- 6 Ağustos 2014
- 198
- 248
- 103
Düşününce bende düzen değiştirme takıntısı da olabilir,üniversiteyi ilk kazandığımda zorla gittin,çok zorladım ,adapte olamadım ailem yardımcı olmasaydı gitmezdim
Düşününce bende düzen değiştirme takıntısı da olabilir,üniversiteyi ilk kazandığımda zorla gittin,çok zorladım ,adapte olamadım ailem yardımcı olmasaydı gitmezdimAslinda ne güzel kadina deger veriyor, savunuyor ama bu durum başina iş açar mı bilemiyorum malum hayat bu.
Hazir degilseniz evlenmek icin acele etmeyin yine de evliligin hangi tarafi korkuttu anlayadim
Levent'in, Ela'ya yaptığını yapmasın daKeşke o ayrılsa ,benim yapamadığımı yapsa ama ayrılmaz kimseyi yarıyolda bırakmaz bir de çok evlenip baba olmak istiyor
Ayrılın. Çocuğa yazık. Tanımadan acıdım ..Merhaba,nişanlıyım düğüne yaklaştıkça bende bir panik ataklık evlenmekten korkma hali başladı,hep var dı da artık çok üst seviyede annem hep derdi zaten sen nasıl evlencen cok korkaksın diye.Rüyalarıma giriyor gelinlikle görüyorum kendimi ve çok mutsuz uyanıyorum.Bu durumları yaşayan oldu mu ,özellikle nişanlımın her hareketi bana batmaya başladı kendimi de onu da yiyip bitiriyprum,dün akşam tamam için rahat edecekse bitirelim dedi ama ona da cesaretim yok,karar veremiyorum sıkıştım kaldım kaçıp gitmek istiyorumKeşke diyorum sevgili kalsaydık hep hiç ciddiyete dökmeseydik evlilik bana göre değilama annem çok ısrar etti mürevetini göreyim diye.Nişanlım çok anlayışlıdır ailesi de oyle desteklerler beni herkonuda karışmazlar,fazlasıyla cömert,çalışkan ve merhametli özellikle cocuklara ve kadınlara karşı zaafı var ,yanlış anlamayın yani koruma iç güdüsü.Mesela geçen yağmurda durakta 13 yaşlarında bi cocuk vardı bizde karşıda arabada sipariş bekliyorduk,minibüsler dolu geliyor almadı cocugu hiçbiri bi baktım dönerken çocugu arabaya aldı evine bıraktı hiç tanımıyor kızdım pandemi var napıyorsun diyeçok tartıştık,yine yakın zamanda kendi teyzesinin kocasına kafayı taktı teyzesini dövüyor diye kıyamet koptu tartıştık polise gidin başına iş alacaksın diyorum,geçen hafta da bir aile ortamında bulunduk benım dayım biraz konusmasını bilmez,işte kadınları başımıza çıkardılar şımarttılar evde oturacaklar falan tarzı konuştu orda hemen anladım nişanlım kızardı bozardı ve tabiki dayımla atıştı yanlış konusuyorsun dayı falan diye çok moralim bozuldu bi dünya kavga ettik.Diyor beni boyle kişilerle muhattap etmeyin ama hayat bu hep düzgün insanlarla karşılaşamayız diyorum.Ve hep bı tarz olaylarda nişanlımı buluyor Şaka gibi,karışma kimseye diyorum biliyorum iyi niyetli ama bu konuda tartışıyoruz sürekli Ve bu hareketleri batmaya başladı bana,Biraz kendini törpüledi ama her gün ayrılık konusunu açıyorum o da bıktı pireyi deve yapıyorum kimseye de anlatamıyorum derdimi ,diyorum acaba evlilikten mi korkuyorsun yoksa karşındaki kişiyle mi istemiyorsun evlenmek ,başka evliliğe giden ciddi ilişkim olmamıştı sevgililk dönemi çok güzeldi keşke hep oyle kalsaydı,annem de dalga geçiyor sen takıntılısın diye bir akıl fikir verin napıcam ben
