Evlilik bu muydu?

gurbet_kushu

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
7 Temmuz 2023
5
12
30
Herkese merhaba,öncelikle bu siteye kayıt olmamın sebebi dertleşecek kimsemin olmaması malesef.3 yıldır evliyim.eşim öğretmen ben de eczacı.birbirimizi severek evlendik.ailem uzakta yılda 1-2 kez anca görüşebiliyorum.Eşimin ailesiyle aynı ilde yaşıyoruz ama onlar farklı ilçedeler(yaklaşık 1 saat uzaklıkta).Aramızda herhangi bir problem yok,tipik kaynanalar gibi değil,karışmaz bizim meselelerimize.Bu hafta hamile olduğumu öğrendim.bu benim ilk gebeliğim olacak.bunu bekliyorduk ama yine de %50 ihtimalle olmamasını da göze almıştık.Hamile olduğumu öğrendiğimde ister istemez şaşırdım heyecanlandım.eşim ailesinin yanındaydı.yüzyüze gelince söylemeyi uygun buldum.bu arada gebelik tahlili yaptırmaya birlikte gittik yani bu kan tahlilinin sonucunun çıkacağını biliyordu.Akşama kadar 1 kere bile bu konu hakkında soru sormadı.Akşam eve geldi,videoya çektim anı kalsın diye.Hamile olduğumu söyledim,Allah analı babalı büyütsün,hayırlı olsun dedi.O an tepkisi bana çok sıradan geldi.Üzüldüm,zaten hormonlardan sanırım baya hassasım.tartıştık eşimle,onun başkaları gibi tepki vermesini beklemişim,bir kalıba sokmaya çalışmışım,olduğu gibi kabul etmemişim.Ertesi gün videoyu izledim,fazla tepki verdiğimi farkettim neyse sonrasında barıştık.Evde genelde eşim yapar yemekleri.Çünkü başlarda yaptığım yemekleri beğenmiyordu.Ben de giderek yemek yapmaktan soğudum.evin temizliğini ütüsünü çamaşırını ben hallediyorum.alışverişe birlikte gidiyoruz.yani zaten düşününce ikimiz de çalışıyoruz ve yemeği de ben yapsam kendisi ne yapacak ki?boş boş oturacak sadece.ama eşim bunu sürekli yüzüme vuruyor.zaten yemeğini de ben yapıyorum,senden bir hayır gelmiyor,elelem eve gelince yemeği hazır önüne konuyor vs vs.Sürekli kendimi kötü hissetmeme neden oluyor.özgüvenimi kırıyor.hamile olmadan öncede sürekli yapıyordu bunları.Çok şımarıyormuşum,sürekli ilgi istiyormuşum.haa bir de bir konuda tartışıyoruz “o şöyle değil böyle”dediğim zaman asla kabul etmiyor.neymiş ben hatamı kabul etmiyormuşım.hep muhalefetlik yapıyormuşum.ya size anlatamam her konuda ama her konuda eleştiriliyorum.sadece beni de değil sürekli birilerini eleştiriyor,trafikte markette her yerde.bu huyundan da bıktım.üst kat komşumuz ses yapıyor evet rahatsız edici ama ben Allaha havale ettim artık duymuyorum bile.kendisi sürekli “bak dinle duydun mu?sesi duydun mu?” Diye haklarında konuşup duruyor.Bu durumda olan sadece ben miyim?az önce uyuyordum,hamile kalınca cidden çok halsizleştim.daha 5 haftalık ama bilmiyorum,ilgi istediğim için böyle davranmıyorum.evet ilgi istediğim zamanlar oluyor onda da çoğunlukla reddediliyorum.başka şeylerle ilgileniyor.neyse uyandım baktım mutfakta yemek yapmaya başlıyor.gittim yardım edeyim dedim,eski bulaşıkları makineye yerleştirdim.sonra bi an bi bulantı geldi.midem bulandı dedim,demez olaydım.yine tartıştık,yine ben suçlu çıktım.midem bulanıyor dediğimde inanmadı,başlarda bulantı olmuyor benim bildiğim diyor!açtım internetten de gösterdim,eczacıyım bu arada,biliyorum yani az çok.sonra bozuldu tabi ne yapayım yani diyor.yemeğimi yapıyormuş,gelip ona engel oluyormuşum ayak altında dolaşıyormuşum.sabah acıktım diye söyleyince sanıyor ki ondan kahvaltı falan bekliyorum,oysa ben içi dışı bir insanım öyle sinsilikler bilmem.o an ne hissediyorsam onu söylerim ki kahvaltı da yapmayız doğru düzgün.Neymiş madem çocuğu düşünüyormuşum neden kalkıp bir şeyler yemiyormuşum.neden ondan kahvaltı yapmasını bekliyormuşum…Gerçekten bazen bunalıyorum,ne yapacağımı bilmiyorum.Hata bende mi yoksa onda mı?biz evlenmekle hata mı ettik.Eşime şakayla karışık diyorum ki bak beni üzersen çocuğumuz da üzülür,onun için benim moralimi bozacak şeyler yapma beni mutlu et.bundan bile tavır takınıyor,sanki dünyanın en zor şeyini istemişim gibi davranıyor.Ona sorsanız o da benden şikayetçi.sürekli ilgi isteyen,hatasını kabul etmeyen,üşengeç biriyim.Kızlar lütfen bana bir akıl verin.İyi kötü ne olursa,hatam varsa da düzeltmek için çabalayacağım en azından.Teşekkürler.
 
