Yaşım 30 Hatta 31’den gün almaya başladım.. Bu zamana kadar iyi erkek arkadaşlarım oldu.. ama ya benim hatam dolayısıyla ya karşındakiyle alakalı.. evlilikle taçlanmadı. Kısmet olmadı.. Ve ben üç yıldır yalnızım çok yalnızım o kadar ki artık acı vermeye başladı


Çok istiyorum bana denk ,yanıma yakışacak, terbiyeli, düzgün huylu biriyle evlenmek..!! Tamam ben de çok seçiciyim kabul ediyorum.. böyleyim işte ne yapayım elimde değil .., fiziksel olarak beğenmem lazım.. spor yapması lazım.. asla öyle göbekli, koca kıçlı basenli,cimri, ağzı bozuk erkek sevmem... hemen soğurum böylesinden...bunların yanında huyunu suyunu da beğenmem lazım ... Of neden bu işler bu kadar zor .. halbuki artık birinin karısı olmak aynı yastığa baş koymak istiyorum.. Beraber düğünlere gitmek ,pikniklere gitmek istiyorum., beraber televizyon izlerken kollarında uyuya kalmak istiyorum ..... Çok mu romantik düşünüyorum acaba !! Acele Etmiyorum illa istiyorum diye... ama oturduğum Yerde de vakit geçip gidiyor şimdi diyeceksiniz ki gez toz eğlen bekarlığın tadını çıkar emin olun çıkardım Gezdim ,tozdum ,eğlendim de hiçbir şeyde gözüm yok .. Sevmek sevilmek ihtiyacı insan oğlunun doğasında var...