Evliliğimden birşey anlamadım

çok kötü bi his insanın eşine karşı içinde kızgınlıklar olması:( bu beni daha da yalnızlaştırıyor. eşimn iş yeirndeki bi büyükle karşılaştık dün akşam markette, nasılsın alışabildin mi dedi, yok dedim, az çok biliyor bizim sıkıntılı olduğumuzu, bence sende suç var dedi eşime, sen izin alabilirdin bunca zamn, izin alıyor hepsi haftada 1 gün dedi, eşimse kendini eğendrme çabasından kendini parçalıyor..
ben de biliyordum abi dedim, zaten herügn çalışmaya eşimi zorunlu hissetseydm bunun gereklii olduğunu bilseydm bu kadar şikayetçi olmazdım, sabretmeye çalışırdım, bu konuda güvnmiyorum ona zaten dedim,
o abi de eşime sen yumuşak başlısın şirkete karşı da ondan çalıştırıyolar seni, bilmem kim bile haftada 1 gün izinli ki sen yeni evlisin bu kızcağazında kimsesi yok, olmaz böyle falan dedi,
o an eşime olan öfkem bin kat daha arttı ve sinirimden ağlamaya başladım arkamı dönüp uzaklaştım, o abi de gel gel falan dedi ama ben çok fenaydım
eşim geldi arkamdan bırak dedm sana hakkımı helal etmiicem dedim,
sonra gittik arabaya bindk ağlaya ağlaya konuştm falan.... iyi davranmaya çalışıyor ama bunca çilemin gerçekten gereksiz olduğunu düşünüyorum ve eşime çooooooook kızıyorum, nasıl aşıcam nasıla atlatıcam bilmiyorum.bizi zora sürükleyen kararlar alığını düşünüyorum ve onun fikirlerine artık güvenmiyorum. asla içimden hayr geçen bişeyi bir daha kabul etmiicem eşim bunu çoook istese de bi daha bu denli bi fedakarlık yapmııcam.
hepsinden öte ona kızgınlığım nasıl geçecek, midem bulanıyor kendimi sıkmaktan,stresten, bize bunları neden yaşattı diye düşünmekten:((

bu kadar yıpratmayın kendinizi, gerek yok. madem orda olmak zorundasınız alışmaya ve sevmeye çalışın. bir süre idare etmeye çalışın. bu arada sık sık şehir dışına farklı ortamlara gidin ki rahatlayabilesiniz. şu an çok daralmışsınız. eşinizi mutlaka ikna edin ve bir süreliğine şehir dışına farklı bir yere gidin. böyle ağlayarak istediğiniz sonuca ulaşamazsınız. eşinizle konuşun. buraya alışmaya çalışıyorum ama arada nefes almaya farklı yerlere gitmeye ihtiyacım var. zorlanıyorum. benim açımdan bak biraz ruh halim kötü oluyor bu şekilde..vs şeklinde adamı suçlamadan (beni niye buraya getirdin...vs tarzı konuşmalara girmeyin) istediğinizi anlatın. tekrar tekrar anlatın ve onu ikna edin...

yenibir şehre taşınana kadar da durumu kabul etmeye ve ayak uydurmaya çalışın. şu an şehiri değiştirmeniz mümkün değilse kendi bakış açınızı değiştirmeye çalışın. sıkıntınızı da eşinizden çıkararak onu daha da uzaklaştırmayın.

son olarak...şu çok önemli...eşiniz size zorla birşeyleri yaptırmıyor. siz kabul ediyorsunuz ki böyle oluyor. madem öyle istemediğiniz şeyleri netçe ve sesinizi çıkararak söyleyin. tepkisiz kalarak susarak adamın isteklerini kabul ediyorsunuz sonra vay efendim niye bana böyle yaptın. madem öyle baştan tavrınızı ve duruşunuzu kabul edemeyeceğiniz şeyleri belli edin.. bu da evliliğinizin sonraki aşamalarında aklınızda olsun...
 
bu kadar yıpratmayın kendinizi, gerek yok. madem orda olmak zorundasınız alışmaya ve sevmeye çalışın. bir süre idare etmeye çalışın. bu arada sık sık şehir dışına farklı ortamlara gidin ki rahatlayabilesiniz. şu an çok daralmışsınız. eşinizi mutlaka ikna edin ve bir süreliğine şehir dışına farklı bir yere gidin. böyle ağlayarak istediğiniz sonuca ulaşamazsınız. eşinizle konuşun. buraya alışmaya çalışıyorum ama arada nefes almaya farklı yerlere gitmeye ihtiyacım var. zorlanıyorum. benim açımdan bak biraz ruh halim kötü oluyor bu şekilde..vs şeklinde adamı suçlamadan (beni niye buraya getirdin...vs tarzı konuşmalara girmeyin) istediğinizi anlatın. tekrar tekrar anlatın ve onu ikna edin...

