Evlendim hla annemle geinemiyorum...

zamaniyok

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Aralık 2009
107
0
96
Diğer
15 yaşındaydım babamı kaybettiğimde..
babamdan sonra annemle ciddi fikir ayrımına girdik...
en ufak bi hareketimde bana defalrca babasız oldugumu hatırlattı....
yok sen babasızsn bunu yapamazsın yok sen babasızsın el ne der...
çok dayak yedim...
çooook intihar etmek istedim..
ama olmadı yapamadım....

büyük tartışmalarımızn birinde okadar çok bunalmıştımki..
sokağa çıkıp nefes almak istedim akşamın 8inde..
kıştı ve heryer kardı...
dayımlara telefon açıp evden kaçtıgımı söylemiş..
eve bi döndüm...
allaaaaaaaahh herkes bizde...
o gece gözlerinin önünde dövdü dayım benide bi için acımadı dimi..
bi yüreğin sızlamadı....

elinden kaçmak için 20 yaşında evlendim..
evet severek evlendim belki ama bu sürecin hızlanmasında payın çok büyük anne...

keşke diorum keşke senle yaşadıgım problemleri eşime anlatmasaydım..
bak o bile yüzüme vuruo benim sırası geldiğinde...
o bile parçalıo beni....

azönce niye tartıştın benimle...
niye telefonu yüzüne kapatmak zorunda bıraktın beni....

erkek kardeşim gecen sene 2 kattan düşmüştü...
beyin kanamsı geçirdi...
bu hastalıktan dolayı devamlı saati saatine kullanması gereken bi ilaç var..
hadi kardeşim saatlerine uymuo..
sen nie uymuosun anne yaaa..
senin görevin bu ..
bak çocuk ilacı düzgün kullanmadıgı için eeg'si kötü çıkmış..
bunu anlatıo bana telefonda..
bende sen hatırla anne..
telefonuna kaydet laç zamanını telefn sana hatırlatsın sende çocugun ilacını içir diorum..
yine ben suçlu oluorum...
neymiş ben hep annemi suçluomuşum falan filann..
anne çok yoruosun beni gerçekten çook..
hatta bıktırıosun...
 
Madem sizi bu kadar üzüyor anneniz daha az görüşün..
Eşinizle de bu konuların açılmasına fırsat vermeyin bir daha..
 
hepimizin zaman zman annelerimizle fikir ayrılıklarımız olur illaki .. benim hiç problemim yok annemle diyen çok azdır sanırım.. üzülme bazı insan böyledr iyide desen kötü anlar.. onları öyle kabullenmek lazım bence .. eşinde bunları bilipte sana iyice destek olup kol kanat germeli yüzüne vurmamalı.. ne olursa olsun ailenle sorunların olablir ama eşinin bunları yüzüne vurmasına izin verme tavrını koy ezdirme kendini bence..
 
evet annedir,cennet onların ayakları altındadır kötü anne olmaz say say bitmez ............
fakat zamana uymayan anneler çok var günümüzde
 
bence eşin bu konusa yüzüne vurduğu an. sana sırrımı vermekle içimdeki yaraları anlatmakla hata etmişim en büyük yarayı sen açıyorsun böyle diyerek anlat sıkıntını.

annenle de daha az ve resmi konuşmaya çalış. yoksa ikinizde birbirinizi çok yıpratacaksınız.

çocukluk döneminde alınan yaralar malesef kolay kapanmıyor.
 
evet annedir,cennet onların ayakları altındadır kötü anne olmaz say say bitmez ............
fakat zamana uymayan anneler çok var günümüzde

Katılıyorum şuan 21 yaşındayım eskisi gibi kızamıyorum on mesela,ama aklıma geldiğinde o günlerrr....Çok kötü oluyorum bir dediğimizi iki etmez para isteriz,hiç kırmaz bot varken bir çift daha alırızz gurbetteyim 2.senem üni.de hala ağlar gönderdiğinde..

