evliliğim tehlikede mi??

eşi azospermi olupta bundan evliliği olumsuz etkilenenler
benim durumum bu konuda çok vahim ne yapacağımı bilemiyorum
aynı dertten yakınan arkadaşlar gelin dertleşelimsen senağlama

bizim de ilk sonucumuz azosperm idi. biz bu olaydan 6 ay önce eften püften bir mesele için boşanacaktık. şimdi aklıma geliyor gülüyorum. ama eşimin bu rahatsızlığını öğrenince birbirimize sımsıkı kenetlendik. hayatta her şey boş gelmeye başladı. sadece birbirimiz vardık. sonrasında çok şükür normal çıkış oldu mucize gibi bi şey yani. tüp bebek denedik. oda fos çıktı. ama hiç bir şekilde ne moralimiz bozuldu ne de ilgimiz azaldı. ama eşim kürlerden felan sıkılıyordu mızmızlık yapıyordu. evde eşimde problem olduğuna dair kesinlikle bir tartışma bir atışma olmuyordu. hatta bazen sorun ben de mi ya dediğim de olmuştu. erkekler bize göre daha rahattır. bize sorsan dünyanın sonu gelmiş sayıyoruz. onlara hiiiç. o nedenle bu konular üzerine konuşup ne eşimi ne kendimi yoruyorum. kürlerimizi yapıyoruz ama hiç bir zaman acaba sonuç ne olacak işe yarayacak mı diyip birbirimizi taciz etmiyoruz. hayatın normal akışı içinde su gibi içmek yemek yemek gibi doğal oldu kkürleri uygulamamız. hastaneye gidişimiz de öyle . hiç kendimizi germedik tüp aşamasında da öyle acaba tutar mı felan filan demedik. bunları hayatın normal rutini olarak gördük tavsiyemde budur canım. erkekler bu konuda sıkılıyorlar bence sende üstüne varma. bu konuda az konuş. sen çok konuştukça o daha da sıkılacak ve sanki sorun sendeymiş gibi davranacak bile. benden bu kadar sana kolaylıklar diliyorum. ama unutma onlar bizden daha zor durumdalar. allah yar ve yardımcınız olsun.

bende çok üstüne gitmiyorum aslında benim sorunum bizim konuşmuyor oluşumuz. o içine kapandı tedaviye başladıktan sonra bu konuyla ilgili hiç konuşmuyor ne düşünüyor nasıl hissdiyor paylaşmak istiyor insan. ben eşimin bu durumundan evlenmeden önce haberdardım aslında varikosel ameliyatı sonucu yirmi yaşında öğrenmiş durumunu. ama ne biliyim ben hiç ümitsiz yaklaşmadım mevzuya şimdi düşününce gene ümitsiz değilim ama nedenini bilemediğim bi gerginlik oluştu bende eşim rencide olmasın üzülmesin diye en yakın arkadaşlarımla bile konuşmuyorum bu konuyu herkes henüz düşünmediğimiz için çocuk yapmıyoruz sanıyor paylaşmaya konuşup anlatmaya ihtiyacım var sanırım o yüzden üye olmak istedim buraya benimle aynı yada benzer şeyler yaşayan insanlarla dertleşmek iyi geliyor herkeze teşekkürler...

lilium .!.:

bende çok üstüne gitmiyorum aslında benim sorunum bizim konuşmuyor oluşumuz. o içine kapandı tedaviye başladıktan sonra bu konuyla ilgili hiç konuşmuyor ne düşünüyor nasıl hissdiyor paylaşmak istiyor insan. ben eşimin bu durumundan evlenmeden önce haberdardım aslında varikosel ameliyatı sonucu yirmi yaşında öğrenmiş durumunu. ama ne biliyim ben hiç ümitsiz yaklaşmadım mevzuya şimdi düşününce gene ümitsiz değilim ama nedenini bilemediğim bi gerginlik oluştu bende eşim rencide olmasın üzülmesin diye en yakın arkadaşlarımla bile konuşmuyorum bu konuyu herkes henüz düşünmediğimiz için çocuk yapmıyoruz sanıyor paylaşmaya konuşup anlatmaya ihtiyacım var sanırım o yüzden üye olmak istedim buraya benimle aynı yada benzer şeyler yaşayan insanlarla dertleşmek iyi geliyor herkeze teşekkürler...

Genişletmek için tıkla...

arkadaşım bende anne olamadım 9 yıldır tahmin edebiliyorum neler yaşadınızı ama sana tavsiyem eşinle konuş tamam bebek yuva için önemli ama unutmamalıyızki eşlerimiz bizim en değerlimiz eşine bebek istediğini fakat kendisinden olanı istediğini söle eğer olmuyosada onu çok sevdiğini sevildiğinede inandığı söle eşinin senin vereceğin desteğe çok ihtiyacı var ayrıca diğer tavsiyemde şu çevrenizle bu meseleyi paylaşmayın sebep bulamıyo doktorlar diyin inan eşin kendini daha iyi hissedecek ve herşey allahtan sakın unutmayın bunu stres çok önemli rahat olun ve dualarınızı esirgemeyin rabbim sizide ödüllendirecektir

lilium .!.:

bende çok üstüne gitmiyorum aslında benim sorunum bizim konuşmuyor oluşumuz. o içine kapandı tedaviye başladıktan sonra bu konuyla ilgili hiç konuşmuyor ne düşünüyor nasıl hissdiyor paylaşmak istiyor insan. ben eşimin bu durumundan evlenmeden önce haberdardım aslında varikosel ameliyatı sonucu yirmi yaşında öğrenmiş durumunu. ama ne biliyim ben hiç ümitsiz yaklaşmadım mevzuya şimdi düşününce gene ümitsiz değilim ama nedenini bilemediğim bi gerginlik oluştu bende eşim rencide olmasın üzülmesin diye en yakın arkadaşlarımla bile konuşmuyorum bu konuyu herkes henüz düşünmediğimiz için çocuk yapmıyoruz sanıyor paylaşmaya konuşup anlatmaya ihtiyacım var sanırım o yüzden üye olmak istedim buraya benimle aynı yada benzer şeyler yaşayan insanlarla dertleşmek iyi geliyor herkeze teşekkürler...

Genişletmek için tıkla...

aaa aynı ben yazdıklarını okuyunca acaba ben mi yazdım dedim bunları gerçekten. bizde de aynı durum ben de evlenmeden önce biliyordum eşimin azosperm olduğunu 17 aydır evliyiz bir tüp bebek denememiz oldu onda da sperm bulunamadığı için yarım kaldı. ben çok takıyorum hergün ağlıyorum ama bakıyprum bizimkinde tık yok. geçenlerde artık dayanamadım sen bu durumu önemsemiyorsun diye kızdım. o da bana kızdı ben bu dünyada bi tek seni önemsiyorum yanımda olduğun için mutluyum daha fazlasına ihtiyacım yok eğer seni bu kadar sevmemden rahatsızsan ya da mutluluğu bebekte aramamı istiyorsan sen bilirsin dedi. ben de rahatladım bir kaç gündür çok iyiyim artık normalleşmaya başladım:))