yenibir şehre taşınana kadar da durumu kabul etmeye ve ayak uydurmaya çalışın. şu an şehiri değiştirmeniz mümkün değilse kendi bakış açınızı değiştirmeye çalışın. sıkıntınızı da eşinizden çıkararak onu daha da uzaklaştırmayın.

son olarak...şu çok önemli...eşiniz size zorla birşeyleri yaptırmıyor. siz kabul ediyorsunuz ki böyle oluyor. madem öyle istemediğiniz şeyleri netçe ve sesinizi çıkararak söyleyin. tepkisiz kalarak susarak adamın isteklerini kabul ediyorsunuz sonra vay efendim niye bana böyle yaptın. madem öyle baştan tavrınızı ve duruşunuzu kabul edemeyeceğiniz şeyleri belli edin.. bu da evliliğinizin sonraki aşamalarında aklınızda olsun...

çok teşekkür ederim, can havliyle açıyorum kk nü, içimi soğutacak, bana yeni fikirler veren birleri var mı diye, fikirleriniz için çok teşekkür ederim...
 
Anladigim kadariyla hayatiniz kisir donguye girmis. Bulundugunuz yerde avm sinema go kart gibi vakit gecireceginiz bi yer yokmu? Hos olsada esiniz hoslanmiyo sanirim yeni evlisiniz gezip tozmaniz lazim. Biz ilk yilimizda o kadar gezdikki artik gezmekten gina gelmisti. Sizi farkli ortama sokmus oradada yalniz birakmis esiniz hatali. Siz sinema bileti falan alsaniz bu haftasonu gidelim deseniz kabul etmezmi esiniz?
 
eşimden nefret etmekten korkuyorum, o eve girmek istemiyorum, annesiyle her karşılaştığımzda bişeylern fikrini veriyor çok bilmiş ama kötü niyetli değil, bense kendi hayatımı kurmuş bi insandm evlenmedn önce annesinin sürekli bişeyler tarif etmesi, fikirler vermesi, sürekli bizim hakkımızda bizden önde gitmesi, o bişeyler yapmazsa biz mutlu olmııcakmışz gibi modda olması beni çok rahatsz ediyor. eşime söylediğimde de kesnlkle kavga ediyoruz ve eşimden çok soğuyorum. eşim benm memlekete glese babam karışsa ya da fikr verse eşim de bana söylese baban her konuda fikir vermeye çalışıyor die ben takma babamn huyu bu biz yine de bildiğimizi yapıyoruz değil mi die teselli ederim.
ama eşim hemen hırçınlaşıyor sana senin annen gibi konuşmayan biri lazımmış diyor. ark yok çevre yok takıldım geldm peşine beni biraz avutmayı beceremiyor. ben her h.sonun yapayalnız geçirdm burda. ağlayarak.onun ailesyle hiç bişey yapmak istemiyorum beklentilerini yapmak sitemiyorum ama saygıszlık da etmiyorum ve benm bişeyler yapmamam eşimde sinir yapıyor her fırsatta yüzüme vuruyor. beni içselleştiremedn sen diyorum. bişeyden rahatsz olyosam sana söylüyosam çıldrmana gerek yok. beceriksizsin diyorum. ooooofffffff offf, zaten şehir değiştrdim die bunalımlardayım çelişkilerdeym, eşim de inatçı ve ailesi de beklentili oluncaçıldırcak gibi oluyorum.
annesi aşırı aşırı aşırı ilgili ve ben bundan rahatsz oluyorum. uzak duruyorum bu defa da annesini mağdur etmişim gibi geliyor eşime. ben annesiyle ark gibi olmak zprundamıyım. tarzı tarzım değil i defa. ve çoook konuşuyor ben onun yanında rahat olamıyorum. büütn bildklerini anlatmak zorunda gibi. eşim hee anne bakarız anne demeye alışmış ama ben alışkın değilm buna.ve bana asla hak vermek istemiyor eşim. sendne ne istediler hizmet mi beklediler temzlk mibekledler vs gibi üstüme geliyor. beklerler adım gibi de biliyorum ben uzak durmasam....
boşanmak dediğin nedr ki bi anlık bi çılgınlık!!!!!
 
