Evde kalmak, evlenememek

bitmeyecek ki toplumun bu dayatmalari. onve evlen diye diretecekler, sonra cocuk yap, sonra ikinci cocugu yap vs vs diye gececek. insanlar artik okadar acimasiz ki, dusunemiyorlar sormadan once. evlenmemesinin ya da cocugunhn olmamasinin altinda yatan belki de cok agir sebepler var ve kisi bunun hatirlatilmasindan hoslanmiyor. insanlarin hayatlarina karismaktan vazgevip herkes kendi hayatina donse ne guzel olur. ben kendi hayatlarinda mutsuz olduklarimi ve eksik gordukleri insanlari elestirdiklerinde asagilik duygularini tatmin ettiklerini dusunuyorum
 
Hayatta mutluluk siralamasi su sekilde degil: oku, ise gir, nisanlan, evlen, ev al, araban olsun, cocuk yap, ikinci cocuk... bu degil hayat. Mutluluk siralamasi da bu degil. 30umda evlendim. Yasin geciyor dediler, cocuk yap. 34 yasinda dogum yaptim. Oglum 7 yasinda idi ayrildik. Evlilik mutluluk mu getirdi? Hayir. Aksine berbat bir deneyimdi benim icin. Bazisina gore iyi olabilir ama yanlis kisiyle olunca betbat oluyor. Su an oglumla tek yasiyorum ve mutluyum. Yani mutluluk evlilikte degil. Mutluluk hayattan keyif almakta. Kendi degerini bilmekte. Bu insanlarin bu sekilde soz soylemelerine musade etmemelisiniz. Size vakti gecip curuyecek bir sebze meyve gibi davranamazlar. "Arastirma, kim cikarsa ver gitsin" nasil bir kafadir? Kendi kizlarini oyle mi yapmislar? Evlenip evlenmemek tercih meselesi de olabilir. Belki de siz evlenmeyi tercih etmiyorsunuz, kim bilir? Toplumda evlilik yasi artik 40larda. Hatta artik cogu gencimiz evliligi dusunmuyor. Herkes kendi ayaklarinin uzerinde durmaya baslayinca baskasinin sorumlulugunu da sırtlanmak istemiyor. Hem zaten evlilik erkege luks bana gore. Kadin icin evlilik buyuk bir sorumluluk. Sen sana o lafi soyleyenlere " neden uzuluyorsunuz ki, baskasinin donunu yikamaya cok da merakli degilim" deyin gitsin.
 
31 yaşında evlendim, hiç te evde kalmış gibi hissetmedim, bu işler nasip Bi yerde..
Evde kaldığın için değil ama evlenmek istiyorsan kendine yeni ortamlar bulmaya çalış, ben gittiğim bir kursta tanıştım mesela eşimle
 
Evlilik cok da matah birsey degil. Simdiden teyze, hala lafiyla ugrasiyorsunuz. Evlenince bunun kayinvalide, gorumce, kayinpeder, elti derdi var...o laflar hic bitmez. Baskasina gore hayatinizi yasamayin. Eve tikilmayin. Depresyona da girmeye gerek yok. Dort dortluk evlilik yok. Kimi kocasindan, kimi evladindan, kimi kayinvalideden, kimi gorumceden cekiyor. Sanmayin ki beyaz atli prens gelince hersey super olacak, mutlu olacaksiniz. O beyaz atli prensler evlenince kurbagaya donusebiliyor.
Sevgili iken sizi goklere cikaran adamlari evlenince killi gobegini karsiniza gecmis kasirken goruyorsunuz. Evlilik oyle filmlerdeki gibi degil.
Uzulmeyin. Burada artik yasim gecti evlenemiyorum diye o kadar cok konu aciliyor ki... ben evlendim bosandim. Simdi ben " sukur beni de bir alan oldu" diye sevinmeli miyim? Evlenmek marifet degil. Rabbim hayirlisini versin. Hep hayirlisini isteyin. Sizi uzen, o laf soyleyen insanlara da " siz evlendiniz de basiniz goge mi erdi" deyin.
 
