Çok sıkı aile baglari bana gore de cekilir şey degil bak o varsa coook haklisin. Kaynim gelip emrivaki gecelere kadar salonuma kuruldugu bir aksam benim bile eşimi boşamak aklimdan geçmişti.
Ama o düzenin dişina esimle beraber cikmayi başardik eninde sonunda. Yoksa cidden sadece bosanmayi dusunmez bosanabilirdim ben.
Cocuk konusu, cocugum yok benim. Cocuklarindan kimse pisman degildir ama bana gore insanin hayatini evlilikten daha cok kisitlar cocuk hatta evlilik bittiginde bile kisitlayan birsey.
Kedimiz var ve kedi dahi insani kisitliyor bizde kafamiza gore eskisi gibi tatil plani yapamiyoruz, zart diye uzun sureli biyere gidemiyoruz. Kim bakacak kediye? :)))
Ama kedi en azindan 1-2 guncuk yalniz basina durabiliyor, cocuk durmuyor.
Çocuk konusu gerçekten hem şükür hem de şnssız bedevi meselesi.
Allaha bin şükür, öyle iki afacanım var ki bebek diyene taş çıkarır, her şeyleri sorundur falan filan ama dediğiniz gibi beni yoran bu bağımlı hayatlar.
Çocuklarımı dünyaya ben getirdim, elbette hayatım kısıtlanacak, totomu devirip yatamayacapım ama, bunu normal gören ‘ah sizin nesil şımarık bizler neler çektik siz buna iş yorgunluk mu diyorsunuz’ diyen zihniyetle her gün muhattap olmak çok can sıkıcı.
E öyle konuşula konuşula koca da dolup geliyor eve, arıza oradan çıkıyor.
Ya da çocuksuz günlerimi hatırlıyorum, tatil programımızı eşin son gece söylerdi ailesine, çekinirdi bir şey derler diye.
Yahu bu adam 4 sene aynı şehirde olan ailesiyle bekar evinde yaşadı öğrenciyken, hiçkimse zırt pırt aramaz, gelmezdi.
Gider ben toplar yemek yapardım.
O zaman oğlunuz değil miydi?
Evlenince ne oluyorsa kıtmete bindi niyeyse! İçtiği suya kadar merak edilir, günde 10 kere aranılır ve hayata müdahale edilir, iş gördürülür, kendi işlerini kocama kakalar oldular.
Ben de gerizekalı değilim sonuçta, tam bağımsız bir insan olarak, bu kadar vıcık vıcık bir aileye gelin olayım ama öylelermiş maalesef...
8 sene ortada olmayan, haftada 2 gün beraber zaman geçiren aile, düğün gecesi hortlayıverdi!
Ahh kardeşim, ahh oğlummm gidiyor diye.
Bir de bekar görümce vardı ki senelerce bende yaşayan, kardeşini kıslanan vs.
Ay anlatsam neler neler de, ben ki dişli bir kadın olarak bunları yaşıyor ve geri püskürtüyorum, Allah sessiz ve ılımlıya sabır versin.
Aslında evlilik denge işi.
Ve o dengeyi kadın da erkek de kurmak zorunda.
Çiftlerden biri aile kayırıyor, diğerinin her türlü önünü kesip ‘ama onlar ailem lafını bil, yapacak bir şey yok çekeceksin’ diyorsa; bundan kimse zevk alamaz herhalde.