EVLENMEYİN!

asparagas6

Üye
Kayıtlı Üye
13 Ekim 2015
25
15
18
35
ah kizlar rahatinizi bozmayin ben bekarken azicik asim kaygisiz basim derdim...evet sevdim gozum bisey görmedi 23 yasindaydim rahatlik batti cùnkü okumamistim isin sonu hep evlilige cikiyodu (aslinda döven vuran asabi bi esim yok iyi insandir) oda 23 yasindaydi evlendik. O uzun yillar ayni fabrikada calisir tek basina evlendi ailesi para disari cikcak diye istemediler uzun yillar esim.calisip maasini ellerine saymis tek basina evlendik..tabiki bir yigin borc ve kira ne oldugunu anlamadik evliligimizi kredi borc kira derken ole hayatimiz gecti itekaka.o arada maddiyat yuzunden evde cikan sorunlar bitmiyodu bende girdim tabi o sira ise ama hamile kalinca 9-9 calisma saati beni zorladi cikmak zorunda kaldim.ne gonlumce cocuguma bisey alabildim ne gonlumce gezebildik kizim bi ailenin verdikleriyle annesmin aldiklariyla buyudu tam borclar bitti esim babasina kredi cekti araba alcam oglum oderim sana dedi tabiki odemedi bu sefer onu odedi biz gene evde 1 lira varmi ekmek alcaz bunalimina girdik...buarda hem obur daginik temizlikten haberi olmayan bir es hiperaktif bir bebek parasizlik beni cok yipratti psikolojik tedaviye basladim .simdi kizim 3 yasinda borc yok sayilir araba alicam diyo arti ikinci cocuk istiyo. Kendisinde yemek yeme bagimliligi var beni bir yere yollamaz aksam yemegim aksar diye yiye yiye sisti ayakùstù yemek yapmaktan gina geldi yemek olmayinca duvarlari yumruklar bazen arar napiyosun diye saat daha öglende hic annemdeyim derim ödü kopar napiyosun orda cabuk eve git yemek yap ben aciktim der ki saat 7de evde oluyo siz dusunun evlendigimizde 75 kiloydu 4 senede 106 kiloya cikti.ne arkadasim kaldi ne cevrem hayatim evde yemek yapmakla gectiiiiii gitttiii....
 
Canım annen bakamaz mı çocuğa bir de sen işe girsen? En azından sosyalleşirsin kafan dağılır. Evliliğine yorum yapamayacağım. Böyle insanla konuşsanda değişmez
Evet biara cok istedimcokda guzel bi is firsatim oldu ama annem de yanliz yasiyo ve yasli bir teyzeye bakiyo o yuzden bakamadi krese versem 700 lira dediler zaten ben kac para alicam ole kaldi.
 
şimdi evlenmeyin demek doğru değil çünkü insanlar kendi tercihlerini yaşarlar biraz da. sizin evlilik kötü diye herkesin sıkıntılı olmaz ki.
siz bir yola çıkmışsınız maddi zorlukları göze alacaksınız tabiki
ben de 4 senedir evliyim ve evlendiğim günden beri ayda 2500 tl bırç ödüyorum bankaya ve ne evimiz ne arabamız var. yani siz düşünün artık. elimizde bişey yok borçtan başka 1 sene daha.
bu yüzden çocuk da yapmıyorum. sizin çocuk o dönemde olunca psikolojiniz yıpranmış.

şimdi ben olsam eşime güzellikle yaklaşırım
öncelikle kilo vermesi için ikna ederim. yeme bağımlılığı obeze kadar gider
sonra hiperaktif çocuğumuzun büyümesine kadar bekleyelim 2. bebek için derim. çocuk3 yaşında sanırım. kreşe verir işe girer ondan sonra araba kredisi çektiririm. ve de çok pahalı araba aldırmam sonra model yükseltiriz hayatım derim

