Herşeyden önce sevdiğin adamla bir ömür boyu mutluluklar diliyorum.Hissettiklerine gelince gayet normal duygular.Ben 2,5 ay önce evlendim.Hem de başka bir şehre gelin geldim.Bi tarafta sevdiğim adam bi tarafta ailem.Düğün yaklaştıkça hem sevinçten içim içime sığmazdı hem de ağlamayayım diye ailemin gözüne bakmazdım.Evlendikten sonra da günlerce gizli gizli ağlardım.Yani hüzünlenmen çok normal.Ama zamanla geçiyor.her şeye olduğu gibi insan buna da alışıyor.Benim tavsiyem çok büyütüp içine dert etme.Unutma ki düğünler gelinlerindir.Ailen seni üzgün görmesin.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Evleneceğim ama neden bu üzüntü?
- Konu Sahibi ladismack
- Başlangıç Tarihi
- 28 Şubat 2012
- 2.512
- 1.252
- 158
cnm bir ömür boyu mutluluklar dilerim.böyle hissetmen çok normal hele o evden çıkış bambşka bir duygu.hissettiklerini bire bir yaşadım.hatta vazgeçmeyi bile düşündüm kimi geceler.ama sonra öyle bir koşuşturmya giriyorsunki unutuluyor herşey.ben izmire balayına gittim ailem izmitli.izmire gittiğimde ne ağladım ne ağladım sanki kendimi kimsesiz hissetim o sabah ailemi arasığımda yine bir ağlama faslı:)) çok değişik duygular.2 yıllık evliyim ailem yakın olduğu halde kimi zaman burnumda tütüyorlar nasıl bir özlemek anlatamam.bu ailemize düşkünlüğümüzden kaynaklanıyor.bunu evlenecek her kız yaşar bence çokta normal.kafana takma hiç evliliğe
alışana kadar bu gel gitler olucaktır mutlaka.
alışana kadar bu gel gitler olucaktır mutlaka.
O kadar normal ki bu yaşadığın duygular......
Ben de evleneli bir buçuk sene oldu, üstelik yurtdışına geldim, başka bir şehir olsa sadece ne iyi olurdu...
Bir yanda eşimi çok seviyordum, zaten evlenmeyi düşünmeyen bir insanken, bu kadar anlaşabileceğim bir insanı bulmam şans mı şansızlık mı bilemez hale gelmiştim. Bir yandan güçlüydüm, bir yandan korunmaya muhtaç bir halim vardı.
İçim içime sığmıyordu, onunla aynı evi paylaşacağımı düşününce, eve hangi mobilyaları alacağımızı vs hayal edince...Sonra gözlerim doluyordu birden, ailemi bırakıp gideceğimi düşününce. Hele annemle kız kardeşim benim can yoldaşlarımken, nasıl bırakacağım derdim..
Düğünden önceki gece ben kız kardeşimle uyudum, o uyudu, ben en az iki üç saat onu izleyip ağladım, sanki hiç görmeyecekmişim gibi, içli içli... ( ama uyanmadı çatlak:) )
Sonra annemle babam bana bir sürü hediye verdiler, belki kısa zamanda görüşemeyiz dediler, sonra hep birlikte bütün aile suyu sele verdik, ağladık, açıldık ohhh...
Düğün bitti, gitme zamanı geldiğinde, kendi kendime mutlu oldum mu şimdi diye sormuş, yanıtını verememiştim ağlarken, el sallarken annemlere..
Şu an bile gözlerim doldu..
Herşey çok güzel, eşimle çok iyi anlaşıyoruz, ama içimdeki özlem dinmedi hala bir buçuk yıl olmasına rağmen, durup durup fotoğraflarımıza bakıyorum falan...Hala annemlerin evine ' eve gidiyorum' gözü ile bakıyorum, halbuki kendi evimi de çok benimsememe rağmen..Oraya gidince de misafir hissetmemek için elimden geleni yapıyorum, ama bir şekilde bir şeylerin yeri değişmiş oluyor, bunun yeri nerede?? diye sormak zoruma gidiyor..