Eğer bunu düşünecek hale gerçekten geldiysen, yol yakınken ayrıl derim ben kimsenin hayalleri ile oynama. Kaç yaşındasın bilmiyorum ama ilişki ve evlilik sorumluluk almak demektir. Tek taraflı düşünemezsin bir mesaj ile ilişkini bitiremezsin. Bunun bilincinde olmanı isterim.Keşke o ayrılsa ,benim yapamadığımı yapsa ama ayrılmaz kimseyi yarıyolda bırakmaz bir de çok evlenip baba olmak istiyor
Bir sayfa önermek istiyorum size ama buradan yasak sanırımMerhaba,nişanlıyım düğüne yaklaştıkça bende bir panik ataklık evlenmekten korkma hali başladı,hep var dı da artık çok üst seviyede annem hep derdi zaten sen nasıl evlencen cok korkaksın diye.Rüyalarıma giriyor gelinlikle görüyorum kendimi ve çok mutsuz uyanıyorum.Bu durumları yaşayan oldu mu ,özellikle nişanlımın her hareketi bana batmaya başladı kendimi de onu da yiyip bitiriyprum,dün akşam tamam için rahat edecekse bitirelim dedi ama ona da cesaretim yok,karar veremiyorum sıkıştım kaldım kaçıp gitmek istiyorumKeşke diyorum sevgili kalsaydık hep hiç ciddiyete dökmeseydik evlilik bana göre değilama annem çok ısrar etti mürevetini göreyim diye.Nişanlım çok anlayışlıdır ailesi de oyle desteklerler beni herkonuda karışmazlar,fazlasıyla cömert,çalışkan ve merhametli özellikle cocuklara ve kadınlara karşı zaafı var ,yanlış anlamayın yani koruma iç güdüsü.Mesela geçen yağmurda durakta 13 yaşlarında bi cocuk vardı bizde karşıda arabada sipariş bekliyorduk,minibüsler dolu geliyor almadı cocugu hiçbiri bi baktım dönerken çocugu arabaya aldı evine bıraktı hiç tanımıyor kızdım pandemi var napıyorsun diyeçok tartıştık,yine yakın zamanda kendi teyzesinin kocasına kafayı taktı teyzesini dövüyor diye kıyamet koptu tartıştık polise gidin başına iş alacaksın diyorum,geçen hafta da bir aile ortamında bulunduk benım dayım biraz konusmasını bilmez,işte kadınları başımıza çıkardılar şımarttılar evde oturacaklar falan tarzı konuştu orda hemen anladım nişanlım kızardı bozardı ve tabiki dayımla atıştı yanlış konusuyorsun dayı falan diye çok moralim bozuldu bi dünya kavga ettik.Diyor beni boyle kişilerle muhattap etmeyin ama hayat bu hep düzgün insanlarla karşılaşamayız diyorum.Ve hep bı tarz olaylarda nişanlımı buluyor Şaka gibi,karışma kimseye diyorum biliyorum iyi niyetli ama bu konuda tartışıyoruz sürekli Ve bu hareketleri batmaya başladı bana,Biraz kendini törpüledi ama her gün ayrılık konusunu açıyorum o da bıktı pireyi deve yapıyorum kimseye de anlatamıyorum derdimi ,diyorum acaba evlilikten mi korkuyorsun yoksa karşındaki kişiyle mi istemiyorsun evlenmek ,başka evliliğe giden ciddi ilişkim olmamıştı sevgililk dönemi çok güzeldi keşke hep oyle kalsaydı,annem de dalga geçiyor sen takıntılısın diye bir akıl fikir verin napıcam ben
Ben de şehirdisinda okudum alışmam 1 hafta sürmüştü yeni eve taşındik bir kaç gün uyuyadim yadirgiyorsun oraya ait değilmis gibi. Uzun sürüyorsa konfor alanindan ayrılamama olayi sanirimDüşününce bende düzen değiştirme takıntısı da olabilir,üniversiteyi ilk kazandığımda zorla gittin,çok zorladım ,adapte olamadım ailem yardımcı olmasaydı gitmezdim
Özelden yazabilir misiniz?Bir sayfa önermek istiyorum size ama buradan yasak sanırım
Mesaj yazamıyorum size, siz bana yazabilirsiniz.Özelden yazabilir misiniz?
