- 14 Haziran 2014
- 2.081
- 2.023
- 358
Mutsuzum. Evliyim. Kac kez boşanmanın eşiğinden döndük. Eşyalarımı toplayıp çekip gitsem mi bu evden. 2 yasinda kizim var. Babasına inanilmaz hayran. Ona inanilmaz düşkün. Ona yazık diye mi kalıyorum bu evde yoksa o bahanem mi ?cesaretim mi yok çekip gitmeye? 2012 nisan ayıydı.universitenin bitmesine 1 buçuk ay kalmıştı. Görücü usulü tanistirildk..temmuzda nisanlandik. Agustosta evlendik. 1 aylik evliyken yurtdışına gittik. 1 sene kaldik . döndüğümde hamileydim. Orada eşim komsumuzla kendisini aldattigim düşüncesine kapilmis. Paranoyak derecesindeydi. Evi surekli cihazla dinlemis. Annem biz evlenmeden evvelinde benim hic sevgilim olmadigini soylemis esime. Evlendikten sonra ben esime evvelinde sevgilim oldugunu soyleyince annemle bir daha gorusmedi. Ben soyledigimde üç dört aylik evliydik. Yani esim annemle evlendigimden beri görüşmüyor. Ne bayramda ne baska biseyde. Selam dahi vermiyor. Evliligimin ilk 2 senesinde benimle ayni yatakta yatmadi. Sadece cinsellik için yatardi benimle. Sonra baosanacak olduk. Birakti ayri yatmayi..1 bucuk senedir birlikte uyuyorduk. bu 1 aydir yine ayri yatmalar basladi.ayri yatiyor. Salonda yatiyor. Iletisimimiz de koptu. Ablamin bebegi oldu. Annem de ordaydi. Esim de beni ablamdan almaya geldi. Anneme selam vermedi. Ben de konusalim bu meseleyi istedim.gergin ortam olustu. Ne annem konustu ne esim. Kalktik eve geldik. Esimle iyice koptu baglarimiz. Bıktım usandım. Evlenecegime ölseydim o gün keske
