evliliginden pisman olan var mi

cdlzwmprlla .!.:
siz eşinizle nasıl evlendiniz.. evlenmeden öncede mi böyleydi ?
Genişletmek için tıkla...

Bilmem ben evlenmeden once farketmedim ama cevrem farketmis, benim asktan gozum kordu heralde. Ama balayinda onunla bir haftanin sonunda intihara kalkistim, bunu da kimse bilmez kocam ve ben haricinde
 

Ben de ayda bir alirim ama yetmiyor bize
 

İşte ben de bu korkular yüzünden evlenmiyorum. 28 yaşındayım Bakalım sonum ne olacak. Allah yardımcın olsun canım..
 
iyi de sizin sorununuz kendinize vakit ayıramamak falan değil ki,cümle arasında yazıvermişsiniz önemsiz bir meseleymiş gibi..
bana kızar mı vurur mu diye korkuyorsunuz..kocanız olacak öküz sizi dövüyor,sanki tek sorununuz kendinize vakit ayıramamak ????
 
Hoşlanmadığınız birinden ne kadar ısrar ederse etsin çocuk yapmak (hele de hazır değilken) pek akıllıca değil. İsterse boşasaydı, çocuk iki kişinin kendini hazır hissedip karar vereceği birşey. Hazır olmayınca da vaziyet ortada. Çalışan biri olarak eve gelecek yardımcıya da başkalarının karışması ayrı bir tuhaf.
 
Kusura bakmayın ama fazla taviz vermişsiniz
O baba olacaksa sende anne olacaktın
Sen hazır değil ki sırf beyim istiyo diye niye çocuk yapıyosun ki
Bu bakkaldan alınan sonra tüketilen bişeyde değil, çocuk yahu

Neyse olan olmuş diyeceğim ama tabi eşim ikinciyi istemezse diyosun hala
Birinci de bu kadar bunaldım, istemiyorum diyebilmen lazım
Evladınıza da yazık yani

Saç baş niye dağınık geziyosun
Evde vardır bi düzleştirici, tak prize düzleştir
Oje kaç para 2 lira
Kıyafetin ne renkse ona uyumlu sür
Kendini bunlarla daha iyi hissedeceksen eğer

Herşeyden önce her sunulan teklife tamam deme, ölç tart ben bunu istiyor muyum diye
Ne kadar tamam dersen o kadar madalya takmayacaklar sana, hep daha fazlasını isteyecekler bunu unutma
 
pişmanım dersem oğluma haksızlık etmiş gibi olacağımı düşünüyorum. ogün kavga etmemişiz, eşimle sarılıp öpüşüp uykuya dalmak üzereyiz, bir yanımda eşim bir yanımda oğlum uyurken kendimi çok mutlu hissediyorum, boyle zamanlarda şükür ediyorum Allaha pişman olduğum zamanlara kızıyorum, ama saçma sapan bir sebepten eşim beni mutsuzluktan karanlıklara gömdüğünde, işlere yetişemeyip eve gelince bir merhaba demeyen eşimin asılmış suratını gördüğümde bin defa pişman oluyorum yine oğlum aklıma geliyor, geri alıyorum pişmanlığımı.
 
Hani şu 30 uma geldim ama hala bekarım diye hayata küsmüşçesine konular açan arkadaşlar varya
Bu tarz konuları okusun lütfen
Okusun da her evlenin başı göğe ermiyomuş görsün
 
Evlilik zaman zaman zor ama genelinde yuz gulduren birsey...
Sizin durumunuz farkli...
Esinizin vuracak diye korakarak...
Cocuk istedi diye cocuk dogurarak...
Kayinvalideniz guya yardimci olacak diye bile geldiginde size is cikartarak...
Sigara icerken, birak onu seni sakat birakirim diye tehdit ederek gecen bir evlilik...
Kim keyif, huzur bekler...
Eger kendi anneniz yakinsa gelip size biraz destek olsun...
Yalniz kalmayin, bu kadar ezdirmeyin kendinizi, hersey dort dortluk olsun diye hirpalamayin da...
Esinize sizinde istekleriniz, hayalleriniz oldugunu, size insan muamalesi!!! yapmasi gerektigini, bir gun bile bir cocukla bas basa kalmadan bilip bilmeden ahkam kesmemesi gerektigini anlatin...
Onlardan baska hayatiniz olsun, aileniz, arkadaslariniz vs...
Eger kronik mutsuzluk durumunuz varsa, mutlaka bir doktora gorunun, en azindan esiniz sizi ne kadar uzdugunu anlar...
 

Kusura bakma ama öyle bir koca ile niye evlendin? Haydi evlendin diyelim, niye çoçuk yaptin? Onun nasil biri odugunu bile bile. Simdimi akliniz basina geldi? Cocuk olduktan sonrami gördünüz bi adam çok kisitlayici diye? Yoksa çoçuk olduktan sonra degisceginimi ümit ettin?