ama en önemlisi tedavi kilo çok fena
 
ah kizlar rahatinizi bozmayin ben bekarken azicik asim kaygisiz basim derdim...evet sevdim gozum bisey görmedi 23 yasindaydim rahatlik batti cùnkü okumamistim isin sonu hep evlilige cikiyodu (aslinda döven vuran asabi bi esim yok iyi insandir) oda 23 yasindaydi evlendik. O uzun yillar ayni fabrikada calisir tek basina evlendi ailesi para disari cikcak diye istemediler uzun yillar esim.calisip maasini ellerine saymis tek basina evlendik..tabiki bir yigin borc ve kira ne oldugunu anlamadik evliligimizi kredi borc kira derken ole hayatimiz gecti itekaka.o arada maddiyat yuzunden evde cikan sorunlar bitmiyodu bende girdim tabi o sira ise ama hamile kalinca 9-9 calisma saati beni zorladi cikmak zorunda kaldim.ne gonlumce cocuguma bisey alabildim ne gonlumce gezebildik kizim bi ailenin verdikleriyle annesmin aldiklariyla buyudu tam borclar bitti esim babasina kredi cekti araba alcam oglum oderim sana dedi tabiki odemedi bu sefer onu odedi biz gene evde 1 lira varmi ekmek alcaz bunalimina girdik...buarda hem obur daginik temizlikten haberi olmayan bir es hiperaktif bir bebek parasizlik beni cok yipratti psikolojik tedaviye basladim .simdi kizim 3 yasinda borc yok sayilir araba alicam diyo arti ikinci cocuk istiyo. Kendisinde yemek yeme bagimliligi var beni bir yere yollamaz aksam yemegim aksar diye yiye yiye sisti ayakùstù yemek yapmaktan gina geldi yemek olmayinca duvarlari yumruklar bazen arar napiyosun diye saat daha öglende hic annemdeyim derim ödü kopar napiyosun orda cabuk eve git yemek yap ben aciktim der ki saat 7de evde oluyo siz dusunun evlendigimizde 75 kiloydu 4 senede 106 kiloya cikti.ne arkadasim kaldi ne cevrem hayatim evde yemek yapmakla gectiiiiii gitttiii....
bu zamanda borcu olmadan yaşayan o kadar az ki bilsen...
zaten borç kalmadı diyorsun...
yemek konusuna gelince haklısın
o kilo fazla gerçekten
kilo vermesi için onu ikna etmelisin
 
şimdi evlenmeyin demek doğru değil çünkü insanlar kendi tercihlerini yaşarlar biraz da. sizin evlilik kötü diye herkesin sıkıntılı olmaz ki.
siz bir yola çıkmışsınız maddi zorlukları göze alacaksınız tabiki
ben de 4 senedir evliyim ve evlendiğim günden beri ayda 2500 tl bırç ödüyorum bankaya ve ne evimiz ne arabamız var. yani siz düşünün artık. elimizde bişey yok borçtan başka 1 sene daha.
bu yüzden çocuk da yapmıyorum. sizin çocuk o dönemde olunca psikolojiniz yıpranmış.

şimdi ben olsam eşime güzellikle yaklaşırım
öncelikle kilo vermesi için ikna ederim. yeme bağımlılığı obeze kadar gider
sonra hiperaktif çocuğumuzun büyümesine kadar bekleyelim 2. bebek için derim. çocuk3 yaşında sanırım. kreşe verir işe girer ondan sonra araba kredisi çektiririm. ve de çok pahalı araba aldırmam sonra model yükseltiriz hayatım derim

ama en önemlisi tedavi kilo çok fena
Zaten ben bu kadr zorlukla buyuttum cocugumu ikinciyi su sartlarda asla istemiyorum tamam herkesin borcu var esim eve yeri geliyo 2lira birakiyo ve ertesi gun o parayi istiyo ve ya neyaptin diye iki saat suratima bakiyo anlayissiz.
 