Herkese merhaba,öncelikle bu siteye kayıt olmamın sebebi dertleşecek kimsemin olmaması malesef.3 yıldır evliyim.eşim öğretmen ben de eczacı.birbirimizi severek evlendik.ailem uzakta yılda 1-2 kez anca görüşebiliyorum.Eşimin ailesiyle aynı ilde yaşıyoruz ama onlar farklı ilçedeler(yaklaşık 1 saat uzaklıkta).Aramızda herhangi bir problem yok,tipik kaynanalar gibi değil,karışmaz bizim meselelerimize.Bu hafta hamile olduğumu öğrendim.bu benim ilk gebeliğim olacak.bunu bekliyorduk ama yine de %50 ihtimalle olmamasını da göze almıştık.Hamile olduğumu öğrendiğimde ister istemez şaşırdım heyecanlandım.eşim ailesinin yanındaydı.yüzyüze gelince söylemeyi uygun buldum.bu arada gebelik tahlili yaptırmaya birlikte gittik yani bu kan tahlilinin sonucunun çıkacağını biliyordu.Akşama kadar 1 kere bile bu konu hakkında soru sormadı.Akşam eve geldi,videoya çektim anı kalsın diye.Hamile olduğumu söyledim,Allah analı babalı büyütsün,hayırlı olsun dedi.O an tepkisi bana çok sıradan geldi.Üzüldüm,zaten hormonlardan sanırım baya hassasım.tartıştık eşimle,onun başkaları gibi tepki vermesini beklemişim,bir kalıba sokmaya çalışmışım,olduğu gibi kabul etmemişim.Ertesi gün videoyu izledim,fazla tepki verdiğimi farkettim neyse sonrasında barıştık.Evde genelde eşim yapar yemekleri.Çünkü başlarda yaptığım yemekleri beğenmiyordu.Ben de giderek yemek yapmaktan soğudum.evin temizliğini ütüsünü çamaşırını ben hallediyorum.alışverişe birlikte gidiyoruz.yani zaten düşününce ikimiz de çalışıyoruz ve yemeği de ben yapsam kendisi ne yapacak ki?boş boş oturacak sadece.ama eşim bunu sürekli yüzüme vuruyor.zaten yemeğini de ben yapıyorum,senden bir hayır gelmiyor,elelem eve gelince yemeği hazır önüne konuyor vs vs.Sürekli kendimi kötü hissetmeme neden oluyor.özgüvenimi kırıyor.hamile olmadan öncede sürekli yapıyordu bunları.Çok şımarıyormuşum,sürekli ilgi istiyormuşum.haa bir de bir konuda tartışıyoruz “o şöyle değil böyle”dediğim zaman asla kabul etmiyor.neymiş ben hatamı kabul etmiyormuşım.hep muhalefetlik yapıyormuşum.ya size anlatamam her konuda ama her konuda eleştiriliyorum.sadece beni de değil sürekli birilerini eleştiriyor,trafikte markette her yerde.bu huyundan da bıktım.üst kat komşumuz ses yapıyor evet rahatsız edici ama ben Allaha havale ettim artık duymuyorum bile.kendisi sürekli “bak dinle duydun mu?sesi duydun mu?” Diye haklarında konuşup duruyor.Bu durumda olan sadece ben miyim?az önce uyuyordum,hamile kalınca cidden çok halsizleştim.daha 5 haftalık ama bilmiyorum,ilgi istediğim için böyle davranmıyorum.evet ilgi istediğim zamanlar oluyor onda da çoğunlukla reddediliyorum.başka şeylerle ilgileniyor.neyse uyandım baktım mutfakta yemek yapmaya başlıyor.gittim yardım edeyim dedim,eski bulaşıkları makineye yerleştirdim.sonra bi an bi bulantı geldi.midem bulandı dedim,demez olaydım.yine tartıştık,yine ben suçlu çıktım.midem bulanıyor dediğimde inanmadı,başlarda bulantı olmuyor benim bildiğim diyor!açtım internetten de gösterdim,eczacıyım bu arada,biliyorum yani az çok.sonra bozuldu tabi ne yapayım yani diyor.yemeğimi yapıyormuş,gelip ona engel oluyormuşum ayak altında dolaşıyormuşum.sabah acıktım diye söyleyince sanıyor ki ondan kahvaltı falan bekliyorum,oysa ben içi dışı bir insanım öyle sinsilikler bilmem.o an ne hissediyorsam onu söylerim ki kahvaltı da yapmayız doğru düzgün.Neymiş madem çocuğu düşünüyormuşum neden kalkıp bir şeyler yemiyormuşum.neden ondan kahvaltı yapmasını bekliyormuşum…Gerçekten bazen bunalıyorum,ne yapacağımı bilmiyorum.Hata bende mi yoksa onda mı?biz evlenmekle hata mı ettik.Eşime şakayla karışık diyorum ki bak beni üzersen çocuğumuz da üzülür,onun için benim moralimi bozacak şeyler yapma beni mutlu et.bundan bile tavır takınıyor,sanki dünyanın en zor şeyini istemişim gibi davranıyor.Ona sorsanız o da benden şikayetçi.sürekli ilgi isteyen,hatasını kabul etmeyen,üşengeç biriyim.Kızlar lütfen bana bir akıl verin.İyi kötü ne olursa,hatam varsa da düzeltmek için çabalayacağım en azından.Teşekkürler.
Böyle cahil adama neden çocuk...
 
