Evli_mutlu olmak isterdim

PERSONA NON GRATA_ .!.:
Nereden başlayacağımı bilemiyorum.Simdi tenefus arasında gözlerim dolu olarak yazıyorum.Öğretmenim eşimle 7 yıldır beraberiz 4 yıldır evliyiz.bu 4 sene bana bir ömür gibi geçti.28 yaşındayım ama yolun sonunda gibiyim.Zor sartlarda okudum.Her şeyi çalışarak çabalamaya kazandım.Doğu görevim çıktı ülkenin bir ucuna yıllarca öğrencilerime ışık unut oldum.Eşimle de orada tanıştık.ikimizde eğitimli insanlarız.3 yıl birbirimizi güya tanıdık.Ama ben hiç bir şeyi tanımamışim şu anda fark ediyorum.Evlenmeye karar verdik .Her şey bundan sonra başladı.Ailesi hiçbir yarım etmedi.Benimde kesinlikle hiç bir beklentim olmadı.ama yıllarca onların borçlarını ödedik.Eşim sürekli ailesine kredi çekti bende evi geçirirdim.Ama hep anlayışlı oldum benim ailem de zor durumda olsa ne yapardım dedim.Hem okulda çalış hem evde.eşimin daha bir bardağı kaldırmış ligi yoktur.evet beni sevdi mi sevdi.o kadar.ailesi beni resmen satılacak inek gibi gördü.tartismalarimizda kesinlikle alttan almaz günlerce kuş kalabilir di.sonra kızımız oldu.kızına karşı iyi bir baba çok sevkatli ama iyi bir değil sinirlenince gözü görmez.Benim yaptığım fedakarlıklar yıllarca çektiğim asla umrunda olmaz.Ailesi biziráat maddi manevi batırdı ama onlara karşı en ufak söz koca bir tartışma ve günler süren kuşluk.benim ailem ise sürekli maddi ve manevi yarım eder.annem iki yıldır kızımıza bakar bir teşekkür yok.inanın hiçbir beklentim yok ailesinden yanlış anlamayın.ama her tartışmada benim susup Altan almam gerekiyor neden ben kadınım.ev işlerini tek yapmam lazım ben kadınım.ama evi ben geç indirip faturalar onun harçlığı bende.neden o ailesine yardım eder.hep aynı bahane ne yapayım.siz söyleyin ben ne yapayım.boşa geçen yıllarımızı yanayım.kaç yıllık öğretmenim kenarda kuruş yok.kızım hastalandı hastaneye götürecek parayı bulamadım.ve umrunda değil boşandıktan kapı orda diyor.çünkü ondan var geçemeyeceğim kızımı babasız bırakmayacağima inanıyor.ama çok düşündüm bir sonumuz yok ve dava açmaya karar verdim.sizlerden fikir istiyorum .şu konuya da açıklık getireyim.ailesinin borçları tamamen keyfi babasının gazino borçları kardeşinin tatil borçları kredi kartları vs.lütfen bana yardımcı olun.öğrencilerim bana bakıyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.yazım hataları için özür dilerim telefondan yazıyorum
Genişletmek için tıkla...
Arkadalar size yazdığının üstünden 6 yıl geçmiş.Bosanma davası açmıştım. Ailem araya girdi davadan vazgeçtik ve devam ettik.En büyük hata burada yapmışım.Evet düzeldi bir süreliğine artık ailesine para vermiyordu.islerimizi yoluna koymuştuk. Sonra kızımıza bir kardeş istedik.Rabbim nasip etti.Bundan sonra benim iş yüküm daha da arttı.Ev iş çocuklar derken ke dimi çok yalnız ve mutsuz buldum.Cocuklarini çok seven bir baba ama eşine değer vermeyen bir adam gordum.Ben her işi yaparsam hiç sorun çıkarmazsam gayet iyiyiz.ona göre benim çıkarcıların sorun da değil. Çünkü aile yaşantısı böyle.Evde iş yapmayan günlerce çıkardıkları yer de kalsada almayan biri.sadece onun iş yoğunluğu sıkıntıları vs.bir kere sen de okulda çok yoruluyorsun bugün de yemeği ben yapayım dediğini asla duymadım.evde bozulan bir şey olsa aylarca öyle kalabiliyor.eve gelip uyuyor elinden telefon hiç düşmüyor.Cocuklarla 30 dakika oynayip bütün görevini yaptığını düşünüyor.Deger görmediğimi yaş ilerleyince çok daha iyi anladım.Eve anlasmali dava açtık.Arkadaslar büyük kizim i yaşında beni üzen çocuklarım çok düşkünler.Onlari bu durumdan en az hasarla nasıl çıkarabilirim.Gecligim hayallerim yılların emeği için yanıyor. Bundan sonra hayatım çok kötü olacak diye hissediyorum.Ama evlilik devam etseydi 1 sene sonra da aynı olaylari yaşayacaktım.Lutfen çocukları olup bozandanlar yardim edin hiç bir yere sığamıyorum. Neden sevilmedim neden değer görmedim.Bosanarak çocuklarıma haksızlık mi yaptım.
 
