- Konu Sahibi karaca_karam
-
- #1
Herkese merhaba...aranıza yeni katıldım...dertleşmeye dinlemeye ve kendimi anlatmaya ihtiyacım var...33 yaşındayım .2 yıllık evliğim...hiçbir şey umduğum ve istediğim gibi olmadı...işi önce böyle değildi....şimdi ise eşim sürekli yurt dışında...4 ay arayla gidip geliyor işi sebebi ile...ne bir düzen ne bir heyecan ne bir plan yapma isteği kaldı bende...eşim çocuk istemiyor...evlenmeden önce hiç birşey böyle değildi...ailesi ile kalakaldım...rutine bağlanmış bir hayat...ne kadar sürer bilemiyorum...eğer yalnızlık içinde boğulmak bu ise çok ama çok mutsuzum....
Maalesef arkadasim evlilik bu... Cok fazla beklentin olursa cok fazla hayaller kurarsan uzulen sen olursun, evlenmeden once hersey okadar guzel oluyorki birlikte okadar hayaller kuruosun sonra evlenince o imzadan sonra hayal dunyasindan gercek dunyaya gecis yapiorsun ve affallayip kaliyorsun, ve seninde sordugun gibi evlilik bu mu diyorsun.. Boyle dusunen yanlizca sen degilsin emin ol cogu evlilikler bu durumda hayatin telasi, kosturmaca is guc derken, ne sevgililik kaliyor ne ilgi ne ask ne romantizm maalesef hersey monotonlasiyor. Birbirlerini, iliskilerini bu sekilde kabullenenler devam ediyor hayir ben yapamam diyenler yollari ayiriyor maaesef... Hersey bukadar basit artik
Herkese merhaba...aranıza yeni katıldım...dertleşmeye dinlemeye ve kendimi anlatmaya ihtiyacım var...33 yaşındayım .2 yıllık evliğim...hiçbir şey umduğum ve istediğim gibi olmadı...işi önce böyle değildi....şimdi ise eşim sürekli yurt dışında...4 ay arayla gidip geliyor işi sebebi ile...ne bir düzen ne bir heyecan ne bir plan yapma isteği kaldı bende...eşim çocuk istemiyor...evlenmeden önce hiç birşey böyle değildi...ailesi ile kalakaldım...rutine bağlanmış bir hayat...ne kadar sürer bilemiyorum...eğer yalnızlık içinde boğulmak bu ise çok ama çok mutsuzum....
maalesef arkadaşım evlilik bu olmamalı. herkesin sevilmeye, sevmeye, şefkate ihtiyacı var. birini hayatınıza ortak seçtiğinizde onunla yaşlanmak için seçersiniz, bir başınıza kalmak için değil. beklentileriniz yüksek olsun, beklentiniz olsun. kendinize verdiğiniz değerden ve sevilme hakkınızdan asla vazgeçmeyin. içinizin ısınmasına olan arzunuzdan vazgeçmeyin. düzen böyledir gelir gider diye içinizi öldürmeyin. mutlu değilseniz, değer görmüyorsanız neresinden dönerseniz kardır. kimse yalnız olmak için evlenmez, aksine hayata karşı iki kişi olmak içindir bu kurum. umarım mutluluğu en kısa zamanda bulursunuz.
lovelybee sen evlı deıldın dımı? sankı sevgılınle beraber yazsıodun dımı oyle hatırlıorum yorumlardan senı..ah ahh sen anlamazsın sımdı canım..ama en guselını sen yapıon sakın ımza atma kız kıskanıom senı
Herkese merhaba...aranıza yeni katıldım...dertleşmeye dinlemeye ve kendimi anlatmaya ihtiyacım var...33 yaşındayım .2 yıllık evliğim...hiçbir şey umduğum ve istediğim gibi olmadı...işi önce böyle değildi....şimdi ise eşim sürekli yurt dışında...4 ay arayla gidip geliyor işi sebebi ile...ne bir düzen ne bir heyecan ne bir plan yapma isteği kaldı bende...eşim çocuk istemiyor...evlenmeden önce hiç birşey böyle değildi...ailesi ile kalakaldım...rutine bağlanmış bir hayat...ne kadar sürer bilemiyorum...eğer yalnızlık içinde boğulmak bu ise çok ama çok mutsuzum....