Son düzenleme:
Yazınızı okuyunca yaşınızı cok büyük sandım.Yaşlarınızda bişey yok. Bence çevrenizde sıkıntı var fazla abartıyorlar.:) Ben 33 yaşında evlendim eşimde 35 yaşındaydı. Hiç evde kaldıgımı falan düşünmedim bu tarz sözleri çevremde de duymadım. Okul,iş düzgün bi insan olsun derken coğu kişi geç evleniyor. 30 yaş üstü bekar insan dolu memleket. Çoğunda düğün yapacak para yok. Bence çevrenize bu tarz izlenim vermeyin pozitif olun. Bekarken bi tanıdımızın dediği hala aklımda "artı eski yönleri tart artı yönü fazlaysa evlen derdi" bu mantıkla baktım olaylara...
 
O teyzeler evlendiğinizde yaptığınız kavgalarda belki de uğradığınız herhangi bir şiddette evde çekirdek çitliyorlar yani umurlarında olmuyor.Torun sevgisi de bir yere kadar sürüyor bana göre sonrasında kafa kaldırmıyor.Teyzelerin soruları, psikolojik baskıları sadece evlenince bitmiyor maalesef.
 
Annem cok üzgün ve depresif ,detaylari aciklayacağım.,
aslında kendisine hak veriyorum ama yapacak birsey gelmiyor elimden ne yazik ki, cok üzüluyorum bi yandan ama sadece dusuncelere daliyorum elimden birsey gelmiyor.
Konuya giriş:
Arkadaslar ben 31 ablam 35 kardesim 29 yasinda hepimiz bekarız,

Ailede tek bekar bizleriz, bizden cook kucükler bile evlendi ,cocuklari oldu, annem de teyze ve dayilarimin cocuklarini torunlarini görunce cok mutsuzlaşiyor ve artik görusmek de istemiyor ,.Çogu zaman evde vakit geciriyor, cunku herkes hayatini yasiyor ona göre, ve ona göre herkes gayet mutlular hergün birbirlerine gidip geliyorlar .işin doğrusu da öyle,piknikler gezmeler ,toplanip çay bahcelerine gitmeler..,anneme de üzülüyorlar, neden mi!! Hepimiz evde kaldik diye.
"Ver sende bunlari bekletme" diyorlar, yani gercekten aklim almiyor maĺmiyiz biz, neden toplum evlenemeyenleri böyle görüyor," ver gitsin neyi bekliyorsun, cok arastirma sende" diyorlar anneme ,aynen böyle söyluyorlar. Yasit kuzenlerimin 2,3 cocukları ,okullari ,es akraba ziyatetleri varken biz kapana sikismis, terkedilmis,izole gibi yasiyoruz,acikcasi annemde hickimseyle görüsmek istemiyor, kiskaniyor olarak düsünmeyin lutfen, empati yaparsam 50 yasindaki torun sevme yasinda baskalrina özendigini anliyorum tabi ki ve en icten sekilde ben de istiyorum ama olmuyor.bunu kabullenip öyle davranması cok zor.
Çunku telde orda burada heryerde tüm akranlari torunlari kizlari damatlarindan bahsediyor. Birinin hamile haberini alır birinin nisan ,birine bebek görmeye giderler, sonucta bize bakıp üzluyor ,benim kaderim size gecti gibi ekzantrik teoriler üzerinden konuşuyor.
Birde evde artik cok catismalar olmaya basladi annem ablam ben hepimiz bir sesiz, herkes kendi düzenini kurmaliymis belli yaşta, eger iyi ve saygıli bir aileniz varsa evet ne ala ama aileniz herseye karisan,ele ne deriz, aman bizi rezil etme kafasindaysa hersey zor .
Ustelik hayatim boyunca degil rezil edecek hic bir utandiracak birsey yapmadim,okul is ev arasinda hayatim, ama annem bize karsi cok tutucu , bizi begenmezdi zaten artik daha da begenmiyor, iyi giuinmiyorsunuz der,gayet guzel şik giyinsekde evlenmis baska insanlara bakip kiyaslar,
Bu da benin canimi acitiyor artik cok uzuluyorum,
Bu toplumda eger evli degilsen cok da bilgili olamazsin,"dur hele ele karış" derler." Daha ne gördün ki" derler, yaşom kac olursa olsun evli degilsen daha seysin iste...ezik gibi birsey:))
Bazen napalim kismet desede annem cogu zamam bunalimda, bizde suç aramaya basliyor artik, yani olmadi bizde birsey var demek ki diyor,
Cunku teyzelerim halalarim anneme cok üzülduklerini soyluyor, bu denir mi? Yaaa,!
Keske verseydin daha önceden diyorlar, kim istiyorsa artik ver diyorlar,arkadaşlar evde kalmiş,artik kim isterse ona verilmek istenen miadi gecmis biri olarak görülmek canimi sıkiyor,kuzenim diyorki senin yasinda 2.ciye hamileydim.neden insanlar düsuncesiz üzülebilecegimi düsünmüyorlar.