Bence sizde destek alın bende aynı sorundan muzdariptim erkek arkadasimin ailemin her yaptığı batıyordu ve irite oluyordum böyle nefes alamicak duruma geliyordum en ufak bir durumda aşırı takıntılıydım antidepresan kullanıyorum ilerde terapi almayi düşünüyorum sizde düşünün mutlaka ertelemeyin ben 5 yıl erteledimÖzelden yazabilir misiniz?
sizi ben çok iyi anlıyorum benimde beş senelik bir ilişkim var ama ciddiye binme tarzı olaylar olacağını düşündükçe içim daralıyor nefes salamıyorum bence nasıl bazı erkeklerde ciddiye binince kaçma olayı var bence bizde de var bazı kadınlar böyle bence mesela bebek konusunda nasıl düşünüyorsun ben meseleaa kendimi hiç bi zaman öyle aşırı anaç hissetmedim çocuk meselesi her zaman olsa da olur olmasada tarzındaydı bende hep sevgililik de kalmak istiyorum başka kızlar ciddiye binsin ister bende hiç istemiyorum şu andaki halik hep daha rahat olacakmış gibi geliyo üşengeç tembel biri de değilim sorumluluk sahibi de bir insanım ama benlik değil işte bu evlilik kurumu ben sendede bunları gördüm ne olacağız bilmiyorum ya bana özelden yazabilirsinMerhaba,nişanlıyım düğüne yaklaştıkça bende bir panik ataklık evlenmekten korkma hali başladı,hep var dı da artık çok üst seviyede annem hep derdi zaten sen nasıl evlencen cok korkaksın diye.Rüyalarıma giriyor gelinlikle görüyorum kendimi ve çok mutsuz uyanıyorum.Bu durumları yaşayan oldu mu ,özellikle nişanlımın her hareketi bana batmaya başladı kendimi de onu da yiyip bitiriyprum,dün akşam tamam için rahat edecekse bitirelim dedi ama ona da cesaretim yok,karar veremiyorum sıkıştım kaldım kaçıp gitmek istiyorumKeşke diyorum sevgili kalsaydık hep hiç ciddiyete dökmeseydik evlilik bana göre değilama annem çok ısrar etti mürevetini göreyim diye.Nişanlım çok anlayışlıdır ailesi de oyle desteklerler beni herkonuda karışmazlar,fazlasıyla cömert,çalışkan ve merhametli özellikle cocuklara ve kadınlara karşı zaafı var ,yanlış anlamayın yani koruma iç güdüsü.Mesela geçen yağmurda durakta 13 yaşlarında bi cocuk vardı bizde karşıda arabada sipariş bekliyorduk,minibüsler dolu geliyor almadı cocugu hiçbiri bi baktım dönerken çocugu arabaya aldı evine bıraktı hiç tanımıyor kızdım pandemi var napıyorsun diyeçok tartıştık,yine yakın zamanda kendi teyzesinin kocasına kafayı taktı teyzesini dövüyor diye kıyamet koptu tartıştık polise gidin başına iş alacaksın diyorum,geçen hafta da bir aile ortamında bulunduk benım dayım biraz konusmasını bilmez,işte kadınları başımıza çıkardılar şımarttılar evde oturacaklar falan tarzı konuştu orda hemen anladım nişanlım kızardı bozardı ve tabiki dayımla atıştı yanlış konusuyorsun dayı falan diye çok moralim bozuldu bi dünya kavga ettik.Diyor beni boyle kişilerle muhattap etmeyin ama hayat bu hep düzgün insanlarla karşılaşamayız diyorum.Ve hep bı tarz olaylarda nişanlımı buluyor Şaka gibi,karışma kimseye diyorum biliyorum iyi niyetli ama bu konuda tartışıyoruz sürekli Ve bu hareketleri batmaya başladı bana,Biraz kendini törpüledi ama her gün ayrılık konusunu açıyorum o da bıktı pireyi deve yapıyorum kimseye de anlatamıyorum derdimi ,diyorum acaba evlilikten mi korkuyorsun yoksa karşındaki kişiyle mi istemiyorsun evlenmek ,başka evliliğe giden ciddi ilişkim olmamıştı sevgililk dönemi çok güzeldi keşke hep oyle kalsaydı,annem de dalga geçiyor sen takıntılısın diye bir akıl fikir verin napıcam ben