Annlerinden bunu görmüş dayak cennetten çıkma der hep..Ama genede annem ve ben onu nedense silemiyorum yaptıklarını hafızamdan siliyorum..Hayalimdeki anne o benim için sanki onları yaşayan ben değildim..

Sarılıp sevmek olmaz ben alışkın değilim vs.der hep..O annesinden gördüklerini yapmış inşallah biz yapmayızz
 
Zamanıyok anne kız ilişkileri maalesef zor.Kaç yaşına gelirsek gelelim annemizle fikir ayrılıklarımız oluyor maalesef.Ben annemi çok severim ama ergenlik çağlarımda hiç anlaşamıyordum, ben de bir süre ondan ayrı yaşadım.Daha sonra evlendim ama yaşım ilerledikçe ona daha çok yakınlaştığımı hissediyorum.Sezen Aksu'nun bir şarkısı vardır:

Anneni daha çok hatırlıyorsan, hatta anlıyorsan..İçindeki çocuğa sarıl, sana insanı anlatır..diye devam ederdi.

Senin annenle aranda olan problem çözülmez gibi gelebilir ama ona empati yapmayı dene bence.Bu şekilde ona daha çok yakınlaşırsın.
 


İçimde bi sıcaklık hissettim anacığımı özledim ne yaparsa yapsın annem o benimm..Yarın öbürgünn ellerimden kayıp giderse,ne yaparım ben onsuzz:sinifsinif:
bu dediğin gerçekten çok doğruu:1closedeyes:
 
annenızınde ruh saglıgı etkılenmısdır muhakkak babanızın vefatından sonra sanırım ıkı kardesısınız ıkı cocoukla beklenmedık anda kalmak kolay olmamalıdır...
annenıze arkadasca yaklasa bılırsenız onun duzelmesıne yardımcı olabılırsınız
bıde sız annenızı bırakmayın derım onu kazanmaya calısın degıstıre bılırsınız cunku...
sanırım sorunlarınızda zaten babanızın vefatından sonra baslamıs...
anne ıle aranızda gecenlerı esınızle paylasmak sızce dogrumu? ...
 
Benim de benzer sorunlarim var. Hatirladigim ilk kavgamiz ve takiben yedigim dayak ilkokuldaykendi. Safca arkadasimla oyun oynamaya dalmisim ve tabii ki eve gec gittim. Hakli oldugu kisim beni merak etmesi ama bunu bana yansitis tarzi o yastaki cocuga sarf EDİLMEMESİ gereken cumlelerleydi.

Belki de bu yuzden hep asi bir cocuk oldum. Bu benim anneme actigim soguk savas bicimiydi. Okul kurallarana asla uymadim. Uymamak derken ya corap rengim farkliydi ya da okul kazagi yerine farkli bir kazak giyerdim. Aslina bakarsaniz bugun geldigim noktaya calisarak degil de zekamla geldim. Hic ders calismamak da marifetlerimdendi. O gunleri dusundugumde bunu bile isteye yapmamamistim ama bir sekilde davranis bicimim boyleydi.

Sonrasinda birine asik oldum, gercekten... Kaderdi bizimkisi ve ben ANNEM YUZUNDEN baska bir hayati SECMEK ZORUNDA kalmistim. Adini bilmeden 2 yilim gecti. Adini ogrendim onu tanimam ve onunla arkadas olmam ise 6. yilin sonunda "tesadufen" oldu. Aramizdaki kimyayi anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalir. Susarak bile anlasabilir mi iki insan? Anlasirmis... Mesafeler bile onemsizlesirmis.

Okul bitmisti ve is ariyordum. Tabii bu arada ailemle birlikteyim. Bir is teklifi aldim ve yuksek ihtimalle kanul edilecegim. O'na yakin bir sehirdeydi is. Annem ise ALANİM DAHİ OLMAYAN bir ise sirf tanidik onerdi diye beni, kabul etmem icin zorladi. Ama ben karaliydim, kiyamet de kopsa gidecektim. Gidersen donme, dedi. Donmem, dedim. Sonuc: kardesim, abla gitme, dedi. Onu kiramadim. Ondan vaz gecemedim.