Benim kızlarım var. Keşke evlenmeseler hiç ihtiyaç duymasalar diyorum.
Ama o da bi ihtiyaç olduğunu biliyorum.
Evlenmeseler bu sefer o dert olur:)

Öyle düşünmeyin de şöyle düşünün.. Güzel bir meslekleri, sağlam dik duran bir karakterleri olsun. Düzgün, karakterli kişilerle gelecek kurmayı düşünsünler. İyi yetiştirin, iyi yetiştirelim kızlarımızı..
 
ah kizlar rahatinizi bozmayin ben bekarken azicik asim kaygisiz basim derdim...evet sevdim gozum bisey görmedi 23 yasindaydim rahatlik batti cùnkü okumamistim isin sonu hep evlilige cikiyodu (aslinda döven vuran asabi bi esim yok iyi insandir) oda 23 yasindaydi evlendik. O uzun yillar ayni fabrikada calisir tek basina evlendi ailesi para disari cikcak diye istemediler uzun yillar esim.calisip maasini ellerine saymis tek basina evlendik..tabiki bir yigin borc ve kira ne oldugunu anlamadik evliligimizi kredi borc kira derken ole hayatimiz gecti itekaka.o arada maddiyat yuzunden evde cikan sorunlar bitmiyodu bende girdim tabi o sira ise ama hamile kalinca 9-9 calisma saati beni zorladi cikmak zorunda kaldim.ne gonlumce cocuguma bisey alabildim ne gonlumce gezebildik kizim bi ailenin verdikleriyle annesmin aldiklariyla buyudu tam borclar bitti esim babasina kredi cekti araba alcam oglum oderim sana dedi tabiki odemedi bu sefer onu odedi biz gene evde 1 lira varmi ekmek alcaz bunalimina girdik...buarda hem obur daginik temizlikten haberi olmayan bir es hiperaktif bir bebek parasizlik beni cok yipratti psikolojik tedaviye basladim .simdi kizim 3 yasinda borc yok sayilir araba alicam diyo arti ikinci cocuk istiyo. Kendisinde yemek yeme bagimliligi var beni bir yere yollamaz aksam yemegim aksar diye yiye yiye sisti ayakùstù yemek yapmaktan gina geldi yemek olmayinca duvarlari yumruklar bazen arar napiyosun diye saat daha öglende hic annemdeyim derim ödü kopar napiyosun orda cabuk eve git yemek yap ben aciktim der ki saat 7de evde oluyo siz dusunun evlendigimizde 75 kiloydu 4 senede 106 kiloya cikti.ne arkadasim kaldi ne cevrem hayatim evde yemek yapmakla gectiiiiii gitttiii....
Onunda psikolijisi bozulmus bence
 
siz yemek yapmaktan ziyade eşinizin neden bukadar hunharca yediği konusunun üzerine düşün bence.Psikolojik bir mutsuzluğu olabilir.Ayrıca eşinizle yaşamınız konusunda birdüzene oturmadan hamile kalmanızı önermem.Mutlaka bir doktora görünmeli.Ayrıca şeker problemi olabilir buda eşinizi depresif ve sinirli yapabilir.Bende şeker hastasıyım birara ilaçları bırakıcam bıktım artık dedim evde 1 ay kabusu yaşadık ailece :KK45:Herşeye bağırıp çağıran kırıcı cadıbir anne ve eşe dönüştüm.Doktorum çok kızdı bana:KK20:
 
Bende 1 yıllık evliyim. Kendi evimiz arabamız var . Tabiki bizde evlilik döneminde borçlandık ve o borçları ödüyoruz. Ben şuan açıkcası çocuk yapmaya cesaret edemiyorum. Çünkü ona iyi bir gelecek vermek istiyorum. İyi bir anne olmak istiyorum. Bunu size söylemek belki benim haddim değil ama ben bu şekilde düşüncesizce yapılan çocuğa çok kızıyorum . Ya zaten yaşın genç yeni evlenmişsin borç içindesin bide çocuk bravo. Nasıl bir cesaret. Çevremde de var insanlar neyine güveniyorlar anlamıyorum. Artı olarak yemek yapmaktan hayatının bittiğini söylemişsin. Eşin yemeğe düşkün olabilir. Yani gün içinde yemek yapmak kaç saatini alırki zaten evdesin. Kusura bakmada eşine bi kap yemek yapmakla sosyal hayatın bitmez. Gün içinde en fazla 1 buçuk saatini alır yemek . Ben şuan derdinide anlamadım valla tam olarak.
 
maddi sorunlar sızın olduysa herkesın olacak dıye bısey yok
gecınmekte zorlanabılırsınız ama demekkı esınız boyle dusunmemıskı araba almıs babasına
kilo ve yeme konusuna gırmek bıle ıstemıyorum
 
Back
X