Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
bilmiyorum açıkçası etrafta böyle düşünenleri görünce ya bende ya onlarda bir tuaflık olduğunu düşünyorum. 26 yaşındayım ve özgürce dolaşmak, zayıf kalmak eve gelince rahat rahat uzanıp yatmak, yeni tanıştığım birine aşık olabilmek dururken yarın öbür gün aşkımın bitip bitmeyeceğine emin olmadığım bir adam için genç kızlığa bir anda veda edip bulaşk yıkayan yemek ütü yapan ve bir kaç istisna hariç nolursa olsun mutlaka kilo alan çocuk bezi değiştiren emziren bir kadın olmak bu kadar kolay olmamalı diye düşünüyorum. belki aşık olduğum kimse olmadığı için olabilir ama insan herşeyden önce kendine aşıkı olmalı değil mi ben açıkçası kendime kıyamıyorum onun için de kıyabilenlere şaşıp kalıyorum belki de hala öğrenci olmamla ilgili bir durumdur bilmiyorum.
saydıklarının hepsini fazlasıyla yaptım. 5 yıldır çalışıyorum paramı kazandım, gezdim ,tozdum, arkadaşlarımla tatillere gittim, birer görüşmelik devamını getirmediğim flörtlerim, uzun süreli ilişkilerim oldu. Artık beni anlayan, hayata aynı pencereden baktığım, sevdiğim biriyle hayatı paylaşmak istiyorum. Senin gibi hala öğrenci olsam eminim ben de düşünmezdim evliliği. Öğrenciyken insan özgürlüğüne, rahatına daha düşkün oluyor yaşın önemi yok. Hem daha hayatını da oturtmadığın için evlilik düşünmüyorsun öğrenciyken.Sende bugün okulu bitirip 5 yıl çalışsan belki benim gibi düşünürsün a.s
kismet güzelim yapicak bisey yok vardir elbette bir vakti o vakite kadar sabretmek lazim
bende cok bunaldim kendi evim olsun istiyorum salonunda oturup tv izlemek falan
herseyin kendine göre bir zorlugu var mutlaka evllilikde kolay degildir
bu isler ne güzellige bakiyo nede cevreye bakiyo kismet oldumu bi sekilde allah istedikten sonra oluyor insallah hayirli biri cikar karsina sevebilecegin herseyiyle budur diyebilecegin eminim sende sadece evlenmis olmak icin evlenmek isteseydin evlenirdin
simdiye kadar
ne gezme tozma merakım var ne de günübirlik aşkların müptelasıyım. ama ben de evlenmek istemiyorum. kafama göre takılıyorum kimseye hesap vermiyorum. muhafazakar bir ailede yetişmeme rağmen, bi ararım annemleri "ben bugün şu saatte eve gelcem" diye, gık demezler. odamdan günlerce dışarı çıkmam, karşanım olmaz. oldum olası böleydi. sonra elin oğlu gelcek bana herşey için hesap sorcak, feci derecede gücüme gidiyo. bi de erkek donlarından iğreniyorum abi ya. yıkayamam ben. çamaşır suyuna bile basamam. donunu kendi yıkayacak birini bulursam ancak öyle. yine de büyük konuşmayayım sempatiksalakcinni
ne gezme tozma merakım var ne de günübirlik aşkların müptelasıyım. ama ben de evlenmek istemiyorum. kafama göre takılıyorum kimseye hesap vermiyorum. muhafazakar bir ailede yetişmeme rağmen, bi ararım annemleri "ben bugün şu saatte eve gelcem" diye, gık demezler. odamdan günlerce dışarı çıkmam, karşanım olmaz. oldum olası böleydi. sonra elin oğlu gelcek bana herşey için hesap sorcak, feci derecede gücüme gidiyo. bi de erkek donlarından iğreniyorum abi ya. yıkayamam ben. çamaşır suyuna bile basamam. donunu kendi yıkayacak birini bulursam ancak öyle. yine de büyük konuşmayayım sempatiksalakcinni
evlenememek neden bir sorun olsun ki...
herkes evlenecek, çocuk sahibi olacak ömrünü anne, eş, gelin sıfatlarıyla sürdürecek bir nevi saçını süpürge edecek diye bir kural yok.
