Evlilik ve geç kalmak korkusu -28 yaş

Güya konu sahibine yardim etmeye gelmis "senden daha genc ve güzelini bulur" yaziyor konu sahibinide görmüs sanki ne kadar güzel oldugunuda biliyor. Görende toplumdaki yasi büyük adamlarin hepsi fistik gibi genc kizlarla geziyor sanar.

Bir de erkek her yasta bulur, asla zorlanmazmis. Insanin kendisini yetistirememesi ne kotu.

Benim yazdigima yorumun buysa bu seninn teneke olduğunu gösterir tinkkkk ettin bak
Bu ataerkil toplumda erkeği koydukları yerden bahsediyorum !!!! Yooo böyle bişey yok ki boş konuşuyorsun diyemezsin bile Türkiye'yi taniyosan
Biraz geniş bak olaylara

Bu kadar mutsuz bakış açısı daracık yaşama ya seninle yaşamak ne zordur üffff.

Ha hatanida kabul et bence erdemdir 😂

Bu genis bakmis halin yani? 🤣
 
Evlenince madalya takmıyorlar ya. Hele ki klasik erkek normlarında yetistirilmisse durduk yere iki kişilik ev işi yükü çıkıyor ne gerek var :D şaka bi yana kafaca ve ruhen anlaştığın biri değilse yaşım geldi diye yapılan hiç-bir evlilikten hayır geldiğini görmedim bu zamana kadar
 
Evlilik kararı için sadece yaşının gelmesi yetmiyor. Hatta seviyor olmak bile yetmiyor. Her şeyiyle tamam diyebilmeliyiz. Ben de 29 yaşındayım daha 3 ay olucak ayrılalı. Böyle düşünsem ayrılmamam gerekirdi. Tabiki geç kaldım düşüncesi oluşuyor kafamda. Bakıyorum arkadaşlarımın çoğunun çocuğu var artık ama vardır bi hayır diye düşünmeye çalışıyorum.Kafamızda soru işareti kalmadan evlenmek nasip olsun inşallah.
 
Yaşınız çok büyük değil. Kendini hazır hissetmeniz önemli. Ama illa evlenip yuva kurcam diye yanlış insanlara umut bağlayıp hayatınızdan olmayın. Hayırlısını ve doğrusunu bekleyin. Aceleye getirip pişman olmayın. Sevgilinizi düşündüğünüz kadar kendinizi düşünün. Sonuçta evlilik kolay bir sürec değil. Aklınıza uygun kişiyi bulana kadar bekleyin.
 
Üşendiğim için bakmadim. Siz deyince bakayım dedim. Hatirlatma için teşekkürler 🤭
 