Evet evet doğru anladınız.eşim kendi çocuğu için dedi
Anladım. Normalde başkalarına temenni olarak söyeleriz ya, ilk tepkinin bu olması garibime gitti sadece 🙈

Erkekler bizim kadar heyecanlanmayabiliyorlar. Kucaklarına alana kadar da pek bir şey anlamıyorlar bence... Takılmayın hiç.

Sağlıkla alın inşallah kucağınıza ⚘
 
hamilelikten önce de böyle miydi?

Yemeği hep o yapmasın. Mesela o süpürsün, biraz da yemeği siz hazır edin, o ütüyü falan yapsın.

Kayınvalidenizin tepkisi normal, Allah analı babalı büyütsün diye o dedi galiba dimi?
Evet önce de böyleydi,sürekli tartışıyoruz zaten,yaz tatili olmasını istemiyor,en azından işte kafasını dinliyormuş.Allah analı babalı büyütsün diye eşim kendi çocuğu için dedi.yemek konusunda da ara sıra yapıyorum ama sulu yemek harici.sulu yemeklerimi beğenmiyor çok kötü olmuş bunu kimse yemez tarzında yorumları oluyor.temizliğe de ara sıra yardım ediyor ama çoğunlukla ben yapıyorum.
 
Anladım. Normalde başklarına temenni olarak söyeleriz ya, ilk tepkinin bu olması garibime gitti sadece 🙈

Erkekler bizim kadar heyecanlanmayabiliyorlar. Kucaklarına alana kadar da pek bir şey anlamıyorlar bence... Takılmayın hiç.

