evlenirken eşinin bulunduğu yere taşınıpda mutlu olan varmı?

kekula · 1 Aralık 2013

bende evleneli dört yıl oluyor.memleketimi işimi ailemi arkadaşlarımı herşeyi bırakıp eşimin memleketine geldim.eşimde aileside iyi insanlar.ama gurbet çok zor.ailemi senede iki kere görüyorum.eşimin annesi babası yaşlılar sürekli hastalıkları oluyor.sürekli bizdeler yada biz onlardayız.Allah rızası için hep yanlarında oldum ama kendime özel hiç bi hafta sonum olmadı.sürekli beraber çok sıkılşdım zamanla.eşim aşırı düşkün ailesine maddi manevi ne yapacağını şaşırıyor.evlat tabiki yapacak ama ben artık evde sürekli birilerinin olmasından maddi olarakta ben kendimi frenleyipte onlara harcama yapılmasından bıktım.eşime söyleyince ailesi mecbur yapacağını söylüyor.hakkımızda hayırlısı bazen çok daralıyorum. :37:

rainmistik · 2 Aralık 2013

bende onlardan biriyim istanbulu bırakıp küçük bi şehire geldim.hemde istanbula aşık biri olarak .. hiç anadolu görmemiş biriydim ailecek hep istanbulluyuz.netten tanıştım.inanılmaz kültür farkı oldu..küçüktü yaşımm .çalışıyorum iyi bir işim var eskisi gibi ezilmiyorum ama yaranamadım kimseye başka bi insan oldum çıktım burada hep ben uıydum onlara ama hep farklıydım onlara göre onlardan daha çok benimsedim bu hayatıı... sevmeye çaluıştım sevdimde amaa herşey farklı insanları bile yeniliğe kapalılar hep kendi gibi olunması nı istiyorlar..evliliğin kaderde değişmediğini bildiğim için keşkem olmadı hiç yazım burasıymış...sonra başka sıkıntılarım oldu ciddi sıkıntılarsabır isteyen çok canımı yakan ama kimsenin neden olmadığı Allah benim için böyle istemiş demekki dedim onun için buraya göndermşiş beni bu kadar acıdan sonra inanılmaz olgunlaştım..ama bu kadar güçlü olmama rağmen bazen dibe vuracakmışım gibi geliyor kendimi yaşlanmış hissediyorum çok fazla ...aile inanılmaz derecede önemli gittiğin aile değer verirse sana uzaklığın hiç önemi yok benim için ama seni kapıda köpek yerine bile koymujyolarsa sen bin adım gitsende bir adım gelmeyen insanlarsa ne aşk kalıyo geriye nede yaşam sevinci...başta herşey toz pembe ama dertler büyüdükçe hastalığında acında anacığını özlüyorsun telefonlar yetmiyor elini tutup derdini anlatmak istiyoorsunn ama yok.

joselina · 2 Aralık 2013

ben taşınıcam sanırsam, gidişat o yönde. hem de az buz değil, ülke değiştiricem. her şeyi bırakıp gitmem gerekecek

mavi_yildiz · 2 Aralık 2013

morbabetler .!.:
sonuç aynı pişmanlık.ama ikimizdede nedenler farklı.neticede ikimizde umduğumuzu bulamamışız.

burara çok soruyorum kendime.neden böyle birşey yaptın dıye.neden aileini memleketini iş düzenini arkadaş cevrenı bırakıp bu büyük köye taşındım dıye.

