Evliliğe alışmak

0

06lala

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Mayıs 2014
112
5
98
Ankara
Merhaba hanımlar, size bir derdimi açmak ve sizden fikir almak istedim.

Ben henüz 7 aylık yeni evliyim. Eşim tayinli bir meslekte çalıştığı için şehrimi, işimi, her şeyimi bırakıp severek evlendim. Mesleğimle ilgili çok emek vermiş biri olarak hemen iş aramaya başladım. Ancak eşimin işi sebebiyle nasıl olsa gidecek gözüyle bakılarak kimse iş vermedi. Hem evde tek kalmak, hem gelecek kaygısı yaşamak, arkadaşımın olmaması, birden ev işlerine gömülmek beni bunalttı. Ailemle konuştuğumda da eşimi sevdiklerini ama çalışmadığım için içlerine dert ettiklerini anladım.

Bir de yeni evliyken saçma sapan sorunlardan tartışmalar çıkmaya başladı. Bazen ben büyük tepkiler veriyordum. Bazen durduk yere sıkıntıdan mutsuz oluyordum. Böyle olunca onun da sabrı kalmamaya başladı.

Herşeyden şikayet ettiğimi, hep mutsuz olduğumu, ona kendini hep yetersiz hissettirdiğimi söyledi. Ona bunların şartlardan dolayı olduğunu söylesem de bana böyle demeye devam etti. Artık daha sık tartışıyoruz ve sabaha da yansıyor bu. Soğukluk oluyor aramızda. Bu hep böyle devam eder mi yoksa geçici mi sizce?
 
İyi düşünün iyi olsun. Daha önce bir arada uzun süre yaşamamış, birbirinin yaşam tarzlarına alışmamış, aynı çatı altında yaşamaya başlayan 2 farklı insansınız. İlla ki olur böyle şeyler, huy farklı. Ama birbirinizi alttan alıp sakince halletmelisiniz bunları. Sizi anlıyorum, dışarıda çalışıp para kazanmadan, yalnızca evde iş yapıp akşama kadar hiçbir şey yapmamak çok sıkıcı. Size tavsiyelerim, ya kendi mesleğiniz dışında iş bulun ki hem paranız olur hem çevre edinirsiniz. Arkadaşım yok dediniz, eşinizin evli arkadaşlarını birlikte eve davet edin tanışın görüşün güzel olur. Ya da evde kendinize oyalanacak, sevdiğiniz şeyler yapın. Resim olabilir, dikiş olabilir vs.
 
Henuz cok cok yenisiniz.Evlilikte ilk bir kac sene aynı evde birbirini tanıma, alısma evresi.Çok normal bunlar.Hepsi gecer sevgi saygınızı kaybetmeyin kafi🌸
 
Bence senelerin emeği ve bir geleceği bir kenara bırakıp 1 kişiye bağlı bir hayata tutunmak size ağır gelmiş bu duyguyu bastırıyormuşsunuz gibi geldi. Bu psikolojiyi bir kenara bırakıp artık birlikte bir gelecek kurmaya odaklamaya çalışın kendinizi. Alışınca eminim geçicektir. Yolun başında bunları hissetmenizden doğal hiç bişi yok
 
Bence haklısınız kendinizce.

Ama evlilik bir tercihtir. Bazı şeylerden fedakarlık etmeniz gerekir ve de yeni sorumluluklar yükler. Bekar olduğunuz zamanki kadar özgür karar veremeyeceğinizi, artık hayatın ik kişilik olacağını fark etmeniz gerekirdi.

Dediğim gibi bu söyledikleriniz bana göre de dert. Ama bir şeyler bşr şeylere ağır basmış ki her şeyi bırakıp evlenmeyi tercih etmişsiniz.

Bence yok yere tartışma çıkarıp evliliğinizi yıpratmayın. Yeri gelir eşinizin de fedakarlık yapacağı zaman gelir. O zaman rahat rahat diyebilesiniz ki evlilik böyle bir şey.
 
Geçer ama sizde çok tartışmayın yoksa bir birinizde soğursunuz, boş kalmamaya çalış kursa git yada bakım filan yaptır bol kitap oku eşin çalıştığı zaman gezmeye çık alışveriş yap, yeni evlilikte olur böyle şeyler alışana kadar
 
Aktif bir hayat yaşarken birden evde oturmak size ağır gelmiş. İnsan çok bunalıyor gerçekten. Bu sefer de evde/ esinizde ne görseniz batiyor. Basit konular bile gözünüze batiyor. Kendinizi oyalayacak bir şeyler bulmalısınız. Kurs hobi ne bileyim öyle şeyler işte. Ama durmadan bir şeyler için söylenmek, sikayetlenmek, huysuzlanmak çok yıpratıcı bir şey. Karşıdaki artık dinlemeyi bırakıyor ve dertleriniz dırdır yerine geçiyor. Kendinizi dinlemeyi bırakın bu süreçte. Bir sorun görünce tartışır gibi değil olağan bir şey gibi anlatın. Kendi tarzınızı zamanla bulursunuz.
 
