı. Tamam ayıp koskoca kızım arasıra yapardım... Şimdi yemek yer yenmez o sofra kalkacak, keyif yapılmaz... her gün çamaşır yıkıyor... 2-3 günde bir bornoz yıkıyor... yıkanan çamaşırlar doğal olarak birikiyor ve gözüne batıyor... her haftasonu dipten köşeden temizlik yapılmasını istiyor...bir bakıyorum almış eline süpürgeyi başlamış evi süpürmeye... koltukları çekerek dipten köşeden... her yemekten sonra mutfağı kırklıyor desem yeridir... ya bu kadarı bana çok abartı geliyor... temizlik titizlik iyi de hayatımız ev işi değil ki... tüm kavgalarımız ev işinden oluyor... dikkat etmeye çalışıyorum... benim bildiğim çöp dolar öyle boşaltılır, hergün çöp boşaltıyor, yerine yeni poşet koymayınca kızıyor... Kayınvalidem ve kayınbabam 1 aydır bizdeler, ramazan sonuna kadar da kalacaklar... kayınvalidem de sağolsun kaynana değil kızıymışım gibi yemek yapıyor, çamaşır yıkıyor, katlıyor bana yardım ediyor... ben şehir dışına göreve gidiyorum diyelim, görevden geliyorum işe gidiyorum akşam bi geliyorum çantam açılmış, içindeki kıyafetler çıkarılıp yıkanmış.. iyi de benim hiç giymediklerim var onlar da yıkanıyor... şimdi yazılanları okuyunca nankörmüşüm gibi geliyor ama bu kadarı abartı gerçekten...eğitim kampında gibiyim... bir yere gideriz kalk şunu getir , o şöyle yapılmaz böyle yapılır diye uyarıyor annem gibi... pazar günü azıcık tv izleyim tek boş günüm ama hemen temizliğe girişiyor haliyle ben de yapmak zorunda kalıyorum... 12:30 uyudum, 2 buçukta sahura kalkma planım vardı... gündüz çarşafı falan çıkarıp yıkamışlar, yatmadan önce yatağın üzerinde gördüm yıkanmışları, çok uykum vardı bir gece çarşafsız yatsak bir şey olmaz yarın yaparım nasılsa pazar diye düşündüm uyudum az önce beni uykudan uyandırdı çarşafları serelim diye, yarın yapalım dediysem de ikna olmadı... ben de o sinirle kalktım çarşafları serdim haliyle uykum kalmadı şimdi sahuru bekliyorum... bi insan uykudan uyandırılıp iş yaptırılır mı ya? nasıl kıyar?...Biraz aktif olacakmışım gurur duyacakmış... hiçbir şey yapmıyormuşum gibi muamele de bulunuyor... havlu kirlenmiş en büyük şüpheli benmişim makyaj kirine benziyormuş... oysaki makyajımı havluya hiç silmem ben....
Ne cinsel hayatımız eskisi gibi... ne ilişkimiz... zaten vajinismusum hala bakireyim bir de bu problemimiz var... var da var işte... hayalimdeki evlilik yerle bir oldu... sürekli sinirli... her şeye kızıyor, küfrediyor... bana etmiyor ama evde bir şey kaldırırken bile küfür ediyor... sürekli yüzü asık bir insan görüyorum... ailesi burada o yüzden gülüyor... onlar da geldiler mi gitmek bilmiyorlar ama eşime tek bir söz söylemiyorum, hatta yaz sonuna kadar kalsınlar diyorum rahatsız olsam da... sıkıldım ya yalnız kalmak istiyorum... ben evlenmeden önce bile odama çekilir nete girerdim ailemle bile çok oturmazdım şimdi hep onun ailesiyle oturmak zorundayım, ne izlerlerse izlemek zorundayım... daha çok şey var da sahur yaklaşıyor diye yazamıyorum... biraz karışık yazdım ama umarım derdimi anlatabilmişimdir...
Daha evleneli 10 ay oldu... Dert yanmak için şimdiden erken mi bilmiyorum ama bizim gibi olanlar var mı aranızda bilmek istiyorum, dertleşmek istiyorum...