Sağlıkla alın inşallah kucağınıza ⚘
Evet ben de tepkisine şaşırdım açıkçası,sanırım fazla beklentiye girmemem lazım
 
Eşinizin huyunu ilk zamanlar kabullenmiş devam etmiş ve çocuk sahibi olmak istemişsiniz. Şu aşamada boşanmak ile ilgili bir yorum yapmayacağım.
Eşiniz öğretmenmiş elbet sizden daha fazla zamanı da oluyordur. Tabi ki yardım edecek. Eşinizden daha fazla kazanıyorsunuzdur. Ben sizin yerinizde olsam yemek için temiz güvenilir bir kadından temizlik içinde haftada bir gündelikçiden yardım alırdım. Kazandığımı az giderimi çok söylerdim. Eşiniz kendi memleketinde kendi yaşantısını mis gibi sürdürüyor maşallah.
 
Bu foruma girmeden önce (eski jenerasyonu katmiyorum) bu tarz şeylere erken yaşta kaçan, mesleği ve ailesi arkasında olmayan insanlar maruz kalıyor zannediyordum. Pırıl pırıl kadınlar( geçen yazmistim özellikle öğretmenler) resmen erkek hegomanyasinda eriyip yok oluyor. Bu varoslardan sevgi dileniyor.
Bulantıya laf mı ediyor yaptığı yemeği yemem, cahilliği ile alay ederim.
Üşengeç mi diyor az ye de temizlikçi tut derim. Geçen bir erkek kanalında bir hikaye dinledim. Adam öyle bir anlatıyor karşısındaki öyle bir gazliyor ki sasarsiniz. Böyle davraninca bu varoş sizi sevmeyecek. Kendi çocuğuna Allah analı babalı büyütsün diyen duygu yoksunu dangozu alıp koca yapmissiniz. Belli ki boşanmak da istemiyorsunuz. Hizaya sokun.
 
Herkese merhaba,öncelikle bu siteye kayıt olmamın sebebi dertleşecek kimsemin olmaması malesef.3 yıldır evliyim.eşim öğretmen ben de eczacı.birbirimizi severek evlendik.ailem uzakta yılda 1-2 kez anca görüşebiliyorum.Eşimin ailesiyle aynı ilde yaşıyoruz ama onlar farklı ilçedeler(yaklaşık 1 saat uzaklıkta).Aramızda herhangi bir problem yok,tipik kaynanalar gibi değil,karışmaz bizim meselelerimize.Bu hafta hamile olduğumu öğrendim.bu benim ilk gebeliğim olacak.bunu bekliyorduk ama yine de %50 ihtimalle olmamasını da göze almıştık.Hamile olduğumu öğrendiğimde ister istemez şaşırdım heyecanlandım.eşim ailesinin yanındaydı.yüzyüze gelince söylemeyi uygun buldum.bu arada gebelik tahlili yaptırmaya birlikte gittik yani bu kan tahlilinin sonucunun çıkacağını biliyordu.Akşama kadar 1 kere bile bu konu hakkında soru sormadı.Akşam eve geldi,videoya çektim anı kalsın diye.Hamile olduğumu söyledim,Allah analı babalı büyütsün,hayırlı olsun dedi.O an tepkisi bana çok sıradan geldi.Üzüldüm,zaten hormonlardan sanırım baya hassasım.tartıştık eşimle,onun başkaları gibi tepki vermesini beklemişim,bir kalıba sokmaya çalışmışım,olduğu gibi kabul etmemişim.Ertesi gün videoyu izledim,fazla tepki verdiğimi farkettim neyse sonrasında barıştık.Evde genelde eşim yapar yemekleri.