- 19 Haziran 2009
- 1.077
- 25
- 158
demek istediğinizi anladım. işte bunun için illede başta aşk olmasına gerek yoktur. bu kalıbı ve önyargıyı aşmaya çalışın. sevdiğiniz, hoşlandığınız, kişiliği sağlam bir insanla hayatınız hep sevgi dolu geçer. konuşunca hep daha fazla konuşmak istediğiniz ve kendiniz gibi olup, belli bir imaj kaygısı gütmediğiniz insanla harika bri hayatınız olur bence.
benim de anlatmaya çalıştığım işte bu tür bir sevgi. bu da ancak karşı tarafın kişiliğine bağlı. kişiliği, ahlakı, edebi sağlamsa zaten arada sevgi ve saygı zamanla daha da büyüyüp olgunlaşacaktır...
bir kere eskiden aşık olduğum insanla bırakın evlenmeyi sevgili olmayı hatta elini tutmayı bile istemiyordum. çünkü yanlıştı çünkü geleceği olmayacak bir ilişkiydi. ha seviyordum hem de çok ama kendimi hasta olacak kadar çok uzak tutmayı da başardım. bir tarafım delice beraber olmak isterken mantıklı olan tarafım bunun beni mahvedeceğini, bu ilişkiden hayır gelmeyeceğini söylüyordu ki öyleydi de. ve çok şükür o zor durumdan kurtuldum. hatta karşı taraf da beni severken buna rağmen uzak durdum ve bir ilişkiye izin vermedim. yine olsa yine aynı şeyi yaparım asla zerre kadar da pişman değilim. 
bence sen çevrenden dolayı biraz böyle düşünüyorsun.elbette karşına seveceğin birileri çıkar daha önünde çooook uzun zaman var
hayırlısı yav o zaman çok canımı sıkmış demek ki şimdi o kadar kafama takmıyorum. iyi giden bir ilişkim var Allah sonumuzu hayır etsin inş 
Öyle sorgulamalardı, baskıydı, diretmeydi .. bunların hiçbiri yok hayatımızda.. Sevgi dolu, hoşgörülü ve anlayışlı bi insan olduğu için.. Üstelik aileside çok iyi. Hiç bi sorunumuz yok 
