Evlilik cehennemi

tom_ellis

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
31 Ocak 2019
1.396
2.622
83
38
Merhaba arkadaşlar, konuyu sadece dertleşmek için açıyorum. 5 yıllık evliyim ve gerçekten mutsuzum. Eşimle çok farklı karakterlerimiz var ve anlaşamıyoruz. Eşim özünde iyi bir insandır ama hayattan beklentilerimiz çok farklı. İkimiz de mutlu değiliz. Çocuk olmadan önce bir şekilde idare ediyorduk ama çocuk olduktan sonra her şey daha da çıkmaza girdi. Çocuğun tüm sorumluluğu bana ait, eşim de öyle arada eve uğruyor gibi bir hali var. Çok yoğun bir işi var, nöbet tutuyor. Nöbetlerden geri kalan zamanını da arkadaşlarıyla geçiriyor. Canı isterse de oğlum ve benimle ilgileniyor. Maddi olarak evle ilgilenir, oğlumun her şeyini karşılar, ben de ne istersem alır. Ama manevi olarak birbirimizi tüketiyoruz. Bazen boşanmak istiyorum ama emin olup öyle adım atmak istiyorum. Öncelikle beni en çok oğlum düşündürüyor. Acaba biraz daha babasıyla beraber yaşasam da baba kavramı daha mı iyi otursa beyninde. Daha 2 yaşında ama babasına çok düşkün. Ona haksızlık mı olur ? İkincisi maddiyat. Şu anda oğluma ne isterse alabilirim acaba oğlumu bu hayattan mahrum mu bırakacağım ? ( ben de çalışıyorum ama eşim kadar maaşım yok ) Üçüncüsü ailemden desteğim yok, tam tersi köstek olurlar. Onlara muhtaç olmak istemiyorum.
Ne dersiniz üç maymunu oğlum hatrına oynayayım mı, yoksa ayrılmak için bir adım atayım mı ? Bunu da tek başıma nasıl yapacağım bilmiyorum. Sizce abartıyor muyum ? Mesajlarınız için teşekkür ederim, fikirleriniz benim için çok önemli.
 
Başlığı “Evlilik cehennemi” olarak yazmışsınız.
Evliliğinizi cehenneme döndüren her ne ise bunları eşinizle konuştunuz mu . Ondan beklentilerinizin farkında mı ? Yapılabilecek herşey yapıldı mı sizce ?
Herşeyi yaptım sonuç aynı cehennemde gibiyim diyorsanız en güzeli tadında bırakmak bence .
Yine de kurtarılabilecek bir ilişki olduğuna inancınız varsa ayrılığı seçmeden önce üzerine gidin gerekirse çift terapisine gidin
 
görücü usulü mü evlendiniz? ne kadar sevgili kaldınız?
6 ay sevgili, 1 yıl da nişanlı kaldık ama farklı şehirlerdeydik. Ailemle birlikte kalıyordum ve çok mutsuzdum. Eşim de çok iyi bir insandı ve mutlu olacağımızı düşündüm. Hala iyi bir insan olduğunu düşünüyorum ama ayrı dünyanın insanlarıyız. Eşim kitap okumaz, film seyretmez. Birikim yapmayı, ailesi ve arkadaşlarıyla takılmayı sever. Bense gezmeyi çok seven, okuyan, filme, sinemaya meraklı biriyim. Onunla konuşacak hiçbir şey bulamıyorum. Hayattan beklentilerimiz çok farklı ve ben artık bunaldım.
 
Oturup konuştunuzmu hiç peki , yani insanlar kolay kolay değişmez tabi ama sevgi varsa çocuk için falan filan ortak noktada buluşulabilir sanki .
Konuştum, 3 ay işi nedeniyle ayrı kaldık. Hep değişeceğine söz verdi ama ben artık inanmıyorum. Onsuz daha mutluyum.
 
Peki o da istiyor mu boşanmak? Eğer o da sen de eminseniz maddi olarak oğluna destek olur boşansanız bile o hala eşinizin oğlu kalacak. Sen de çalışıyormuşsun zaten
Manevi kısma gelirsek sevgisiz bir ortamda büyümesi onu sevgiden mahrum bırakır ancak boşansanız baba olgusundan mahrum bırakmaz. Görüşürler zaten. Erken yaşta olduğu içinde psikolojik olarak çok fazla yıkım yaşamaz. Boşanmış bir ailenin çocuğu olarak söylüyorum.
Yine de evlilikte kurtulabilir bir yanını görmek ve çabalamak istiyorsan çabala. Tamamen bitmişse ve eminsen ayrıl
 
Bunlari karsilikli oturup konustunuz mu? Cift terapisi alabilirsiniz belki. Yapilacak hic bir sey kalmadi ve gercekten basliktaki gibi hissediyorsaniz hayat sizin hayatiniz onunuze bakmalisiniz.
 