eşimden nefret etmekten korkuyorum, o eve girmek istemiyorum, annesiyle her karşılaştığımzda bişeylern fikrini veriyor çok bilmiş ama kötü niyetli değil, bense kendi hayatımı kurmuş bi insandm evlenmedn önce annesinin sürekli bişeyler tarif etmesi, fikirler vermesi, sürekli bizim hakkımızda bizden önde gitmesi, o bişeyler yapmazsa biz mutlu olmııcakmışz gibi modda olması beni çok rahatsz ediyor. eşime söylediğimde de kesnlkle kavga ediyoruz ve eşimden çok soğuyorum. eşim benm memlekete glese babam karışsa ya da fikr verse eşim de bana söylese baban her konuda fikir vermeye çalışıyor die ben takma babamn huyu bu biz yine de bildiğimizi yapıyoruz değil mi die teselli ederim.
ama eşim hemen hırçınlaşıyor sana senin annen gibi konuşmayan biri lazımmış diyor. ark yok çevre yok takıldım geldm peşine beni biraz avutmayı beceremiyor. ben her h.sonun yapayalnız geçirdm burda. ağlayarak.onun ailesyle hiç bişey yapmak istemiyorum beklentilerini yapmak sitemiyorum ama saygıszlık da etmiyorum ve benm bişeyler yapmamam eşimde sinir yapıyor her fırsatta yüzüme vuruyor. beni içselleştiremedn sen diyorum. bişeyden rahatsz olyosam sana söylüyosam çıldrmana gerek yok. beceriksizsin diyorum. ooooofffffff offf, zaten şehir değiştrdim die bunalımlardayım çelişkilerdeym, eşim de inatçı ve ailesi de beklentili oluncaçıldırcak gibi oluyorum.
annesi aşırı aşırı aşırı ilgili ve ben bundan rahatsz oluyorum. uzak duruyorum bu defa da annesini mağdur etmişim gibi geliyor eşime. ben annesiyle ark gibi olmak zprundamıyım. tarzı tarzım değil i defa. ve çoook konuşuyor ben onun yanında rahat olamıyorum. büütn bildklerini anlatmak zorunda gibi. eşim hee anne bakarız anne demeye alışmış ama ben alışkın değilm buna.ve bana asla hak vermek istemiyor eşim. sendne ne istediler hizmet mi beklediler temzlk mibekledler vs gibi üstüme geliyor. beklerler adım gibi de biliyorum ben uzak durmasam....
boşanmak dediğin nedr ki bi anlık bi çılgınlık!!!!!


evliliği bukadar basite indirmen beni şşaşırtı açıkcası buda yaşanılanları okumuyorsu sanıırım insanlar ne kadar zorluk çekiyor sen bii anlık bi çılgınlık diyosun. yaşadıgın şeyler zordur eminim fakat bukadar karamsar olma. senin bi çaban yok bişeyleri düzeltmek kendine bi düzen kurmak için bişeyin üstüne nekadar gidersen okadar bunalırsın. bu dönemde geçicidir. sakin olmaya bak. eşinle konş ne kadar daha bu şehirde kalmak istediğini ne zaman işlerinin yola girip eve vakit ayıracagını tartısarak dğil güzel bi dille sakince anlat sen bu soruların cvbını alabilrsen zaen rahatlayacakındır kendinide ona göre şartlandırırsın zaten
 
evliliği bukadar basite indirmen beni şşaşırtı açıkcası buda yaşanılanları okumuyorsu sanıırım insanlar ne kadar zorluk çekiyor sen bii anlık bi çılgınlık diyosun. yaşadıgın şeyler zordur eminim fakat bukadar karamsar olma. senin bi çaban yok bişeyleri düzeltmek kendine bi düzen kurmak için bişeyin üstüne nekadar gidersen okadar bunalırsın. bu dönemde geçicidir. sakin olmaya bak. eşinle konş ne kadar daha bu şehirde kalmak istediğini ne zaman işlerinin yola girip eve vakit ayıracagını tartısarak dğil güzel bi dille sakince anlat sen bu soruların cvbını alabilrsen zaen rahatlayacakındır kendinide ona göre şartlandırırsın zaten

