En yakın arkadaşımın köpeği var benim kedim vardı. Evet güzel yanı çok. Ama ben köpekleri çok sevsem de köpek insanı değilim çünkü kediye göre çok daha zor ve çok daha fazla emek istiyor.
Bir kere arkadaşım işe gitmeden önce gezdirmek zorunda bu da bir saat erken kalkmak demek. Çünkü köpeği akıllı baya kakasını parka kadar tutuyor yolu uzatmak için. Haliyle yaz kış birer saat yürüyor, akşam işten dönüyor, pilinin bitmesi diye bir ihtimali yok, köpeği heyecanla sokağa çıkmayı bekliyor. Tüm gün hayvancağız enerjisini atamıyor ki ondan bir de her akşam onunla oynamak zorunda enerjisini atsın diye...
Onunki büyüse de pek uslanmadı, haliyle tek odaya koymak zorunda çünkü ayakkabılığı açıp yiyor ayakkabılarını kaç kere çocuk kilidi aldı bana mısın demedi.
Komşuyla baya papaz oldu ama sistem değiştiğinden bir şey yapamadılar çok şükür çünkü cidden yalnızken havlama huyu vardı.
Kısacası sorumluluğu çok fazla köpeğin.
Ne biliyim kedinin kumunu temizle mamasını ver senden pek talebi olmaz. Biz ev arkadaşı gibi takılırdık ondan bana köpek zor gelir.
Çişten kakadan sonra ayağını yıka poposunu yıka pipisi yıka, her gün gezdir falan çocuk kadar ilgi alaka bakım istiyor. Zor iş yani. Bu kadar emek veririm diyorsanız güzel. Ama bu yoğun tempoya ve enerjiye dayanamazsanız evet yazık olur köpeğe de