Evlenmeyin.Nisanliniza yazik değil mi?Adamin ne hayalleri vardır.O kafaya giremiyorsunuz madem onu da kendinize de yormayin.Herkes evlenmek zorunda değil kiMerhaba,nişanlıyım düğüne yaklaştıkça bende bir panik ataklık evlenmekten korkma hali başladı,hep var dı da artık çok üst seviyede annem hep derdi zaten sen nasıl evlencen cok korkaksın diye.Rüyalarıma giriyor gelinlikle görüyorum kendimi ve çok mutsuz uyanıyorum.Bu durumları yaşayan oldu mu ,özellikle nişanlımın her hareketi bana batmaya başladı kendimi de onu da yiyip bitiriyprum,dün akşam tamam için rahat edecekse bitirelim dedi ama ona da cesaretim yok,karar veremiyorum sıkıştım kaldım kaçıp gitmek istiyorumKeşke diyorum sevgili kalsaydık hep hiç ciddiyete dökmeseydik evlilik bana göre değilama annem çok ısrar etti mürevetini göreyim diye.Nişanlım çok anlayışlıdır ailesi de oyle desteklerler beni herkonuda karışmazlar,fazlasıyla cömert,çalışkan ve merhametli özellikle cocuklara ve kadınlara karşı zaafı var ,yanlış anlamayın yani koruma iç güdüsü.Mesela geçen yağmurda durakta 13 yaşlarında bi cocuk vardı bizde karşıda arabada sipariş bekliyorduk,minibüsler dolu geliyor almadı cocugu hiçbiri bi baktım dönerken çocugu arabaya aldı evine bıraktı hiç tanımıyor kızdım pandemi var napıyorsun diyeçok tartıştık,yine yakın zamanda kendi teyzesinin kocasına kafayı taktı teyzesini dövüyor diye kıyamet koptu tartıştık polise gidin başına iş alacaksın diyorum,geçen hafta da bir aile ortamında bulunduk benım dayım biraz konusmasını bilmez,işte kadınları başımıza çıkardılar şımarttılar evde oturacaklar falan tarzı konuştu orda hemen anladım nişanlım kızardı bozardı ve tabiki dayımla atıştı yanlış konusuyorsun dayı falan diye çok moralim bozuldu bi dünya kavga ettik.Diyor beni boyle kişilerle muhattap etmeyin ama hayat bu hep düzgün insanlarla karşılaşamayız diyorum.Ve hep bı tarz olaylarda nişanlımı buluyor Şaka gibi,karışma kimseye diyorum biliyorum iyi niyetli ama bu konuda tartışıyoruz sürekli Ve bu hareketleri batmaya başladı bana,Biraz kendini törpüledi ama her gün ayrılık konusunu açıyorum o da bıktı pireyi deve yapıyorum kimseye de anlatamıyorum derdimi ,diyorum acaba evlilikten mi korkuyorsun yoksa karşındaki kişiyle mi istemiyorsun evlenmek ,başka evliliğe giden ciddi ilişkim olmamıştı sevgililk dönemi çok güzeldi keşke hep oyle kalsaydı,annem de dalga geçiyor sen takıntılısın diye bir akıl fikir verin napıcam ben