evt okuyorum ark ım okumaz olurmuyum,ders almaya çalışıyorum hata yapmaktan korkuyorum ama evime girdiğimde bunalım geliyor bana bilmiyurm bunalımdamıyım acaba. çünkü bu şehre gelmemek için 5 6 ay direndm lütfen gtmeyelm dedm. uykularım kabusa döndü o dönemden beri. zoraki bişey yaptrmasını hala yediremiyorum belki de. içimde kzıgınlık var ona karşı, belki de o yüzden yoluna sokmak için ben uğraşmıyorum, o getrdi o bulcak çareyi gibi düşünüyor olabilirim. ayrıca benm annem hiç karışmaz bana, ben öyle istedm hep beyfendi karışan bşi annem olsun istermiş. kendi annesi gibi. ve uyku problemi yaşıyorum ciddi boyutta uyuyamıyorum.bu beni çok daha geriyor.eşimn yanınd agüvende olamk beni anladıını hissetmek istiyorum çok fena merkeze otrttum belki de ve suçluyorum onu.
 
samething yalnız olmadığımı bilmek bana güç veriyor bi nebze de olsa. evlilk katlanmak mıdır? neden hep sabır sabır sabır?mutlu olmak için paylaşmak için karşı cinsin yanındayken sana vereceği gücü hissetmek için evlenmez mi insan. gücüm elimden alındığı gibi onunla kavga etmek bana inanılmaz acı veriyor. dünden beri kavgalıyız ve ben gece 1 saat belki zor uyudum.ççok yalnız ve soğuk hissediyorum.burda ondan başka kimsem yok. bu memlekette yeni tanıştığım insanlarla da sıkıntımı nasıl paylaşırım.bu akşam da o biyerde ben biyerde. tek kelime etmedk.onla küsken uyku tutmadığını biliyor. umarım uyuyabilirim
.labellevie sana da mesajn için çok teşekkür ederm,özelden yazma hakkım yok henüz.
ve konumala ilgilenen herkese çok teşekkürederim. çok yalnızım.
evet canım evlenmek hep kalanmaktır, hep sabretmektir. ama sonra bi sıkıntın olduğunda elinden tutmasıdır, omuzunda ağlamaktır. filimlerdeki gibi değil evlilik. annen babana bak yakınlarına bak, herkes çabalıyor, hiç kimse laylay lom değil. hayat da öyle değil. eğer sen mutlu olmaya çalışmazsan, en güzel durumda bile mutsuz olursun, bu senin karakterin olmuştur çünkü. elindekilerle yetinmeyi öğren, çaba sarfet. eşine de bu kadar yüklenme, hem bak diyorsun eşinin vereceği desteği hissetmek için evlenilir, hem de sen hiç destek olmuyorsun. sadece benim isteediğim olacak diye diretirsen, eşin de haklı gerekçesi olan çalışıyorum un arkasına daha çok sığınır, işi daha inada bindirir. sen haksız olursun, bunu da kimseye anlatamazsın. anlaşma yapın eşinle. kaç para kazanıyorsa, onu biriktirin, bir ev alana kadar sıkın dişinizi, ondan sonra da sen nereye istersen oraya gidin. güzel güzel anlat ama. küsmeden ağlamadan. erkekler gelemez bunlara hele bi de evlendikten sonra hiç katlanmaz.
bacım bu birkaç yıllık evli hanımlar artık evliliği özümsemişler, oturtmuşlar... o yüzden ne umdum ne buldum psikolojisini anlamıyorlar unutmuşlar ya da hiç yaşamamışlar. anneme anlatsan bunları o da der otur oturduğun yerde diye. onlarınki de bu hesap :))
7 aylık evliyim. benim eşim de fazla konuşmaz, muhabbetli bir adam değildir. evlenmeden önce biliyordum ama kendim de yavaş ısınan kişilikte olduğum için evlenince değişir sandım. ama değişmedi hala az konuşur :) ben konuşup gülmesem ayyy noldu biliyo musunn demesem hiç bi konu açıp da ortamı ısıtmaz. ama erkeklerin geneli böyledir zaten. şöyle beraber geçirdiğimiz vakitler dolu dolu olsa, konuşsak gülsek, arkadaş veya akraba eksikliği hissetmesem... istediğin tam da bu yanılıyor muyum... ve peşinden geldiğimiz adamlar bunu sağlamak zorunda... yoksa her gün disko disko gezmek isteyen yok elbet.