Hayir yapmadın. Sen mutsuzsan cocukta mutsuz olur .30 dk ilgili babadan bisey olmaz yakin yerde ev tutarsınız cocuklar bi sure rahat görür ama bazı babalar pisman ediyor yakin yerde oturunca cogu anne tayin istiyor sonradan çünkü işin içine hirs intikam giriyor cocuklari kullanıyorlar maalesef.
 
PERSONA NON GRATA_ .!.:
Arkadalar size yazdığının üstünden 6 yıl geçmiş.Bosanma davası açmıştım. Ailem araya girdi davadan vazgeçtik ve devam ettik.En büyük hata burada yapmışım.Evet düzeldi bir süreliğine artık ailesine para vermiyordu.islerimizi yoluna koymuştuk. Sonra kızımıza bir kardeş istedik.Rabbim nasip etti.Bundan sonra benim iş yüküm daha da arttı.Ev iş çocuklar derken ke dimi çok yalnız ve mutsuz buldum.Cocuklarini çok seven bir baba ama eşine değer vermeyen bir adam gordum.Ben her işi yaparsam hiç sorun çıkarmazsam gayet iyiyiz.ona göre benim çıkarcıların sorun da değil. Çünkü aile yaşantısı böyle.Evde iş yapmayan günlerce çıkardıkları yer de kalsada almayan biri.sadece onun iş yoğunluğu sıkıntıları vs.bir kere sen de okulda çok yoruluyorsun bugün de yemeği ben yapayım dediğini asla duymadım.evde bozulan bir şey olsa aylarca öyle kalabiliyor.eve gelip uyuyor elinden telefon hiç düşmüyor.Cocuklarla 30 dakika oynayip bütün görevini yaptığını düşünüyor.Deger görmediğimi yaş ilerleyince çok daha iyi anladım.Eve anlasmali dava açtık.Arkadaslar büyük kizim i yaşında beni üzen çocuklarım çok düşkünler.Onlari bu durumdan en az hasarla nasıl çıkarabilirim.Gecligim hayallerim yılların emeği için yanıyor. Bundan sonra hayatım çok kötü olacak diye hissediyorum.Ama evlilik devam etseydi 1 sene sonra da aynı olaylari yaşayacaktım.Lutfen çocukları olup bozandanlar yardim edin hiç bir yere sığamıyorum. Neden sevilmedim neden değer görmedim.Bosanarak çocuklarıma haksızlık mi yaptım.
Genişletmek için tıkla...
O zamandan sonra bu adama 6 yıl daha mı katlandiniz?
Şimdi dava mi açtınız?
 