şuan çocuğumda var ve okadar uzuluyorumkı aileme torun hasreti yaşattığım için.suçluluk duyuyorum içten içe.

bende çok pişmanım elimde memeleketime gitme fırsatım varken ona güvendim buraya yeni geldik çocuk yokkaen gezelim tozalım dedik bir iki yıl sonra tayin isteriz dedik ...çok çok pişmanım aileme benim ve çocuğumun hasretini yaşattığım için çok pişmanım kendimi derin bir yanlızlığın içine sürüklediğim için...yapacak bişey yok alışmalıyız...

mavi_yildiz · 2 Aralık 2013

sevilmedim .!.:
Biz ailecek 11 yil once yasadigimiz ufak kasabadan buyuksehire goc ettik.kizkardesim 1bucuk sene sonra evlenip bizim kucuk memlekette bi ilceye gelin geldi.7 sene bu ilcede oturdu. Ve her gorusmemizde aglandi ben buraya alisamadim diye.o esnada ben o buyuksehirde evlendim ayrildim.isyerleri arkadas cevreleri derken benim buyuksehirde bi hayatim oldu.insan lukse cabuk alisiyor.ben orda bosanmis ve mutsuz (mutsuz saniyordum kendimi) yasarken ama ozgurken maasim arabam ve ozgurlugum varken kizkardesim araci oldu ve o kucucuk ilceden olan esimle tanistirdi beni.bende ilk evliligim o sehirden di de ne oldu onemli olan sehirler degil mutluuk dedim hem kardesimde orda yalniz olmam dedim.isten ayrildim.esim bi kapida iki araba olmaz dedi arabami sattim onun bi lafina.evlendim geldim bu ilceye...
Sonra ne mi oldu..esim benim ondan daha cok seyi bilmemi hazmedemedi.evliligimin ilk bir senesini bana zindan etti.oryam kurmama musade etmedi.arkadas edinmeme musade etmedi.arabasini bana vermedi.bu hala devam ediyor arabasini vermez bana.ve en onemlisi ne oldu biyormusunuz..kizkardesimin kocasi yasadigim o buyuksehirde is buldu ve gittiler.ailemin yanina..
Eee ben ne oldum simdi...siz soyleyin ben dusunuyorum dusunuyorum bulamiyorum..
Aslinda bu kadar salak olmamdan dolayi bulamiyorumdur dimi cevabi...[/QUOT/)

sadece çabuk kanıyoruz , duygusal davranıyoruz ama bi yerde duygular mantığa dönüşünce kendimiz için hiç bişey yapmadığımızı görüyoruz...

morbabetler · 2 Aralık 2013

bazen içim okadar bunalıyorkı.ne konşasım gelıyor ne gülümsiyesim.o zamanlarda herkezden uzaklaşıyorum.eşimden eşimin ailesinde iş yerınden.geneldede o zamanlrada eşimle çok büyük kavgalr edıyoruz.geneldede sebep onun ailesine gitme isteği oluyor.
sonra bir sure geçiyor ve ben o moddan çıkıyorum.ozman daha anlayışlı oluyorum.her istediğinde ailesine gidiyor her denilene evet diyorum.ama sonraa hooop yine aile özlemi ağır basıyor. yaşadıklarımın haksılık olduğunu düşünüyor ve yine kararıyorum.
benım hayatım hep böyle bu ara.kısır döngü.böyle olmaktan hiç mutlu deilim.

fiona16 · 2 Aralık 2013

yalnız değilsiniz hanımlar...
maalesef ben de pişmanım demek istemiyorum ama bunun getirdigi sıkıntıları cok sık yasıyorum. zaten cok duygusal olan biriyim. bende zaman zaman daha bir içime kapanıyorum. ailesine yakın olup da sürekli onlarla olan ve facede fotograflarını gördüğüm arkadaslar olunca daha bir moralim bozuluyor maalesef