Bence de geçici. Çok sevdiğim adamla evlendim. Ama evliliğimizin ilk yılı sancılı geçmişti.
Birbirine alışma, evliliğe alışma herkeste olmasa da çoğu kişide sıkıntı yaratabiliyor.
Bambaşka bi yere gitmişsiniz çalışırken evde kalmışsınız bunalmanız çok normal ama karşı tarafa çok yansıtmamaya çalışın derim ben.
 
Şimdiden çok teşekkür ederim yazdıklarınız için. Elimden geleni yapıyorum vakit geçirmek adına. Kitap okuyorum, belgesel izliyorum, evde spor yapıyorum, dışarı çıkıp yürüyüş yapıyorum. Bir şekilde gün geçiyor. Ama bazı akşamlar eşim evde spor yapmak istiyor mesela, yada arkadaşıyla dışarda buluşmak istiyor. O zaman patlıyorum ben evliyken yalnız kalmak için mi evlendim diye. Adam evde spor yapmak istiyor ama sporu, duşu, yemesi 2 saat. Aslında ben de çalışsam sorun olmazdı ama şu an yalnız hissediyorum işte.

Eşimin arkadaşlarının eşleriyle tanıştım kafa dengi olamadım pek. Hep mutsuz değilim tabiki ama modum düştüğünde eşim hep şikayet ettiğimi düşünmeye başladı sadece.
 
06lala .!.:
Merhaba hanımlar, size bir derdimi açmak ve sizden fikir almak istedim.

Ben henüz 7 aylık yeni evliyim. Eşim tayinli bir meslekte çalıştığı için şehrimi, işimi, her şeyimi bırakıp severek evlendim. Mesleğimle ilgili çok emek vermiş biri olarak hemen iş aramaya başladım. Ancak eşimin işi sebebiyle nasıl olsa gidecek gözüyle bakılarak kimse iş vermedi. Hem evde tek kalmak, hem gelecek kaygısı yaşamak, arkadaşımın olmaması, birden ev işlerine gömülmek beni bunalttı. Ailemle konuştuğumda da eşimi sevdiklerini ama çalışmadığım için içlerine dert ettiklerini anladım.

Bir de yeni evliyken saçma sapan sorunlardan tartışmalar çıkmaya başladı. Bazen ben büyük tepkiler veriyordum. Bazen durduk yere sıkıntıdan mutsuz oluyordum. Böyle olunca onun da sabrı kalmamaya başladı.

Herşeyden şikayet ettiğimi, hep mutsuz olduğumu, ona kendini hep yetersiz hissettirdiğimi söyledi. Ona bunların şartlardan dolayı olduğunu söylesem de bana böyle demeye devam etti. Artık daha sık tartışıyoruz ve sabaha da yansıyor bu. Soğukluk oluyor aramızda. Bu hep böyle devam eder mi yoksa geçici mi sizce?
Genişletmek için tıkla...
Daha çok yenisiniz ve dolayısıyla daha evliliğe alışma aşamasındasınız. Bu süreç erkek için değil ama kadınlar için çok sancılı oluyor. Bütün düzenimizi bırakıp evlenmek, yeni şehir, yeni ev, yeni iş... Saymakla bitmez yani. Siz kendi sektörünüzde iş bulamıyorsanız da başka bir sektörde işe girseniz bu kadar bunalmazsınız. Ve birbirinizi daha yeniyken yıpratmayın tartışmalarla ve kavgalarla. İçinde bulunduğunuz psikolojiyi anlıyorum ama bunu eşinize fazla yansıtmayın derim.
 
06lala .!.:
Merhaba hanımlar, size bir derdimi açmak ve sizden fikir almak istedim.

Ben henüz 7 aylık yeni evliyim. Eşim tayinli bir meslekte çalıştığı için şehrimi, işimi, her şeyimi bırakıp severek evlendim. Mesleğimle ilgili çok emek vermiş biri olarak hemen iş aramaya başladım. Ancak eşimin işi sebebiyle nasıl olsa gidecek gözüyle bakılarak kimse iş vermedi. Hem evde tek kalmak, hem gelecek kaygısı yaşamak, arkadaşımın olmaması, birden ev işlerine gömülmek beni bunalttı. Ailemle konuştuğumda da eşimi sevdiklerini ama çalışmadığım için içlerine dert ettiklerini anladım.