Sen yine başka şehirde olacaksın, benimkine bir de ülke özlemi katıldığı için, belki daha katmerlidir:)
Ama merak etme, bir şekilde, alışacaksın...
Ben de evleneli bir buçuk sene oldu, üstelik yurtdışına geldim, başka bir şehir olsa sadece ne iyi olurdu...
Bir yanda eşimi çok seviyordum, zaten evlenmeyi düşünmeyen bir insanken, bu kadar anlaşabileceğim bir insanı bulmam şans mı şansızlık mı bilemez hale gelmiştim. Bir yandan güçlüydüm, bir yandan korunmaya muhtaç bir halim vardı.
İçim içime sığmıyordu, onunla aynı evi paylaşacağımı düşününce, eve hangi mobilyaları alacağımızı vs hayal edince...Sonra gözlerim doluyordu birden, ailemi bırakıp gideceğimi düşününce. Hele annemle kız kardeşim benim can yoldaşlarımken, nasıl bırakacağım derdim..
Düğünden önceki gece ben kız kardeşimle uyudum, o uyudu, ben en az iki üç saat onu izleyip ağladım, sanki hiç görmeyecekmişim gibi, içli içli... ( ama uyanmadı çatlak:) )
Sonra annemle babam bana bir sürü hediye verdiler, belki kısa zamanda görüşemeyiz dediler, sonra hep birlikte bütün aile suyu sele verdik, ağladık, açıldık ohhh...
Düğün bitti, gitme zamanı geldiğinde, kendi kendime mutlu oldum mu şimdi diye sormuş, yanıtını verememiştim ağlarken, el sallarken annemlere..
Şu an bile gözlerim doldu..
Herşey çok güzel, eşimle çok iyi anlaşıyoruz, ama içimdeki özlem dinmedi hala bir buçuk yıl olmasına rağmen, durup durup fotoğraflarımıza bakıyorum falan...Hala annemlerin evine ' eve gidiyorum' gözü ile bakıyorum, halbuki kendi evimi de çok benimsememe rağmen..Oraya gidince de misafir hissetmemek için elimden geleni yapıyorum, ama bir şekilde bir şeylerin yeri değişmiş oluyor, bunun yeri nerede?? diye sormak zoruma gidiyor..
Sen yine başka şehirde olacaksın, benimkine bir de ülke özlemi katıldığı için, belki daha katmerlidir:)
Ama merak etme, bir şekilde, alışacaksın...
Son düzenleme:
- 3 Ekim 2010
- 11.523
- 3.924
- 448
Bizim ne söz, ne nişan, ne de düğün var ortada babam sevgilimi ve tanışmak istediklerini öğrendi 2 gün kendime gelemedim. Sabaha kadar ağladım duygularım, aklım çorba oldu resmen, sevgimi bile sınamaya başladım ve daha neler neler..
Ortada söz yok, ben babamı nasıl bırakır giderim derdine düştüm.
Düğün zamanımı düşünemiyorum bile..
Ortada söz yok, ben babamı nasıl bırakır giderim derdine düştüm.
Düğün zamanımı düşünemiyorum bile..
Son düzenleme:
- 15 Kasım 2011
- 3.855
- 1.109
- 448
Kardesim yok ama sunu görünce içimden biseyler koptu, tutamadim kendimi, hâlâ gözlerimden yaslar akiyor canim ya
Allah sabirlar versin! Yerlerinde sag salim mutlu olsunlar sevdiklerimizde varsin biz uzak olalim!
Konu sahibi arkadasim, inanki bu düsünceler hemen hemen herkeste oluyor!
Hemde sevdigin adamla evlenirken bile acaba dogru mu diye düsünüyosun!
Doganin kanunu bu galiba güzelim. Ama sen çok erken baslamissin. Kendini üzme simdiden. Kuracagin kendi evinin düzenini düsün. Güzel günleri düsün.
