2 çocuklu bir adamla evliyim
Keşke burada verilen öğütler gibi, sevgi dolu , saygılı, huzurlu diyaloglar olsa
Ama imkanı yok
Onu muhatap almayın, yokmuş gibi davranın, psikolojisini falan da düşünmeyin
Acı ama gerçek bu, ondan size evlat, sizden ona ana olmaz
Ben ki böceğe kıyamayıp öldürmeden salan insan, çözümü böyle buldum
Hele ki aklı eren çocuğa yapabilecek hiç bir şeyiniz yok
Harçlıklarından, okul masraflarına, yeme içmelerinden faturalarına kadar her şeylerini ben düşünürüm aman bir şeyden mahrum kalmasınlar diye çabalarım her zaman ama muhataplık yok, anne tarafından doldurulan çocuklara ne yapsanız boş, çünkü sizin hiç bir davranışınız annesinin sözlerinin önünde olamaz. Yaşları büyüse de bu konuda anlama kapasiteleri asla olmuyor, eşimin kızı 18, oğlu 13 yaşında, maalesef çözümü yok bunun, iyi niyeti anlama durumları asla yok, kimse psikolog kesilmesin, üvey anne her zaman üvey annedir. Hafta sonları geliyor madem sıkın dişinizi, kuralı falan boş verin, öğrenmesi gerekenleri anası öğretsin, babası öğretsin. Bir mesajda bilinçli olarak koltuğa tuvaletini yaptığını okudum, bırakın babası temizlesin, aralarında halletsinler, karışmayın.