Bir de yeni evliyken saçma sapan sorunlardan tartışmalar çıkmaya başladı. Bazen ben büyük tepkiler veriyordum. Bazen durduk yere sıkıntıdan mutsuz oluyordum. Böyle olunca onun da sabrı kalmamaya başladı.

Herşeyden şikayet ettiğimi, hep mutsuz olduğumu, ona kendini hep yetersiz hissettirdiğimi söyledi. Ona bunların şartlardan dolayı olduğunu söylesem de bana böyle demeye devam etti. Artık daha sık tartışıyoruz ve sabaha da yansıyor bu. Soğukluk oluyor aramızda. Bu hep böyle devam eder mi yoksa geçici mi sizce?
Genişletmek için tıkla...
Bir müddet sürer, bu arada ben 4.5 yıllık evliyim daha çook yeni alışıyorum evliliğe. Kasma yani daha 7 ay ne ki
 
06lala .!.:
Şimdiden çok teşekkür ederim yazdıklarınız için. Elimden geleni yapıyorum vakit geçirmek adına. Kitap okuyorum, belgesel izliyorum, evde spor yapıyorum, dışarı çıkıp yürüyüş yapıyorum. Bir şekilde gün geçiyor. Ama bazı akşamlar eşim evde spor yapmak istiyor mesela, yada arkadaşıyla dışarda buluşmak istiyor. O zaman patlıyorum ben evliyken yalnız kalmak için mi evlendim diye. Adam evde spor yapmak istiyor ama sporu, duşu, yemesi 2 saat. Aslında ben de çalışsam sorun olmazdı ama şu an yalnız hissediyorum işte.

Eşimin arkadaşlarının eşleriyle tanıştım kafa dengi olamadım pek. Hep mutsuz değilim tabiki ama modum düştüğünde eşim hep şikayet ettiğimi düşünmeye başladı sadece.
Genişletmek için tıkla...
Ama şöyle düşünün siz çalışıyor olsaydınız kendinize yalnız başınıza vakit ayırmak isteyecektiniz. Belki spor, belki kitap okuma belki bi duş ne bileyim. Yani eşinizin spor yapmak istemesi çok çok doğal.

Dışarı çıkması da öyle.


Sizin mesleğiniz neydi.? Bi iş bulsanız her şey çözülecek gibi duruyor. Çünkü can sıkıntısı ve yalnız evde durmaktan eşinize sarıyor gibi duruyorsunuz. :(
 
06lala .!.:
Merhaba hanımlar, size bir derdimi açmak ve sizden fikir almak istedim.

Ben henüz 7 aylık yeni evliyim. Eşim tayinli bir meslekte çalıştığı için şehrimi, işimi, her şeyimi bırakıp severek evlendim. Mesleğimle ilgili çok emek vermiş biri olarak hemen iş aramaya başladım. Ancak eşimin işi sebebiyle nasıl olsa gidecek gözüyle bakılarak kimse iş vermedi. Hem evde tek kalmak, hem gelecek kaygısı yaşamak, arkadaşımın olmaması, birden ev işlerine gömülmek beni bunalttı. Ailemle konuştuğumda da eşimi sevdiklerini ama çalışmadığım için içlerine dert ettiklerini anladım.

Bir de yeni evliyken saçma sapan sorunlardan tartışmalar çıkmaya başladı. Bazen ben büyük tepkiler veriyordum. Bazen durduk yere sıkıntıdan mutsuz oluyordum. Böyle olunca onun da sabrı kalmamaya başladı.

Herşeyden şikayet ettiğimi, hep mutsuz olduğumu, ona kendini hep yetersiz hissettirdiğimi söyledi. Ona bunların şartlardan dolayı olduğunu söylesem de bana böyle demeye devam etti. Artık daha sık tartışıyoruz ve sabaha da yansıyor bu. Soğukluk oluyor aramızda. Bu hep böyle devam eder mi yoksa geçici mi sizce?
Genişletmek için tıkla...
Geçici canım evliliğin ilk bir yılı çok zor oluyor. Aynı evde yaşamak birbirinin huyuna suyuna alışmak kolay değil. Muhtemelen evde yalnız çok zaman geçirdiğin için canın sıkılıyor ve bunu ona da yansıtıyorsun. Bence kendine bir hobi edin bulunduğun şehirde yeni kurslara git hem oralarda arkadaşlarında olur.
 
