Merhaba kizlar,
Buraya boyle bir konu acmayi hic istemezdim. Ama malesef artik icimde tutamayacak duruma geldim bende.
Iki yillik evliyim. Ayri sehirlerde oldugumuz icin, evlenmeden once birbirimizi yeterince taniyamadik sanirim. Ya da ben taniyamadim. Evlendigimizden beri bir kez olsun seni seviyorum demedi. Agzindan tek bir ask sozcugu duymadim. Beni sevdigine dair hicbirsey gormedim. Hicbir zaman sevildigimi hissetmedim. Aksine kullanildigimi dusundum zaman zaman. Bu sevgisizlige daha fazla dayanamayan ben, sorular sormaya basladim.
-Beni seviyor musun?
-Sevmesem senle evli olmazdim.
-Evliligi bir sevgi gostergesi olarak gormuyorum. Nitekim herkes sevdigiyle evlenmiyor. Mantik evliligi yapan birsuru insan var.
-Seninle nasil mantik evliligi yapmis olabilirim ki? Cok zitiz, hep kavga ediyoruz.
-O zaman neden hic sevgini dile getirmiyorsun, neden senden bir sevgi gostergesi goremiyorum, neden hep sevilmedigimi dusunuyorum?
-Benim sevgimi ifade etme bicimim seninki gibi degil. Ne yapabilirim?
-Yine de bir "Seni seviyorum" demek o kadar zor olmamali.
Seklinde diyaloglarimiz oldu. Buna ragmen " Seni seviyorum" lafini duymadim agzindan. Ben de, gercekten sevmiyor ki, seviyorum diyemiyor diye dusunmeye basladim.
Diger taraftan beni daha da cok yaralayan, hatta bosanmayi dusundurten seyler de var. Bi kac defa, bi ask sarkisi dinlerken, ya da filmlerde ask, ayrilik sahneleri denk geldiginde, gozlerinin doldugunu farkettim. Hayirdir noluyo diye sordugumda, yok esnedim ondan gozlerim sulandi, yok cocuklugum aklima geldi ondan falan gibi alakasiz bahaneler sundu. Tabi cok sert kavgalar ettik bu yuzden. Bir kadini daha fazla ne yaralayabilir bilmiyorum. En son uc gun once yine ayni sey oldu. Youtube dan bi sarki acmistim. Yuzyuze oturuyorduk. Birden yine gozlerinin doldugunu gördüm. Gozlerimi ayirmadan oylece baktim. Kendini sıktı sıktı, dudagini ısırır gibi oldu, baska yere bakmaya basladi. En son biraz toparlayip, hayirdir ne bakiyorsun der gibi kafasini salladi. Bir an durdum. Ve;
-Sana aciyorum.
-Ben de sana
-Merak etme, ben hicbir zaman senin bu durumuna dusmedim.
-Benim gibi bir adamla evlendigin icindir.
dedi.
Heralde kendisi benimle evlendigi icin boyle oldugunu dusunuyor. Baska bir anlam cikmiyor bu sozunden. Hicbirsey demedim. Kalktim biraz buraya takildim. Sonra yatma vakti salona yatak yaptim kendime. Kalkti geldi, yok ayri yatamayiz bilmem ne. Git dedikce yapisti. En sonunda yine bagirmaya basladim. Yaptiklarindan sonra hala neden rol kesiyorsun bana. Sana hicbir sekilde inanmiyorum falan dedim. Birden herseyi reddetti. Yok oyle birsey, hic olmadi oyle birsey, sen yanlis anlamissin demez mi. Siddetle herseyi reddediyor. Bu da beni iyice delirtiyor. "He baskasini seviyorum tamam mi, oldu mu?" dese heralde daha rahat olacak kafam. Ne dusunecegimi bilemiyorum artik. Ona sorsan, bana rahat batiyor, kimsede olmayan bir evliligimiz oldugunu, bircok erkege nazaran cok iyi bir koca oldugunu iddia ediyor. Ben durduk yere birseyleri kurcalayip, olumsuz seyler bulmaya calisiyormusum. Kavgadan, mutsuzluktan besleniyorsun diyor.
