Evli ,mutsuz, huzursuz.Beni en iyi bunlar anlatıyor.4 yıllık çok büyük bir aşktan sonra evlendik.Aşkın gözümü ne kadar kör ettiğini sonradan fark ettim.Hatta gözümü açmaya çalışan arkadaşlarıma rağmen ne ben ondan vazgeçtim,ne o benden vazgeçti.Aslında olamayacağımız ortadaydı ama mantık bir yerden sonra benim için işlemez oldu.Ben de olsam ilk benden vazgeçmezdim tabi.Eşimin hep dediği gibi o değişmedi,ben değiştim.Artık mantıklı bakıyorum olaylara ,eskiden olduğu gibi onun her şeyde haklı olmadığını ,beni ne kadar kısıtladığını görüyorum ama geç kaldım maalesef.Ve mutlu evlilikleri kıskanıyorum elimde olmadan.Allah mutluluğunuzu,yuvanızı bozmasın.