Sana söyleyim, böyle erkekler 10 çoçuktan sonra halen degismez. Ben her zaman merak ederim, niye kadinlar kendilerini böyle ezdiriyor? Burdaki herkezde konu sahibi sanki çok normal bu durumdaymis gibi cevap veriyor. Hayir efendim, eger kadinda çalisiyorsa tatli dilli erkek bir zahmet popusunu kaldirtmiyacan. O ev onunda evi, kendiside döküp saçiyor, en azindan kendi yaptigi kirliligi toplasin!
 


canımcım böyle adamların bir kabahati yok diyorsunda, adam herşeyine müdahele etmeye başlayınca yazdıklarının bir çoğunu yapamaz hale geliyorsun, işden eve evden işe gidip , onun dışında hiçbir sosyalliğe izin vermeyen kocalarda var, bırak arkadaşlarla bir çay içmeyi bir de tek başına dışarda çay içeceksin...maalesef herkes sizin gibi şanslı olmuyor,evlendikten sonra bazı erkekler 180 derece dönüş yapabiliyor...
 
Yazdıklarını okurken ben bunaldım..
Bebeğin bu kadar sıkıntı verdiğini ilk defa böylesine net okuyorum.
Kayınvaliden bebeğe baktığı için hergün ev toplu olmalı demişsin. Neden bu kadar kasıyorsun kendini?
Ev halidir, çocuk vardır, dağınıklık olur. Hergün temizlik de yapamazsın. Hele ki çalışıyorsan...
Valla benim yapımdan da olabilir ama ben kayınvalidem geliyor diye evime özel bi bakım yapmam..

Kendine bakma olayın gelince abarttığını düşünüyorum.
Ben de evliyim, çocuğum yok. Gerisini ben de yapıyorum. Çalışıyorum, eve gelince yemek yapıyorum. Haftada bir gün de temizlik yaparım. Hiç kasmam kendimi paralamam. Burası benim evim, evime laf edecek olan kendine eder:) Takmıyorum.
Kendime de canım isterse özen gösteririm. İstemezse makyaj bile yapmam. Kafama göre takılıyorum.
Allaha şükür eşim hiiiiç sıkmaaz beni. Hani bazıları demiş, özgür değilim falan. Yahu böyle dar düşünceli adamlarla neden evlenirsiniz de kendinizi sıkıntıya sokarsınız hiç anlamam.. Evleneceğiniz adamı siz seçtiniz, evlenince evinizi derleyip toplayıp yemek yapacağınızı anne olacağınızı da biliyordunuz. Şimdi bu bıkkınlığı anlamıyorum ben...

Sorun evliliğiniz değil, sizsiniz.. Siz ya da eşiniz. Ya da her ikiniz de...
 

yaaaa aynı benı anlatmıssın bende evlendıgıme pısman olmustum.merak ettım senı bu duruma getıren ne.benımkı yalnız daha mutluymusum bunu anladım kendı param kendı evım ne bıleım daha gusel gelıo bana.dahada evlenmem dıyenlerdenım:)
 
benım hayatımda senden farklı değil canım.. bende evde iş hayatına atılmak için ders calışıyorum..bırde 2 yaşında kızım var onla vakıt gecırıyorum..sağolsun yan komşu var oda eşim gıbı oldu walla tek konuştuğum yandakı kadın..eşim desen ayrı bır dert anca yoruldum yoruldum..azıcıkta karını gorsene yokkk..ha bıre yoruldum. sankı bız yorulmuyoruz.. cok ağır iştede çalışmıyor..kaç kere dile getırdım.yok yok yok anlamayan anlamıyor..bu evlılıkten cok sıkıldım..keşke evlenmeseydım.BURDAN TÜM EVLENECEKLERE SESLENIYORUM AKLINIZ VARSA EVLENMEYIN..HAYATINIZI YAŞAYIN..
 
leyla06 .!.:
Bilmem ben evlenmeden once farketmedim ama cevrem farketmis, benim asktan gozum kordu heralde. Ama balayinda onunla bir haftanin sonunda intihara kalkistim, bunu da kimse bilmez kocam ve ben haricinde
Genişletmek için tıkla...

keşke daha ilk haftadan böyle bunalıma girdiğinden korunsaydın bebek yapmasaydın
 
Konunuzun tümünü okuyamadım, ancak yardımcı olabilir mi bilemiyorum, bugün şunu farkettim.

