Sen çocuk sahibi olmak istediğinden eminsen eşini ikna etmeye çalış canım. 32 yaşındaymışsın, 5 sene erteleseniz 37 yaş ilk çocuk için oldukça geç olur. Eşine ileri yaşta gebeliğin sıkıntılarını ayrıca çocuğun sağlığı için de 35 yaş üstü gebeliklerin daha riskli olduğunu anlatabilirsin. Üstelik eşinin ailesi de size çok yakınmış. Bu da eşini rahatlatıcı bi faktör olacaktır bence. Sonuçta eşin yanında değilken onlar sana ve bebeğe bakmana yardımcı olurlar..
Senin yanında olmak istiyor tatlım. normal değil mi bu açıdan düşün. ona şunu sor, peki ne zaman ikimizden olan güzeller güzeli bir evladımız için uygun şartlarımız olur ?
canım....sağol ..ne güzel yazmışsın...bu soruyu hep soruyorum...ama işi böyle gittiği sürece zor...yanımda olmak istediğini biliyorum...ama çok net her seferinde aynı cevabı almam...geldiği zamanda onu asla sıkmamaya çalışıyorum...acaba onunda fikirleri değişir mi ne dersin?
Arkadaşım...bunun bende farkındayım..biliyorum tüm gerçekleri inan..eşimin ailesi ile sorunum yok inanın...ortalama bir aile hiç beni üzmediler...sadece yalnız olmam sebebi ile bazen aşırıya kaçan sahiplenme durumları oluyor...2 ay sonra eşim gelecek...mutlaka konuşmalıyım değil mi? durum netleşmeli...
Tabi ki konuş canım. Ona bütün düşüncelerini isteklerini söyle ki seni anlayabilsin. Peki 4 ay uzakta çalıştı, geldiğinde ne kadar kalıyor sizinle?
evlenmeden önce ki işi bu değilde evlendikten sonra böyle olduysa çok zor
yeni evlisin 4 ay ortalıktan arazi
ben şundan yanayım ne kadar iş güç olmuş olsada
eşim akşam evine gelmiyorsa başlarım öyle işin içine
yok arkadaşım ailesiyle evlendirmiş resmen
Allahım uzak tutsun benden bana ters birşey
ya işine bakacak yada her akşam evine gelecek iş bulacak...
bunlar benm fikrim
Tekrar merhabalar ...eşim gümrük ve gemi taşımacılığı ilgili uluslararası bir firmada..sabit bir yerde değil maalesef...Esin nerde calisiyor bilmiyorum ama senin onun yanina arada sirada gitme imkanin yok mu?
En azindan sana da degisiklik olur ne bileyim.
Üstteki arkadaşın sorusuna ek olarak, işin tekrar değişme durumu nedir?
Nasıl bir yerde çalışıyor bilmiyorum, evli olduğu göz önüne alınarak pozisyon değişikliği yapılamıyor mu?
Yılda bir gitse en azından.
Veya başka iş arasa olmaz mı?
Iş bulmak da kolay değil tabii.
Allah huzur versin, gerisi hallolur bir şekilde.
Allah yardımcınız olsun.
içten yazdığınız için sağolun...keşke iş değiştirme durumu olabilseydi...çocuk istiyorum ama..tabiki tek başına büyütmeyi özellikle istiyor değilim...sadece kafam karışık...garip bir ruh hali içindeyim...Evlilik kesinlikle bu degil.
Bu olsa olsa kagit ustunde evliliktir...
Gecici bir gorev icabi gitse ya da seni de yaninda goturse anlarim, ama
seni ailesinin yanina birakip, 4 ayda bir gelmesi,
cocuk istememesi,
hic bir paylasimin olmamasi
bunlar evlilik birligini sarsan kriterlerdir ...
Ayrica evlendikten 2 ay sonra yurtdisi isi cikmasi
ve bu isin neredeyse 2 yila yakin surmesi de ilginc ...
Bence cocuk dusunme su asamada .
Eger tek basina buyutmek istiyorsan da sen bilirsin...
Herkese merhaba...aranıza yeni katıldım...dertleşmeye dinlemeye ve kendimi anlatmaya ihtiyacım var...33 yaşındayım .2 yıllık evliğim...hiçbir şey umduğum ve istediğim gibi olmadı...işi önce böyle değildi....şimdi ise eşim sürekli yurt dışında...4 ay arayla gidip geliyor işi sebebi ile...ne bir düzen ne bir heyecan ne bir plan yapma isteği kaldı bende...eşim çocuk istemiyor...evlenmeden önce hiç birşey böyle değildi...ailesi ile kalakaldım...rutine bağlanmış bir hayat...ne kadar sürer bilemiyorum...eğer yalnızlık içinde boğulmak bu ise çok ama çok mutsuzum....
Maalesef arkadasim evlilik bu... Cok fazla beklentin olursa cok fazla hayaller kurarsan uzulen sen olursun, evlenmeden once hersey okadar guzel oluyorki birlikte okadar hayaller kuruosun sonra evlenince o imzadan sonra hayal dunyasindan gercek dunyaya gecis yapiorsun ve affallayip kaliyorsun, ve seninde sordugun gibi evlilik bu mu diyorsun.. Boyle dusunen yanlizca sen degilsin emin ol cogu evlilikler bu durumda hayatin telasi, kosturmaca is guc derken, ne sevgililik kaliyor ne ilgi ne ask ne romantizm maalesef hersey monotonlasiyor. Birbirlerini, iliskilerini bu sekilde kabullenenler devam ediyor hayir ben yapamam diyenler yollari ayiriyor maaesef... Hersey bukadar basit artik
Arkadaşlar ...uzun bir aradan sonra herkese merhaba...içimi döküp sıkıntılarımdan bahsetmiştim...eşim ve işi ile ilgili olarak....biliyormusunuz sanki sihirli bir değnek değdi...eşimin iş pozisyonunu değiştirdiler yeni birini almışlar...eşim artık sabit göreve geçti...öye huzurluyum ki...artık yanımda...demekki sabır ve zamanmış çözüm..şimdi çocuk olayını çok ciddiye alarak hareket edeceğim...uzun zamandır sabahları sorunsuz kalkıyorum...Allahım derdi olan herkesi dermanını versin....
Zaman bırakılan durumlar derken....itiraf edeyim ki en önemlisi de çocuk konusu...bu konuda eşim çok net...ama ben anne olmak istiyorum...forumdaki diğer arkadaşların çabaları, tedavi durumları çocuk sahibi olan ve olmak isteyen arkadaşlara imreniyorum inanın...benim bu belirsizliği yaşama durumunda olmam üzüyor beni...bilemiyorum ifade edebiliyor muyum kendimi...yoksa fazla karamsar fazlamı melankolik durumdayım sizce?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?