Çok teşekkür ederim. Mahçup oldum

Ben boşanmanın hayatımdaki en zor tecrübe olduğunu düşünürdüm ta ki geçen sene babamı kaybedene kadar.

Babasızlık hayatımda yaşadığım en zor, en acı şey. Babam dönülmez bir yere gitti, telafisi yok.
Ölümün olduğu bir dünyada boşandıktan sonra üzüldüğüm, ağladığım zamanlar ne kadar boşmuş diyorum. Bir adam artık benimle mutlu değildi. Çekti gitti. Peki noldu? Dünyanın sonu mu geldi? Ben yeniden sevdim, sevildim, değer gördüm. Keşke şu anki düşüncelerim o zamanda olsaydı ama hayat işte tecrübe ederek, yaşayarak öğreniyoruz. Geçmişe hiçbir zaman saplanıp kalmadım. Hep önüme baktım ve evet ders çıkardım. Mesela 20 yaşında seçtiğim erkek maddiyata değer veren, çok hırsları olan biriydi. O hırslar zaten bizim evliliğimizin sonunu getirdi. 38 yaşında daha doğru bir tercih yaptığımı düşünüyorum. Elindekilerin kıymetini bilen, daha küçük şeylerle mutlu olan bir erkekle evlendim. Allah utandırmasın

İnsanız hepimizin hataları oluyor, olacak. Yaşam bize sunulmuş ve tekrarı olmayan bir şans. Herkesin tek istediği mutlu olmak. İnşAllah hepimiz buna vakıf olabiliriz. Sevgiler. Çok teşekkürler