Ben; dügüne son 1 ay kala eve, anneme ve babama dolu dolu gözlerle bakmaya baslamistim...
Uzak degilim, arabayla 30dakikalik mesafedeler ama yinede ne bileyim hüzünleniyor insan iste...
- 6 Ekim 2008
- 405
- 82
- 643
Yazılanları okuyunca çok şaşırdım ben de mi gariplik var acaba diye:) ben de 2013 yazında evleniyorum ama artık sevgilimden ayrı geçen her gün bana o kadar zor geliyor ki.
Bi yaştan sonra aileyle yaşamak asıl zor olan bence. Artık evde rahat edemiyorum sanki burası benim evim değilmiş gibi.. kendi evim kendi düzenim olsun istiyorum. ve tabiki sevdiğim insanla beraber olmak.. anne baba bir yere kadar yani..:) insanın kendi evi gibi var mı.
Bi yaştan sonra aileyle yaşamak asıl zor olan bence. Artık evde rahat edemiyorum sanki burası benim evim değilmiş gibi.. kendi evim kendi düzenim olsun istiyorum. ve tabiki sevdiğim insanla beraber olmak.. anne baba bir yere kadar yani..:) insanın kendi evi gibi var mı.
bunu hissetmen okadar normal kiii ahhh ahhh
bende kardeşime anneme babama çok düşkünüm aynı hisleri yaşadım belki de daha fazlasını
kına gecem bittiğinde annemle uyudum sarmaş dolaş hayatımın en huzurlu gecesiydi
düğün günü babamın kurdelemi bağlarken gözlerinin dolmasıysa hayatım boyunca hafızamdan silinmeyecek
2 yılı geçti evleneli düğün günüm aklıma geldikçe bir düğüm oturuyor boğazıma geçmiyor gitmiyor
ancak bir süre sonra alışıyorsun şimdi de evimi özlüyorum nereye gidersem gideyim
ne güzel sorumluluk sahibi duygulu bir kızsın bu masumiyetini hiç kaybetme mutluluklar
bende kardeşime anneme babama çok düşkünüm aynı hisleri yaşadım belki de daha fazlasını
kına gecem bittiğinde annemle uyudum sarmaş dolaş hayatımın en huzurlu gecesiydi
düğün günü babamın kurdelemi bağlarken gözlerinin dolmasıysa hayatım boyunca hafızamdan silinmeyecek
2 yılı geçti evleneli düğün günüm aklıma geldikçe bir düğüm oturuyor boğazıma geçmiyor gitmiyor
ancak bir süre sonra alışıyorsun şimdi de evimi özlüyorum nereye gidersem gideyim
ne güzel sorumluluk sahibi duygulu bir kızsın bu masumiyetini hiç kaybetme mutluluklar
böyle hissetmen çok normal.. evlilik tarihi yaklaştıkça daha da yoğun hissediyorsun.. kendimi hatırladım... eş durumundan tayin istemek için nikahımız düğünden 6 ay önce oldu o gün o kadar hasta oldum ki nikah memuru zorla getirildiğimi düşünmüştü
eşim ve ailesi nikahı erteleyip acile gitmemizi bile istedi
ama ben çok büyük bir karar aşamasında olduğum için hastalandığımın farkındaydım ve gerçekten nikahtan bir saat sonra hiçbirşeyim kalmamıştı .... tabii üzerinden mutluluklarla dolu on bir yıl geçti 
umarım sen de çooook mutlu olursun
eşim ve ailesi nikahı erteleyip acile gitmemizi bile istedi ama ben çok büyük bir karar aşamasında olduğum için hastalandığımın farkındaydım ve gerçekten nikahtan bir saat sonra hiçbirşeyim kalmamıştı .... tabii üzerinden mutluluklarla dolu on bir yıl geçti umarım sen de çooook mutlu olursun
Aslında çoğumuz böyle hüzünleri saklamışız içimizde..
Kimselere bir şey diyememiş, gözlerimizi kaçırmış, onlar uyurken gizli gizli ağlamış,
evlendiğimiz de bile gözyaşlarımızı kocalarımızdan saklamışız besbelli..