Ben çalışıyorum, eşim de çalışıyor. Eşim benden önce eve geliyor. Sağolsun o konuda hakkını yemem yemek yapıyor ben gelene kadar, beraber yiyoruz, sofrayı topluyorum, bulaşıkları yıkıyorum, kahve yapıyorum... Saat oluyor 10 sonra biraz tv ye bakıyoruz, cilveleşceksek cilveleşiyoruz ve uyuyoruz. Doğal olarak ütüydü, çamaşırdı vs vaktim olmuyor. Yanında oturmasam gel yanımda otur iş yapmasam biraz aktif ol... Bunlar evliliğin ilk aylarıydı tabi... Genelde ütüleri, çamaşır katlamaları falan haftasonuna pazar gününe bırakıyorum, tek boş günüm pazar çünkü. Ama eşim evlenmeden önce bu kadar düzenli ve titiz miydi bilmiyorum da beni bunaltıyor... Size örnekler vereceğim, genelde şehir dışına çıkıyor göreve, görevden geliyor, oturma odasına kim girdi , koltuk kaymış diyor mesela... Kedi yapmıştır yahu ne bileyim.. Bardakları şöyle dizme böyle diz... Evlenmeden önce prensesmişim resmen... Hiçbir ev işine karışmazdım, bi babamın ütülerini yapardım... Yemek yer kalkardım anneciğim toplardı. Tamam ayıp koskoca kızım arasıra yapardım... Şimdi yemek yer yenmez o sofra kalkacak, keyif yapılmaz... her gün çamaşır yıkıyor... 2-3 günde bir bornoz yıkıyor... yıkanan çamaşırlar doğal olarak birikiyor ve gözüne batıyor... her haftasonu dipten köşeden temizlik yapılmasını istiyor...bir bakıyorum almış eline süpürgeyi başlamış evi süpürmeye... koltukları çekerek dipten köşeden... her yemekten sonra mutfağı kırklıyor desem yeridir... ya bu kadarı bana çok abartı geliyor... temizlik titizlik iyi de hayatımız ev işi değil ki... tüm kavgalarımız ev işinden oluyor... dikkat etmeye çalışıyorum... benim bildiğim çöp dolar öyle boşaltılır, hergün çöp boşaltıyor, yerine yeni poşet koymayınca kızıyor... Kayınvalidem ve kayınbabam 1 aydır bizdeler, ramazan sonuna kadar da kalacaklar... kayınvalidem de sağolsun kaynana değil kızıymışım gibi yemek yapıyor, çamaşır yıkıyor, katlıyor bana yardım ediyor... ben şehir dışına göreve gidiyorum diyelim, görevden geliyorum işe gidiyorum akşam bi geliyorum çantam açılmış, içindeki kıyafetler çıkarılıp yıkanmış.. iyi de benim hiç giymediklerim var onlar da yıkanıyor... şimdi yazılanları okuyunca nankörmüşüm gibi geliyor ama bu kadarı abartı gerçekten...eğitim kampında gibiyim... bir yere gideriz kalk şunu getir , o şöyle yapılmaz böyle yapılır diye uyarıyor annem gibi... pazar günü azıcık tv izleyim tek boş günüm ama hemen temizliğe girişiyor haliyle ben de yapmak zorunda kalıyorum... 12:30 uyudum, 2 buçukta sahura kalkma planım vardı... gündüz çarşafı falan çıkarıp yıkamışlar, yatmadan önce yatağın üzerinde gördüm yıkanmışları, çok uykum vardı bir gece çarşafsız yatsak bir şey olmaz yarın yaparım nasılsa pazar diye düşündüm uyudum az önce beni uykudan uyandırdı çarşafları serelim diye, yarın yapalım dediysem de ikna olmadı... ben de o sinirle kalktım çarşafları serdim haliyle uykum kalmadı şimdi sahuru bekliyorum... bi insan uykudan uyandırılıp iş yaptırılır mı ya? nasıl kıyar?...Biraz aktif olacakmışım gurur duyacakmış... hiçbir şey yapmıyormuşum gibi muamele de bulunuyor... havlu kirlenmiş en büyük şüpheli benmişim makyaj kirine benziyormuş... oysaki makyajımı havluya hiç silmem ben....
Ne cinsel hayatımız eskisi gibi... ne ilişkimiz... zaten vajinismusum hala bakireyim bir de bu problemimiz var... var da var işte... hayalimdeki evlilik yerle bir oldu... sürekli sinirli... her şeye kızıyor, küfrediyor... bana etmiyor ama evde bir şey kaldırırken bile küfür ediyor... sürekli yüzü asık bir insan görüyorum... ailesi burada o yüzden gülüyor... onlar da geldiler mi gitmek bilmiyorlar ama eşime tek bir söz söylemiyorum, hatta yaz sonuna kadar kalsınlar diyorum rahatsız olsam da... sıkıldım ya yalnız kalmak istiyorum... ben evlenmeden önce bile odama çekilir nete girerdim ailemle bile çok oturmazdım şimdi hep onun ailesiyle oturmak zorundayım, ne izlerlerse izlemek zorundayım... daha çok şey var da sahur yaklaşıyor diye yazamıyorum... biraz karışık yazdım ama umarım derdimi anlatabilmişimdir...
650 km mesafe var işte ... geldiler mi gitmiyorlar o yüzden...
650 km mesafe var...
pozitif şeyler düşün tatlım negatif düşünce yalnız insnaı mutsz ediyor