"Bir buçuk sene boyunca en az gördüğüm, hiç iletişim kurup, sorunları var mı dinleyemediğim, özlediğim biri ile karşılaştım sabah aynada. Saçı başı dağınık, emziyor diye boyasından vazgeçmiş, uykusuzluktan göz altları morarmış ve beni gerçekten özlemiş biri ile. İki lafın belini kıramamıştık uzun süredir, yalnız kalıp birbirimizi dinleyememiştik. Üstelik çok sevdiğimiz uğraşı gerektiren yemekleri uzun zamandır yapamıyor, çok sevdiğimiz mekanlarda ki o sessizlikte takılamıyorduk. Bazen böyle baş başa kaldığımız zamanlar olurdu, o zamanları da özlüyorduk. Ancak ben onu bıraktığımda, şen şakrak ve fakat çocuksuzdu.. Şimdi o beni bulduğunda ben yorgun, uykusuz yine de pek çok küçük şeyde mutluluk arayan, en önemlisi çocukluydum. Sorumluluk sahibiydim. Herkesten çok sevdiğim, sıfırdan temelini attığım bir canlı vardı hayatımda. Tüm boş zamanlarımı elektrikli süpürge gibi emen ama o esnada "anne" diyen. Yürümeye çalışan, süper emekleyen, tuhaf konuşan... Bana bağımlı, beni menfaatsiz seven bir canlı... Ne kadar özlersem özleyeyim, bin kere feda ederdim kendisini, bu küçük canlı için.."

Bu tabi doğum sonrası dönemde alışma zorunluluklarından kaynaklanan, duygu durumlarını bozan problemler için.

Yardımcı alınmasına karşı olunmasını anlayamadım elbette. Eşiniz ve ailesinin bu duruma müdahalesini de anlayamadım. Çalışan bir bayansınız, elbette almalısınız.
Çok güzel yazmış bir arkadaşım "iletişimsizlik" var.. Bunu çözebilirsiniz. Evin belli ihtiyaçlarını yardım alarak halledebilirsiniz. Bu aşılmayacak bir problem değil ve bence kimse de karışmamalı. Sonrasında boş kalan vakitleriniz için program yapabilirsiniz. Sorumluluklarınızı azalttığınız zaman, belki sosyal anlamda doldurabileceğiniz boşluklar çıkabilecek, eşiniz ve çocuğunuzla. Bu sefer yaptığınız aktivitelerden de keyif alabileceksiniz diye düşünüyorum.
Üzülmeyin.. Sadece değiştirin.. İsteyin, üzerinde düşünün, planlayın ve değiştirin. Yardımcı alın mesela...

Siz daha iyisini bilirsiniz,
Selamlar,
 
Ben sorunun iletisimsizlik oldugunu sanmiyorum, cunku iletisim iki ucu acik kanal arasinda olur, sizinki siz birini ariyorsunuz ya evde yok ya da surekli mesgul calan bir telefon hali. Esiniz geleneksel ve geleneksrl kadin erkek rollerini benimsemis bir sahis, o yuzden evde yemek yapmakta, temizlik yapmakta kadinin gorevi ve kadin birsey yaoarken erkegin fikrini almali cunku biz kadinlar sirf kadin oldugumuz icin onlar kadar dusunemez, onlar kadar iyi kararlar veremez, fikirlerimiz saygi duyulacak nitelikte degildir. Esiniz bir kontrolcu karakter, hayatinizin her anini kontrol ediyor, sizin kisiliginizi yok ediyor bunu lutfen farkedin. Cunku gun gectikce korkudan ve baskindan surekli diken ustunde, surekli acaba yanlis mi yapiyorum diye dusunerek gecen, huzursuz gunler artarak bekleyecek sizi.Iliskiniz saglikli bir iliski degil sizin icin. size ama cocuk icin deger diyorlar , dikkate almayin bunu, cocuk guzel sey evet ama sadece bir erkek ya da bir kadindan yapilabilen birsey degil, esiniz yerine baska biri ile de evli olsaydiniz cocugunuz olacakti, belki kontrolcu olmayan, size saygi duyan, fikirlerinizi ve duygularinizi onemseyen biri ile olursa mutlu olurdunuz, ama mutlu degilsiniz suan kabul edin bunu, esinizede acik acik problemlerinizi, onun kontrolcu oldugunu ve bunun yorucu oldugunu soyleyin. Henuz evli degilim ama ciddi oldugum, uzun sureli iliskimi bu yuzden bitirmek uzereyim , hayatinin her anina bilirkisi gibi mudahale eden biri ile hayat gecmez ve inan boyle insanlari degistirmek de oldukca zor cunku kisilikleri boyle ve bazen farkinda bile degiller yaptiklarinin cevrelerinde ki insanlari biktirip onlardan uzaklastirdiklarinin. Umarim bir cikar yol bulursunuz.
 

Bu kadarı da fazla ağır olmuş
Her evlilik mutsuzluk getirecek diye bi kaide yok, nasıl hepsi mutluluk getirmiyorsa

Aklınız varsa evlenmeyinden ziyade
Evlenmeden önce iyi ölçüp tartıp
Höt zöt tiplerin her dediğini yapınca uslu sevgili filan olmuyosunuz
Kendinizden ödün veren, evlendikten sonra daha çok verebilecek eş adayı oluyosunuz bu barbarların gözünde

Olmuyorsa olmuyor deyip önümüze bakmak lazım bazen
Ama sveiyorum, ama X yılımı verdim vs. bahane
Kimse bulunmaz hint kumaşı değil ve sen çok değerlisin kimse için kendi karakterinden/kararlarından vazgeçme denilebilir
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…