çok tatlısınvallahi böyleyse hiç anlamak istemiyorum, şu an sahip olduğum iletişimi ve dayanışmayı kaybettirecekse o imza evet atmadan bir ömür geçirebilirim :26: yine de umutluyum bakalım... konu sahibinin kendini bunu çekmek zorunda hissetmesini istemiyorum hiç, herkes çok yalnız hayatta eşler, sevgililer bunları biraz olsun azaltıp yanımızda olmak için varken bu hale nasıl geliyor bu işler çok üzülüyorum...
Eşinin yurt dışı seyahatleri senin canını çok sıkmış bence canım. Tabi bir de çocuk istememesi.
Bence evlilik de hayat gibi. İçinde bütün duyguları barındırıyor. Mutluluk, sevinç, heyecan getirdiği gibi bazen mutsuzluk, hüzün ya da kırgınlıklar da getirebiliyor bize. Bu çok normal, her gün çok neşeli çok heyecanlı olamayız değil mi? İnsanız sonuçta tabi ki zaman zaman daha durgun, sıradan günlerimiz de olacak. Ama o sıradan günlerde eşinin göğsüne yatıp televizyon da izleyebilirsin, birlikte yürüyüş de yapabilirsiniz. Bence önemli olan bu basit etkinliklerde bile yanında eşin olduğu için mutlu olabilmek, huzurlu olabilmek. Sohbet edebilmek, birbirini anlamak. Eğer her zaman eşin yanında olduğu için mutlu olursan zaten sana herhangi bir şey rutin gelmez, hayal kırıklığı yaşamazsın.
Çocuk mevzusuna gelince, evlenmeden bu düşüncesini bilip kabul ettiysen sorun yok; ama eşin evlendikten sonra çocuk istemiyorum demeye başladıysa o kötü..
tüm arkadaşların düşüncelerine teşekkür ederim...evlilik yalnızlığı beraberinde getiriyor ise sanki mutsuzluk o noktada başlıyor gibi....eşimin iş düzeni nişanlı iken böyle değildi...ailesine çok yakın oturuyoruz ..hiç itiraz etmedim ..öyle gerekti dedim...çocuk istemiyor çünkü bu iş düzeni 5 yıl kadar böyle gidecek gibi...benim anne olma isteğim tabiki var..çalışma hayatım uzun süreli hiç olmadı...ama kendimi kurslar vs..etkinliklerle oyalmaya çalışıyorum...sadece işimde bir boşluk var...belkide geçecek...zamana bırakılmış bazı durumlar beni yordu ...aslında asıl sorunumda bu galiba..
Herkese merhaba...aranıza yeni katıldım...dertleşmeye dinlemeye ve kendimi anlatmaya ihtiyacım var...33 yaşındayım .2 yıllık evliğim...hiçbir şey umduğum ve istediğim gibi olmadı...işi önce böyle değildi....şimdi ise eşim sürekli yurt dışında...4 ay arayla gidip geliyor işi sebebi ile...ne bir düzen ne bir heyecan ne bir plan yapma isteği kaldı bende...eşim çocuk istemiyor...evlenmeden önce hiç birşey böyle değildi...ailesi ile kalakaldım...rutine bağlanmış bir hayat...ne kadar sürer bilemiyorum...eğer yalnızlık içinde boğulmak bu ise çok ama çok mutsuzum....
Zaman bırakılan durumlar derken....itiraf edeyim ki en önemlisi de çocuk konusu...bu konuda eşim çok net...ama ben anne olmak istiyorum...forumdaki diğer arkadaşların çabaları, tedavi durumları çocuk sahibi olan ve olmak isteyen arkadaşlara imreniyorum inanın...benim bu belirsizliği yaşama durumunda olmam üzüyor beni...bilemiyorum ifade edebiliyor muyum kendimi...yoksa fazla karamsar fazlamı melankolik durumdayım sizce?
aaaaa, kıyamam sana ya.. eşinin 4 ay arayla gidp gelmesi çok kötü olmuş. 4 ay boyunca görüşmüyosunuz yani öylemi.. evlat neden düşünmüyo uzaksınız diyemi, ondan dinledinmi tatlım biraz daha açarmısın ?
Evet arkadaşım dört ay...çocuk konusunda ise ben uzakta olduğum sürece istemiyorum diyor eşim...sana tamamıyla bırakamam sorumluluğu diyor...ama ben istiyorum...annen yanımda diyorum...ama o ben görüp hiçbir şeyini paylaşmadan sana tüm sorumluluğu bırakamam diyor..aynı kararlılıkla...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?