evlendiniz veeee.....

bende de ilk bir ay ailemden uzak bir yerde olmak ve yalnız kalmak zor geldi sonra sonra alıştım.:hulya:
 
Evli değilken;annem öğlene kadar tüm işleri bitirmiş ben gerine gerine uyanıyorum''hımm acaba kahvaltı mı etsem yoksa ayaküstü geçiştirsem mi?'' O da ne?Annem poğaça yapmışşşş...
Evli iken;aşkımmm hani o sesin güzel poğaçaların vardı ya ne zamandır yapmıyorsun onlardan der eşim.Annneeeeeeeee!!!

Düğünden sonra o kapı kapanmaya görsün.

Not:Beş sene geçince karşıdaki pastahanenin poğaçaları çok güzelmişe döndük.
 
haha bu konuda ben çok şanslıyım sanırım....

6 yıl önce çıktım zaten evden gurbetler başladı 2004 atamalarıyla...uzak olmaya o zaman alıştım...tek başıma her işimi yapmak o zaman zor gelimişti herkes gibi...2009 ocakta evlendim o günden beri her işimin bi yardımcısı var tek başıma yaptığım tek iş mutfak işi onu da zevkle yapıyorum...evlendiğimiz ilk zamanlar hayatımın en eğlenceli zamanları arasındaydı..temizlik yapacağımız zaman mıntıka ayrımı yapıyoruz herkes kendi mıntıkasını temizliyor..(benim mıntıkalarım hep daha fazla zahmetli oluyo ama olsun kadın olmak işte) anlayışlı kuzucum saolsun :))) buna rağmen düzen oturtana kadar zorlandım bir kaç zaman...

kendine ait bir hayat herzaman mutluluk veriyor hele her anında en sevdiğin insanla birlikteysen...o yüzden güzel yanlarını düşünün....
 
:)ahh bekarlık ahh lıse bıttı evlendım ama evlenmeden önce... saat 11 de kahvaltı hazır bı sekılde uyanırdım ev ısı yok gez gezebıldın kadar ohhh.. evlendım aılemle aramda 15 dakıka bır mesafe araba ıle tabı .. ne oldu degısen bısye olmadı yemek yapmasını bılmeyen ben yemk yapmayı ogrendım bu sayede :) ama yalnızlık ılk 1 hafta guzeldı ama sonra olmadı agladım sıkılıorum dıye ve bebık yapalım dıye adamı ceksıtırıp durdum:)
 
Annemlerin evinde bir elim yağda diğer elim baldaydı..
Her nedense evlendiğim ilk günden itibaren evimi çok benimsedim,hiç aramadım annemin evini,yemeğini vs.
Evlendim,boşandım ellerime daha çok yağ,bak sürdüler sağolsunlar...
Ama evimi,kendi düzenimi o kadar çok sevmişim ki,halen kendi evimdeyim,istemem annemlerle kalmak..
 
Hele ki uykudan uyanıp ben nerdeyim diye düşünenlere çok şaşırdım açıkçası...
İnsanın kendine ait evinden daha güzel,huzur veren başka bir yer var mıdır ki?
 
Ben bekarım sadece merak ettiğim için göz gezdirdim.
mesala eşiyle beraber alışveriş yapan, tatiile çıkan, gezeen, özgürce el ele tutuşa,n insanlara gıpta eder oldum. malesef şu yaşıma kadar okumak ,iş bulmakla, geçirdiğim gençlik yıllarım da aşkım dediğim kimse olmadı, el ele tutuşup dertlerimi paylaştığım bir arkadaşımda olmadı... evlilik hayalini sırf bu yüzden kuruyorum.... artık benimde evim olsun.. benimde kurulu bir ailem olsun...:hulya:
 
Anamın evini hiç aramadım............yuppiiiiiiiiiiiiiiiiii dedim artık annemin dırdırı yok yok derli toplu ol yok cam silincek yok ev süpürülcek...........yok temizlik yapılcek............artık bunlar yok kendi evim biricik askımla birlikte............yuppi...........
 

"doğru insan" denir ya yakalayabilirsen dünyanın en güzel şeyi....hayatımın en mutlu en rahat zamanlarını yaşıyorum...dilerim sonsuza kadar böyle olur, seviyorsan evli olmaya öyle çabuk alışıyorsun ki...olur umarım kısa zamanda...
 