çevremde bunu yapmayan çok insan var. mutlular mı dönem dönem evin içinde bir ses, bir nefes aradıklarını söylüyorlar ama çok da mutsuz olduklarını sanmıyorum.
ama şöyle bir durum var siz evlenmek istiyorsunuz anladığım kadarıyla.
kendi hayat tecrübemden yola çıkarak söylüyorum. eşiminde benim de uzun süreli ilişkilerimiz vardı tanışmadan önce. ayrılıklarımızın üzerinden ortalama 1 yıl flan geçtikten sonra tanıştık.
3. gün evlenme teklifi etti 1 ay sonra istemeye geldi. 1 yıl sonra da evlendik. şimdi bunun adı kader değil de ne. yani uzun lafın kısası ben bunun biraz kader kısmetle ilgili olduğunu düşünüyorum. olacağı varsa olacaktır. çok da zorlamamak, yormamak lazım kendimizi...
Allah hakkında hayırlısını versin...
benim de okul bitti master yapıyorum ama öğrencilik sonuçta hala. etrafımdakiler bir bir evleniyor aklım almıyor belki de dediğiniz gibi hormonlarla ilgilidir eger öyleyse hormonlarıma teşekkür etmek istiyorum :)) bir de ben rahatıma çok düşkünümdür sevgilim aradığında bile telefonu doğru düzgün duyup açmıyorum o derece. bağımlı olmaK hesap vermek beni yıpratan şeyler. ailem de öyle çok rahat insanlar değil ama sonuçta aile bir hakları var yine de memnunum işte nedenini bilmiyorum belki aileden hiç ayrılmadığım için ayrılmanın nasıl bir şey olacağı beni korkutuyor.
Master i doktorası yok ya insan düzenini kurmadan düşenemiyor evliliği. Ben öğrenciyeken evlenmek hayattaki eğlencenin sonu gibi gelirdi. Arkadaşlarımdan nişanlananlar olurdu ya siz delimisiniz hayatnızı yaşamadan evlenilir mi derdim. Zaten arkadaşlarım da derdi Lamia koay kolay evlenmez geç evlenir diye. İnsan düzenini kurunca farklıdüşünüyor demek ki. Bir de aşk çok etkili bu işte. Bir insanı çok sevince onunla aynı evi paylaşma fikri çok güzel geliyor. O insandan ayrılıp acınızı yaşadıktan sonra diyorsunuz ki neden olmasın. Tekrar sevip hayatımı onunla geçirebilirim.
aynen canım...ben de ilk kez ciddi anlamda birini sevdiğimde evliliği ciddi şekilde düşündüm...onunla evlenmek istememin tek sebebi; hayatımın her anını onunla yaşamak, ondan ayrı kalmamamktı..yani derdim evlenmiş olmak değildi..sadece sevdiğim, aşık olduğum insanın bana ait olması duygusu ağır bastı..ilk defa hissetim bunu..birini herseyiyle kabul edebilmek duygusunu..onunla olmadı tabii...ama ben diyorum ki demek ki evlilik böyle bşy...herseye gözelrini kapatıp o yola girebiliyosun..yani insanın böyle güçlü duygular hissetmesi gerek bence..
evlenemedım dıe yazmıssınız bende 27 yasımdayım...bır sevgılım vardı onun askerden gelmesını bekledım ıs bulmasını bu arada cok sorunlarda yasadık ama sıkıntı cektım onunla ve sonra kavgalarımızın bırınde benden bıktıgını soyledı ve terkettı 4 ay oldu kesınlıkle ıstemıyor ben hala onun yasını tutuyorum okadar cok özluyorumkı sıze sunları yazarken bıle gozlerım doluyor... karsıma yenıden umut olacak kımsede cıkmıyor sankı hep bole yasayacagım o evlenecek mutlu olacak ben böle yasayacagım... sız naptınız??hala aynımısınız