Ne kadar herseyi yapsanda okusanda calissanda ne olursa olsun bir aile ozlemi duyar insan..her kadin duyar...
Benim yapim bu degismiyor iste...kafamin estigi gibi yasayamiyorum...
Ben adimi degistiremedim mal gibiyim göremiyorum hala nerden değiştiğini.telden giriyorum su an
mesajınızi kib.ledim, uyeler yazmasa bile moderatorler yardımcı olur.
şu an bilgisayarda oldugumdan arayüzün nasıl olacagından emin olamadım.
her kadın duyar diye bir genelleme yapamayız aslında.
fakat bu konuyu bir kenera bırakıyorum.
aile ozleminizi anlıyorum, kezaiçinde bulundugunuz şartlardan sıkılmış hissetmenizi de.
ancak hayatınızdaki tek hedefiniz bu olursa ulassanız da bir sure sonra tatmin olacagınızı sanmıyorum.
fiziksel olarak düsünselim, gününüz yemek yapmak, temizlik, cocuk bakmak ve sevdiginiz birini (es) karsılamak ile gececek degil mi?
bunları şu anki evinizde de yapabilirsiniz.
fakat siz aile dusuncenizi bir amac olarak koyup, ona ulastıgınız vakit kendinizi adamak olarak tanımlıyorsunuz.
şu an yakın cevrenizle vakit gecirebilir, sevdiginiz insanlarla paylasımlarda bulunabilir, yine emek verdiginiz seyler ile onları agırlayabilirsiniz.
dusunceleriniz gereksiz, boş şeyler demiyorum,
üretme isteginizi aileye indekslemek yerine siz bir yerden baslayın, kendinizi iyi hissettikce mutlulugu kör kuyu gibi evlilige baglamaktan da uzaklasırsınız diyorum.
karsınıza güzel iletisim kurdugunuz biri cıkarsa da neden olmasın... sonucta mutluluk paylastıkca cogalır derler...
fakat siz once paylasacagınız degerleri arttırmaya, asıl yaşam enerjisi verecek ugraslar edinmeye calısın diyorum.
yoksa diger turlu kendinizi surekli ittiginiz mutsuzluk icinde oyle kendini bilmez kisilerin cumleleriyle simdi oldugu gibi daha kotu hissedersiniz.