ilk evlendıgım sıralar baan evde afakanlar basıyordu hiç ev işi yapmamış sorumluluk almamıs sadece okul gezme dısında bırsey yok kazandıgı kendım harcıyordum hesap soran yok bır elım yagda bır elım balda buyudum evlendım o da nee sabah kalk kahvaltı hazırla kocişi gonder ev ıslerıne gırıs yemek telaşı ufff zor gunlerdı gecelerı uykumdan hıckırark uyandıgı bılıyorum kabuslar goruyodum babaaaaaaa dıye bagırarak uyanıyomus eşim oyle dıyodu:)2 ay sonra artık korktugumda eşimin ısmını soylemeye basladım şimdi 3 yılımız bıttı 15 aylıkta kızım var o gunlere guluyorum şimdi evımı cok sevıyorum yapamayacagım basaramayagım iş yok her işi severek yapıyorum allaaha sukur esımde cok anlayıslıydı o zamanlarda hep destek oldu hala iyi bir baba iyi bir eş
 
ben hiç yadırgamadım normalde kendi yatağını yastığını arayan birisyimdir ama eşime sarılıp uyumak daha güzel :))) evlenmeden öncede sabah işe gitmeden yatağımı toplardım hafta sonları tüm evin temizliğini yapardım. o yüzden pek zorluk çekmedim tek derdimiz maddi sıkıntıydı o kadar onuda şükür aştık. evlenince sorun yaşamaması için erkek olsun kız olsun rahatlığa alıştırmamak lazım. yemek yapmayıda derli toplu olmayıda öğretmek gerekir.
 
Anne babama çok bağlı biri olarak gelinliklerle baba evimden çıkarken sanki cenaze çıkıyordu gibiydi annem babam çok üzgünlerdi...Bir an keşke eşim vazgeçse diye bile düşünmüştüm kaydirigubbakcemile3kaydirigubbakcemile3
Düğün dönüşü arabaya bindiğimdeki babamla bakışımızı unutamam gözlerimiz konuşmuştu araba uzaklaşana kadar :gitme::gitme:
Eve geldiğimde sabaha kadar ağladım zaten herşey çok boş gibiydi...
Ben nerdeydim yanımdaki kimdi niye burdaydım die düşünüyodum...sabah kalkıp balayına gittik..tatilde hiç kimse aklıma bile gelmedi
1 ay pek alışamadım tam olarak ama daha sonra evimi öyle benimsedimki....
evimi çok ama çok seviyorum anneme gittiğimde sıkılıyorum çok uzun süre duramıyorum annemde kalmıyorum bile yatıya eşimle 1,5 senedir en fazla 2 kere kalmışımdır...evimsiz duramıyorum bende eşimde allah herkese evini sevmeyi alışmayı nasip etsinn...tabiki ev eşimle birlikte cennet bana onsuz nefes almak zor olur sanırım...alışırsınız üzülmeyin...ki ailesine bu kadar bağlı bennnn bile diyordum asla alışamam evlenince ama sanki yıllardır evimdeymişim yıllardır evliymişim öncesi yokmuş gibi geliyor kaydirigubbakcemile2kaydirigubbakcemile2
 
Son düzenleme:
ilk günler alışamadım benimseyemedim...2-3 ay sonra da baba evi yabancı gibi geldi.şu anda hala öyle sanki o evde cocuklugum gecmemiş gibi yabancı hissediyorum kendimi.
 
aaah ah bende annemin babamın dizinin dibindeyken kıymetlerini bilememişim
bekarken hiç bir iş yapmazdım şimdi ise gündüz işte akşam evde çalışmak zorundayım
sevgilimle uyanmak onunla birlikte bir şeyler yapabilmek özgür olmak çok güzel tabii ki ama yine de çok arıyorum babamın evini çoook
 
Son düzenleme:
bende çok zor alıştım
insan annesinin evini çok özlüyor
ah ah ne güzel annem kahvaltımı hazırlıyordu
şimdi ben kahvaltı hazırlıyorum
pöffff
en çok da pazarları uyumayı özledim
şimdi uyumak ne mümkün meleğim 8 de ayağa dikiyor
 
Hele ki uykudan uyanıp ben nerdeyim diye düşünenlere çok şaşırdım açıkçası...
ınsanın kendine ait evinden daha güzel,huzur veren başka bir yer var mıdır ki?

kaydirigubbakcemile3ve o arkadaşım şimdi boşandı bu seferde ahhh nerde evim diyor baba evine dönmek zor geldi ona hemde çocukla
 

yatıya bile kalmamak ayy bende bu duruma hemen gelmek istiyorum inşallah bende böyle olurum hemen evimize gidelim kocacım derim
 
evlendiğim gün başladım ağlamaya, abartısız iki ay hergün ağladım.
bi dört ayda ara ara ağladım.
düğün fotoğraflarını yanımdan ayırmadım.
babamla vedalaşmamda çekilmiş fotoğrafımın ardına şiirler çiziktirdim.
alışmak çok zordu benim için.
 
yatıya bile kalmamak ayy bende bu duruma hemen gelmek istiyorum inşallah bende böyle olurum hemen evimize gidelim kocacım derim

2 kere yazacağıma 2 sene yazmışım sırnaşık şey canım ben annem babama çok bağlıyım gerçekten onları görmeden duramam ama evimsizde duramıyorum inş sende öyle olursun.ben alıştıysam herkes alışır.allah evine ısınmayı nasip etsin.zaten eşyaların eve yerleşnce insan hevesleniyor hemen.ama tabi ilk aylar zordu hep zaranın kızım diyor şarkısını yüksek yüksek tepeleri falan dinler ağlardım ama çok şükür şuan iyiyim canım :) herşeyin bir zorluğu alışma evresi vardır bide ben evin tek kızıydım düşün gerisini boshayallersmile
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…