ama işte erkek cinsi bunu idrak etmekte zorlanıyor, aklına ilk gelen surat astığımız oluyor. yani sen adama kızsan da bu durum değişmez. seni anlasa da yapabileceği bir şey yok. seninle ilgilenmesini sağlamalısın. ayrı yatıyorsun da ne oluyor... sabah kalkıp ayyy çok haksızlık ediyorum nerdeyime diyor mu... bir amaca ulaşmanın yolu hiçbir zaman tek değildir. yürüdüğün yol seni hedefe götürmüyorsa kendine yürüyecek başka bir yol seçmelisin. kötülükle başaramadın madem bunca zaman, bir de iyilikle dene. sevdiği yemekleri yap, güler yüzle karşıla, sen konu aç, eve gelirken film al mısır patlatıp izleyin.... şehirdesin yahu bul bir şeyler...
girlinred e katılmıyorum, herkes kendince katkı yapıyor, ben bu yorumu yapıyorsam kendime faydası olacağı için değil, 10 senede öğrendiklerim belki fayda eder diyedir. sen zaten bunalmışsın, evet haklısın desem ne faydası var sana. yangına körükle gdince nolacak. sende sana haksızzsın diyenleri beğenmişsin sadece. peki bi düşün haklısın sen diyenleri okuyunca sinirin daha da artmıyor mu eşine karşı?
eşimden nefret etmekten korkuyorum, o eve girmek istemiyorum, annesiyle her karşılaştığımzda bişeylern fikrini veriyor çok bilmiş ama kötü niyetli değil, bense kendi hayatımı kurmuş bi insandm evlenmedn önce annesinin sürekli bişeyler tarif etmesi, fikirler vermesi, sürekli bizim hakkımızda bizden önde gitmesi, o bişeyler yapmazsa biz mutlu olmııcakmışz gibi modda olması beni çok rahatsz ediyor. eşime söylediğimde de kesnlkle kavga ediyoruz ve eşimden çok soğuyorum. eşim benm memlekete glese babam karışsa ya da fikr verse eşim de bana söylese baban her konuda fikir vermeye çalışıyor die ben takma babamn huyu bu biz yine de bildiğimizi yapıyoruz değil mi die teselli ederim.
ama eşim hemen hırçınlaşıyor sana senin annen gibi konuşmayan biri lazımmış diyor. ark yok çevre yok takıldım geldm peşine beni biraz avutmayı beceremiyor. ben her h.sonun yapayalnız geçirdm burda. ağlayarak.onun ailesyle hiç bişey yapmak istemiyorum beklentilerini yapmak sitemiyorum ama saygıszlık da etmiyorum ve benm bişeyler yapmamam eşimde sinir yapıyor her fırsatta yüzüme vuruyor. beni içselleştiremedn sen diyorum. bişeyden rahatsz olyosam sana söylüyosam çıldrmana gerek yok. beceriksizsin diyorum. ooooofffffff offf, zaten şehir değiştrdim die bunalımlardayım çelişkilerdeym, eşim de inatçı ve ailesi de beklentili oluncaçıldırcak gibi oluyorum.
annesi aşırı aşırı aşırı ilgili ve ben bundan rahatsz oluyorum. uzak duruyorum bu defa da annesini mağdur etmişim gibi geliyor eşime. ben annesiyle ark gibi olmak zprundamıyım. tarzı tarzım değil i defa. ve çoook konuşuyor ben onun yanında rahat olamıyorum. büütn bildklerini anlatmak zorunda gibi. eşim hee anne bakarız anne demeye alışmış ama ben alışkın değilm buna.ve bana asla hak vermek istemiyor eşim. sendne ne istediler hizmet mi beklediler temzlk mibekledler vs gibi üstüme geliyor. beklerler adım gibi de biliyorum ben uzak durmasam....
boşanmak dediğin nedr ki bi anlık bi çılgınlık!!!!!
kv kızma seni oyalamaya çalışıyor bence eşin demiştir çok bunalıyor diye, o da aklınca sana yardım ediyor. sakın eşine annesini kötüleme. herşeyin zamanı gelir, o zaman söylersin. boşanmak kelimesi ise senin durumun için erken, daha ne oldu da boşanıyorsun. akşamlarını güzel geçirin, hayatı çekilir hale getirin. sen evde kendi düzenini kur, eşin sana uysun. onun için hazırlık yapma akşamları, kendin için yap, güzelce yemeklerini ye. yetişirse beraber yersiniz, ama önce kendinin düşün.
o abi dediğin de seni çok düşünüyorsa eşine derdi bunları, ikiniz biraradayken konuşup seni de iyice yükseltmezdi. sevmem hiç öyle insanları, güya iyi söylüyor, bak bi de ağlamışsın. insan bile bile böyle der mi?
bir de bu böyle bizim söylediklerimizin yanında senin de bir psikiyatriste gitmen gerekiyor, sakin düşünemiyorsun sen. belki bi ilaç falan verir, rahatlarsın en azından, bu kadar takmazsın.
 