Hem yazmissiniz ki benim ailem olsa ne yapardım. (Yardım etmesi konusunda) hem yazmışsınız ki borçlar keyfi..gazino borcu ,tatil borcu....hata sizin..Bu borçlar için kredi çekiliyorsa orada dünyayı başlarına yıkacaktınız.. eşinizi boşamak için daha fazla geç kalmayın.cocugu da bahane etmeyin.en azından hastalandığında hastane parası cebinizde olur
 
Sidney098 .!.:
Hem yazmissiniz ki benim ailem olsa ne yapardım. (Yardım etmesi konusunda) hem yazmışsınız ki borçlar keyfi..gazino borcu ,tatil borcu....hata sizin..Bu borçlar için kredi çekiliyorsa orada dünyayı başlarına yıkacaktınız.. eşinizi boşamak için daha fazla geç kalmayın.cocugu da bahane etmeyin.en azından hastalandığında hastane parası cebinizde olur
Genişletmek için tıkla...
Bahane etmiyorum güncel yorumumu okudunuz mu?Hiç kimse değişmiyor. Sadece çocukların bu durumu atlatabilir mi ?Hayatımız nasıl olacak .Destek sözlerime ihtiyacım var
 
PERSONA NON GRATA_ .!.:
Bahane etmiyorum güncel yorumumu okudunuz mu?Hiç kimse değişmiyor. Sadece çocukların bu durumu atlatabilir mi ?Hayatımız nasıl olacak .Destek sözlerime ihtiyacım var
Genişletmek için tıkla...
Siz kendinizi çaresiz hissedersiniz çocuklarınız atlatamaz..işiniz var,paranız var..maddi acıdan kimseye muhtaç değilsiniz.. manevi olarak da ,siz hergun bu durum için üzülüp çocuklara yansitirsaniz, atlatamazlar..
 
PERSONA NON GRATA_ .!.:
Arkadalar size yazdığının üstünden 6 yıl geçmiş.Bosanma davası açmıştım. Ailem araya girdi davadan vazgeçtik ve devam ettik.En büyük hata burada yapmışım.Evet düzeldi bir süreliğine artık ailesine para vermiyordu.islerimizi yoluna koymuştuk. Sonra kızımıza bir kardeş istedik.Rabbim nasip etti.Bundan sonra benim iş yüküm daha da arttı.Ev iş çocuklar derken ke dimi çok yalnız ve mutsuz buldum.Cocuklarini çok seven bir baba ama eşine değer vermeyen bir adam gordum.Ben her işi yaparsam hiç sorun çıkarmazsam gayet iyiyiz.ona göre benim çıkarcıların sorun da değil. Çünkü aile yaşantısı böyle.Evde iş yapmayan günlerce çıkardıkları yer de kalsada almayan biri.sadece onun iş yoğunluğu sıkıntıları vs.bir kere sen de okulda çok yoruluyorsun bugün de yemeği ben yapayım dediğini asla duymadım.evde bozulan bir şey olsa aylarca öyle kalabiliyor.eve gelip uyuyor elinden telefon hiç düşmüyor.Cocuklarla 30 dakika oynayip bütün görevini yaptığını düşünüyor.Deger görmediğimi yaş ilerleyince çok daha iyi anladım.Eve anlasmali dava açtık.Arkadaslar büyük kizim i yaşında beni üzen çocuklarım çok düşkünler.Onlari bu durumdan en az hasarla nasıl çıkarabilirim.Gecligim hayallerim yılların emeği için yanıyor. Bundan sonra hayatım çok kötü olacak diye hissediyorum.Ama evlilik devam etseydi 1 sene sonra da aynı olaylari yaşayacaktım.Lutfen çocukları olup bozandanlar yardim edin hiç bir yere sığamıyorum. Neden sevilmedim neden değer görmedim.Bosanarak çocuklarıma haksızlık mi yaptım.
Genişletmek için tıkla...
Boşandınız mı boşanmadınız mı? Boşandıysanız çok iyi yapmışsınız.
 
Aileniz mutlumu acaba boyle bir adamla sizi baristirdigi icin sizde yani insan nekadar degisebilirki neden vazgectiniz neden ikinci cocuk bir yastan sonra insan kolay kolay degisirmi degismez. Yazik olmus iki cocuk sorumlulugu sizde ama yinede ayrilin boyun egmeyin hala çocuklarım cok duskun zaten hep diyorum bosanmamanin bahanesi cocuklar olmus. Mutlu olabildinizmo? Hayir bari bu sefer dera almis olun
 
yanlış trene bindiysen ne kadar erken inersen o kadar kardır..

