ilk bi hafta cok zor gelmisti bana farklı sehire gelmistim birde aile bagları kuvvetliyse daha zor oluyor aynı sehirde olanlar bile zorlanırken ayrı sehir cok cok zor ama alısıyosun esine alısıyosun 4-5 gun ailenin yanına gittiginde evini esini ozluyosun garip bir duygu gecmis gunleri ozluyor insan bana deseler git bir ay ailenin yanında kal kalamam ozlerim evimi esimi ama eski anılarımı bir daha yasamayı isterdim:))
İşte Aile bağlarının kuvvetli olması bir şükür sebebi ama şuan çok da zorlayan bi durum :) Evet istisnasız herkes aynı şeyi yazıyor eşini-evini özlüyorsun diye. Ama ailenin yanında eskisi gibi kalamamak da ürkütücü biraz ne yalan söyleyeyim :)
Sen boşver onları
Sen yine annenin kuzususun kaç yaşına gelirsen gel
En zor kısım
Gelinin evden çıkması hani kuşak bağlama filan olayı, baban mı abin mi biri bağlayacak oyyyy ağlayacaksınız
Bi de kınada gelin ağlasın diye 40 takla atanlar var, erken ağla gitsinler

Bi de düğün çıkışı vedalaşma var, onu da başarırsan sırtın yere gelmez
Kasma, ağla, bunlar normal
Ama son değil, ev yine babanın evi çocukluğunun geçtiği filan istediğin zaman git gör gel
Millet yurt dışına gelin gidiyo, metin ol
İstesem de kasamıyorum zaten ya şelale mod on bende :) Ya ben başkasının kınasında dahi ağlayan bir insanım, çok fazla içselleştirme gibi bir problemim var maalesef.
Babamla büyüdüm sayılır, o evden çalıştığından, onun yeri apayrı. Anne desen zaten ana yani fazla söze gerek yok, kardeş can parçası ooy oy :) Zor. Ama inşallah kendi annem babam gibi olabiliriz de, evlatlarımız da bizi böylesine sever :)
Ben hic zorlanmadım farklı bir sehire gitmeme rağmen.
Sanırım çok duygusuz biriyim. Çünkü sizin duygularınızı anlayamadım inanın.
Hayatımda başıma gelen en güzel şeyin eşimle evlenmem olduğunu düşünüyorum.
Yeni alışkanlıklarınız eskisini unutturacak merak etmeyin. Hemde en kısa zamanda :)
Sizin adınıza sevindim :) İnşallah
Zayıflama fazla gelinliğin olmaz sonra diyim sana 
Alışıyor merak etme insan ben bildiğin aileme yapışkan bir insandım
Şu var eşinle mutlu ve huzurluysan bu sürece çabuk alışıyorsun
Zaten ben hergün görüyorum sevgili ailemi çok şükür bu imkanım var
Sizinde mesafe çok uzun değilse haftada 1-2 gider gelirsiniz .
Mutluluklar......
Gelinlik Allaha emanet düşmese bari

İnsanoğlu nelere alışmıyor elbet alışılır da, zorluğu... :)
Ben alıstıysam ınan herkes alısır yıllar sonra elde edılmıs evın tek cocuguyum oyle duskun bı anne baba varkı dugunde erkek evı bıle etkılenıp aglamaya kalkmıstı babamın aglamasından 6 yıllık evlıyım 6 yıldır anne babamla konusmadıgım bır gun bıle yok evet hep yanlarında olamıyorsun ama ıyı bı esın varsa mutlaka yanlarında olmanı saglıyor en azından ıhtıyacları oldugunda bende 25 yasında evlendım sımdı 31 yasında olmama ragmen hala gıttıgımde aralarına oturuyorum kısacası esınle mutlu olursa ınan onlarsız olmaya degıl ama onları ozlemeye alısıyorsun rabbım basımızdan eksık edıp yokluklarını gostermesın
Amin inşallah. Ben şimdiden aramaya başladım zaten gün içinde, Allah'ın izniye ararım sorarım hep hatırlarını. Allah cidden yokluklarını göstermesin. :)
Babanızın ağlaması mahvetmedi mi sizi ya? Çok koymuştur :/
belli ki ben biraz odunum bu tür duygular beni baya darlıyor gereksiz ajite geliyor. yanlış anlaşılmasın sizlerin duygularına saygısızlık niyeti ile yazmıyorum kendimi anlatmaya çalışıyorum.
evlenip başka bir şehre taşındım 3 seneliğine ama ne ben ne annem öle ağlayıp sızlanmadık. ben biraz mantık insanıyım. evlenmeye karar verdi isem niye ağlayım. ağlayacaktı ise evlenmezdim gibi bi mantalitem var