Kadın olmanın hem iyi hem sulu yanları :)
Ama şükürler olsun ki bizi bu yaşa getiren, böyle güzel yetiştiren ailelerimiz var..
Elbette zamanı geldiğinde onlar gibi aile kurabilmek hayattaki amacımız..
Bu "sulu durum":) hiç değişmeyecek sanırım.. Ama böyle güzel "anne,baba,kardeşler " de
değer birkaç damla gözyaşına be.. Bırakalım aksın..
Allah hepimizin yardımcısı olsun. Hepinize can-ı gönülden mutluluklar diliyorum.
Not: Hem ağlarım hem giderim evet. çaktırmayalım
Kimselere bir şey diyememiş, gözlerimizi kaçırmış, onlar uyurken gizli gizli ağlamış,
evlendiğimiz de bile gözyaşlarımızı kocalarımızdan saklamışız besbelli..
Kadın olmanın hem iyi hem sulu yanları :)
Ama şükürler olsun ki bizi bu yaşa getiren, böyle güzel yetiştiren ailelerimiz var..
Elbette zamanı geldiğinde onlar gibi aile kurabilmek hayattaki amacımız..
Bu "sulu durum":) hiç değişmeyecek sanırım.. Ama böyle güzel "anne,baba,kardeşler " de
değer birkaç damla gözyaşına be.. Bırakalım aksın..
Allah hepimizin yardımcısı olsun. Hepinize can-ı gönülden mutluluklar diliyorum.
Not: Hem ağlarım hem giderim evet. çaktırmayalım
Kızlar merhaba.
2013 yaza evleniyorum inşallah. çok mutluyum ama bazen bi mutsuzluk kaplıyor içimi.
aklım, duygularım bir gidip bir geliyor adeta. Sevdiğim adamla evlenicem, 2 yıldır birlikteydik zaten ve
mutluyuz ikimiz de. Fakat ara sıra içimi bir hüzün kaplıyor. Kendimi yalnız hissediyorum.. Garip duygular içerisindeyim.
Ailemden ayrı kalma düşüncesi falan sanırım beni etkiliyor. Aynı şehirde olucaz bir de!!
Sizlerde veya yakınlarınızda böyle şeyler yaşayanlar oldu mu? Hissettiklerim bu duygusallığım normal mi acaba?
Hem konuşmaya hem dinlemeye çok ihtiyacım var.. Böyle şeyler hissettiğim için kendimi suçlu hissediyorum.
aynen bnde senin gibi Allah kısmt ederse yaza düğnm var aynı duyguları bnde yaşıyorum sen yine ailenle aynı şehrde olackmışsın ne güzl ..benm öylede değl
artık rüyalarıma giriyo ( çok üzülüyorum ailmden özllkle annemden ayrılcağım diye ne yapacğımı bilmiyorum Yazılanları okuyunca yine gözümün önüne geldi o bikaç gün.bi komşumuz vardı düğün günü yaklaştıkça beni nerde görse ağlardı.gerçi benimki biraz çifte keder.çünkü ablamda aynı zamanlarda evlendi.o da başka bi şehre gitti.onunla aramızda başka bi bağ vardı.o kadar iyi anlaşırdık ki.aynı odada kalırdık.dolabımız kıyafetlerimiz her şeyimiz ortaktı.bişey yapacaksak beraber yapardık bi yere gideceksek beraber gidrdik.öyle ki yemeği bil birimiz yersek öbürümüz de yerdi.evden gittiğinden itibaren 1 hafta çok zordu benim için.her yer bomboş gelirdi gözüme.sonrasında benim düğün koşturmacam derken unuttum gitti.benim evden çıktığım gün de kv kadar herkes ağlıyordu.13 saatlik yolun en az 5 saati ağlamışımdır.neyse başka bi şehirde düğünü yaptık yaşayacağımız yere geldik.kocamdan başka tanıdığım 1 Allahın kulu yok.kocam işe giderdi ben akşama kadar ağlardım :)) düğün cdlerini izlerdim ağlardım resimlere bakar ağlardım :))) sanki zorla evlendirdiler.çok zordu o günler.neyse ki şimdi alışmaya başladım.ama malesef gurbette birini sevince bi tarafın hep yarım.eskiden evleneceğim günü iple çekerdim sevdiğimden ayrıyım diye ağlıyordum şimdi ailemi görmek için sabırsızlanıyorum.her biri gözümde tütüyo.ne zaman aklıma gelse yüzleri gelir teker teker gözümün önüne ve hep gözlerim dolar sanki bi daha göremeyecekmişim gibi (
(
- 31 Temmuz 2010
- 1.091
- 88
- 363
burdakileri okuyunca çok duygulandım kendi düğünüm aklıma geldi.7 ay oldu evlenelii..