Hayatım boyunca hep düşünceli oldum Hiç kimseyi kırmamaya çalıştım hayatımdaki herkesle diyaloğu mu Hep iyi tuttum ,benim yuzumden kimse kirilmasin 3 günlük dünya dedim.Ama bakıyorum karşısındakini kırmak için üzmek için yer arayan düşüncesiz davranan insanlar benden şu an çok daha mutlu, en azından kendi düzenleri var ve birilerinin suratına doğru yüzüne karşı üzüldüklerini söylemek Onlara göre çok normal .Ben iyi olmaya çalıştıkça Hayatımdan kini nefreti atıp hoşgörüyü sevgiyi ön plana aldıkça hala bunlarla yasiyorum ,

Bizden daha kötüler evlenince annemin gözunde bi kiymetli sormayin. Nasil herseyi beceriyirmuş, nasil hamaratmiş, nasil güzel giyiniyormuş, canim annem bizede cok dua eder soyler kimin evveli kimin ahiri diye ama biryandan cok uzuluyor,
Acikcasi bende sucluyorum annemi cünku zamanainda benim istedigime vermediler, simdi pisman ama fayda etmiyor iste, hersey zamaninda güzel galiba,cok yiprandik artik aile icinde herkes herkese sariyor ,tartisma hir gür surekli, sen onu dedin bem boyle dedimler sürekli..hersey zamaninda yapilmali gec kalınca yipraniyor insanlar annemi cok sucluyorum icten ice işte.
Bugun cok sikildim dertlesmek istedim ,
Talipleriniz çıktı mı hiç,siz seçici birisiniz sanırım ama bu devirde seçici olmak ta lazım kimin ne olduğunu bilemiyorsun
 
Annem cok üzgün ve depresif ,detaylari aciklayacağım.,
aslında kendisine hak veriyorum ama yapacak birsey gelmiyor elimden ne yazik ki, cok üzüluyorum bi yandan ama sadece dusuncelere daliyorum elimden birsey gelmiyor.
Konuya giriş:
Arkadaslar ben 31 ablam 35 kardesim 29 yasinda hepimiz bekarız,