kınamda bile ağlamadım yine ağlayanlara gülerim..
böyle de bir odunluğum var
İnanın onu sorgulamıyor dağilim yani, bu kadar ağlayacak idiysem niye giriştim bu yola diye :) O mantık şuan işlevini yapmıyor bende ya :)
bende ilk başrda tuhaf gelmişti..
babamin evini özlüyordum çok da zorlanmişim..
sora bi baktim alıştım..
babamin evine gittiğimde orda 5 dk bile duramiyom yabancilik geliyo artık

kaynanamin evindede ayni şekilde eşim duramiyor.
en huzur yer EVİMdir:
Yok ya baba evi yabancı da gelmez herhalde

Şaka bir yana Allah hayırlısını versin ya.
7 senedir ailemden uzaktayım.
yıllık izinlerde 2 hafta yanlarına gidince yeteer artık evime gitmek istiyorum diyorum :)
bir odunda benim galiba :))
Yok est. odunluk falan :) Sonuçta insan içinde bulunduğu duruma uyum sağlıyor, yeni durum da kendi evi olduğuna göre, bu sefer de diğer halleri yadırgıyor :)
Evlendikten sonra da annenin evine gittiğinde misafir gibi hissediyorsun.
Yani şöyle ki bir kaç saat kaldıktan sonra
evine gitmek istiyorsun.
O salonda tv izleyen, mutfagında yemek yiyen,
odasında uyuyan kız sanki bir başkasıymış gibi.
Çok garip gerçekten.
Çok çabuk alışacaksın üzülme.
O da üzücü bence ya :) Ama elbet bir gün o evden çıkmak gerekecekti :)
İlk başta bana çok koymuştu nerdeyse hergün ağlıyodum hep anneme gidiodum şimdi haftada bir anca gidiom :) 5 dk yürüme mesafesi olduğu halde..
Ben gözyaşı stoklarımı tükerim inşallah biran önce de biter
4 yıllık bir iliskim var fakat suan hali hazırda bir evlilik durumu yok çünkü hala üniversite okuyorum.Ve buna rağmen bazen evleniceğim zaman evimde geçireceğim son günlerimi filan düşünmeye başladıkça kalp atışım inanılmaz hızlanıyor ve gözlerim doluyor. Halbuki zaten ailemle aynı şehirde yaşamıyorum okul sebebiyle:) o yüzden bence yaşadıklarınız normal.Hatta geçen gün instagramda bir video gördüm.Gelin çıkarmasında kızın üzerinde gelinlik, babası kızına diyorki ''ne olursa olsun bu kapı sana hayat boyunca açık kızım ben senin hep arkanda olucam'' diyor. 3 gün ağladım videoya desem abartmış olmam heralde.Ay şuanda yine gözümün önüne gelince gözlerim doldu.Sonra sarıldılar kız ağladı filan. Eyvahlar olsun....
İşte aslında şöyle bir durum var, zamanında köylerde vs telefon yok araba yok, kızlar gittiği zaman ayda yılda bir anca görüşebiliyorlar. Zaten yüksek yüksek tepelere meselesi de oradan. Ama o dönemki duygular devam ettirilmiş hep bugüne. Halbuki artık öyle bir durum da yok. Allah'ın izniyle istediğimiz takdirde yanlarında olabilme şansımız olacak :)
Zor tabi. .
Baba evinden çıkmak. .
Zordur tabi.. :/
Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.
Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı.
Ben hiç bu dönemden geçmedim.Vallahi bir daha okudum şu listeyi ve 1 şıkkını bile düşünmediğimi farkettim.
Uça uça gittim evden.Çok mu koca meraklısıymışım nedir.

Herkes bu dönemden geçiyor derken aileden ayrılma döneminde yaşanan hüzünü kastetmiştim :)
O liste tabi ki toplumun %90'ına abartıdır tabi ki :) Onlar benim düşündüklerim, zaten bir arıza olduğundan tutup buraya açtım ya konuyu :)))