- 19 Haziran 2009
- 1.077
- 25
- 158
çok kötü bi his insanın eşine karşı içinde kızgınlıklar olmasıbu beni daha da yalnızlaştırıyor. eşimn iş yeirndeki bi büyükle karşılaştık dün akşam markette, nasılsın alışabildin mi dedi, yok dedim, az çok biliyor bizim sıkıntılı olduğumuzu, bence sende suç var dedi eşime, sen izin alabilirdin bunca zamn, izin alıyor hepsi haftada 1 gün dedi, eşimse kendini eğendrme çabasından kendini parçalıyor..
ben de biliyordum abi dedim, zaten herügn çalışmaya eşimi zorunlu hissetseydm bunun gereklii olduğunu bilseydm bu kadar şikayetçi olmazdım, sabretmeye çalışırdım, bu konuda güvnmiyorum ona zaten dedim,
o abi de eşime sen yumuşak başlısın şirkete karşı da ondan çalıştırıyolar seni, bilmem kim bile haftada 1 gün izinli ki sen yeni evlisin bu kızcağazında kimsesi yok, olmaz böyle falan dedi,
o an eşime olan öfkem bin kat daha arttı ve sinirimden ağlamaya başladım arkamı dönüp uzaklaştım, o abi de gel gel falan dedi ama ben çok fenaydım
eşim geldi arkamdan bırak dedm sana hakkımı helal etmiicem dedim,
sonra gittik arabaya bindk ağlaya ağlaya konuştm falan.... iyi davranmaya çalışıyor ama bunca çilemin gerçekten gereksiz olduğunu düşünüyorum ve eşime çooooooook kızıyorum, nasıl aşıcam nasıla atlatıcam bilmiyorum.bizi zora sürükleyen kararlar alığını düşünüyorum ve onun fikirlerine artık güvenmiyorum. asla içimden hayr geçen bişeyi bir daha kabul etmiicem eşim bunu çoook istese de bi daha bu denli bi fedakarlık yapmııcam.
hepsinden öte ona kızgınlığım nasıl geçecek, midem bulanıyor kendimi sıkmaktan,stresten, bize bunları neden yaşattı diye düşünmekten(
bu kadar yıpratmayın kendinizi, gerek yok. madem orda olmak zorundasınız alışmaya ve sevmeye çalışın. bir süre idare etmeye çalışın. bu arada sık sık şehir dışına farklı ortamlara gidin ki rahatlayabilesiniz. şu an çok daralmışsınız. eşinizi mutlaka ikna edin ve bir süreliğine şehir dışına farklı bir yere gidin. böyle ağlayarak istediğiniz sonuca ulaşamazsınız. eşinizle konuşun. buraya alışmaya çalışıyorum ama arada nefes almaya farklı yerlere gitmeye ihtiyacım var. zorlanıyorum. benim açımdan bak biraz ruh halim kötü oluyor bu şekilde..vs şeklinde adamı suçlamadan (beni niye buraya getirdin...vs tarzı konuşmalara girmeyin) istediğinizi anlatın. tekrar tekrar anlatın ve onu ikna edin...
yenibir şehre taşınana kadar da durumu kabul etmeye ve ayak uydurmaya çalışın. şu an şehiri değiştirmeniz mümkün değilse kendi bakış açınızı değiştirmeye çalışın. sıkıntınızı da eşinizden çıkararak onu daha da uzaklaştırmayın.
son olarak...şu çok önemli...eşiniz size zorla birşeyleri yaptırmıyor. siz kabul ediyorsunuz ki böyle oluyor. madem öyle istemediğiniz şeyleri netçe ve sesinizi çıkararak söyleyin. tepkisiz kalarak susarak adamın isteklerini kabul ediyorsunuz sonra vay efendim niye bana böyle yaptın. madem öyle baştan tavrınızı ve duruşunuzu kabul edemeyeceğiniz şeyleri belli edin.. bu da evliliğinizin sonraki aşamalarında aklınızda olsun...