Ailede tek bekar bizleriz, bizden cook kucükler bile evlendi ,cocuklari oldu, annem de teyze ve dayilarimin cocuklarini torunlarini görunce cok mutsuzlaşiyor ve artik görusmek de istemiyor ,.Çogu zaman evde vakit geciriyor, cunku herkes hayatini yasiyor ona göre, ve ona göre herkes gayet mutlular hergün birbirlerine gidip geliyorlar .işin doğrusu da öyle,piknikler gezmeler ,toplanip çay bahcelerine gitmeler..,anneme de üzülüyorlar, neden mi!! Hepimiz evde kaldik diye.
"Ver sende bunlari bekletme" diyorlar, yani gercekten aklim almiyor maĺmiyiz biz, neden toplum evlenemeyenleri böyle görüyor," ver gitsin neyi bekliyorsun, cok arastirma sende" diyorlar anneme ,aynen böyle söyluyorlar. Yasit kuzenlerimin 2,3 cocukları ,okullari ,es akraba ziyatetleri varken biz kapana sikismis, terkedilmis,izole gibi yasiyoruz,acikcasi annemde hickimseyle görüsmek istemiyor, kiskaniyor olarak düsünmeyin lutfen, empati yaparsam 50 yasindaki torun sevme yasinda baskalrina özendigini anliyorum tabi ki ve en icten sekilde ben de istiyorum ama olmuyor.bunu kabullenip öyle davranması cok zor.
Çunku telde orda burada heryerde tüm akranlari torunlari kizlari damatlarindan bahsediyor. Birinin hamile haberini alır birinin nisan ,birine bebek görmeye giderler, sonucta bize bakıp üzluyor ,benim kaderim size gecti gibi ekzantrik teoriler üzerinden konuşuyor.
Birde evde artik cok catismalar olmaya basladi annem ablam ben hepimiz bir sesiz, herkes kendi düzenini kurmaliymis belli yaşta, eger iyi ve saygıli bir aileniz varsa evet ne ala ama aileniz herseye karisan,ele ne deriz, aman bizi rezil etme kafasindaysa hersey zor .
Ustelik hayatim boyunca degil rezil edecek hic bir utandiracak birsey yapmadim,okul is ev arasinda hayatim, ama annem bize karsi cok tutucu , bizi begenmezdi zaten artik daha da begenmiyor, iyi giuinmiyorsunuz der,gayet guzel şik giyinsekde evlenmis baska insanlara bakip kiyaslar,
Bu da benin canimi acitiyor artik cok uzuluyorum,
Bu toplumda eger evli degilsen cok da bilgili olamazsin,"dur hele ele karış" derler." Daha ne gördün ki" derler, yaşom kac olursa olsun evli degilsen daha seysin iste...ezik gibi birsey:))
Bazen napalim kismet desede annem cogu zamam bunalimda, bizde suç aramaya basliyor artik, yani olmadi bizde birsey var demek ki diyor,
Cunku teyzelerim halalarim anneme cok üzülduklerini soyluyor, bu denir mi? Yaaa,!
Keske verseydin daha önceden diyorlar, kim istiyorsa artik ver diyorlar,arkadaşlar evde kalmiş,artik kim isterse ona verilmek istenen miadi gecmis biri olarak görülmek canimi sıkiyor,kuzenim diyorki senin yasinda 2.ciye hamileydim.neden insanlar düsuncesiz üzülebilecegimi düsünmüyorlar.

Hayatım boyunca hep düşünceli oldum Hiç kimseyi kırmamaya çalıştım hayatımdaki herkesle diyaloğu mu Hep iyi tuttum ,benim yuzumden kimse kirilmasin 3 günlük dünya dedim.Ama bakıyorum karşısındakini kırmak için üzmek için yer arayan düşüncesiz davranan insanlar benden şu an çok daha mutlu, en azından kendi düzenleri var ve birilerinin suratına doğru yüzüne karşı üzüldüklerini söylemek Onlara göre çok normal .Ben iyi olmaya çalıştıkça Hayatımdan kini nefreti atıp hoşgörüyü sevgiyi ön plana aldıkça hala bunlarla yasiyorum ,

Bizden daha kötüler evlenince annemin gözunde bi kiymetli sormayin. Nasil herseyi beceriyirmuş, nasil hamaratmiş, nasil güzel giyiniyormuş, canim annem bizede cok dua eder soyler kimin evveli kimin ahiri diye ama biryandan cok uzuluyor,
Acikcasi bende sucluyorum annemi cünku zamanainda benim istedigime vermediler, simdi pisman ama fayda etmiyor iste, hersey zamaninda güzel galiba,cok yiprandik artik aile icinde herkes herkese sariyor ,tartisma hir gür surekli, sen onu dedin bem boyle dedimler sürekli..hersey zamaninda yapilmali gec kalınca yipraniyor insanlar annemi cok sucluyorum icten ice işte.
Bugun cok sikildim dertlesmek istedim ,
Bence sizin sorununuz evlenmemek değil de hepinizin bir arada yasamasi. Anneyle anlasmak zordur anneler kizlarini elestirir ama siz bir de 3 bekar kız kardeş 🙈 evdeki elektriği düşünemiyorum. Yaşlarınız hiç umutsuz değil ben de 34 yasimda evlendim çok şükür istediğim gibi biri çıktı karşıma yuvamı da kurdum evladımı kucagima aldim rabbime binlerce şükür 🤲🧿 ama iste bunlarin hep zamani var. Annenizi size karsi doldurmaları çok ayıp bir kere! Benim 40 yaşını gecip de evlenmemiş arkadaşlarım var, kimse de böyle karışmıyor. Bence siz ev ortamından acilen uzaklasin. Bulduğunuz her geziye katılın, arkadaşlarda kalın, bağımsız olun biraz. Yoksa çıldırırsınız bol şans
 
