Merhaba Kizlar,
Birseyi sizinle paylasmak ve sizlerin yorumunu almak istiyorum.
Nisanlimla 6 senedir sevgili dönemi gecirdik 2 senedirde nisanliyiz.. Fakat gel görelim ki Dügün tarihi yaklastikca benimde korkularim cogaliyor. Ev bakiyoruz mesela icime bir sikinti giriyor bunaliyorum.. Sizce bu evlilik psikolojisinden mi kaynaklidir? Ayrica bosanma korkusuda cok büyük icimde. Sizlerinde bildigi gibi "Dul" damgasi yemek bizim türk halkinda "Kötü Kadin" damgasi gibi görünüyor. Sevgimden süphelimiyim asla. Sevgi yönünden dün tanimisim gibi hala cok heyecanlaniyorum ve seviyorum. Ama bu icimdeki korkuyu kötü hissi atamiyorum Vesvese veya Kuruntu bilmiyorum nasil atlatacagimida bilmiyorum.. Söyle bir durumda var ayrica; Sevgili dönemindeyken hic kavga etmezdik etsekte nisanlim alttan alirdi ve kavgamiz 1 saatten fazla sürmezdi. Simdilerde yani özellikle su son senemizde Kavgasiz günümüz gecmez oldu, ve kendisi hic birsekilde alttan almaz oldu. Bu yüzden iste belkide ilerde bosanacagiz düsüncesi geliyor. Birde benim nisanlim masaya vurup ailesine lafini söyliyemeyenlerden, yani saygiya cok önem verenlerden. Kaynanam ve Kayinbabam mesela bana uymayan birsey söylemis olsa sesini kesinlikle cikarmaz ben hep kendimi korumak zorunda kalirim. Bundanda korkuyorum ilerde ya nisanlim beni ailesine karsi koruyamazda onlara karsi beni ezdirirse?
YANI UZUN LAFIN KISASI COK CELISKILIYIM COOOK:)))
Sizlerin tecrübelerine dayanarak; sizlerin düsüncesini de bilmek istiyorum.
Simdiden cok tesekkür ederim.
Birseyi sizinle paylasmak ve sizlerin yorumunu almak istiyorum.
Nisanlimla 6 senedir sevgili dönemi gecirdik 2 senedirde nisanliyiz.. Fakat gel görelim ki Dügün tarihi yaklastikca benimde korkularim cogaliyor. Ev bakiyoruz mesela icime bir sikinti giriyor bunaliyorum.. Sizce bu evlilik psikolojisinden mi kaynaklidir? Ayrica bosanma korkusuda cok büyük icimde. Sizlerinde bildigi gibi "Dul" damgasi yemek bizim türk halkinda "Kötü Kadin" damgasi gibi görünüyor. Sevgimden süphelimiyim asla. Sevgi yönünden dün tanimisim gibi hala cok heyecanlaniyorum ve seviyorum. Ama bu icimdeki korkuyu kötü hissi atamiyorum Vesvese veya Kuruntu bilmiyorum nasil atlatacagimida bilmiyorum.. Söyle bir durumda var ayrica; Sevgili dönemindeyken hic kavga etmezdik etsekte nisanlim alttan alirdi ve kavgamiz 1 saatten fazla sürmezdi. Simdilerde yani özellikle su son senemizde Kavgasiz günümüz gecmez oldu, ve kendisi hic birsekilde alttan almaz oldu. Bu yüzden iste belkide ilerde bosanacagiz düsüncesi geliyor. Birde benim nisanlim masaya vurup ailesine lafini söyliyemeyenlerden, yani saygiya cok önem verenlerden. Kaynanam ve Kayinbabam mesela bana uymayan birsey söylemis olsa sesini kesinlikle cikarmaz ben hep kendimi korumak zorunda kalirim. Bundanda korkuyorum ilerde ya nisanlim beni ailesine karsi koruyamazda onlara karsi beni ezdirirse?
YANI UZUN LAFIN KISASI COK CELISKILIYIM COOOK:)))
Sizlerin tecrübelerine dayanarak; sizlerin düsüncesini de bilmek istiyorum.
Simdiden cok tesekkür ederim.
Son düzenleme:
umarım geçici bir durumdur Allah sana da bana da sabrını versin
Insallah iyi olur.. Yani ben lafimi hic bir zaman esirgemem, ben o korumasada beni ben kendimi ezdirmem. Tabii ki saygi cercevesi icinde hakkimi korurum ki nisanlim zaten haksizliga tahammül edemez.. Ben nisanli döneminde onlara karsi hic birsekilde rol yapmadim, herzaman lafimi söyledim. Bu yüzdende mesafelidir benim kv le kayinbabamla aram. EN iyiside böyle benim icin. Kafam rahat:) Elbet benimde sizdeki gibi olaylar oldu; kücük kiz kardesi mesela nisanlanmadan önce aglamaya basladi abim artik bizimle oturmicakmi diye, veya annesi böyle duygu sömürüsü yapip kendini acindirirak birseyler yaptirmaya calisti yapmadi degil. Ama beni cok iyi bilir, ne kadar bana karsi höt höt olsada, dedigimden sasmam:) 
