hepinize merhabalar:)))
bende çocukluğumdan beri hep içime doğan ve çokta istediğim evlat edinme sürecindeyim artık:)))
sancılı dönemler yaşayıp,eşimi ikna ederek (zor da olsa!) 21 ekim 2011 cuma günü ilk başvurumuzu istanbul'dan yaptık:)
o gün uzuuuuun zamandır içimde ilk kez güllerin açtığını hissettim. yeşerdim daha gelmeden, görmeden kızımı şimdiden çok seviyorummmm...
0-1 yaş arası kız bebek için başvurduk..
etrafımda bazıları "gençsiniz bekle, acele etme" derken 3.tüp bebekten sonra "neyi bekliyorum ki? kim hayatında verdiği karar için beni bekledi?
yada kime bekle diye akıl verdim? herkes kendi düşünüp karar verdi, bizlerde hep saygı duyduk...eee o zaman dedim!!! kimin bekle demesini bekleyeceğim? ve niye bekleyeceğim?" evladım için kimseden beklentim yok, ben bakıp büyüteceğim, ben onu o beni sevgiyle besleyecek... neden o sevgiyi erteleyeyim dedim..
sevgi ertelenir mi?
ertelenmez,,,ertelenemez...
ve Ya Allah Bismillah her hayrın başıdır diyerek başvurduk...
ama siz beni bilmeseniz de ben sizi hep biliyorum..
sizleri hep okudum, yazdıklarınızla bende gururlandım, gözlerim doldu, bazen benim kelimeye dökemediklerimi "hah işte budur" dedim..
biliyorum daha çoook yolun başındayım..
ilk görüşmeyi yapıp, dilekçeyi imzaladık ve diploma örnekleri ile kimlik fotokopilerini istemişlerdi bizden...
evrak listesini aldık...daha evraklarımızı teslim etmek için randevu aldık...özgeçmiş hariç diğerleri tamam..
kasımın sonunda evrak teslimi ve görüşme için eşimle gideceğiz bakalım...
Pırılım ve Nushu sizden özgeçmişle ilgili tiyolar almam gerekecek

bende sizin sıkı takipçilerinizdenim

tabi bu durumdaki tüm arkadaşlarımın..
iyikivarsınız..
beni de aranıza kabul etmeniz, bildiklerinizi, deneyimleriniz paylaşmanızı çok istiyorum...
ve başvurumuzun onaylanıp, sıramızı, ev ziyaretlerimizi, sabrımızı paylaşmayı da...
belki canım kızıma ilk günlüğüm olur bu sayfalar:)