Benim iş arkadaslarim neden böyle evlilik delisi, neden biri cebinde yüzükle gelsin yol üstünde gelinlikciye uğrar diye düşünüyordum ki konu sahibi ve başka insanların yorumlarını gordum.
Toplum böyle toplum böyle..iyi de toplum öyleyse sen de pısıp oturma - istediğin hayatı yaşa. Sana laf edenin ağzına tık. Laftan anlamayani utandir insan içinde. Ya da daha iyisi hiç görüşme..
Aha,ben 29a girecegim, bir kaç ayım var. Daha kimse cesaret edip böyle haddi olmayan sorular soramadı bana. Hele bir sorsunlar..
Kendi paramı kazaniyor, paşa gönlüm istediği gibi geziyorum. Ask hayatım da eminim pek cok evliden daha güzeldir. Kaldı ki böyle mutlu degilim mutsuzum. Elaleme ne ya?
Böylelerini susturmadikca konuşmaya devam ederler.
Sinirlerindim durduk yere.
*Profilinizde yüksek lisans mezunu psikolog yaziyor ama öylesine doldurduğunuzu ümid ediyorum . Yazık bu kafa yapisindaki kadının seansına ödenen paralara yani
 
Annem cok üzgün ve depresif ,detaylari aciklayacağım.,
aslında kendisine hak veriyorum ama yapacak birsey gelmiyor elimden ne yazik ki, cok üzüluyorum bi yandan ama sadece dusuncelere daliyorum elimden birsey gelmiyor.
Konuya giriş:
Arkadaslar ben 31 ablam 35 kardesim 29 yasinda hepimiz bekarız,

Ailede tek bekar bizleriz, bizden cook kucükler bile evlendi ,cocuklari oldu, annem de teyze ve dayilarimin cocuklarini torunlarini görunce cok mutsuzlaşiyor ve artik görusmek de istemiyor ,.Çogu zaman evde vakit geciriyor, cunku herkes hayatini yasiyor ona göre, ve ona göre herkes gayet mutlular hergün birbirlerine gidip geliyorlar .işin doğrusu da öyle,piknikler gezmeler ,toplanip çay bahcelerine gitmeler..,anneme de üzülüyorlar, neden mi!! Hepimiz evde kaldik diye.
"Ver sende bunlari bekletme" diyorlar, yani gercekten aklim almiyor maĺmiyiz biz, neden toplum evlenemeyenleri böyle görüyor," ver gitsin neyi bekliyorsun, cok arastirma sende" diyorlar anneme ,aynen böyle söyluyorlar. Yasit kuzenlerimin 2,3 cocukları ,okullari ,es akraba ziyatetleri varken biz kapana sikismis, terkedilmis,izole gibi yasiyoruz,acikcasi annemde hickimseyle görüsmek istemiyor, kiskaniyor olarak düsünmeyin lutfen, empati yaparsam 50 yasindaki torun sevme yasinda baskalrina özendigini anliyorum tabi ki ve en icten sekilde ben de istiyorum ama olmuyor.bunu kabullenip öyle davranması cok zor.
Çunku telde orda burada heryerde tüm akranlari torunlari kizlari damatlarindan bahsediyor. Birinin hamile haberini alır birinin nisan ,birine bebek görmeye giderler, sonucta bize bakıp üzluyor ,benim kaderim size gecti gibi ekzantrik teoriler üzerinden konuşuyor.
Birde evde artik cok catismalar olmaya basladi annem ablam ben hepimiz bir sesiz, herkes kendi düzenini kurmaliymis belli yaşta, eger iyi ve saygıli bir aileniz varsa evet ne ala ama aileniz herseye karisan,ele ne deriz, aman bizi rezil etme kafasindaysa hersey zor .
Ustelik hayatim boyunca degil rezil edecek hic bir utandiracak birsey yapmadim,okul is ev arasinda hayatim, ama annem bize karsi cok tutucu , bizi begenmezdi zaten artik daha da begenmiyor, iyi giuinmiyorsunuz der,gayet guzel şik giyinsekde evlenmis baska insanlara bakip kiyaslar,
Bu da benin canimi acitiyor artik cok uzuluyorum,
Bu toplumda eger evli degilsen cok da bilgili olamazsin,"dur hele ele karış" derler." Daha ne gördün ki" derler, yaşom kac olursa olsun evli degilsen daha seysin iste...ezik gibi birsey:))
Bazen napalim kismet desede annem cogu zamam bunalimda, bizde suç aramaya basliyor artik, yani olmadi bizde birsey var demek ki diyor,
Cunku teyzelerim halalarim anneme cok üzülduklerini soyluyor, bu denir mi? Yaaa,!
Keske verseydin daha önceden diyorlar, kim istiyorsa artik ver diyorlar,arkadaşlar evde kalmiş,artik kim isterse ona verilmek istenen miadi gecmis biri olarak görülmek canimi sıkiyor,kuzenim diyorki senin yasinda 2.ciye hamileydim.neden insanlar düsuncesiz üzülebilecegimi düsünmüyorlar.

