- 17 Mart 2016
- 504
- 166
- 23
- Konu Sahibi carmina000
-
- #1
Biraz daha detayli anlatsaniZ.Esiniz neden eziyor ?Çok kırgın çok kızgın hayal kırıklıkları doluyum.nasıl toparlayacağımı bilmiyorum kendimi.eşimle konuşmak ona sarılmak onunla yatmak gelmiyor içimden geçer mi bilmiyorum.ya geçmezse diyorum.hazırmıyım hayatın başka bir yüzüne daha.ilerde ısınır mıyım tekrar ona sever miyim eskisi gibi.çok kızıyorum en çokta kendime beni ezmesine müsadere ettiğim için.haklıyken susup özür dilediğim için.şimdi 1.5 yıl oldu ne dese batıyor haklıdan olsa rahatsız ediyor bıktım çünkü.kızgınlığımı öfkemi kontrol edemiyorum.çok değişti ve çabaladı görebiliyorum ama bu kez kendimi kontrol edemiyorum. İyi niyetli o polyona kız gitti nefret dolu bir kız geldi.ne yapacağım nerden başlayacağım bilmiyorum. Hiç bu düşünceleri hisseden oldu mu ?
Evet tam olarak yapmam gereken bu sanırım .Teşekkür ederim.Peki bu esnada iletişimim nasıl olmalı eşimle aynı evin içinde.?İlişkinin durumundan önce kendi içinizdeki bu birikmiş öfkeyi halletmeniz lazım. Biraz kendinizle başbaşa kalın ve sorgulayın bu öfkem nasıl diner, önce kendinizi iyi edin sakinleşin sonrası zaten olacağına varır. Bundan sonra da hayatınızın her alanında 'açık iletişim' kurmayı deneyin. Yoksa önce kurban gibi hissedersiniz, sonra bu yerini öfkeye bırakır ve sonuç olarak bozulmuş ilişkiler yorulmuş ruhlar kalır elde.
Aile terapistine gittik zaten o şekilde baya ilerleme kaydetti.son seansa gitmedik sadece 6 seans bulunduk.Fazlasıyla içine atmışsın belliki. Konu büyümesin diyede sanıyorum hep özür dileyen taraf olmuşsun. Ee tabi bu da kendinden soğumana sebep olmuş bu yüzden eşine öfkelisin bence. Düzelir muhakkak ama ne zaman olur bilinmez tabi. Aile terapisine gitmeyi düşünün bence düzelme ihtimali olduğu gibi düzelmeme ihtimalide var. Hakkında hayırlısı olsun.
Aile terapistine gittik zaten o şekilde baya ilerleme kaydetti.son seansa gitmedik sadece 6 seans bulunduk.
Eşimin davranışları sürekli kendimi korumak zorunda hissetmem gerek psikolojisi yarattı beni.en son tartışmamız çocuk hayali kurarken fikrimi almadan annesini evimize getirmegetirmek istediğini öğrenmekle başladı.sonrada ben benim annem baksın demiyorum yalancı bana iftira atıyorsun dedi.çıktı kenara.şimdi küs sanki benim suçum herşey.Konuyu biraz daha acabilir misin? Seni ne soguttu bu kadar?
Eşim istemedi o zaman öfkem yoktu .psikolog bana konuş dedi sıkıntı duyduğunda istediğini ifade etti. Bende hep ettim.ve eşim düzeldi baya zorlama olsa tartışalım tartışa.şimdi bazen kurduğumu hissediyorum kafamda abarttığımı eskileri hatırlayıp korumak zorunda hissediyorum kendimiPeki seanslar sadece onun ilerleme kaydetmesi üzerine miydi? Psikolog sizin öfkeniz için bir şey demedi mi? Son seansa neden gitmediniz?
Eşim istemedi o zaman öfkem yoktu .psikolog bana konuş dedi sıkıntı duyduğunda istediğini ifade etti. Bende hep ettim.ve eşim düzeldi baya zorlama olsa tartışalım tartışa.şimdi bazen kurduğumu hissediyorum kafamda abarttığımı eskileri hatırlayıp korumak zorunda hissediyorum kendimi
Ben kendi başıma halledemez miyim bu sıkıntıyı.?Bakın ne kadar güzel bir örnek var karşınızda. 5 seansta bile terapinin neler yapabileceğini görmüşsünüz. O yüzden siz de içinizde biriktirdikleriniz için terapiye gidebilirsiniz. İşe yarıyor gerçekten.
Ben kendi başıma halledemez miyim bu sıkıntıyı.?
Evet tam olarak yapmam gereken bu sanırım .Teşekkür ederim.Peki bu esnada iletişimim nasıl olmalı eşimle aynı evin içinde.?
Beni anladığınız için teşekkür ederim.Bir psikologtan yardım alsanız tabiki iyi olur ancak şuanda durumunuz müsait değilse ufak ufak kendiniz de kendinize yardım edebilirsiniz. Bir psikoloji öğrencisi olarak size önerim hergün yazın ne hissettiğinizi, sayfalarca dökün öfkenizi gerekirse hergün sadece 5dakika yastıkları yumruklayın. Bunun dışında size önerim gün içinde sakinleştirici bitki çayları için. Hergün kendinizi gözlemlemeye çalışın. Eşinizle tartışırsanız ya da bir fırsat bulursanız eşinizle şöyle bir konuşma yapabilirsiniz: "Sorunlarımızı çözmek adına verdiğin çaba benim için çok değerli ama benim fazlaca kırıldığım bu yüzden biriktirdiğim şeyler olmuş ben de elimden geldiğince bunları yenmeye çalışıyorum. Ama öfkelendiğim zamanlar olabilir bu konuda anlayış bekliyorum zamana ihtiyacım var"
Tüm bunların dışında eşinizin terapiye gelmiş olması, bir çaba veriyor olması bence önemli birşey. Bilirsiniz çoğu insan bunu da yapmıyor. O nedenle esinizi şavasılacak bir rakip gibi değil de birlikte mücadele verdiğiniz bir yoldaş olarak görmeye çalışın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?