çocuklarına haksızlık değil, çocuklarının mutsuz olduğu bir evlilikte devam etmelerini ister miydin? onlar da büyüyünce anlayacaklar
 
PERSONA NON GRATA_ .!.:
Nereden başlayacağımı bilemiyorum.Simdi tenefus arasında gözlerim dolu olarak yazıyorum.Öğretmenim eşimle 7 yıldır beraberiz 4 yıldır evliyiz.bu 4 sene bana bir ömür gibi geçti.28 yaşındayım ama yolun sonunda gibiyim.Zor sartlarda okudum.Her şeyi çalışarak çabalamaya kazandım.Doğu görevim çıktı ülkenin bir ucuna yıllarca öğrencilerime ışık unut oldum.Eşimle de orada tanıştık.ikimizde eğitimli insanlarız.3 yıl birbirimizi güya tanıdık.Ama ben hiç bir şeyi tanımamışim şu anda fark ediyorum.Evlenmeye karar verdik .Her şey bundan sonra başladı.Ailesi hiçbir yarım etmedi.Benimde kesinlikle hiç bir beklentim olmadı.ama yıllarca onların borçlarını ödedik.Eşim sürekli ailesine kredi çekti bende evi geçirirdim.Ama hep anlayışlı oldum benim ailem de zor durumda olsa ne yapardım dedim.Hem okulda çalış hem evde.eşimin daha bir bardağı kaldırmış ligi yoktur.evet beni sevdi mi sevdi.o kadar.ailesi beni resmen satılacak inek gibi gördü.tartismalarimizda kesinlikle alttan almaz günlerce kuş kalabilir di.sonra kızımız oldu.kızına karşı iyi bir baba çok sevkatli ama iyi bir değil sinirlenince gözü görmez.Benim yaptığım fedakarlıklar yıllarca çektiğim asla umrunda olmaz.Ailesi biziráat maddi manevi batırdı ama onlara karşı en ufak söz koca bir tartışma ve günler süren kuşluk.benim ailem ise sürekli maddi ve manevi yarım eder.annem iki yıldır kızımıza bakar bir teşekkür yok.inanın hiçbir beklentim yok ailesinden yanlış anlamayın.ama her tartışmada benim susup Altan almam gerekiyor neden ben kadınım.ev işlerini tek yapmam lazım ben kadınım.ama evi ben geç indirip faturalar onun harçlığı bende.neden o ailesine yardım eder.hep aynı bahane ne yapayım.siz söyleyin ben ne yapayım.boşa geçen yıllarımızı yanayım.kaç yıllık öğretmenim kenarda kuruş yok.kızım hastalandı hastaneye götürecek parayı bulamadım.ve umrunda değil boşandıktan kapı orda diyor.çünkü ondan var geçemeyeceğim kızımı babasız bırakmayacağima inanıyor.ama çok düşündüm bir sonumuz yok ve dava açmaya karar verdim.sizlerden fikir istiyorum .şu konuya da açıklık getireyim.ailesinin borçları tamamen keyfi babasının gazino borçları kardeşinin tatil borçları kredi kartları vs.lütfen bana yardımcı olun.öğrencilerim bana bakıyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.yazım hataları için özür dilerim telefondan yazıyorum
Genişletmek için tıkla...
konuyu şimdi tesadüfen okudum. 6 sene önceymiş. ay inşallah boşanmışsınızdır ve nafaka alıyorsunuzdur. lütfen öyle olsun çünkü
 
