Selamün aleyküm hanımlar,nasılsınız
Cuma'nız mübarek olsun,Rabbim Cuma'lar hürmetine duasını kabul ettiği kulları arasına kaydeylesin hepinizi
Bi haberim var size,ben adet oldum sanırım...Bugün adet ağrısıyla uyandım,lavobaya gittiğimde bişey yoktu,Namazımı kıldım duamı ettim...Az önce tekrar gittim,abdest alıp Hatimlerime devam edebilmek için..Ama kırmızıyı gördüm..Sanırım adet oldum,sancım da var zaten...
Hayırlısı böyleymiş demekki..Biliyo musunuz hiç üzülmedim...Ben gibi karamsar herşeyi kafasına takan bir insan,bugün hiiç üzülmedi.Rüyamda bugün yine bi erkek çocuğunu doya doya öpüyodum.Buna rağmen üzülmedim biliyo musunuz.Eskiden olsa geberirdim ağlamaktan.Ama yok artık öyle...
Eşimle karar vermiştik,bebek fikrini düşünüp kendimizi üzmemek için,şartlamamak için.Bu kararı aldığımızdan beri kendimi daha hafif hissediyorum...Neden bu kararı aldığımızı da anlatayım size...Kendime dünyayı zehir ettiğim günlerden biriydi,gözüm eşimi de görmüyodu bu bebek fikri yüzünden.Tartıştık eşimle,daha doğrusu ben kustum içindekileri o da dinledi beni...Benim eşim bebek konusunda bana hep üzülmememi olacağını söyler,teselli ederdi beni,hiç kendi içinde yaşadıklarını anlatmazdı hissettirmezdi...İşte o gün,ilk defa oda açıldı.Ben istemiyorum mu sanıyosun dedi..Beni düşün dedi,ben her gece yurttaki çocukların üzerlerini örtüp onları yatırıyorum uyuyana kadar bekliyorum...Hergün o çocuklarla beraberim onlara ders veriyorum,hergün o küçüklerin gözleirnin içine bakıyorum ben dedi..Yeri geliyo kimileri küçük kardeşlerini,kimileri küçük çocuklarını getiriyo,onlarla durmak zorundayım;dışarda el ele baba çocuk gördüm mü üzülmem mi sanıyosun,biri baba dediği zaman benim içim sızlıyo dedi.Etrafımızda hep çocuklar var,ben istemiyomuyum benimde evimde bebek olsun,evimiz çocuk sesiyle dolsun diye...Ben hergün hacet namazları kılıyorum,gizli sadakalar veriyorum,kendi içimde yaşıyorum herşeyi dedi.....Ben gözyaşlarımı içime akıta akıta dinledim eşimi.İlk defa paylaştı benle bebek özlemini,ilk defa bu kadar açık konuştu...İçim öyle yandı ki,bebek özleminden daha fazla acı çektim,eşimin söyledikleriyle..Benle niye paylaşmadın hiç bunları dedim;sen zaten üzülüyosun bide ben anlatırsam daha çok üzülürsün diye dedi.O durumda bile beni düşünmüş.Kendimi çok kötü hissettim,benim eşim melek gibidir,onun öyle üzülmesine dayanamadım,bi yerlerimden bişeyler koptu gitti sanki...
Ağladım,ağladım...Eşime daha çok sarıldım,sıkı sıkı,daha çok ağladım.Oda ağladı hissettim,ona hissettirmedim...Yüzüne bakamıyorum bile.Zaten yatıyoduk.Sonra dedim eşime,söz veriyorum bundan sonra üzülmicem,üzülsem bile anlık olur,dünyayı sanada kendime de dar etmicem.Birgün mutlaka olacak çünkü biliyorum.Sen o çocuklara Allahın Kelamını öğretiyosun,Allah rızası için yapıyosun bu görevi,Rabbim bizim ellerimizi boş bırakır mı hiç?Bu gece bizim dönüm noktamız olsun ve gözyaşları son bulsun.Söz veriyorum bundan sonra eskisi gibi olmayacak dedim.Eşimle bebeğe şartlanmama kararı aldık.Ogünden sonra çok rahatladım,psikolojik olarakta..Üzerimden yük kalkmış sanki ve daha pozitifim..
Çok uzun oldu,ama içimden geldi anlatmak istedim..
Rabbimden gelene de gelmeyene de eyvallah..Verdiklerin de vermediklerin de kabulümdür Rabbim.Vekilim Sensin,Sana dayandım,Sana inandım..Muhammed Mustafa'nın(s.a.v) Rabbi,Habibinin hürmetine nerde evlat hasreti çeken varsa onlara,arkadaşlarıma ve bize hayırlı sağlıklı salihlerden evlatlar nasip eyle...
Canımmmm siz böyle sıkıca bağlanınki birbirinize zorlukların daha kolay üstesinden gelirsinizzz
Herşeyin hayırlısı hayırlı zaman da hayırlı evlatlar nasip etsin Rabbimm
