Merhaba herkese...
25 yaşında bir bekar olarak sitede olsun gerçek yaşamda olsun pek çok konuda empati yapmaya çalışarak, kimi zaman konu sahibine kızarak(daha baskın davranmadığı için) kimi zaman onun için üzülerek pek çok yorum yaptım...
Yaklaşık 3 senedir bu forumdayım...
Hem gerçek hayatta hem de forumda gördüğüm ve rahatsız olduğum birkaç konu var:
1.si yorum yapan biz bekarlara hemen hemen çoğu zaman 2. sınıf vatandaş muamelesi yapılıyor. Söylediklerimiz ya çoğu evli arkadaşlar tarafından tiye alınıyor ya da küçümseniyor.
2.si bekarlar olarak sorunlarımızı paylaştığımızda, 'Ooo evlenmeden ne bunlar şunlar' ya da 'Ooo evlenirsin olur eder geçer gider bak evlen noluyor' diye aşağılayıcı ve karşıdakini incitici yorumlar yazılıyor ve söyleniyor.
3.sü evli insanlarla alakalı yorum yaptığımızda şu klasik replikle karşı karşı karşıya kalıyoruz 'EVLENİNCE ANLARSIN!'
Her şey bir tarafa, 'EVLENİNCE ANLARSIN!' lafı bir beddua değil de nedir?
Onların yaşadıklarını ya da benzerlerini yaşamamızdan mutlu mu olacaklar?
Tüm bekar ve evli arkadaşlardan yorum bekliyorum.
Haksızsam düzeltin lütfen.
Ben bu konuda gerçekten dertliyim...
25 yaşında bir bekar olarak sitede olsun gerçek yaşamda olsun pek çok konuda empati yapmaya çalışarak, kimi zaman konu sahibine kızarak(daha baskın davranmadığı için) kimi zaman onun için üzülerek pek çok yorum yaptım...
Yaklaşık 3 senedir bu forumdayım...
Hem gerçek hayatta hem de forumda gördüğüm ve rahatsız olduğum birkaç konu var:
1.si yorum yapan biz bekarlara hemen hemen çoğu zaman 2. sınıf vatandaş muamelesi yapılıyor. Söylediklerimiz ya çoğu evli arkadaşlar tarafından tiye alınıyor ya da küçümseniyor.
2.si bekarlar olarak sorunlarımızı paylaştığımızda, 'Ooo evlenmeden ne bunlar şunlar' ya da 'Ooo evlenirsin olur eder geçer gider bak evlen noluyor' diye aşağılayıcı ve karşıdakini incitici yorumlar yazılıyor ve söyleniyor.
3.sü evli insanlarla alakalı yorum yaptığımızda şu klasik replikle karşı karşı karşıya kalıyoruz 'EVLENİNCE ANLARSIN!'
Her şey bir tarafa, 'EVLENİNCE ANLARSIN!' lafı bir beddua değil de nedir?
Onların yaşadıklarını ya da benzerlerini yaşamamızdan mutlu mu olacaklar?
Tüm bekar ve evli arkadaşlardan yorum bekliyorum.
Haksızsam düzeltin lütfen.
Ben bu konuda gerçekten dertliyim...
bunun bir üst seviyesi ne acaba?