evt okuyorum ark ım okumaz olurmuyum,ders almaya çalışıyorum hata yapmaktan korkuyorum ama evime girdiğimde bunalım geliyor bana bilmiyurm bunalımdamıyım acaba. çünkü bu şehre gelmemek için 5 6 ay direndm lütfen gtmeyelm dedm. uykularım kabusa döndü o dönemden beri. zoraki bişey yaptrmasını hala yediremiyorum belki de. içimde kzıgınlık var ona karşı, belki de o yüzden yoluna sokmak için ben uğraşmıyorum, o getrdi o bulcak çareyi gibi düşünüyor olabilirim. ayrıca benm annem hiç karışmaz bana, ben öyle istedm hep beyfendi karışan bşi annem olsun istermiş. kendi annesi gibi. ve uyku problemi yaşıyorum ciddi boyutta uyuyamıyorum.bu beni çok daha geriyor.eşimn yanınd agüvende olamk beni anladıını hissetmek istiyorum çok fena merkeze otrttum belki de ve suçluyorum onu.

canımm zor bi durum ben seni çok iyi anlıyorummm. Fakat hayatı bu denli kendine zehir etmenin bi manası yoook. kendine ediyosun canım yıpranan sen oluyson
 
eşim de ben de kv de de kötü insanlar değiliz bunu biliyorum ama eşime güvenemiyorum yani ben ona bişey dediğim zaman sen kendi annene bak demesi beni çıldırtıyor. kimim var benm burda. annesine hakaret etmişim gibi davranıyor. ama dese ki böyle böyle huyu öyle ben alışkınım da sana tuhaf geliyor demek ki,takma biz zaten keyfimize bakıcaz falan dese. ama ben uzak durduğum için ailesnden içindeki şeyleri ben konuyu açar açmaz püskürtüyor. senden iş mi aş mı beklediler vs. ne bekliicekler çalışıyorum zaten bunalımdayım.
bu erkekler var ya mağdur görüneni seviyorlar ve bu moda girmek hiç bana göre değil. zaten yeternce ağlıyorum bundan da zorlandığımı çıkarmıyorsa.....
anne tamam anne ok ok ok derdi telde eskiden kendi de bunalırdı ama şimdi ben bunalınca annesi kıymetli oldu. ve bu beni çıldırtıyor. çok kızıyrum eşime. nihayetnde annesi bu ilşkide bi dış etken ve hakaret de etmiyorum neden karışıyor şöyle dedi çok tuhaf değil mi diyorum olan bu. evme geldi girer girmez şuraya bi şöyle tablo lazım, şu halıyı böyle al daha güzel olur, sinir oluyorum sürekli böyle,hepsini yazmıcam ama ben onun yanında rahat değilim bunu anlatmaya çalıştıkça eşim hemen ama hemen sinrleniyor.
bense bana sahp çıkmasını istiyorum ya tamam takma huyu bu işte gerekrse ben de söylerm falan demesini istiyorum ve eşim böyle dedkçe 3 5 taksam da artık takmam bunu da biliyorum ve bunu da söyledm eşime ama o hala ısrarla tuhaf olan sensn diyor:( ve aynı şehirdeyiz. benimse kimsem yok.
annesi yüzünden bu şehrde çocuk bile yapmak istemiyorum aşırı bunaltr die. çok bilmiş çooooook. sizin iyiliğinz için yine siz bilirisnz diyor ama ben fikir istemiyorum ki ondan.
bi defa da ben sorsam bıraksa da bi defa da ben arasam kv yi. ama eşim bunu anlamıyor:((((
çok sinirleniyorum
 
cnm keşke sen bi süre ailenin yanında kalsaydın eşinle biraz ayrı yasasaydınız.biz de eşimle ayrıyız en erken temmuz ayında gelecek...ama ben doğuya gitmeyi istemedim...bir süre böle idare edicez...inş bı çıkar yolu bulursunuz...
 
cnm keşke sen bi süre ailenin yanında kalsaydın eşinle biraz ayrı yasasaydınız.biz de eşimle ayrıyız en erken temmuz ayında gelecek...ama ben doğuya gitmeyi istemedim...bir süre böle idare edicez...inş bı çıkar yolu bulursunuz...