İnan evlenmeden önce ben de senin gibiydim hep rüyamda evleniyorum ve kendımı cok mutsuz oluyorum gibi rüyalar görüyordum..Eşimin evlilik teklifine cok zor evet dedim.Evlenıcem ve butun hayatım asırı degısecek özgurlugum elımden gıdecek gıbı hıssedıyordum ama cok sukur esım cok ıyı bırı..Keske daha önce evlenseydım dıyorum sımdı..Evlılık dogru ınsanla yapılınca cok guzel..Bu arada nısanlın da bence cok merhametlı,kadınlara deger veren biri.13 yaşında cocugu ben de araba alırdım bence cok guzel bır davranıs..Sonucta sızde maske oldugunu dusunuyorum cocukta da vardır neden sorun olsun..Mıllet aynı evde bazen esınden bıle gecmıyor :) kısa mesafelı bır yolculukta gereken önlemler de alındıysa neden gecsın.Bence artık bır yola girmişsin nısanlını da bu takıntılarınla bıktırmadan bır psıkologdan yardım al kus gıbı olursun..Hemen ılk etapta ılac veren psıkıyatrlardan kac sadece konusarak terapı al cok ıyı gelecek..Sımdıden Tebrık ederım bır omur boyu mutluluklarMerhaba,nişanlıyım düğüne yaklaştıkça bende bir panik ataklık evlenmekten korkma hali başladı,hep var dı da artık çok üst seviyede annem hep derdi zaten sen nasıl evlencen cok korkaksın diye.Rüyalarıma giriyor gelinlikle görüyorum kendimi ve çok mutsuz uyanıyorum.Bu durumları yaşayan oldu mu ,özellikle nişanlımın her hareketi bana batmaya başladı kendimi de onu da yiyip bitiriyprum,dün akşam tamam için rahat edecekse bitirelim dedi ama ona da cesaretim yok,karar veremiyorum sıkıştım kaldım kaçıp gitmek istiyorumKeşke diyorum sevgili kalsaydık hep hiç ciddiyete dökmeseydik evlilik bana göre değilama annem çok ısrar etti mürevetini göreyim diye.Nişanlım çok anlayışlıdır ailesi de oyle desteklerler beni herkonuda karışmazlar,fazlasıyla cömert,çalışkan ve merhametli özellikle cocuklara ve kadınlara karşı zaafı var ,yanlış anlamayın yani koruma iç güdüsü.Mesela geçen yağmurda durakta 13 yaşlarında bi cocuk vardı bizde karşıda arabada sipariş bekliyorduk,minibüsler dolu geliyor almadı cocugu hiçbiri bi baktım dönerken çocugu arabaya aldı evine bıraktı hiç tanımıyor kızdım pandemi var napıyorsun diyeçok tartıştık,yine yakın zamanda kendi teyzesinin kocasına kafayı taktı teyzesini dövüyor diye kıyamet koptu tartıştık polise gidin başına iş alacaksın diyorum,geçen hafta da bir aile ortamında bulunduk benım dayım biraz konusmasını bilmez,işte kadınları başımıza çıkardılar şımarttılar evde oturacaklar falan tarzı konuştu orda hemen anladım nişanlım kızardı bozardı ve tabiki dayımla atıştı yanlış konusuyorsun dayı falan diye çok moralim bozuldu bi dünya kavga ettik.Diyor beni boyle kişilerle muhattap etmeyin ama hayat bu hep düzgün insanlarla karşılaşamayız diyorum.Ve hep bı tarz olaylarda nişanlımı buluyor Şaka gibi,karışma kimseye diyorum biliyorum iyi niyetli ama bu konuda tartışıyoruz sürekli Ve bu hareketleri batmaya başladı bana,Biraz kendini törpüledi ama her gün ayrılık konusunu açıyorum o da bıktı pireyi deve yapıyorum kimseye de anlatamıyorum derdimi ,diyorum acaba evlilikten mi korkuyorsun yoksa karşındaki kişiyle mi istemiyorsun evlenmek ,başka evliliğe giden ciddi ilişkim olmamıştı sevgililk dönemi çok güzeldi keşke hep oyle kalsaydı,annem de dalga geçiyor sen takıntılısın diye bir akıl fikir verin napıcam ben
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?