istemeden de olsa yani, ben ne yaptım diyorum

biz de iş gereği ikimizin de ailesinden uzagız, bu yıl tayin hakkımız var. bizimkinin aklındaki tek sey memleketine tayin istemek. tabi ben bunu istemiyorum.. niye oraya istiyoruz dedigimde de bana oraya gitme şansım varken neden oraya tayin istemeyeyim ki diyor... ben oraya gidersem sorunlarımızın artacagını düşünüyorum. zaten bizimki de oldukça aileci bir tip.hatta aileci demeyeyim, akrabacı. çok sever akraba akraba dolaşmayı. yaptıgı ve hoşlandıgı en büyük sosyallik. annesiyle de oturup sık sık şu akraba bunu yapmış, şu akraba böyle demiş, bilmemkim böyle davranmış diye sık sık sohbet mi artık dedikodu mu bilmem ama yapar yani. ailesine de cok fazla ısındıgım, alıstıgım söylenemez. kayınvalide herseye karısmaz da soguk bir tip. bilmiyorum ben de tayin zamanı yaklastıkca geriliyorum, gerceklerden kacmak istiyorum. evlenmeden önce seninle heryerde yasarım diyen adam gidiyor, tek hayali, tek amacı ailesi ve akrabaları olan bir adam ortaya cıkıyor. zaten bana göre eşim bana karsı evlenmeden önce oldugu gibi davransaydı daha farklı düşünürüm eminim. o duyarlılığı, o aşkı bitirmeseydi, ben de kendime kızardım. ama maalesef söyle bir gercek var ki erkekler evlendikten sonra mutlaka değişiyor(belki kadınlar da değişiyordur) hal böyle olunca da evlilik çıkmaza giriyor. :43:

pompisko · 3 Aralık 2013

morbabetler .!.:
bazen içim okadar bunalıyorkı.ne konşasım gelıyor ne gülümsiyesim.o zamanlarda herkezden uzaklaşıyorum.eşimden eşimin ailesinde iş yerınden.geneldede o zamanlrada eşimle çok büyük kavgalr edıyoruz.geneldede sebep onun ailesine gitme isteği oluyor.
sonra bir sure geçiyor ve ben o moddan çıkıyorum.ozman daha anlayışlı oluyorum.her istediğinde ailesine gidiyor her denilene evet diyorum.ama sonraa hooop yine aile özlemi ağır basıyor. yaşadıklarımın haksılık olduğunu düşünüyor ve yine kararıyorum.
benım hayatım hep böyle bu ara.kısır döngü.böyle olmaktan hiç mutlu deilim.

aynı bennn... :ssz:

memleketime gidip gelince bi rahatlıorum ,bu rahatlama beni 1-1,5 ay kadar götürüor .sonra baslıor yine anne baba kardes özlemii.. yine gerilioruz eşimle .geçenlerde bi haftasonu eşim,ben ,eşimin anne babası,görümcem ve onun eşi ,görümcemin eşinin anne babası aksam yemegindeyiz,davetliler. ayy ben bir duygusallastım ,içimden dedim ki ; ne güzel herkesin annesi babası yanında ,bi benim yok. baktım gözlerim doluyor hemen bisey alma bahanesiyle sofradan kalktım .bunları yaşayan bilir zaten . amaa persembe günü inşaallah memlekete gidiorum 4 günlüğüne ,bu ii gelecek bana . :32:

demlicaykeyfi · 24 Ağustos 2014

Konu açılalı çok olmuş ama tüm yazılanlara katılıyorum. Aynı bizdeki durumları anlatmışsınız. Birebir yani. Pes. Şimdi bile eşim anasına gitti. Ben de öyle takılıyorum. Artık yanındayım diye beni özlemiyor. bizim de sık sık kendi ailemize gidip kendimizi özletmemiz lazım bence!

evlenirken eşinin bulunduğu yere taşınıpda mutlu olan varmı?

Ayrıntılı Düzenleme

kekula

Rabbime emanetsin bebeğim

rainmistik

Nirvana

joselina

Wedymaa :))

mavi_yildiz

Aktif Üye

mavi_yildiz

Aktif Üye

morbabetler

Üye

fiona16

Popüler Üye

pompisko

Popüler Üye

demlicaykeyfi

Ve dünya bir çölse durma. Seraba su getir.

Benzer Konular