Evliliğe kolay alışabildiniz mi???

HeartLess

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Ekim 2007
12.734
40
208
53
Diğer
evlendik bizlerde bir yuva kurduk.ilk başlarda lay lay lom güzel gidiyor ama zaman geçtikçe evin işi,en önemlisi yemek yapmak,ütünün ikiye katlanması,veee aynı yatakta uyumaya alışmak bana bayağı zor geldi,öyleki bir yorganı paylaşamadığımız için ikinci bir yorgan kullanmak daha mantıklı geldi çünkü üstü açılan hep ben oldum.o gün bugündürde eşimin yorganı ayrı benimki ayrıdır..sizleri kolay alışabildinizmi yada komik anılarınız varmı???
 
henüz alışamadım sanırım...
neredeyse 5 ay oldu...
ama benim alışamadıklarım senden daha farklı...
ütü yemek felan gibi değil...
ama anlatmayı beceremiyorum sanırım...
 
henüz alışamadım sanırım...
neredeyse 5 ay oldu...
ama benim alışamadıklarım senden daha farklı...
ütü yemek felan gibi değil...
ama anlatmayı beceremiyorum sanırım...

anlatmak istersen seve seve dinlemeye hazırım belki bir çözüm yolu buluruz ne dersin??
 
Valla ne yalan söyleyeyim 2,5 yıl oldu evleneli hala kendimi bekar gibi hissediyorum.şakkıdı
Eşimin çok geç saatlere kadar mesaiye kalması,istediğim zaman dışarı çıkıp ailemi ve arkadaşlarımı görme özgürlüğümün olması,pek ev işi,yemek yapmayan bir kadınım ben.:1rolleyes:
Sanki 2 sevgili bir ev tutmuşuz da beraber yaşıyoruz gibi geliyor bana hep.
Bu iyi mi yoksa kötü bir şey mi bilmiyorum ama hayatım bu şekilde devam ediyor iştefisfisfis
 
Ben severek, çıkarak evlenmeme rağmen alışmadım..Sanki biraz sonra bay bay yapıp evime gidecekmişim gibi geliyordu..
Biraz zaman alıyor açıkçası evliliğe adapte olmak.
 
ben evleneli 4,5 sene oldu e hayli bir zaman olduğu için alıştım ama ilk aylarda zor olduaçıkcası bazen uyanıp eşimi yanımda gördüğümde şaşırdığım oluyodu...
 
kolay olmadı alışması ..tabiki ilk başta zorlandım bende.özellikle birden evişleri yemek ve daha fazla sorumluluk yüklediği için zorlanmıştım..ama 5 sene oluyor artık nerdeyse evleneli...artık alıştım....
 
Hayatı kolaylaştıran bir adamla evlendiğim için alışmam çok zor olmadı..
Ama en çok babamlardaki yatağımı özlediğim oldu..Komşularımı çok özlediğim anlar oldu....:1shok:
Babamların oturduğu apartman hep aile apartmanı.Saat 3te bile gidip bir komşumuzun evinde çay içebilirdik o kadar candan o kadar samimi insanlar...
Ama şu an oturduğumuz evimiz bir site,60 haneli bizim apartman sadece.insanların bir günaydın demesinden aciz oldukları,asansörde karşılaştığında sırt sırta gitmeye mecbur kaldığın bir yer..
Ben en çok ev konusunda alışamamazlık yaşadım..senağlama
 
Ben hala evime gidicem zannediyorum , gitmicem mi yoksa kızlar :)
Nuri Alço misali kocam beni kandırdı demek ki. Büyük bir hayal kırıklığı yaşadım şimdi
 
yazdıklarınız okuyunca meğer yanlız değilmişim, bir tek ben böyle düşünmüyormuşum diye sevindim :) teşekkür ederim... 5 aylık evliyim...yeni yeni düzen kurmaya çalışıyorum... bana da bir süre beraber takılacakmışız da sonra herkes evine gidecekmiş gibi geliyordu :)) neden böyle oluyor acaba? valla yaprak dökümünü izlerken fena oluyorum artık... hıçkıra hıçkıra ağlayasım var...mutluyum aslında
 
ben kolay alıştım. Evlenince ilk bir yili annemlerlen altı-üstlü oturduk. Çok kolaylik olmuştu benim için çünkü ben okuyordum ozamanlar. Annem nasilsa yemek yapiyordu bizde orda yiyorduk, sonra annem benim çamaşirlarimi ütülerdi. Gerektiğinde temizliğimi birlikte yapardık felan.
Şimdi ise anneme uzağım. Onlar Almanyada ben Türkiyede senağlama
ama bu seferde eşimden çok destek görüyorum. Kendisi süper yemek yapiyor. Ev işlerinde çok yardımcı olur. Zaten haftada bir temizlikcimiz geliyor. Bu yönden çok rahatim.
Eşimlen bir yataği paylaşmakta zor gelmedi onada çok kolay alıştım çünkü beraberken sürekli hayalini kurduğumuz birşeydi ve hayal ettiğimizden daha güzelmiş. Şeniz
Kısacasi evlilik bana göre çok güzel bişey, eşimi çok sevdiğim için alişmakta hiç zor olmadı:asigim:
 
ben evleneli 7 ay oldu.Evlendiğim ilk 3 ay çok zordu.3.senemizde evlenmemize rağmen evin içinde alışmak zor geldi hep tartışıyorduk.Ama çok şükür şimdi çok iyiyiz birbirimize alıştık, herşey çok güzel.
Tek alışamadığım istediğim zaman ailemi ve arkadaşlarımı görememek.İstediğim yere tek başıma gidememek biraz garip geliyor.
 
am bir yanda da oh beee evim evim güzel evim diye bir an önce evime gitmeye çalışıyorum... evde oyalanmak çok hoşuma gidiyor... özlüyorum evimi :)
 
15 yıl oldu evleneli artık alıştım tabi artık annemin evi bile sanki yabancı biyermiş gibi geliyo.

ama evlendiğim ilk yıl çok zor gelmişti sorumluluk almak.iki farklı ailede yetişmiş iki insan bir anda beraber yaşamaya başlıyosun zorluk çekmemek imkansız bence.
helede daha birinci yılımı doldurduğumda kızımıda kucağıma almıştım.hem ev hemde bebek sorumluluğu çok ağır gelmişti.allahtan ki o zamanlar annemler istanbul da oturuyolardı.ya şimdi ki gibi başka şehirde olsalardı.ay düşünmek bile istemiyorum kim bilir ne zor olurdu.
 
yaşamayan bilemiyor dimi :) 15 yıl dile kolay... allah bana da nasip eder inşallah :) hali hazırda 1 senelik bile değiliz... allah mutluluğunuzu arttırsın...
 
Ben bu hususta şanslı olanlardanım. En ufak bir sıkıntı çekmedim. Hatta eşimle aile ziyaretlerine gittiğimizde en baştan itibaren ailelerimizin evinde yabancı gibi hissettik. Tuhaf bi durum sanırım bizimki.:uhm:
 
Yok valla ben anladım evlenince anyayı konyayı kardeşim.
Öyle iş çıkışı arkadaşlar la takıl gez toz devri bitti.
Hafta sonu dahil evimde eşimle vakit geçiriyorum.
Eski rahat günleri arıyomuyum evet arıyorm.
Kocam la mutlumuyum evet çok mutluyum.
Off evlilik böle iş te. 3 senedir böleyim ben.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…