Ama kısaca anlatayım sana yaşadıklarımı.Annemle babam ayrı benim ne kadar zor oldu düşün.
Evdeym annem yok çeyizlerimi toparlıyorum odamı temızlıyorum son kez.Bağıra çağıra ağladım orda.Yatağıma sarıldım eşyalarımı öpüp durdum.Gittim annemin kazaklarını kokladım sen bensiz napıcaksın kimle dertleşiceksin kimle uyucaksın diye..Evimi dolaştım her odada 1 saat ağladım.Ne vardıda bu kdar çabuk evleniyosun dedmSonra elbette bigün evlenicem dedim..Babam kırmızı kurdlyi bağlarken tuttum kendimi..Herkes dediki hiçde duygu yok sende.Olmazmı sırf annem üzülmesin diye ağlamamaya çalıştım..Düğün bitiyo ama akıcak yaşlar.Düğün salonuna indik.Arabaya binicem.Koptum orda zaten.Ağlaya ağlaya canım anneme sarıldım.Her önüme gelene annem size emanet dedim.Kapılar iyi kitle camları açık bırakma sakın annem dedim.Hala ağlıyorum bunları yazarken.Eve geldim ne ağlamak bendeki.Annem o o gece sabaha kadar kedime sarılıp ağlamış.Balayından döndükten sonra hala gözleri şişti..Ama olmuyo ağlasanda zırlasanda hayatın kanunu bu.Hayat kuruyosun kendine.Aranızda 2 dk bile olsa evden çıkıyosun ya bitiyo işte.Ama onra bi bakmışsın düzenn kurulmuş alışıyosun.Üzme demicem insan üzülüyo elbet ama inanki sonra alışıyosun.İnş çok çok mutlu olursun.Evlilik sendormu herkesde oluo işte :)
Ama kısaca anlatayım sana yaşadıklarımı.Annemle babam ayrı benim ne kadar zor oldu düşün.
Evdeym annem yok çeyizlerimi toparlıyorum odamı temızlıyorum son kez.Bağıra çağıra ağladım orda.Yatağıma sarıldım eşyalarımı öpüp durdum.Gittim annemin kazaklarını kokladım sen bensiz napıcaksın kimle dertleşiceksin kimle uyucaksın diye..Evimi dolaştım her odada 1 saat ağladım.Ne vardıda bu kdar çabuk evleniyosun dedmSonra elbette bigün evlenicem dedim..Babam kırmızı kurdlyi bağlarken tuttum kendimi..Herkes dediki hiçde duygu yok sende.Olmazmı sırf annem üzülmesin diye ağlamamaya çalıştım..Düğün bitiyo ama akıcak yaşlar.Düğün salonuna indik.Arabaya binicem.Koptum orda zaten.Ağlaya ağlaya canım anneme sarıldım.Her önüme gelene annem size emanet dedim.Kapılar iyi kitle camları açık bırakma sakın annem dedim.Hala ağlıyorum bunları yazarken.Eve geldim ne ağlamak bendeki.Annem o o gece sabaha kadar kedime sarılıp ağlamış.Balayından döndükten sonra hala gözleri şişti..Ama olmuyo ağlasanda zırlasanda hayatın kanunu bu.Hayat kuruyosun kendine.Aranızda 2 dk bile olsa evden çıkıyosun ya bitiyo işte.Ama onra bi bakmışsın düzenn kurulmuş alışıyosun.Üzme demicem insan üzülüyo elbet ama inanki sonra alışıyosun.İnş çok çok mutlu olursun.Evlilik sendormu herkesde oluo işte :)
- 21 Eylül 2012
- 620
- 23
- 318
Kızlar merhaba.