Peki o da istiyor mu boşanmak? Eğer o da sen de eminseniz maddi olarak oğluna destek olur boşansanız bile o hala eşinizin oğlu kalacak. Sen de çalışıyormuşsun zaten
Manevi kısma gelirsek sevgisiz bir ortamda büyümesi onu sevgiden mahrum bırakır ancak boşansanız baba olgusundan mahrum bırakmaz. Görüşürler zaten. Erken yaşta olduğu içinde psikolojik olarak çok fazla yıkım yaşamaz. Boşanmış bir ailenin çocuğu olarak söylüyorum.
Yine de evlilikte kurtulabilir bir yanını görmek ve çabalamak istiyorsan çabala. Tamamen bitmişse ve eminsen ayrıl
Eşim boşanmak istemiyor. Birkaç defa dile getirdim, benim abarttığımı düşünüyor. Çünkü bir elim yağda, bir elim balda ona göre. Bence haksız sayılmaz. Onun sayesinde güzel bir sitede oturuyorum, güzel bir arabam var. Ama sevgi yok bana göre. Ya da beni benim istediğim şekilde sevmiyor.Sevgisiz yaşamak istemiyorum.
 
Bunlari karsilikli oturup konustunuz mu? Cift terapisi alabilirsiniz belki. Yapilacak hic bir sey kalmadi ve gercekten basliktaki gibi hissediyorsaniz hayat sizin hayatiniz onunuze bakmalisiniz.
Belki milyonlarca defa konuşmuşuzdur. Ama beni hiç ciddiye almadı. Yarın ailemin yanına gitmeyi düşünüyorum ama babam boşanmamızı hoş karşılamaz. Ben de öylesine geldim diyeceğim zaten.
 
Eşiniz asker veya polis mi? Eğer öyleyse onlarda stresli olup kafa dagitmak istiyor evde sorumluluk varsa dışarıya kaçıyor vs vs ..

Yani öyle çok kötü şeyler yasamamissiniz da iletişim sorunu var gibi .Bir destek filan alsanız uzmandan eşiniz gelir mi ? belki farklı birinden duymak daha etkili olur
 
İncinmeyin lütfen ama moda oldu çocuk doğduktan sonra boşanmak. Çocuksuz hayat rahattı, güzeldi, sorumluluk azdı, haftasonu istediğiniz zamab kalkabiliyordunuz, akşam istediğinizde kanepede devrilip uzanabiliyordunuz. Şimdi bunların hiçbirini yapamıyorsunuz. Birkaç senenin ardından çocuğun doğumuyla birlikte boşanma kararı alınmasının sebebi bence evlilikteki mutsuzluk değil ebeveyn olmaya hazır olmamak ya da buna hiç uygun olmamak. Üzülüyorum gerçekten bu çocuklara. Eşinizle evliliğinizi düzeltmek ve aile olmak konusunda çaba gösterin lütfen.
 
Konuştum, 3 ay işi nedeniyle ayrı kaldık. Hep değişeceğine söz verdi ama ben artık inanmıyorum. Onsuz daha mutluyum.
Hıım siz gayet kararlısınız aslında okey , sizde herşey bitmiş , mutsuz olduğu yerde kimse durmasın bence zaten .
Bence oğlunuz büyümeden ayrılın .
 
6 ay sevgili, 1 yıl da nişanlı kaldık ama farklı şehirlerdeydik. Ailemle birlikte kalıyordum ve çok mutsuzdum. Eşim de çok iyi bir insandı ve mutlu olacağımızı düşündüm. Hala iyi bir insan olduğunu düşünüyorum ama ayrı dünyanın insanlarıyız. Eşim kitap okumaz, film seyretmez. Birikim yapmayı, ailesi ve arkadaşlarıyla takılmayı sever. Bense gezmeyi çok seven, okuyan, filme, sinemaya meraklı biriyim. Onunla konuşacak hiçbir şey bulamıyorum. Hayattan beklentilerimiz çok farklı ve ben artık bunaldım.
farklı şehirlerdeydik demişsiniz, yanınıza ne sıklıkla gelirdi? bu süreçte size nasıl davranırdı?
 
Eşim boşanmak istemiyor. Birkaç defa dile getirdim, benim abarttığımı düşünüyor. Çünkü bir elim yağda, bir elim balda ona göre. Bence haksız sayılmaz. Onun sayesinde güzel bir sitede oturuyorum, güzel bir arabam var. Ama sevgi yok bana göre. Ya da beni benim istediğim şekilde sevmiyor.Sevgisiz yaşamak istemiyorum.
Herkesin sevgisini gösterme biçimi farklıdır. Herkes canımla cicimle gösteremez. Yaptıklarıyla anlatır söyleyemese bile. Ben seni sevdiğini ve değer verdiğini düşünüyorum. Sevmeseydi inan daha farklı olurdu. Ama sevgisini göstermekte başarısız oluyor. Bir kadın gerçekten aşk, sevgi ve ilgi ile beslenir o yüzden sana hak veriyorum. Bence ikna edip iyi bir çift terapistine gidin. Boşanmak kolay anlaşmalı ise 20 dakika da biter. Zor olan anlaşmak. İkna olmazsa bitireceğini söyle bu sefer kararlı ol. Eminim ikna olacaktır. Belkide kurtarabilirsiniz evliliğinizi. Hayırlısı olsun
 
Bence DEHB'niz fikirlerinizi etkiliyor, söylediğimi yanlış anlamayın ama 2 yaşında çocuğunuz da var lütfen bir psikayatri muayenesine müracaat edin. en azından emin olmak için
 
Back
X