- 4 Eylül 2014
- 901
- 447
- 73
Selam kizlar,
benim konularimi okuyanlar bilir, pek de güzel gecmeyen "cicim aylarim" oldu benim.
Ve belki de bu yasadiklarimin yüzünden depresyondayim, bilmiyorum. Evlilik sonrasi o dörtgözle bekledigim balayi bile hep kuskulu gecti bende. (Dügün gecesi yasanan altin skntisi mi bilmiyorum) sanki hep bir kötü seyler olacakmis gibi. Olduda.. Balayindan geldikten sonra baya bi kavgalar gürültüler yasandi (gerek Altin mevzusu, gerek sahsi kavgalarimiz) hersey bi yana, benim dügünümden sonra bi anne evine gitme duygusu, kendimi burada, bu eve, ait hissetmeme gibi sorunlar yasiyorum. Bu arada 2,5 aydir daha evliyim ama bir türlü benimseyemedim. Hersey yolunda gidiyor tam kavgalardan arinmis biraz huzur buluyorum ki, su icimde atamadigim bir "korku,kötü his" var. Sanki her an esimin ailesinden olsun esim tarafindan olsun bir sorun cikacakmis gibi diken üstündeyim. Bunaliyorum.. Bu sorunlar olmasin diye kv'lere gidesim gelmiyor bile ama bi yandan gitmesem ogullarina bu gelin hic gelmiyor diyecekler, oguluda sen gelmezsen bende senin annenlere gitmiyorum artik diyecek gibime geliyor. Hep hersey yolunda gitsede aglama hissi oluyor, aglayasim geliyor. Durup duruken.! Bunu nasil atabilecegim üstümden… Ya yoksa sadece benmiyim böyle kendimi tuhaf hisseden?
Sizin evlilik sonrasi psikolojiniz nasildi? Benimkisi gibiyse nasil atlattiniz?
Düsünceleriniz ve Öneriniz benim icin altin degerindedir.
Sevgilerimle
benim konularimi okuyanlar bilir, pek de güzel gecmeyen "cicim aylarim" oldu benim.
Ve belki de bu yasadiklarimin yüzünden depresyondayim, bilmiyorum. Evlilik sonrasi o dörtgözle bekledigim balayi bile hep kuskulu gecti bende. (Dügün gecesi yasanan altin skntisi mi bilmiyorum) sanki hep bir kötü seyler olacakmis gibi. Olduda.. Balayindan geldikten sonra baya bi kavgalar gürültüler yasandi (gerek Altin mevzusu, gerek sahsi kavgalarimiz) hersey bi yana, benim dügünümden sonra bi anne evine gitme duygusu, kendimi burada, bu eve, ait hissetmeme gibi sorunlar yasiyorum. Bu arada 2,5 aydir daha evliyim ama bir türlü benimseyemedim. Hersey yolunda gidiyor tam kavgalardan arinmis biraz huzur buluyorum ki, su icimde atamadigim bir "korku,kötü his" var. Sanki her an esimin ailesinden olsun esim tarafindan olsun bir sorun cikacakmis gibi diken üstündeyim. Bunaliyorum.. Bu sorunlar olmasin diye kv'lere gidesim gelmiyor bile ama bi yandan gitmesem ogullarina bu gelin hic gelmiyor diyecekler, oguluda sen gelmezsen bende senin annenlere gitmiyorum artik diyecek gibime geliyor. Hep hersey yolunda gitsede aglama hissi oluyor, aglayasim geliyor. Durup duruken.! Bunu nasil atabilecegim üstümden… Ya yoksa sadece benmiyim böyle kendimi tuhaf hisseden?
Sizin evlilik sonrasi psikolojiniz nasildi? Benimkisi gibiyse nasil atlattiniz?
Düsünceleriniz ve Öneriniz benim icin altin degerindedir.
Sevgilerimle
