Evlenmediinize piman oldunuz mu? neden?

evlenmediğime pişman olmadım hiçbir zaman...
çünkü etrafta hiç doğru düzgün giden bir evlilik görmedim...ki böyle olması da normal geliyor bana o ayrı..
sözün özü çift başına mutsuz olacağıma tek başına mutsuz olurum daha iyi...
:delphin:
 
bana sanki gec kaliyormusum gibi geliyor. Cok sevdigim bir erkek arkadasim var ama sonumuz yok. sonumuz yok diye iliskiyi biterecek gucum de yok. bu boyle gitcek bikac sene daha. sonra ayrilicaz. ben olcam 26-27. sonra tekrar birini sev evlilik iste fln derken yine yillar gecicek. evlenir evlenmez cocuk istemedigim icin cocugumla aramda baya bir yas farki olucak. tabi cocugum olursa... bi de bu ihtimal var.

ama su aralar pismanliktan baska bir his yasiyorum. cevremde 2-3 tane benim yasimda yeni evli arkadasim var. onlara o kadar imreniyorum ki... masallah hala sevgili gibiler. cocuk yapmak icin acele etmelerine gerek yok. maddi sikintilari yok. kocalarinin yanindalar hasret yok.. sayisi az da olsa bu ornegin, neden olmasin ki diyorum.. ve kendime bakinca boyle bir evliligi yakalama sansim cok dusuk gibi geliyor. ve dikkat ettim dusundukce icimin yaglarini eriten tek dilegim mutlu bi ailem olmasi. cocuklarimla kocamla huzur dolu bir hayat surmek. hic yuksek mevkilerde isim olsun demedim. cok parayi da istemiyorum. ama en cok istedigim once saglik sonra da mutlu bir evlilik... ha buna ragmen gidip master imi da yapicam bu sene hayatimi evlilige endekslemedim ama bunlar sadece entellektuel bir doyuma ulasmak icin. hayattaki asil hedefim akademik kariyer vs deil kesinlikle. cunku sunu farkettim, evinizin disinda ne kadar guzel bir isiniz cevreniz de olsa aksam eve dondugunuzde mutlu degilseniz. hayatinizin genelinde mutsuzsunuz. ama aile huzuru disarda yasanan olumsuzluklari unutturuyor, hayata karsi katlanma gucu veriyor insana. o yuzden benim icin para, is, cevre.. bunlar iyi bir aileden ve sagliktan cok sonra geliyor. ve bu aileye kavusma ihtimalimin ne oldugu beni cok dusunduyor...mafoldumben
 
yaşım 26 henüz bi pişmanlığım yok ama gelen zaman ne getirir bilmem.Çok sevdiğim bir adam var onunla çok mutluyum :asigim:ama beraber bi evlilik yapamayız,ikimiz de düşünmüyoruz.Belki bi kaç sene sonra ilişkim biter,o zaman keşke zamanında evlenseydim de diyebilirim,ama dediğim gibi gelen zaman ne getirir bilemeyiz.Tek diyebileceğim Allah keşke dedirtmesin:Saruboceq:
 
yaşım 25 1.5 ay sonra 26 olucam ve henüz bi pişmanlığım yok..baba kapısında gayet rahatım özgürüm ve istediğim istenilen anda oluyor birtek eşmi eksik olan yani?? he tama aşk sevgi ayrı bişey ama benim gibi henüz taze yaralı bir insan olarak GÜVENİLECEK İNANILACAK ADAMMI VARKİ ORTADA 5 YIL GÜVENDİK İNANDIKTA NE OLDU? tamam 5 parmağın 5'ide bir değil ama insanda ister istemez korku kalıyor güvensizlik kalıyor artık karşı tarafa.. Günümüz evliliklerinde görüyoruz yaşanılan mutsuzlukları,şiddetleri, aldatılmaları, kayınvalide sorunlarını, parasızlık, geçim derdini ee gel bunları görde evlen :uhm:
 
24 yaşındayım çalışıyorum ve tek başıma istanbulda yaşıyorum ailem çook uzakta..
ve ben iş için geldim istanbula.
burda iş harici bi çevrem yok..
işte tüm bu sebepler toplanınca bazen evlensemiydim diye düşünmüyor değilim..
ama aşık olmadan tutku olmadan sadece evlenmek için evlenmek doğru değil.. işte bu yüzden ben uzun bir süre daha bekarım gibi geliyor..
 
Hiç pişman olmadım.
Evlilik eşiğinden döndüm.
iiyikide dönmüşüm diyorum.
çünkü evlenseydim şuan ayrılacaktım.
bebekleri çok seviyorum.
bebeğim olsaydı birde ona mutsuz bir aile ortamı yaratmış olucaktım.
anne -baba birliğinden uzak bir gelişim süreci yaşayacaktı.okulumu bitiremeyecektim.
iş hayatım düzensizleşecekti.
kısıtlamalara maruz kalıcaktım.
anlayamayacaktık birbirimizi.
hiç pişman olmadım.
sadece özeniyorum..hoşuma gidiyor.
şuan evlenirmisin deseler.HAYIR derim.
gayem büyük ve keskin konuşmak değil fakat..
daha gideecek çok yolum var kaydirigubbakcemile
 
