Bende anksiyete ve panik atak için 14 yıldır tedavi görüyorum 4 şehir 9 ev değiştirdim konfor alanı bu hastalikda çok kilit nokta ama mecburum kimse bana senin anksiyeten var idare edelim diyemeyeceğine göre hayat şartlarına uymayı tercih ediyorum beynim beni değil ben onu yönetiyorum. Hatta hadi canım işine bak boş boş vesvese verme diye beynimle kavga etmişligim var

Benim çok yakın arkadaşım her gün hayal kurardi bu evi istemiyorum mutfak kötü duvarları öyle burası böyle bu evden bir çıksam çok mutlu olucam diye ve hayalindeki eve çıktı günlerce evini anlattı bana mutfağı çok büyük çok güzel ışık alıyor diye hep sesi huzurlu gelirdi 6 Şubat depremine kadar o hayalinde ki evin enkazında kizini ve eşini bıraktı kendisi ve oglu kurtuldu ve ilk konusmamizda keşke duvarları akan evde olsaydım ömür boyu da bunları yasamasaydim dedi. Lütfen kendinizi bukadar bağlamayın bı eve bı eşyaya bı adrese bı şehire .Her gittiğim şehire biliyorum herşey mükemmel olacak diyerek gittim her tasindigim eve burası bana çok iyi gelecek diyerek gittim olumlama yapın hayatı kendinize de esinizede zindan etmeyin.