Evlenip Aileden Ayrılmak-Yeni Hayat

Neden bu kadar zor Ya Rabbim ya. Ben neden bu işin tadını çıkaramıyorum. Yanlış açıdan bakıyorum olaya..
 
@catlaw, bende senin yaşadıklarının aynısını yaşadım. 24 mayıs 2015 de evlendim. 6 yıllık flörtlüğün ardından. belki de ben senden daha ilerideyimdir. :110:Gece Annemle babamın odasına gidip nefes alıyorlar mı diye kontrol ederdim. sevdiklerimi kaybetme korkusu yaşamıştım bi ara. Üni.yi bile annemden ayrılamam diye şehirdışı yazmadım.... aylar öncesinden başladım nasıl çıkcam bu evden diye.. öyle böyle ağlamazdım. yırtardım resmen kendimi beni gören zorla evleniyor zannederdi. eşimi deli severken kaç arkana bakma deseler kaçacaktım nerdeyse. o kadar çok ağlamıştım ki ağlar öncesinden kına sabahı gözümde bi yaş yoktu. kınam yakılırken kesin bayılırım ben diyordum. 'bu kadar kadın kafamda ne yapıyo ya demiştim o gün :). düğün sabahı evet ağladım yüzlerine bakmak istemiyordum baksam hemen dökcem yaşları. hala da dolu dolu gözlerim hatırladıkça... kapı çaldı girdiler,kuşak bağlandı... evde en az 30 kişi vardı kapılarda duran komşular hariç :) hepsini öptüm her birinde sarılıp ağlama postası. amaaaaa kuaföre gelip koltuğa oturduktan sonra hiç bişey hatırlamıyordum. düğünümde deli oynadım. düğün salonundan ayrılırken el sallıyorsun ya işte bide orda hafif burnun direği sızlıyo o kadar sabah evinde uyanacaksın ya hiç birşey hatırlamayacaksın emin ol dediklerime. insanın kendi evi gibisi yok derlerdi çok haklılarmış. Allah düzeni öyle bi yaratmış ki kırk yıldır o evde yaşıyormuş gibi oluyorsun. şimdiden kendine zindan etme o güzel günlerini.
 
catlaw .!.:
Merhaba kızlar,

Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)

15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.

Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;

Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.

Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.

Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)

Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...

Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.

Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.

Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..

Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim. :KK70:
Genişletmek için tıkla...
Ahh ahh alisirsin merak etme :) ben de agustosta evlendim 9 ay falan oldu evleneli. Hic ailemden ayrilmamistim. Dugun bitti arabaya bindik hickira hickira agladim. Ben aglayinca esimde agladi :) balayina gittik dönüste bavullarimizla annemlere gittik eve donerken bi daha agladim. Evde tek kaldigim zamanlar sabahlari uyaninca annemi ariyodum kahvalti yaptigini duyunca agliyodum kocaman evde tek basimayim diye. Sonra alistim haftada 1 ya da 2 haftada 1 gorusuyoruz bize gelirler biz gideriz. Bazen daha cok gorusuruz duruma gore degisiyor

Ama cok ozleniyor eski gunler. Pazar kahvaltilari babamin her pazar borek alip getirmesi. Isten donunce yurudugum sokaklar gittigim marketi bile ozluyorum. Alistigim insanlar komsular... Allah mutlu etsin ailen iyi olsun gider gorursun onlar gelirler yemekler yaparsin cagirirsin. Yeni tarifler ogrenip yemege cagiriyorum cok mutlu oluyolar mesela annem balik yapmazdi hic sevmez babam sever. Ben cok severim esimde sever hemen hemen her hafta balik yaptim kışın babami cagirdim her seferinde cok mutlu oluyodu :)
 
Tut ki il dışına tayinin çıktı. Tut ki şehir dışında okuyacaksın. Tut ki ailen Alzheimer oldu, seni hatırlamıyorlar. Yani demek istediğim dertsiz başına dert arıyorsun.
 
Ayyynısını yaşadım :) ben bir de başka şehire gidecektim evlenince onun da etkisi vardı.
Geçiyor canım.
Son birkaç gün kala tüm o hislerim kayboldu.
Kendi evine, eşine alıştıktan sonra baba evinde yatıya kalmak bile tuhaf geliyor inan. Eşini ailen de kabullenir severse çok güzel anılar biriktirirsiniz hep beraber. Sakın doğru mu yapıyorum falan diye düşünme sadece fazla duygusal bir dönemden geçiyorsun. Emin ol her şey yolunda ve hep yolunda gidecek:) mutluluklar dilerim :KK200:
 