Allah anamızı babamızı başımızdan eksik etmesin. benim de güvenim yok erkeklere. etrafımda benim düşündüğüm gibi evlilik hiç yok. iki insanın sevgili gibi birbirlerine aşık olmaları da yetmiyor çünkü. 24 yaşımda sayılırım ama hiç niyetim yok. ciddi bişi yaşamadım ama ben de yara aldım. bu sefer başka yaraya tahammülüm yok, yine canım yanaccaksa ateşe hiç yaklaşmam gerekirse donarım daha iyi sanki.. hakkımızda hayırlısı olsun.
 
ya arkadaşlar etrafta mutlu evlilikler var niye hepiniz ağız birliği etmiş gibimutlu evlilik yok diyosunuz. sizin ruh eşiniz şimdiye kadar karşınıza çıkmamıştır daha vakti vardır . ben çok mu biliyorum ben bekarım ama mutlu evlilikler de var yane :)
 
herşey zamanında güzeldir, birde önemli olan doğru insanı bulmaktır...
Çevremde 50-60 yaşına gelmiş ama hala elele dolaşan insanlar var, bunlar gibi olacaksam neden evliliği düşünmeyeyimki...
Şuan evliliğe hazır hissediyorum kendimi, ama karşıma doğru insanın çıkmasını bekliyorum çok kişiyle görüştüm hiçbiriyle olabileceğini düşünmedim...
Tek istediğim ikimiz içinde hayırlı olması....
 
Yani evlilik için o kadar da karamsar olmayın canlarım...
sizler kötüleri görmüşsünüz,ne kadar güzel birliktelik
yaşayan evlilikler var,lütfen onları da görün,sonra karar verin derim ben...
sevgiler...
 
evet evlenmediğime pişmanım evlenme teklıfı etse balıklama atlarım onunla yaşlanmak,onunla her sabah güne başlamak,onun eşi olarak nefes almak var olduğumu hıssetmek,onun bır parçasını dünyaya getirmek en büyük isteğim.onu çok sevıyorum ve asla pişman olmam evlenırsek ama bılıyorum kı sonumuz yok aıleler gırcekı ısın ıcıne ve engel olacaklar,bızı ayırcaklar buyüzdende ne o nede ben evlılık hayalı kurmuyoruz.
 
:teytey:evet 27 yaşındayım evlenmediğime pişmanım.bu hızla bu kısmetle bu yaşa kadar kalabileceğimi hiç düşünmezdim bile.kısmet demek ki.mukedderat.alnımıza ne yazıldıysa o.ötesi yok yanidelikafadulden
 
yaa insanı evlilikten soğutuyo valla zamane aşkları..bi de çevremde okdar çok boşanan mutsuz çift var ki...nerde o annelerimizin yaşadığı 30 yıllık evlilikler..kimsenin tahammülü yok..erkekler de bi güven..sevgilisinden ayrılmaya alışık bünye evlilik de zorlandı mı veriyor direk dilekçeyi..beyefendi "bağlanamıyor" ya da..valla henüz 24ümdeyim ama daha bi 30 u bulacak gibi...korkuyorum ya..bitmesindense hiç başlamamak daha iyi gibi
 
bide 'asla evlenmem,evlilik bana göre değil' deyip,sevdiği adamla aynı evde yaşayanlar var.yaşadıkları hayatın evli iki insanın yaşadıkları hayattan ne farkı varsa:sm_confused:
 
e tabi 27 yasımdayım ben bu yasıma kadar coktaan evlenirim falan diyordum hep ama ewlenmedm
pişmanım neden kendi mutfagım yemegım yatagım tvm yok
ev kendi evim değil diken üstünde gibiyim her ne kadar rahat olsa da kız evi.
yani aile evi benim kendi evim değil, o yüzden
bir de bir yere giderken hep partner gerekiyor sevgili olıyor olmuyor gelemıycegı zaman oluyor vs
ınsanlar bebek yapıp ürüyorlar can cekıyor tabi pikniğe bebek götüresin hoplatıp zıplatasın.
öyle işte..
 
bekarlık sultanlık değil arkadaşlar.bekarlık resmen yalnızlıktan başka bişey değil.annemizin babamızın garantisi mi var hep yanımızda olacaklar diye??öyle olmasa bile,insan kalbini ısıtacak gerçek bi sevgi,yanında kendisiyle aynı hayatı,aynı ekmeği,aynı suyu,aynı yastığı paylaşacak,akşamları yemek yerken iki kelime konuşacak,gülüşecek,televizyon seyrederken başını dizlerini koyup uyuyakalacağı birini yanında ister.
ben kadınlardan değilde,daha çok erkeklerden evliliğe direnip,sonradanda evlenip çoluk çocuğa karışınca 'iyiki evlenmişim,keşke daha önce yapsaydım' diyen olduğunu duydum.
ben 23 yaşına girdim.evliliği düşünecek zamanım oldu ama,evlenecek zamanım olmadıki hiç.ömrümün 16 senesi okumakla geçti zaten.şimdide ömrüm çalışmakla geçiyo.eve sadece yemek yiyip uyumak için geliyorum.sabah işe giderken,akşamda işten dönerken otobüsün camından kadıköydeki gelinlikçilerin vitrinlerine bakıp içimden ahhh ahh demekle geçiyo ömrümfisfisfisevlenmemenin,bekar kalmanın iyi tarafı buysa,n'apıyım böyle bekarlığı.
 
bide gelinlik giymeyeceksem,hamile olup karnımın aydan aya nasıl büyüdüğünü görmeyeceksem,bebeğimin kokusunu içime çekip anneliği tatmayacaksam neden bir dişi olarak dünyaya geldimki o zaman?
 
Back
X