Hayatım boyunca hep düşünceli oldum Hiç kimseyi kırmamaya çalıştım hayatımdaki herkesle diyaloğu mu Hep iyi tuttum ,benim yuzumden kimse kirilmasin 3 günlük dünya dedim.Ama bakıyorum karşısındakini kırmak için üzmek için yer arayan düşüncesiz davranan insanlar benden şu an çok daha mutlu, en azından kendi düzenleri var ve birilerinin suratına doğru yüzüne karşı üzüldüklerini söylemek Onlara göre çok normal .Ben iyi olmaya çalıştıkça Hayatımdan kini nefreti atıp hoşgörüyü sevgiyi ön plana aldıkça hala bunlarla yasiyorum ,

Bizden daha kötüler evlenince annemin gözunde bi kiymetli sormayin. Nasil herseyi beceriyirmuş, nasil hamaratmiş, nasil güzel giyiniyormuş, canim annem bizede cok dua eder soyler kimin evveli kimin ahiri diye ama biryandan cok uzuluyor,
Acikcasi bende sucluyorum annemi cünku zamanainda benim istedigime vermediler, simdi pisman ama fayda etmiyor iste, hersey zamaninda güzel galiba,cok yiprandik artik aile icinde herkes herkese sariyor ,tartisma hir gür surekli, sen onu dedin bem boyle dedimler sürekli..hersey zamaninda yapilmali gec kalınca yipraniyor insanlar annemi cok sucluyorum icten ice işte.
Bugun cok sikildim dertlesmek istedim ,
Herkesin kaderinde evlenmek varsa nikah zamanı saati bile bellidir bunun önüne kimse geçemez.Çok sevdiğim iki ablam var.Biri 36 biri 35 yaşında kardeşler çok iyi insanlar her yönden dört dörtlük ama kısmet işte nasipte yoksa olmuyor. Şuan anneleri kanser el bebek gül bebek bakıyorlar.Gerçekten mutluluğu sonuna kadar hakeden iki insan onlar ve inanıyorum çok mutlu olacaklar birgün sizde ümidinizi kesmeyin hayırlısı buymuş...
 
Annem cok üzgün ve depresif ,detaylari aciklayacağım.,
aslında kendisine hak veriyorum ama yapacak birsey gelmiyor elimden ne yazik ki, cok üzüluyorum bi yandan ama sadece dusuncelere daliyorum elimden birsey gelmiyor.
Konuya giriş:
Arkadaslar ben 31 ablam 35 kardesim 29 yasinda hepimiz bekarız,