çok iyi yapmışsın. ben aptal kafam istemediğim bişeyi neden kabul ettm ki die başımı duvarlara vuruyorum çünkü burda olmayı kaldramıyorum ve sorunlara daha hassasım.
ama bizimkiler kocandır git vs gibi baskı yaptılar. ve eşimde birlkte yaşamak istediiini söyledi ısrarla. beni dinlemedi alışırım sandı. bana pek bi yol bırakmadılar ama daha dik dursaydım diyorum sürekli:(
 
şimdiye kadar siz bağırdınız çağırdınız tatlı dilli derdinizi anlatmaya çalıştığınız her yolu denediniz
sizin probleminiz ne kayınvalide nede eşiniz
sorunuz istemediğiniz bir şeyin size zorla yaptırılması
o şehre gelmek istememişsiniz o yada bu şekilde o şehre zorla gittiniz
mutsuzsunuz bunun suçlusu olarak eşinizi ve kayınvalidenizi diğer insanları görüyorsunuz
şöyle bir şey deneyin
aklınızdaki kötü şeyleri atın yani o şehre zorla getirilmediğinizi düşünün
eşinize eşlik görevlerini(yemek , ev işleri , ütü) yerine getirin belki mutsuz olduğunuz için bunları yapmak içinizden gelmeyebilir
haftada bir eşinizin ailesinin yanına gidin eşinizle yada eşsiz iş dönüşü falan yarım saat oturun yalnızsanız
internetiniz var ailenizle bol bol görüşün ve bu sorunları konuşmayn kimseyleki aklınıza gelmesin
kayınvalideniz şunu şöyle yapın falan diyince bakarız deyip geçin canınız ne istiyorsa onu yapın
sinemaya gidemiyorsunuz ya evde film izleyin kendiniz
hem Allah korusun boşanırsanız kendinize tek başına yetebileceğinizi görün
eşinizi hayatınızın merkezine oturtmayın
çok bunaldığınızda eşinize söyleyin ailenizin yanına gidin tabi imkan meselesi bilmiyorum
velevki sizin istediğiniz şehirde kaldınız bu kez eşiniz mutsuz olacaktı ve her haftasonu sizi memleketine sürükleyecekti her tatilde oraya gidecektiniz
eşinize kayınvalidenizle ilgili iyi yada kötü yorum yapmayın insanları olduğu gibi kabul edin
evlilik çok zor ne yazıkki biz kadınların hep alttan alması gerekiyor
kimsenin hayatı mükemmel değil
sizden daha kötü durumdaki insanları düşünün
çok takıyorsunuz kafaya sağlığınızdan olacaksınız diye korkuyorum
canınız sıkıldıkça kk girin dertleşiriz
hayat herşeye rağmen çok güzel acısıyla tatlısıyla
eğer birgün anne olursanız İNŞAALLAH bu dertlerinizin ne kadar boş olduğunu ve evlat sahibi olmanın ne kadar güzel olduğunu dünyadaki en güzel duygu olduğunu ayrıca onun yüzüne baktıkça bütün dertlerinizin gittiğini göreceksiniz
 
ah ahhh scalettohara, eşimle şimdi kavga ettk telde yine, senin bütn derdn o kadın diyor, çok yanlış düşünüyor çok saplantılı bi çok konuda ve benim ona saygım azalıyor. yaşadığımız olayları bile yanlış hatrlıyarak üstüme üstüme geliyor. yeminler ediyor bir de algıları durmuş gibi sen şunu söyledin şu gün diye. ben herşeyi kontrollü ve yerinde söylemeye çalıştığım için nerde neyi ona söyleddiğimden eminm dinlemiyor bile beni. çok sinrleniyorum ve o da çok sinrileniyor.
 
kız niye tlf kavga ediyon
sakın bir daha tlf kavga etme tepkisiz tepkili ol
tlf aç alo iyiyim sen nasılsın ne yapıyosun akşama ne yapayım
görüşürüz bye yeter kavga tartışma karşılıklı yüzyüze yapılır
hem ne yazdım ben sana kavga yok gürültü yok unut
 
evet ama beni anlamıyor ki mesajlaşıyorduk o açtı tel o başlattı. ama inan bana çok ağır geliyor kavga, dayanamıyorum,olayların nerde yaşandığını unutmuş bir de yeminler ediyor o gün sen bana hemen annen şöyle dedin diyor. yok öyle bişey ben adım gibi eminm dinlemiyor bile. yüzünü bir daha görmek bile istemiyorum böyle at gözlüğü taktığında. hala derdimi anlayamadı.bu şehrde herşeye tolere gücüm az bunu idrak edemiyor. ve aşırı tepki veriyor.sonumuzu iyi görmüyorum:(
 