Çünkü başlarda yaptığım yemekleri beğenmiyordu.Ben de giderek yemek yapmaktan soğudum.evin temizliğini ütüsünü çamaşırını ben hallediyorum.alışverişe birlikte gidiyoruz.yani zaten düşününce ikimiz de çalışıyoruz ve yemeği de ben yapsam kendisi ne yapacak ki?boş boş oturacak sadece.ama eşim bunu sürekli yüzüme vuruyor.zaten yemeğini de ben yapıyorum,senden bir hayır gelmiyor,elelem eve gelince yemeği hazır önüne konuyor vs vs.Sürekli kendimi kötü hissetmeme neden oluyor.özgüvenimi kırıyor.hamile olmadan öncede sürekli yapıyordu bunları.Çok şımarıyormuşum,sürekli ilgi istiyormuşum.haa bir de bir konuda tartışıyoruz “o şöyle değil böyle”dediğim zaman asla kabul etmiyor.neymiş ben hatamı kabul etmiyormuşım.hep muhalefetlik yapıyormuşum.ya size anlatamam her konuda ama her konuda eleştiriliyorum.sadece beni de değil sürekli birilerini eleştiriyor,trafikte markette her yerde.bu huyundan da bıktım.üst kat komşumuz ses yapıyor evet rahatsız edici ama ben Allaha havale ettim artık duymuyorum bile.kendisi sürekli “bak dinle duydun mu?sesi duydun mu?” Diye haklarında konuşup duruyor.Bu durumda olan sadece ben miyim?az önce uyuyordum,hamile kalınca cidden çok halsizleştim.daha 5 haftalık ama bilmiyorum,ilgi istediğim için böyle davranmıyorum.evet ilgi istediğim zamanlar oluyor onda da çoğunlukla reddediliyorum.başka şeylerle ilgileniyor.neyse uyandım baktım mutfakta yemek yapmaya başlıyor.gittim yardım edeyim dedim,eski bulaşıkları makineye yerleştirdim.sonra bi an bi bulantı geldi.midem bulandı dedim,demez olaydım.yine tartıştık,yine ben suçlu çıktım.midem bulanıyor dediğimde inanmadı,başlarda bulantı olmuyor benim bildiğim diyor!açtım internetten de gösterdim,eczacıyım bu arada,biliyorum yani az çok.sonra bozuldu tabi ne yapayım yani diyor.yemeğimi yapıyormuş,gelip ona engel oluyormuşum ayak altında dolaşıyormuşum.sabah acıktım diye söyleyince sanıyor ki ondan kahvaltı falan bekliyorum,oysa ben içi dışı bir insanım öyle sinsilikler bilmem.o an ne hissediyorsam onu söylerim ki kahvaltı da yapmayız doğru düzgün.Neymiş madem çocuğu düşünüyormuşum neden kalkıp bir şeyler yemiyormuşum.neden ondan kahvaltı yapmasını bekliyormuşum…Gerçekten bazen bunalıyorum,ne yapacağımı bilmiyorum.Hata bende mi yoksa onda mı?biz evlenmekle hata mı ettik.Eşime şakayla karışık diyorum ki bak beni üzersen çocuğumuz da üzülür,onun için benim moralimi bozacak şeyler yapma beni mutlu et.bundan bile tavır takınıyor,sanki dünyanın en zor şeyini istemişim gibi davranıyor.Ona sorsanız o da benden şikayetçi.sürekli ilgi isteyen,hatasını kabul etmeyen,üşengeç biriyim.Kızlar lütfen bana bir akıl verin.İyi kötü ne olursa,hatam varsa da düzeltmek için çabalayacağım en azından.Teşekkürler.