Ailede tek bekar bizleriz, bizden cook kucükler bile evlendi ,cocuklari oldu, annem de teyze ve dayilarimin cocuklarini torunlarini görunce cok mutsuzlaşiyor ve artik görusmek de istemiyor ,.Çogu zaman evde vakit geciriyor, cunku herkes hayatini yasiyor ona göre, ve ona göre herkes gayet mutlular hergün birbirlerine gidip geliyorlar .işin doğrusu da öyle,piknikler gezmeler ,toplanip çay bahcelerine gitmeler..,anneme de üzülüyorlar, neden mi!! Hepimiz evde kaldik diye.
"Ver sende bunlari bekletme" diyorlar, yani gercekten aklim almiyor maĺmiyiz biz, neden toplum evlenemeyenleri böyle görüyor," ver gitsin neyi bekliyorsun, cok arastirma sende" diyorlar anneme ,aynen böyle söyluyorlar. Yasit kuzenlerimin 2,3 cocukları ,okullari ,es akraba ziyatetleri varken biz kapana sikismis, terkedilmis,izole gibi yasiyoruz,acikcasi annemde hickimseyle görüsmek istemiyor, kiskaniyor olarak düsünmeyin lutfen, empati yaparsam 50 yasindaki torun sevme yasinda baskalrina özendigini anliyorum tabi ki ve en icten sekilde ben de istiyorum ama olmuyor.bunu kabullenip öyle davranması cok zor.
Çunku telde orda burada heryerde tüm akranlari torunlari kizlari damatlarindan bahsediyor. Birinin hamile haberini alır birinin nisan ,birine bebek görmeye giderler, sonucta bize bakıp üzluyor ,benim kaderim size gecti gibi ekzantrik teoriler üzerinden konuşuyor.
Birde evde artik cok catismalar olmaya basladi annem ablam ben hepimiz bir sesiz, herkes kendi düzenini kurmaliymis belli yaşta, eger iyi ve saygıli bir aileniz varsa evet ne ala ama aileniz herseye karisan,ele ne deriz, aman bizi rezil etme kafasindaysa hersey zor .
Ustelik hayatim boyunca degil rezil edecek hic bir utandiracak birsey yapmadim,okul is ev arasinda hayatim, ama annem bize karsi cok tutucu , bizi begenmezdi zaten artik daha da begenmiyor, iyi giuinmiyorsunuz der,gayet guzel şik giyinsekde evlenmis baska insanlara bakip kiyaslar,
Bu da benin canimi acitiyor artik cok uzuluyorum,
Bu toplumda eger evli degilsen cok da bilgili olamazsin,"dur hele ele karış" derler." Daha ne gördün ki" derler, yaşom kac olursa olsun evli degilsen daha seysin iste...ezik gibi birsey:))
Bazen napalim kismet desede annem cogu zamam bunalimda, bizde suç aramaya basliyor artik, yani olmadi bizde birsey var demek ki diyor,
Cunku teyzelerim halalarim anneme cok üzülduklerini soyluyor, bu denir mi? Yaaa,!
Keske verseydin daha önceden diyorlar, kim istiyorsa artik ver diyorlar,arkadaşlar evde kalmiş,artik kim isterse ona verilmek istenen miadi gecmis biri olarak görülmek canimi sıkiyor,kuzenim diyorki senin yasinda 2.ciye hamileydim.neden insanlar düsuncesiz üzülebilecegimi düsünmüyorlar.

Hayatım boyunca hep düşünceli oldum Hiç kimseyi kırmamaya çalıştım hayatımdaki herkesle diyaloğu mu Hep iyi tuttum ,benim yuzumden kimse kirilmasin 3 günlük dünya dedim.Ama bakıyorum karşısındakini kırmak için üzmek için yer arayan düşüncesiz davranan insanlar benden şu an çok daha mutlu, en azından kendi düzenleri var ve birilerinin suratına doğru yüzüne karşı üzüldüklerini söylemek Onlara göre çok normal .Ben iyi olmaya çalıştıkça Hayatımdan kini nefreti atıp hoşgörüyü sevgiyi ön plana aldıkça hala bunlarla yasiyorum ,

Bizden daha kötüler evlenince annemin gözunde bi kiymetli sormayin. Nasil herseyi beceriyirmuş, nasil hamaratmiş, nasil güzel giyiniyormuş, canim annem bizede cok dua eder soyler kimin evveli kimin ahiri diye ama biryandan cok uzuluyor,
Acikcasi bende sucluyorum annemi cünku zamanainda benim istedigime vermediler, simdi pisman ama fayda etmiyor iste, hersey zamaninda güzel galiba,cok yiprandik artik aile icinde herkes herkese sariyor ,tartisma hir gür surekli, sen onu dedin bem boyle dedimler sürekli..hersey zamaninda yapilmali gec kalınca yipraniyor insanlar annemi cok sucluyorum icten ice işte.
Bugun cok sikildim dertlesmek istedim ,
Annenize söyleyin evlenenlerin çogu mutsuz.
 