PERSONA NON GRATA_ .!.:
Nereden başlayacağımı bilemiyorum.Simdi tenefus arasında gözlerim dolu olarak yazıyorum.Öğretmenim eşimle 7 yıldır beraberiz 4 yıldır evliyiz.bu 4 sene bana bir ömür gibi geçti.28 yaşındayım ama yolun sonunda gibiyim.Zor sartlarda okudum.Her şeyi çalışarak çabalamaya kazandım.Doğu görevim çıktı ülkenin bir ucuna yıllarca öğrencilerime ışık unut oldum.Eşimle de orada tanıştık.ikimizde eğitimli insanlarız.3 yıl birbirimizi güya tanıdık.Ama ben hiç bir şeyi tanımamışim şu anda fark ediyorum.Evlenmeye karar verdik .Her şey bundan sonra başladı.Ailesi hiçbir yarım etmedi.Benimde kesinlikle hiç bir beklentim olmadı.ama yıllarca onların borçlarını ödedik.Eşim sürekli ailesine kredi çekti bende evi geçirirdim.Ama hep anlayışlı oldum benim ailem de zor durumda olsa ne yapardım dedim.Hem okulda çalış hem evde.eşimin daha bir bardağı kaldırmış ligi yoktur.evet beni sevdi mi sevdi.o kadar.ailesi beni resmen satılacak inek gibi gördü.tartismalarimizda kesinlikle alttan almaz günlerce kuş kalabilir di.sonra kızımız oldu.kızına karşı iyi bir baba çok sevkatli ama iyi bir değil sinirlenince gözü görmez.Benim yaptığım fedakarlıklar yıllarca çektiğim asla umrunda olmaz.Ailesi biziráat maddi manevi batırdı ama onlara karşı en ufak söz koca bir tartışma ve günler süren kuşluk.benim ailem ise sürekli maddi ve manevi yarım eder.annem iki yıldır kızımıza bakar bir teşekkür yok.inanın hiçbir beklentim yok ailesinden yanlış anlamayın.ama her tartışmada benim susup Altan almam gerekiyor neden ben kadınım.ev işlerini tek yapmam lazım ben kadınım.ama evi ben geç indirip faturalar onun harçlığı bende.neden o ailesine yardım eder.hep aynı bahane ne yapayım.siz söyleyin ben ne yapayım.boşa geçen yıllarımızı yanayım.kaç yıllık öğretmenim kenarda kuruş yok.kızım hastalandı hastaneye götürecek parayı bulamadım.ve umrunda değil boşandıktan kapı orda diyor.çünkü ondan var geçemeyeceğim kızımı babasız bırakmayacağima inanıyor.ama çok düşündüm bir sonumuz yok ve dava açmaya karar verdim.sizlerden fikir istiyorum .şu konuya da açıklık getireyim.ailesinin borçları tamamen keyfi babasının gazino borçları kardeşinin tatil borçları kredi kartları vs.lütfen bana yardımcı olun.öğrencilerim bana bakıyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.yazım hataları için özür dilerim telefondan yazıyorum
Genişletmek için tıkla...
En baştan kabul etmemeliydiniz kimse kimsenin borcunu ödemek zorunda değil eşiniz sizi sevse size saygı duyardi
 
Ben de kazandım ama kazandığımın bir hayrını görmedim . Bir kuruş harcayamadım kendi paramdan ama boşanırken eşim senin bana ne faydan oldu ki dedi ( maddi anlamda) Evlendikten sonraki tüm birikimleri de üstüne aldi. Ben sırf artık mutlu olmak icin ona da peki dedim. Boşandım. Şu anda Allahim neden bunca sene çekmişim diyorum. Hiç kıymetim yoktu. Şimdi bosandım. Oh be.. Paramın hesabını kendim yapıyorum. Henüz 2 yıldır boşanmis olmama rağmen ve tek maasa düşmüş olmama ve bu ekonomik krize rağmen ( eskiye göre) evim bolluk bereket içinde. Az da olsa para da biriktirdim. Evli iken de eminim bir sürü para biriktirmisizdir ama hic bir tasarruf hakkım yoktu o parada. Hıcbir hayal kuramıyordum gelecek adına. Bosa kazaniyor gibi hissediyordum. Hiç değerim yoktu. Çok mutsuzdum. Eve ölmüş bitmiş gelirdim o yan gelir yatardi ben cocukla ilgilenirdim bir yandan bir yandan yemek bulasik camasir. Market alisverisi. Çocugu parka götürme. Her sey bende idi. Şu anda Allahim ya barissaydim deyip Allaha şükrediyorum . Kızıma gelince anne mutlu olunca çocuk da mutlu oluyor emin olun. Evli iken hergün ağlıyordum Hep mutsuzdum Evde kisik kisik ama sürekli bir huzursuzluk vardi. Ben çok rahatladım. Keşke ilk karar verdiğimde yani kızıma hamile kalmadan boşansa imişim Ya da hamile iken bosansaydım. Zaten babalik yaptigi yok.
 