Yani böyle birinden neden çocuk yaparki insan.
 
Allah analı babalı büyütsün diye eşim kendi çocuğu için dedi
Bu benim çok garibime gitti. Ben aynı durumda olsam eşime sinirlenirdim sanırım. Ayrıca hamilesiniz ve hormonlarınız değişiyor bunu göz önünde bulundurarak davranması lazım size. Aileniz de uzaktaymış bu süreçte sizi el üstünde tutması lazımdı
 
Herkese merhaba,öncelikle bu siteye kayıt olmamın sebebi dertleşecek kimsemin olmaması malesef.3 yıldır evliyim.eşim öğretmen ben de eczacı.birbirimizi severek evlendik.ailem uzakta yılda 1-2 kez anca görüşebiliyorum.Eşimin ailesiyle aynı ilde yaşıyoruz ama onlar farklı ilçedeler(yaklaşık 1 saat uzaklıkta).Aramızda herhangi bir problem yok,tipik kaynanalar gibi değil,karışmaz bizim meselelerimize.Bu hafta hamile olduğumu öğrendim.bu benim ilk gebeliğim olacak.bunu bekliyorduk ama yine de %50 ihtimalle olmamasını da göze almıştık.Hamile olduğumu öğrendiğimde ister istemez şaşırdım heyecanlandım.eşim ailesinin yanındaydı.yüzyüze gelince söylemeyi uygun buldum.bu arada gebelik tahlili yaptırmaya birlikte gittik yani bu kan tahlilinin sonucunun çıkacağını biliyordu.Akşama kadar 1 kere bile bu konu hakkında soru sormadı.Akşam eve geldi,videoya çektim anı kalsın diye.Hamile olduğumu söyledim,Allah analı babalı büyütsün,hayırlı olsun dedi.O an tepkisi bana çok sıradan geldi.Üzüldüm,zaten hormonlardan sanırım baya hassasım.tartıştık eşimle,onun başkaları gibi tepki vermesini beklemişim,bir kalıba sokmaya çalışmışım,olduğu gibi kabul etmemişim.Ertesi gün videoyu izledim,fazla tepki verdiğimi farkettim neyse sonrasında barıştık.Evde genelde eşim yapar yemekleri.Çünkü başlarda yaptığım yemekleri beğenmiyordu.Ben de giderek yemek yapmaktan soğudum.evin temizliğini ütüsünü çamaşırını ben hallediyorum.alışverişe birlikte gidiyoruz.yani zaten düşününce ikimiz de çalışıyoruz ve yemeği de ben yapsam kendisi ne yapacak ki?boş boş oturacak sadece.ama eşim bunu sürekli yüzüme vuruyor.zaten yemeğini de ben yapıyorum,senden bir hayır gelmiyor,elelem eve gelince yemeği hazır önüne konuyor vs vs.Sürekli kendimi kötü hissetmeme neden oluyor.özgüvenimi kırıyor.hamile olmadan öncede sürekli yapıyordu bunları.Çok şımarıyormuşum,sürekli ilgi istiyormuşum.haa bir de bir konuda tartışıyoruz “o şöyle değil böyle”dediğim zaman asla kabul etmiyor.neymiş ben hatamı kabul etmiyormuşım.hep muhalefetlik yapıyormuşum.ya size anlatamam her konuda ama her konuda eleştiriliyorum.sadece beni de değil sürekli birilerini eleştiriyor,trafikte markette her yerde.bu huyundan da bıktım.üst kat komşumuz ses yapıyor evet rahatsız edici ama ben Allaha havale ettim artık duymuyorum bile.kendisi sürekli “bak dinle duydun mu?sesi duydun mu?” Diye haklarında konuşup duruyor.Bu durumda olan sadece ben miyim?az önce uyuyordum,hamile kalınca cidden çok halsizleştim.daha 5 haftalık ama bilmiyorum,ilgi istediğim için böyle davranmıyorum.evet ilgi istediğim zamanlar oluyor onda da çoğunlukla reddediliyorum.başka şeylerle ilgileniyor.neyse uyandım baktım mutfakta yemek yapmaya başlıyor.gittim yardım edeyim dedim,eski bulaşıkları makineye yerleştirdim.sonra bi an bi bulantı geldi.midem bulandı dedim,demez olaydım.yine tartıştık,yine ben suçlu çıktım.midem bulanıyor dediğimde inanmadı,başlarda bulantı olmuyor benim bildiğim diyor!açtım internetten de gösterdim,eczacıyım bu arada,biliyorum yani az çok.sonra bozuldu tabi ne yapayım yani diyor.yemeğimi yapıyormuş,gelip ona engel oluyormuşum ayak altında dolaşıyormuşum.sabah acıktım diye söyleyince sanıyor ki ondan kahvaltı falan bekliyorum,oysa ben içi dışı bir insanım öyle sinsilikler bilmem.o an ne hissediyorsam onu söylerim ki kahvaltı da yapmayız doğru düzgün.Neymiş madem çocuğu düşünüyormuşum neden kalkıp bir şeyler yemiyormuşum.neden ondan kahvaltı yapmasını bekliyormuşum…Gerçekten bazen bunalıyorum,ne yapacağımı bilmiyorum.Hata bende mi yoksa onda mı?biz evlenmekle hata mı ettik.Eşime şakayla karışık diyorum ki bak beni üzersen çocuğumuz da üzülür,onun için benim moralimi bozacak şeyler yapma beni mutlu et.bundan bile tavır takınıyor,sanki dünyanın en zor şeyini istemişim gibi davranıyor.Ona sorsanız o da benden şikayetçi.sürekli ilgi isteyen,hatasını kabul etmeyen,üşengeç biriyim.Kızlar lütfen bana bir akıl verin.İyi kötü ne olursa,hatam varsa da düzeltmek için çabalayacağım en azından.Teşekkürler.
O da hamile heralde tavırlarından onu anladım.
 
X