2013 yaza evleniyorum inşallah. çok mutluyum ama bazen bi mutsuzluk kaplıyor içimi.
aklım, duygularım bir gidip bir geliyor adeta. Sevdiğim adamla evlenicem, 2 yıldır birlikteydik zaten ve
mutluyuz ikimiz de. Fakat ara sıra içimi bir hüzün kaplıyor. Kendimi yalnız hissediyorum.. Garip duygular içerisindeyim.
Ailemden ayrı kalma düşüncesi falan sanırım beni etkiliyor. Aynı şehirde olucaz bir de!!
Sizlerde veya yakınlarınızda böyle şeyler yaşayanlar oldu mu? Hissettiklerim bu duygusallığım normal mi acaba?
Hem konuşmaya hem dinlemeye çok ihtiyacım var.. Böyle şeyler hissettiğim için kendimi suçlu hissediyorum.
Adam seni yeterince havalara uçurmamış, bunlar ondan hep :))
- 21 Nisan 2010
- 539
- 2
- 118
Ayyyy.. Gece gece çok ağladım...
İçimdeki duyguları kimseye anlatamayanlardanım bende.
Kısmetse bizde yaza evleniyoruz, ben gurbete gelin gidiyorum..
Evleneceğim kişiyi çok çok seviyorum, ama içim dağlanıyor düşündükçe...
Bir de her fırsatta ne var da dışa gelin gidiyosun diyenler canımı fazlasıyla sıkıyor, çok bunalıyorum.
Annemi, babamı, kardeşlerimi bırakmak çok zoruma gidiyor.
Bazen ben yapamam deyip bitiresim geliyor, sonra onu çok sevdiğimi hissediyorum.. Ahhh....
Mukadderat.
İçimdeki duyguları kimseye anlatamayanlardanım bende.
Kısmetse bizde yaza evleniyoruz, ben gurbete gelin gidiyorum..
Evleneceğim kişiyi çok çok seviyorum, ama içim dağlanıyor düşündükçe...
Bir de her fırsatta ne var da dışa gelin gidiyosun diyenler canımı fazlasıyla sıkıyor, çok bunalıyorum.
Annemi, babamı, kardeşlerimi bırakmak çok zoruma gidiyor.
Bazen ben yapamam deyip bitiresim geliyor, sonra onu çok sevdiğimi hissediyorum.. Ahhh....
Mukadderat.
Kızlar merhaba.
2013 yaza evleniyorum inşallah. çok mutluyum ama bazen bi mutsuzluk kaplıyor içimi.
aklım, duygularım bir gidip bir geliyor adeta. Sevdiğim adamla evlenicem, 2 yıldır birlikteydik zaten ve
mutluyuz ikimiz de. Fakat ara sıra içimi bir hüzün kaplıyor. Kendimi yalnız hissediyorum.. Garip duygular içerisindeyim.
Ailemden ayrı kalma düşüncesi falan sanırım beni etkiliyor. Aynı şehirde olucaz bir de!!
Sizlerde veya yakınlarınızda böyle şeyler yaşayanlar oldu mu? Hissettiklerim bu duygusallığım normal mi acaba?
Hem konuşmaya hem dinlemeye çok ihtiyacım var.. Böyle şeyler hissettiğim için kendimi suçlu hissediyorum.
:))))))) evden gıdıcen ya demek bole duygular sarmıs senı. Isallah kadarınde bahtında guzel olsun ısallah masallah :)
Benzer Konular
