- 13 Ekim 2015
- 25
- 15
- 18
- 35
- Konu Sahibi asparagas6
- #1
ah kizlar rahatinizi bozmayin ben bekarken azicik asim kaygisiz basim derdim...evet sevdim gozum bisey görmedi 23 yasindaydim rahatlik batti cùnkü okumamistim isin sonu hep evlilige cikiyodu (aslinda döven vuran asabi bi esim yok iyi insandir) oda 23 yasindaydi evlendik. O uzun yillar ayni fabrikada calisir tek basina evlendi ailesi para disari cikcak diye istemediler uzun yillar esim.calisip maasini ellerine saymis tek basina evlendik..tabiki bir yigin borc ve kira ne oldugunu anlamadik evliligimizi kredi borc kira derken ole hayatimiz gecti itekaka.o arada maddiyat yuzunden evde cikan sorunlar bitmiyodu bende girdim tabi o sira ise ama hamile kalinca 9-9 calisma saati beni zorladi cikmak zorunda kaldim.ne gonlumce cocuguma bisey alabildim ne gonlumce gezebildik kizim bi ailenin verdikleriyle annesmin aldiklariyla buyudu tam borclar bitti esim babasina kredi cekti araba alcam oglum oderim sana dedi tabiki odemedi bu sefer onu odedi biz gene evde 1 lira varmi ekmek alcaz bunalimina girdik...buarda hem obur daginik temizlikten haberi olmayan bir es hiperaktif bir bebek parasizlik beni cok yipratti psikolojik tedaviye basladim .simdi kizim 3 yasinda borc yok sayilir araba alicam diyo arti ikinci cocuk istiyo. Kendisinde yemek yeme bagimliligi var beni bir yere yollamaz aksam yemegim aksar diye yiye yiye sisti ayakùstù yemek yapmaktan gina geldi yemek olmayinca duvarlari yumruklar bazen arar napiyosun diye saat daha öglende hic annemdeyim derim ödü kopar napiyosun orda cabuk eve git yemek yap ben aciktim der ki saat 7de evde oluyo siz dusunun evlendigimizde 75 kiloydu 4 senede 106 kiloya cikti.ne arkadasim kaldi ne cevrem hayatim evde yemek yapmakla gectiiiiii gitttiii....