O ise girdim. 3-4 ay sonra bir adamla (simdi esim) tanistim. İste hep sikintim oldu, tanidik onerince beni hep tehdit olarak gordu ustler. Daha erken de ayrilabilirdim ama sirf inadimdan kaldim orada. Bir keresinde olum tehlikesi atlattim (is makinesi uzerime cikacakti). Evlilik surecimi ben de hizlandirdim. Seviyor muydum, bilmiyorum ama sevildigime inaniyordum. Ve evet annemle kalmamak icin birkac ay icinde evlendim. Kavgalarimizda kendince hakli sebepleri olsa da bunu bana yansitis sekli hicbir zaman dogru olmadi. Evlendigimde kocam dedigim adami taniyali 1 yil bile olmamisti.

Simdi o sirf o evde kalmamak icin evlendigim adamla YİNE O EVDE YASİYORUZ! Neden? Cunku esimin ailesi biz evlenirken hicbir seye karismadi. Esim kendi yapti her seyi. Ben calisiyordum, is yerim maasimi hic odemedi (yasal islem de olmadi cunku iflas gosterdiler!). İyice tepetaklak olduk.

Esime gelince adamin icinden baska bir SEY cikti! Eskisi gibi degil, asiri sinirli, huysuz, her dedigim batiyor adama! Hatta yaptigim yemeklere bile mutlaka bir kulp takiyor! Oysa ki onu bu konuda soyle bozmustum: bir arakdasimizin evindeydik, yemek yapiyordu arkadasimiz. Yemeklerin cogunu ben yaptim ama esim ona tesekkur etti ve BAYİLDİGİNİ soyledi. Kadin da benim yaptigimi soyledi ve benimki şok oldu.

Simdi 1 yasini gecmis bir oglum var ama buna ragmen bosanmayi dusunuyorum.

Biraz uzun bir yazi oldu ama bence hic dusunme ve bosan...
 
ya insan esi ile dertlesmeyecek te kiminle dertlesecek, zaten boyle olur, bende hep ayni hatya dustum sonra kavga aninda bana silah gibi kullanildi. derdini paylasamioyor insan, ama ben onun dertlerini dinlerken hep yardimci olmaya calistim. Anne ne gelince haklisin sen, anne atsan atilmaz yai, en iyisi daha az gorusmeye bak.
 
Bende fikir ayrılığı yaşıyorum annemle. .
çok sık gidip gelmiyorum ..
sende biraz uzaklaş ..
 
Esime gelince adamin icinden baska bir SEY cikti! Eskisi gibi degil, asiri sinirli, huysuz, her dedigim batiyor adama! Hatta yaptigim yemeklere bile mutlaka bir kulp takiyor! Oysa ki onu bu konuda soyle bozmustum: bir arakdasimizin evindeydik, yemek yapiyordu arkadasimiz. Yemeklerin cogunu ben yaptim ama esim ona tesekkur etti ve BAYİLDİGİNİ soyledi. Kadin da benim yaptigimi soyledi ve benimki şok oldu.

Simdi 1 yasini gecmis bir oglum var ama buna ragmen bosanmayi dusunuyorum.

Biraz uzun bir yazi oldu ama bence hic dusunme ve bosan...[/QUOTE]


cok ilginc bu kisim, gercekten iyi yapmissin, ve eger anlasamiyorsan tabi ki bosan, boyle omur gecmiyor hep kavga hep suclama, cocular daha cok zarar goruyor
 
29 yaşındayım ve annemi coook sseviyorum benim annemde biraz sinirli ve ters bir kadındır bazen beni çok kırar kızar bağırır ağır konuşur ama bugüne kadar çok şükür hiç karşı cikmadim ne yaptıysa haklisin anne dedim optum elinden iyice yaslandı artık ve şimdi diyorum ki iyiki annemi hiç uzmemisim annedir bu ya ne olur azıcık tahammül etseniz sineye cekseniz onlar bizim nelerimize katlanmislar gece gündüz demeden bakmışlar bize.allah hepsinden razı olsun tüm annelerin ellerinden opuyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…