PERSONA NON GRATA_ .!.:
Arkadalar size yazdığının üstünden 6 yıl geçmiş.Bosanma davası açmıştım. Ailem araya girdi davadan vazgeçtik ve devam ettik.En büyük hata burada yapmışım.Evet düzeldi bir süreliğine artık ailesine para vermiyordu.islerimizi yoluna koymuştuk. Sonra kızımıza bir kardeş istedik.Rabbim nasip etti.Bundan sonra benim iş yüküm daha da arttı.Ev iş çocuklar derken ke dimi çok yalnız ve mutsuz buldum.Cocuklarini çok seven bir baba ama eşine değer vermeyen bir adam gordum.Ben her işi yaparsam hiç sorun çıkarmazsam gayet iyiyiz.ona göre benim çıkarcıların sorun da değil. Çünkü aile yaşantısı böyle.Evde iş yapmayan günlerce çıkardıkları yer de kalsada almayan biri.sadece onun iş yoğunluğu sıkıntıları vs.bir kere sen de okulda çok yoruluyorsun bugün de yemeği ben yapayım dediğini asla duymadım.evde bozulan bir şey olsa aylarca öyle kalabiliyor.eve gelip uyuyor elinden telefon hiç düşmüyor.Cocuklarla 30 dakika oynayip bütün görevini yaptığını düşünüyor.Deger görmediğimi yaş ilerleyince çok daha iyi anladım.Eve anlasmali dava açtık.Arkadaslar büyük kizim i yaşında beni üzen çocuklarım çok düşkünler.Onlari bu durumdan en az hasarla nasıl çıkarabilirim.Gecligim hayallerim yılların emeği için yanıyor. Bundan sonra hayatım çok kötü olacak diye hissediyorum.Ama evlilik devam etseydi 1 sene sonra da aynı olaylari yaşayacaktım.Lutfen çocukları olup bozandanlar yardim edin hiç bir yere sığamıyorum. Neden sevilmedim neden değer görmedim.Bosanarak çocuklarıma haksızlık mi yaptım.
Genişletmek için tıkla...
Yok artık ya hala boşanarak çocuklarıma haksızlık mı yapıyorum diyorsunuz bunca eziyetten sonra? Siz kendini adama, kurban psikolojisine girmişsiniz. Bunları bir araştırın kendinizi bulacaksınız direkt. Yani ikimiz de eğitimli insanlarız demişsiniz ama ikiniz de olgun karar verememişsiniz. Zaten kötü bir evliliğe aileniz barıştırdı diye 2. çocuğu yapmışsınız. Adam da iyi bir baba falan değil anlatışınıza göre. Yarım saatlik oyunla mı baba olunuyor? Adamı sinirlendirmemek için her sorumluluğu üstlenip huzurumuz kaçmasın diye kendinizi feda ediyorsunuz. Bunu yapmasanız çocuklara da tahammül göstermeyebilir. Korktuğunuz ne bilmiyorum gerçekten dışarıdan bakınca rasyonel gözükmüyorsunuz. Yıllardır çalışan bir kadınsınız cocuklar ananeye veya yuvaya bırakılabilir, e nafaka da gelecek. Tereddüt edecek ne var?
 