titiz gelin .!.:
@catlaw, bende senin yaşadıklarının aynısını yaşadım. 24 mayıs 2015 de evlendim. 6 yıllık flörtlüğün ardından. belki de ben senden daha ilerideyimdir. :110:Gece Annemle babamın odasına gidip nefes alıyorlar mı diye kontrol ederdim. sevdiklerimi kaybetme korkusu yaşamıştım bi ara. Üni.yi bile annemden ayrılamam diye şehirdışı yazmadım.... aylar öncesinden başladım nasıl çıkcam bu evden diye.. öyle böyle ağlamazdım. yırtardım resmen kendimi beni gören zorla evleniyor zannederdi. eşimi deli severken kaç arkana bakma deseler kaçacaktım nerdeyse. o kadar çok ağlamıştım ki ağlar öncesinden kına sabahı gözümde bi yaş yoktu. kınam yakılırken kesin bayılırım ben diyordum. 'bu kadar kadın kafamda ne yapıyo ya demiştim o gün :). düğün sabahı evet ağladım yüzlerine bakmak istemiyordum baksam hemen dökcem yaşları. hala da dolu dolu gözlerim hatırladıkça... kapı çaldı girdiler,kuşak bağlandı... evde en az 30 kişi vardı kapılarda duran komşular hariç :) hepsini öptüm her birinde sarılıp ağlama postası. amaaaaa kuaföre gelip koltuğa oturduktan sonra hiç bişey hatırlamıyordum. düğünümde deli oynadım. düğün salonundan ayrılırken el sallıyorsun ya işte bide orda hafif burnun direği sızlıyo o kadar sabah evinde uyanacaksın ya hiç birşey hatırlamayacaksın emin ol dediklerime. insanın kendi evi gibisi yok derlerdi çok haklılarmış. Allah düzeni öyle bi yaratmış ki kırk yıldır o evde yaşıyormuş gibi oluyorsun. şimdiden kendine zindan etme o güzel günlerini.
Genişletmek için tıkla...
Mayıs'ta evlenenlere hep aynı şey mi oluyor acaba:) benden tam 1 sene sonra evlenmişsiniz ve aynı şeyleri yaşamışız :) catlaw da mayıs gelini sanırım:)
 
catlaw .!.:
Merhaba kızlar,

Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)

15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.

Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;

Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.

Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.

Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)

Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...

Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.

Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.

Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..

Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim. :KK70:
Genişletmek için tıkla...
Bende 3 aylık evliyim canım benim, bende aynı yollardan geçtim demek isterdim velev ki geçmedim :KK53: Çünkü her zaman huzursuz bir ailede büyüdüm. Ailem üzerime çok düştü Allah bin kere razı olsun ama annemin ve babamın arası o kadar kötüydü o kadar kötü bir aile ortamıydı ki her daim kaçmak için yer aradım. Düğünüme kadar o evde delirmemek için dualar etmiştim. Bence canını sıkma, herşeyin güzel olacağını düşün. Huzurlu bir baba ocağı elbette güzeldir ama sevdiğin adamla kendi yuvanı kurmak bence dünyanın en harika şeyi.. Kendi evin olması, eşinin eve geleceği saati heyecanla beklemek, aşk dolu dakikalarınız gerçekten paha biçilemez.. Tek kelimeyle huzur. Rabbim hayırlı geçim versin :KK200:
 
Canetti .!.:
Tut ki il dışına tayinin çıktı. Tut ki şehir dışında okuyacaksın. Tut ki ailen Alzheimer oldu, seni hatırlamıyorlar. Yani demek istediğim dertsiz başına dert arıyorsun.
Genişletmek için tıkla...

Tut ki öldüler...ben evlendim batmana geldim şimdi ankaraya dönücem babam olmayacak, ağıt ağıtı getirir derler birsey olmuş gibi kendini koyvermek nedir
 
Beynimi yedim ya. Bu çekinceler normal değil. 10 gün kala deli deli düşünceler. Ben bi oturup konuşayım en iyisi nişanlımla. Ya batarız ya çıkarız.
 
catlaw .!.:
Beynimi yedim ya. Bu çekinceler normal değil. 10 gün kala deli deli düşünceler. Ben bi oturup konuşayım en iyisi nişanlımla. Ya batarız ya çıkarız.
Genişletmek için tıkla...
Evlilik basit bir olay değil. Kocaman bir değişiklik. Bir dönüm noktası yaşamımızın. Elbette gel-gitler yaşayacaksın, ama sonuçta sevdiğin insanla evleniyorsun, yıllarca tanımışsın onu, eminsin kararından. Ailen senin mutlu olmanı istiyor. Senden ayrılmak onlar için de zor emin ol ama senin kadar duygusallaştırmıyorlar durumu :) Daha doğal karşılıyorlar. Çünkü savaşa gitmiyorsun, evleniyorsun :) Bir de böyle bak istersen.
 
Bende daha 3gunluk evliyım ve balayındayız şuanda herşey iyi ama duğunden bi hafta öncesine kadar kimseyle konuşamıyosun ağzımı açsam ağlıcak kıvamdaydım şimdi bile annemle babamla konuşurken ağlıyorum ,bizim ilişkimizde 5.5 yıllık çok seviyorum ama ailemden ayrılmak çok koydu eve gidince ne olur durum şuan hiçbi fikrim yok maalesef ☹
 
emel_001 .!.:
Bende daha 3gunluk evliyım ve balayındayız şuanda herşey iyi ama duğunden bi hafta öncesine kadar kimseyle konuşamıyosun ağzımı açsam ağlıcak kıvamdaydım şimdi bile annemle babamla konuşurken ağlıyorum ,bizim ilişkimizde 5.5 yıllık çok seviyorum ama ailemden ayrılmak çok koydu eve gidince ne olur durum şuan hiçbi fikrim yok maalesef ☹
Genişletmek için tıkla...

