L koltuk candır :) adama tek başına uzanma fırsatı vermiyorum koala gibi yapışıyorum

şaka bir yana film/dizi izlerken ya sarılırız ya dizine yatarım (uyuyakalırım tabi) ama baştan böyle gitti şimdi uzak otursam eşim çağırıyor yanına.
şimdi bu akıllı telefonlar, pc oyunları filan hepimizin iletişimini engelledi. arada sitem etsem eşim hemen savunmaya geçiyor şikayeti bıraktım ben de. kendisi sıkılınca siliyor o askeri stratejik oyunları vs...
6 yıldır evliyiz. 8 yıldır da birlikteyiz. eşimle ilk tanıştığım gün ilk kriterim iletişimdi. ben çok konuşan biriyim (mesaj boyutundan da belli olduğu üzere), karşımda hem beni dinleyen hem de yorum yapan biri istedim. eşime biz sevgiliyken "çok mu konuşuyorum? kafanı şişirdim" dediğimde "sen konuş, ne anlatırsan anlat bana şiir gibi geliyor" derdi. şimdi öyle düşünüyor mu bilmiyorum ama düşünmese de itiraf edemez gazabımdan korkar
onun işi çok yoğun olduğu için benim kadar konuşmaz, anlatmaz ama ben her ayrıntıyı anlatırım sıkılmadan dinler. "sen ne düşünüyorsun?" dediğimde de yorum yapar.
bunun dışında ikimiz de siyasetle çok ilgili olduğumuz için uzun uzun ülke meselelerini konuşuruz (bu benim için çok önemli bir kriterdi, apolitik bir insanla hayatımı birleştiremezdim)
size tavsiyem ne yapmak istiyorsanız ilk adımı siz atın, karşı çıkacağını zannetmiyorum. ilgisini çekecek konu açın (yemekte,çay içerken, yatakta vs)
bir de biliyorum kötü bir alışkanlık ama ikimiz de sigara kullanıyoruz. sadece mutfakta/balkonda içtiğimiz için o zaman diliminde ayrı bir sohbetimiz var, mesela o gün önemli bişey olmuşsa sigara içerken konuşuruz genelde. çünkü film filan izlerken eşim kilitlenir ekrana, dinlemez konuşmaz.
teşvik etmek değil tabi ama içmiyorsanız en azından yemek zamanı gün değerlendirmesi faslı filan yapın. bir süre sonra alışkanlığa dönüşüyor.
pasif kalırsanız sessizlik ve bireysellik de bir süre sonra alışkanlığa dönüşür.