PERSONA NON GRATA_ .!.:
Nereden başlayacağımı bilemiyorum.Simdi tenefus arasında gözlerim dolu olarak yazıyorum.Öğretmenim eşimle 7 yıldır beraberiz 4 yıldır evliyiz.bu 4 sene bana bir ömür gibi geçti.28 yaşındayım ama yolun sonunda gibiyim.Zor sartlarda okudum.Her şeyi çalışarak çabalamaya kazandım.Doğu görevim çıktı ülkenin bir ucuna yıllarca öğrencilerime ışık unut oldum.Eşimle de orada tanıştık.ikimizde eğitimli insanlarız.3 yıl birbirimizi güya tanıdık.Ama ben hiç bir şeyi tanımamışim şu anda fark ediyorum.Evlenmeye karar verdik .Her şey bundan sonra başladı.Ailesi hiçbir yarım etmedi.Benimde kesinlikle hiç bir beklentim olmadı.ama yıllarca onların borçlarını ödedik.Eşim sürekli ailesine kredi çekti bende evi geçirirdim.Ama hep anlayışlı oldum benim ailem de zor durumda olsa ne yapardım dedim.Hem okulda çalış hem evde.eşimin daha bir bardağı kaldırmış ligi yoktur.evet beni sevdi mi sevdi.o kadar.ailesi beni resmen satılacak inek gibi gördü.tartismalarimizda kesinlikle alttan almaz günlerce kuş kalabilir di.sonra kızımız oldu.kızına karşı iyi bir baba çok sevkatli ama iyi bir değil sinirlenince gözü görmez.Benim yaptığım fedakarlıklar yıllarca çektiğim asla umrunda olmaz.Ailesi biziráat maddi manevi batırdı ama onlara karşı en ufak söz koca bir tartışma ve günler süren kuşluk.benim ailem ise sürekli maddi ve manevi yarım eder.annem iki yıldır kızımıza bakar bir teşekkür yok.inanın hiçbir beklentim yok ailesinden yanlış anlamayın.ama her tartışmada benim susup Altan almam gerekiyor neden ben kadınım.ev işlerini tek yapmam lazım ben kadınım.ama evi ben geç indirip faturalar onun harçlığı bende.neden o ailesine yardım eder.hep aynı bahane ne yapayım.siz söyleyin ben ne yapayım.boşa geçen yıllarımızı yanayım.kaç yıllık öğretmenim kenarda kuruş yok.kızım hastalandı hastaneye götürecek parayı bulamadım.ve umrunda değil boşandıktan kapı orda diyor.çünkü ondan var geçemeyeceğim kızımı babasız bırakmayacağima inanıyor.ama çok düşündüm bir sonumuz yok ve dava açmaya karar verdim.sizlerden fikir istiyorum .şu konuya da açıklık getireyim.ailesinin borçları tamamen keyfi babasının gazino borçları kardeşinin tatil borçları kredi kartları vs.lütfen bana yardımcı olun.öğrencilerim bana bakıyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.yazım hataları için özür dilerim telefondan yazıyorum
Genişletmek için tıkla...
Bir ileri bir geri gitmek ilerlemek değil.Yerinizde sayıyorsunuz sadece toplum gözün de evli ve çocuklusunuz çok zor bir durum inşallah çıkış yolunu bulursunuz.
 
Rockeropt .!.:
Yok artık ya hala boşanarak çocuklarıma haksızlık mı yapıyorum diyorsunuz bunca eziyetten sonra? Siz kendini adama, kurban psikolojisine girmişsiniz. Bunları bir araştırın kendinizi bulacaksınız direkt. Yani ikimiz de eğitimli insanlarız demişsiniz ama ikiniz de olgun karar verememişsiniz. Zaten kötü bir evliliğe aileniz barıştırdı diye 2. çocuğu yapmışsınız. Adam da iyi bir baba falan değil anlatışınıza göre. Yarım saatlik oyunla mı baba olunuyor? Adamı sinirlendirmemek için her sorumluluğu üstlenip huzurumuz kaçmasın diye kendinizi feda ediyorsunuz. Bunu yapmasanız çocuklara da tahammül göstermeyebilir. Korktuğunuz ne bilmiyorum gerçekten dışarıdan bakınca rasyonel gözükmüyorsunuz. Yıllardır çalışan bir kadınsınız cocuklar ananeye veya yuvaya bırakılabilir, e nafaka da gelecek. Tereddüt edecek ne var?
Genişletmek için tıkla...
Kızlarımı yalnız büyütmek.Gelecek kaygısı bilmiyorjm
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X