Sizde durumlar nasıl oldu?

Benim daha 1-2 gün tatilden döneli. Hala çok zorlanıyorum. İnsan böyle anlarda sorguluyor neden evleniyor ki insanlar diye :) Hala çook zor ama...
 
Yavaş yavaş alışıyosun sanırım zaman çok çabuk geçiyor gerçektende annemlere çok yakın tuttul zaten evi hep ordayız ama evlilik zor işmiş yaaa
 
:)
Şöyle bu işlerin ilerisini merak edenler varsa diye yazayım dedim.
Şaka gibi ama 2 sene dolmak üzere :)
Evlendikten sonra epey bi süre yine histerik histerik ağladım.
Ben evimde ağladım, annemle kardeşim evinde ağladı.
İlk zamanlar herkes bir buruktu, hissediyor insan. Anı yaşayamıyorsun sürekli şöyle olsaydı böyle olsaydı tripleri :)
Yine ilk zamanlar annemlerin yanına gidince, eve dönene kadar sürekli sohbet muhabbet ilgi alaka olurdu. Bu ekstrem bir durum ama birlikte yaşarken böyle değildik sonuçta? Herkes eline telefonunu vs alır, televizyon izler, işi olan işine bakardı, arada illa sohbet muhabbet olurdu ama her şey olağandı. Oysa evliliğin ilk vakitlerinde bir aradayken hep birbirimizin ağzına baktık resmen.

Sonra ne mi oldu?
Birgün her şey normale döndü. Yani bu muhtemelen zamanla oldu ama bana bi aydınlanma geldi. Baktım anam babam kendi işlerinde güçlerindeler, hayat devam ediyor. Bir araya geldiğimizde bir süre sonra herkes kendi işine gücüne bakabiliyor vs.

Dedim ki, heeeh tamam hayat olağan akışına geri dönmüş :)

Bir arkadaşım sordu, pişman mısın o dönemki hallerinden diye. Hayır dedim :) Çünkü ben buyum, benim bunu yaşamam gerekiyormuş. E zaten o yaşadıklarımız olmasa şimdiki aklımız olmazdı değil mi?

Çok şükür her şey tıkırında, o 5 yıldızlı otelde tatil yapamamış olan ailelerimizde tatile de gittik, birlikte de gezdik, yedik içtik, ki hala devam :)

Sizi öldürmeyen acı güçlendiriyor arkadaşlar :D
Yaşanılan her şey insanı olgunlaştırıyor, bakış açısını geliştiriyor.
Ama konuyu baştan okurken bir içim cız etmedi değil :)
 
Evlilik bence evlenince ailenden ayrı bir parça olacaksın diye kurulan bir kurum değil.bence eş ayrı aile ayrı.
Bence kusura bakmayın ama evlilik icin yaşınızda çok erken.niue böyle erken evleniyoruz.emin olun o don m evlenmek aşk çok cazip geliyor ama benim şu anki aklım olsa 30 yaşında evlenirdim en ideal yaş.evlenmek başka bir insanla hayatı paylaşmak ayrı bir yuva kurmak çok matah bişey değil emin olun.anne olmak çok güzel birde bunun için evlenilir:))
Yani kısacası su
Annen baban kardeşin yine senin en önemli parçam
Eşinden ayrı bir parcan
Ama asla evlendin diye ailemden hiçbir zaman kopmayacaksin bunu sen ayarlayacaksin
Eşim benim ailemle görüşmemiz kisitlayamaz bunu asla yapamaya hakkı yok
 
Konunun hortladıgına sevindim açıkçası çünkü bu aralar kelimesi kelimesine konu sahibi ile aynı şeyleri yaşıyorum. Bunları yaşayan tek kişi olmamak sevindirdi, daha sonra konu sahibinin bu duruma alıştığını gördüğüm için de bi nebze rahatladım. 😊
 
catlaw .!.:
Merhaba kızlar,

Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)

15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.

Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;

Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.

Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.

Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)

Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...

Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.

Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.

Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..

Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim. :KK70:
Genişletmek için tıkla...
Aynı hisleri yaşıyoruz diyebilirim🥺 Konunun eski olduğunu fark etmemiştim😂
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Hayat motivasyonum yok
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
2K
birboslukta
B
H
  • Kilitli
Abarttım mı..?
4 5 6
Yorumlar
103
Görüntüleme
4K
Nazli Altin Oran
Nazli Altin Oran
H
Bana akıl verin napıyım ben…?
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
moonlite_
moonlite_
G
Eşimin sorununu çözdüm..
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
8K
Pardonbakarmisiniz
P
B
AİLE EVİ
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
3K
sungunes
sungunes
Back
X