bir daha bana iyi yada kötü annenle ilgili hiçbirşey söyleme duymak istemiyorum de
konuştuğunuzda
eşininde psikolojisinin iyi olduğunu düşünmüyorum
acaba basıp birkaç gün ailenin yanınamı gitsen sakinleşmek için
 
konunu tam okuyamadım ama çalışıyor musun cnm...eğer calışıyosan bi kaç haftalık izin alıp ailenin yanına gitsen suan için sanırım sizin için ii olcak...hem biribinizden uzakta sakin kafayla daha ii düşünür birbirinizi anlamaya calışırsınız...böle yaparak sorunlar çözmeniz cok zor...
 
evet yıllık izin kullanıcam zaten akşam söyledm gitcem die annmler hiçbişeye karışmıyormuş bunu söylüyor. bu rahatsz ediyormuş onu vs halbuki annem çok saygılıdır gelin gidin die baskı yapmaz karışmaz da. ama hep annesinn egomanyasına alıştığı için beyfendi annemn sessziliğini tuhaf buluyor. halbuki annem her telde şakayla söyler bana mı gelceksnz yemeğe die. içi gidiyor kadıncaazın. ama ben dedim benm annemn canı yok mu yaa yarın gidicem madem öyle dedm.
ben bize önem verdkçe, birlkte vakt geçirelm dedkçe,sen kimseyi istemiyorsun sadece ikimz olmaz hayatta die beni yanlış nitelendiriyorsun dedm ben de annemn isteklerini yapayım ve gideym dedm. bişey demedi.sanki kendyle çok vakt geçrdk.7 gün de çalıştı bense yapayalnızdım h.sonları. yeni başladı haftada 1 gün izin kullanmaya.
 
konunu tam okuyamadım ama çalışıyor musun cnm...eğer calışıyosan bi kaç haftalık izin alıp ailenin yanına gitsen suan için sanırım sizin için ii olcak...hem biribinizden uzakta sakin kafayla daha ii düşünür birbirinizi anlamaya calışırsınız...böle yaparak sorunlar çözmeniz cok zor...

evet ama çok tepkili annesiyle ilgili bi kompleksi varmış gibi direk tepki gösteriyo bana. o tepki gösterdkçe ailesi bana daha çok batıyor. gidicem inş. izin alıp.
 
kızlar b,,zm durumumuz hiç iyiye gtmiyor. eşimin annesi çok hevesli ve ben annen bukadar karışmasa ya da annen şuyumuzla da ilgileniyro bana ççok tuhaf geliyor bu kadar ilgili olması dediğim her an kavga ettk bi defa da demedi bana canım takma die. sen annemlere şunu mu yaptın da, bi şeyler yapıp götrdün mü de yok kuzanm gelmiş temzlik yapmış sen teklf bile etmedn gibi şeylerle beni bastırıyor. nefret edicem az kaldı. anasının beklentilernden bahsedip duruypr. sen bana annen şunu dedi falan demeseydn ben de sana böyle beklentilerden bahsetmezdm die süte çıkıyor. annesi de susmuyor. yok oğlumu ütüsz gömlekle gezdrmezdm, yok ona buna gtmediler, yok oğlum titiz falan die annesi ya anneme ya da anlam söyleyip duruyor. bu sabah da eşim aban dedi ben düzenliyim die benm düzensizliğimden sıkıntı duyyomuş. çalışıyorum ve psikolojm de bozuk, uykusuzm elmden geldiince yapıyorum ama beyfendiyle annesinin dedkleri aynı şeyler, ne tesadüf de mi! anasıyla beni çekştrdiklerini düşünüyorum artık. anası beklentilerini söylüyor, oğluda bunları bile yapmıyo ranne diyor sanırım...
kızlar çok kavga ediyoruz. ikimz de boşanmak sitiyoruz ama dillendiremedk henüz. ben memlekete gttm izin aldım o da izin günnde almaya gelmesi gerekiyordu. ama kırkı bahane sanki ben onun anasıgile gtmiyormuşm gibi. beni buraya getrdi aama ben burda çok yalnızım:((( sahp çıkamıyor. ona saygımı ve güvenimi yitrdim.
 
Back
X