Yinede kimseyi kiramdim incitmedim ama cok kirildim gectim hep, artik biraraya gelmek istemiyorum, evlilik var mi biri var mi ,hic mi yok ,etrafina bak azicik, bul artik yasin geciyor demelerinden biktim, muhabbet hep ayni o yuzden biraraya ancak evlenince gelirim. Cunku bana aciyorlar resmen , ve söyluyorlar uzuluyoruz diye saka gibi
Bana da hep bunları sorarlardi.. müşterin yok mu diye sorardı bı komşu teyze,şimdi rahmetli oldu..en küçük kardesim ile ben kalmıştık bekar ,x kardeşin de evlenince sen hepten evde kalacaksın deyip kahkaha atmisti biri...bir baskasj da demişti ki yeğenlerin sarmış etrafını hani seninkiler nerede ?! İçten içten çok kırılırdım ama kırmak istemezdim,icimde kaldı...36 yaşında evlendim çok mu secicisin diyenlerden kurtulmak için, kriterlerimi bir kenara bırakıp evlendim, istediğim gibi bir evlilik değil ama sorunlu bir evlilik..aman dikkat et pes edip de evlenme iyi biri olur ins hayatinda
 
Bizim aile gibi resmen biz de o yoldayız sanırım :) Ablam 27 olcak bu sene ben 26 olacağım hala bekarız. Ablam düşünmüyor evlenmeyi benim 4 yıllık ilişkim var ama bizde de aynı konular dönüyor evde kaldınız vs. biz de kızları vermezler kızı sattık derler ailem de sevdiğime vermezse baya bi bekar kalırım heralde. Annenin o sanki bizden utanıyormuş gibi halini iyi bilirim.
Sen de gerçekten istiyorsan iş çevresi, arkadaş çevresi sosyalleş illa ki konuşursun ki benim ablam bunları da yapmıyor ayağına gelcekmiş :) ben kısmetimi şehir dışına gittiğimde buldum :)
 
tatlım 2 kız kardeş tanıyorum , biri 38 diğeri 40 lı yaşlarında bekarlardı. Herkes evde kaldılar gözüyle bakarken 1 yıl arayla evlendiler , çocukları bile oldu. Gönlünü ferah tut.
 
Annenize söyleyin lütfen, öncelikle aile olma kavramını benimsesin. Evlatlarıyla bir olamayan, ailesini olduğu gibi kabullenemeyen insan, başka hayatlara özenip bu kavramdan habersiz, itekleyip sürüklemesin bilmediği sulara.
Takın çantanızı kolunuza, bakın yolunuza. Gezin hep beraber. Hayattan keyif almayı bilin. Siz olun, aile olun öncelikle. Sonrası gelir, istedikten sonra
 
Anneniz bu durumu takinti haline getirmis. O övünen yaralayaci sözler söyleyen teyzeler halalar yengeler birde iclerini acsa. Zorlugundan bahsetselermis biraz. Evlilik cok güzel ama deger verenle kiymet bilenle. Evlenmek icin evlenilmez. Kafamizda bize dayatilmis cizgiler var. O cizgide degilsen iyi degil hayatin. Öyle degil hayat. Insanlardan kacmayin. Evli olan cocuklu olandan uzaklasmayin. Farkinda olmadan. Evlendiginizde bu yaris olarak islemis olmasin benliginize ailenize. Saygi duyun ve saygi duyulmasini bekleyin.
 
Cok yakin bir zamana kadar tum sulalem de bana ayni baskiyi yapmaya calisiyordu ama lafi ağızlarına tikayip oturtuyordum. Bu konuda hic alcakgonullu olamam alimli bi kadinimdir , evlenmeyi tercih etmeyenlerdendim. Anneme sorduklarinda da ne yapayim koca kiz zorla mi evlendiricem diyordu ama icten ice evde kaldigimi o da dusunuyordu. Su an 33 yasindayim. Gel zaman git zaman is yeri arkadasimla su an evlenmek uzereyim diger ay nisanim var. Hem de nisanlim agzimin icine bakiyor. Dur bakalim sen benden de kucuksun. Ama algilarin acik olsun , is yerinde her daim bakimli ol , genellikle bu tarz kismetler is yerinde oluyor
 
X