Hikaye bana çok tanıdık geldi.9 aylık evliyim bende sizden tek farkım eşimin ailesi de aynı şehirde yaşıyor. Ama ben onlarla kafa dengi olmadığım için uyuşamadım kültür farkı oldu aramızda pek görüşmüyorum. Öncelikle şunu unutmayın eşiniz de bir insan, biz bütün vakitlerini bize harcasın istiyoruz ama öyle olmuyor maalesef adam gidip çalışıp geliyor hepi topu 2-3 saatlik bir dilimi var kendine mi ayırsın , size mi yoksa arkadaşlarına mı ? Bende ilk başlarda çok tartıştım eşimle sürekli ilgi bekledim hep beklentim vardı ona yönelik. Onun bir hayatı bardı ama benim hayatım oydu. Çünkü benim kimsem yoktu tek varlığım dostum arkadaşım sevdiğim insan oydu. Neyse kısa keseyim eşinizi kaldıramayacağı beklentilere sokmayın. Yiyin için gezin eğlenin kendinize bir hayat kurun yoğunluğunuz olsun ne bileyim sosyal projelere katılın bir şekilde zaman geçicek ve alışacaksınız hiç unutmayın. Ama eşinize fazla yüklenmeyin derim.Elinizde ki tek nimeti de kaybetmeyin..
 
Bunu en baştan düşünmeniz gerekmez miydi? Sevginiz için herşeyi bırakıp gitmişsiniz buna alışmaktan başka çare yok.

Madem mutsuz olacaktınız, yanlız kalmak bu kadar zordu sizin için en başından mantıklı hareket edebilirdiniz. Şimdi eşiniz geldiğinde spor yapıyor diye kızmaya hakkınız yok. Sizde onunla beraber spor yapın ne diyelim.
 
06lala .!.:
Merhaba hanımlar, size bir derdimi açmak ve sizden fikir almak istedim.

Ben henüz 7 aylık yeni evliyim. Eşim tayinli bir meslekte çalıştığı için şehrimi, işimi, her şeyimi bırakıp severek evlendim. Mesleğimle ilgili çok emek vermiş biri olarak hemen iş aramaya başladım. Ancak eşimin işi sebebiyle nasıl olsa gidecek gözüyle bakılarak kimse iş vermedi. Hem evde tek kalmak, hem gelecek kaygısı yaşamak, arkadaşımın olmaması, birden ev işlerine gömülmek beni bunalttı. Ailemle konuştuğumda da eşimi sevdiklerini ama çalışmadığım için içlerine dert ettiklerini anladım.

Bir de yeni evliyken saçma sapan sorunlardan tartışmalar çıkmaya başladı. Bazen ben büyük tepkiler veriyordum. Bazen durduk yere sıkıntıdan mutsuz oluyordum. Böyle olunca onun da sabrı kalmamaya başladı.

Herşeyden şikayet ettiğimi, hep mutsuz olduğumu, ona kendini hep yetersiz hissettirdiğimi söyledi. Ona bunların şartlardan dolayı olduğunu söylesem de bana böyle demeye devam etti. Artık daha sık tartışıyoruz ve sabaha da yansıyor bu. Soğukluk oluyor aramızda. Bu hep böyle devam eder mi yoksa geçici mi sizce?
Genişletmek için tıkla...
pandemide evlendim iş yeri evden çalışmaya geçti. eşim de gece çalışıyor gündüz evdeydi.
hep dipdibeydik küllüğü dökmüyor diye kavga çıkarırdım :KK70: :KK70: sonra oturur evlilik bana göre değil diye ağlardım :KK70: :KK70:
uçan kuştan kıskanıyordum işsizlikten. 2. yılımızdayız çok şükür her şey çok iyi gidiyor.
Düzelir tabi ki kendinize meşgale bulun iş yoksa etkinliklere katılın kurslara gidin bence iyi gelir :)
 
İş bukup kafanız oyalandığında her şey düzelir. Ben yıllık izne ayrıldığımda bile öyle oluyorum sizi hiç düşünemiyorum. İyi kötü bir işe girin mutlaka
 
Bu sabah da kavga etmiştik, elinde çiçekle geldi az önce.

Çok teşekkür ederim yorumlarınız için. Dikkate alacağım mutlaka. Bu arada ben mühendisim. Teknik işler olunca kısa süreli çalışmaya iyi bakılmıyor. Farklı işlere de baktım ama sırf evde durmamak için gerekirse gireceğim bir işe.
Geçecek inşallah.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

serotininevi
Eşim manipülatör mü ben mi haksızım ?
2 3 4
Yorumlar
69
Görüntüleme
3K
Oortbulutu
Oortbulutu
serotininevi
Meslek değişimi ve evlilik-eş ailesi ile ilgili sorunlar
2 3 4
Yorumlar
71
Görüntüleme
3K
enteldantell
enteldantell
S
Eşimin bencilliği
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
4K
Cherry92
C
Devitamini
Kararsızlığım
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
3K
sendemibrutus
S
C
Bir derdim var
Yorumlar
13
Görüntüleme
1K
kedimiyav
K
Back
X