- Konu Sahibi kimbilirkim
-
- #1
Değişim siz ya düzgün konuşup ya da bir sinir krizi geçirip ne varsa söylerseniz mümkün,o da sizi çook seviyor ve kaybetmek istemiyorsa.
Yine de çok ümitlenmeyin,iki gün sonra tekrar eskisi gibi olacak.
bardağı ortada bırakıyosa kaldırma çorabı ortada bırakıyosa kaldırma. yıkama. sonra arasın dursun. sakin sakin valla canım bu kadarına yetebiliyorum de. o sinirlendikçe sen sakin kal. kızına odaklan. kendini geri çek. onun tabiri ile dırdır etme bi süre. kavga edip etmemeniz umrunda değilmiş gibi davran.
bir tek senin kocan böyle değil ki, genelde evlenen erkek profili bu. kadın ne yapsın, temizliğe mi, yemeğe mi, çocuğa mı, bakıma mı, işe mi yetişsin. maalesef evlendikten sonra bunun farkına varıyoruz. sonrada ayrılamıyorsun işte. çaresi yok bunun. erkekleri değiştiremiyorsun. olan hep kadınlara oluyor. en iyisi evlenmemek ama onuda yapamıyorsun. hayatın boyunca manevi baskı yapıyorlar.
Ben çorapları çöpe atmıştım birkaç kez.evet beni de kızını da evliliğimizi de kaybetmekten korkuyor. konuşuyoruz hep karşlklklı suçlamaktan öteye geçemiyoruz maalesef..
İş yükünü ortadan kaldırmanı öneriyorum.
Yardımcı bir abla seni rahatlatır
En azından evin sorumluluğundan kurtulmuş olursun.
Ben çorapları çöpe atmıştım birkaç kez.
Kirli sepetine atılmayan gömlekleri yıkamadım.
Ceplerini boşaltmıyorsa sallamadım.
Paralar kimlikler yıkandı gitti.Çok sinirlendi ama daha da yapmadı bunları.
Her koca tabi ki aynı değil,benimki anlayan kocadır,ama yaptıklarım işe yaradı onu bilirim.
Sanırım 34 yıllık kadrolu cadı olmanın verdiği bir güven de mevcut bünyede.
haklısın. kendisi ayda 300-400 sigaraya veriyor. ama ben kıyıp da bi temzlkçi almyrm. o parayla kızıma bişiler yaparm vs die. aslnda evimi zevkle temizliyorum ama neden sadece ben düşüncesi dürtüyor işte. aynı işi yapıyoruz aynu parayı kazanıyoruz ama ben ekstra evde çalşyrm bir de
Herkese merhabalar... 4 yıllık evli , 3 yaşında kızı olan bi anneyim. eşimle birbrmzi çoook severek ,sabırla beklyerek , ailevi sorunları aşarak evlendik. eşim evlendikten sonra daha çok fakettğim şekilde tezcanlı , ani öfke nöbetleri geçiren tabiri caizse sıkıya gelemeyen bir adam oldu çıktı. ev içinde sıfır yardımı var , sadece market alşverişinde bulunur. içtiği bardak ortada , çorapları ortada, evde ne nerededir hiç ilgisi yok. bir nevi evi otel gibi kullanıyor. ben de çalışıyorum. ilk senelerde bu raahtszlklarımı sıksık dile getiriyordum. sonuç getirmemekle birlkte dırdırcı konumuna düşüyordm. son zamanlarda artk mücadeleyi bıraktm diyeblrm. sadece bu dyrymdan rahatsz oldğm için suratı asık , mutsuz bi kadın profili çizmeye başladm. gelgelelim babalığı konusunda da sözde çok seven,ilgili,kızının geleceği için çalışan bi baba ama kızımla da ilgilenmiyor pek. 1 saat yalnız kalsalar bakmayı göze almaz. seni istiyor , seni arıyor , durmuyor vs kolaya kaçıyor. kızım da artk tamamen bana odaklı babasndan pek beklentisi yok. evin bütün yükü , kızımın sorumluluğu artk çok yoruldum. eşimle beraber yaptğmz şeylerden de zevk almaz oldm çünkü sonu hep gerilimle tartşmayla bitiyor. biz nasıl bu hale geldik diye düşünüp kahrolmaktan başka bişey gelmiyor elimden... ha beni çok mutlu ettiği sevdiğimi hissettğim zamanlar yok değil. uç noktalardayız. ya çok mutlu ya mutsuz...
boşanmayı aklmdan geçiremiyorum çnkü kızım var. bi şekilde bu evliliği sürdürmeliyim diye çabalaıp duruyorum... değişim olur belki die bir umut direniyorum. bu durumda olan , tavsiyesi olan var mı ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?