Arkadaşlar merhaba , 28 yaşındayım . Evlilik konusunda artık bir yuva kurmak evlenmek istiyorum -yani hazırım.Ancak son 4 yıl içerisinde doğru olduğunu sandığım yanlış bir ilişki yasadım. Gözüm öylece kördü ki tüm fırsatları ve güzel kısmetleri elimin tersiyle ittim . Şimdi anladım ki hayatımdaki insanla kaderimi birleştirmek istemiyorum . Sürekli kafamda onun yanlıs kişi olduğunu düşünüyorum . Yapısı aşırı öfkeli ağzı bu süreçte bozuldu ve daha zorba kabadayı kıskanç beni karısı gibi gören Bi insan haline geldi . Evet kıskanılmak ve sahiplenilmek dozunda olursa güzel ama bu aşırı. Bunun dışında ailesini sevemedim Ben Ege’de doğup büyüdüm biraz kültürel farklılıklar var ve bir diğer önemli husus da benden 12 yaş büyük.. Sezgilerine hep güvendiğim annem de pek sıcak bakmayınca tüm bu nedenler birikip beni soğuttu . Geriye baktığımda güzel anılar da çok , çok şeyi paylaşıyorsun bu süreçte herşeyini biliyorsun yeni bir insana alışmak ona yeniden alışmak o kadar zor ki .. diğer taraftan bundan ayrılmak çok daha zor keza kendisi sıkıntılı Bi insan kolay kabullenmeyecek ve beni rahatsız edip zarar vermeye çalışacaktır . Çünkü artık 40 yasında olduğu ve baska Bi insanla hayat kurması benden daha güç olduğu , benim genç olmam vs gibi sebeplerle çok zorlanacak . Ve En önemlisi de şimdiye kDar hep benimle evlilik hayali kurdu her şeyi ona göre planladı bu yüzden de bir şok süreci geçirecek ve bunu bana da bedel olarak ödetecek .
Diğer yandan tak diye kesip atsam o kaçırdığım fırsatlar Kısmetler de artık yok . Yaşım geçtikçe evlenememekten kimseyi bulamamaktan çok korkuyorum .
sizler de bu hisleri yaşadınızmı ? Kaç yasında evlendiniz . Neler hissettiniz ne olur yardım edin çok üzgünüm .. 😞
Zaten asıl yanlış evlenemeyeceğim korkusuyla başlıyor orada yanlış tercihler yapılıyor. Çünkü kimi acele ediyor kimi tanımadan evleniyor kimi tanısa da yanlış ve kötü huylarını görmezden geliyor en doğal olarak bu da ileri de boşanmaya sebep oluyor hatta boşanamamaya ki sizin anlattığınız kişi de kolay kolay sizden boşanmayacak sizi baya sıkıntıya sokacak biri gibi görünüyor. Tabi yanlış anlamadıysam. Ve kıskanılmak evet dozunda güzel fakat bunun dozunu ayarlayanına pek rastlamadım açıkçası ağzı da bozuk diyorsunuz siz şimdi sevseniz de ileride çok soğuyacaksınız ondan daha şimdiden bunu sorun haline getirmişsiniz zaten ben açıkçası iyi bir evlilik göremiyorum ortada. Kültürel farklılık şöyle sıkıntı her iki taraf bu durumdan memnunsa saygıyla karşılıyorsa gelenek görenekleri sıkıntı olmuyor ama aileler bile illa ki bunu sorun haline getiriyor. Ben 25 yaşındayım bi kere sevgilim olmadı ha olsaydı güzel olurdu ama olgun ve bana gerçekten bir şeyler katacak biriyle güzel olurdu öyle evlenmiş olmak için evlenen biriyle değil. Çevremde inan o kadar mutsuz hatta mutsuzluktan stresten hasta olan evliliğini bitirmek isteyip bitiremeyen insan var ki. En kötüsü kendi ailemden örnek buda beni evlilikten soğutuyor doğal olarak. Neden denemedin hiç diyorlar mesela neyini deneyeyim ağzından küfür eksik olmayan biriyle mi? Deli gibi kıskanç olan biriyle mi? Daha ergenliğini atlatamamış biriyle mi? Neyini deneyeceksin. İnsanlar sanıyor hem para hem karizma arıyorum öyle değil işte insan olanla karşılaşamıyorsun bu dönemin özelliği bu olsa gerek :D Kısmet, kader derler ya yaşın bir önemi yok ben gerçek anlamda bana saygı gösteren fikirlerime, düşüncelerime önem veren her daim yanımda olan biriyle evlenmedikten sonra alırım bi köpek onunla yaşarım ölesiye kadar :D tabi kolay değil böyle de yaşamak ama diğer şekil çok daha zor o yüzden kafanda evlenme zorunluluğunu önce at
 
Sinirli birisiyle evlenirseniz cok mutsuz olursunuz. Maalesef bu tur problemler duzeltilemiyor zamanla.
 
Arkadaşlar merhaba , 28 yaşındayım . Evlilik konusunda artık bir yuva kurmak evlenmek istiyorum -yani hazırım.Ancak son 4 yıl içerisinde doğru olduğunu sandığım yanlış bir ilişki yasadım. Gözüm öylece kördü ki tüm fırsatları ve güzel kısmetleri elimin tersiyle ittim . Şimdi anladım ki hayatımdaki insanla kaderimi birleştirmek istemiyorum . Sürekli kafamda onun yanlıs kişi olduğunu düşünüyorum . Yapısı aşırı öfkeli ağzı bu süreçte bozuldu ve daha zorba kabadayı kıskanç beni karısı gibi gören Bi insan haline geldi . Evet kıskanılmak ve sahiplenilmek dozunda olursa güzel ama bu aşırı. Bunun dışında ailesini sevemedim Ben Ege’de doğup büyüdüm biraz kültürel farklılıklar var ve bir diğer önemli husus da benden 12 yaş büyük.. Sezgilerine hep güvendiğim annem de pek sıcak bakmayınca tüm bu nedenler birikip beni soğuttu . Geriye baktığımda güzel anılar da çok , çok şeyi paylaşıyorsun bu süreçte herşeyini biliyorsun yeni bir insana alışmak ona yeniden alışmak o kadar zor ki .. diğer taraftan bundan ayrılmak çok daha zor keza kendisi sıkıntılı Bi insan kolay kabullenmeyecek ve beni rahatsız edip zarar vermeye çalışacaktır . Çünkü artık 40 yasında olduğu ve baska Bi insanla hayat kurması benden daha güç olduğu , benim genç olmam vs gibi sebeplerle çok zorlanacak . Ve En önemlisi de şimdiye kDar hep benimle evlilik hayali kurdu her şeyi ona göre planladı bu yüzden de bir şok süreci geçirecek ve bunu bana da bedel olarak ödetecek .
Diğer yandan tak diye kesip atsam o kaçırdığım fırsatlar Kısmetler de artık yok . Yaşım geçtikçe evlenememekten kimseyi bulamamaktan çok korkuyorum .
sizler de bu hisleri yaşadınızmı ? Kaç yasında evlendiniz . Neler hissettiniz ne olur yardım edin çok üzgünüm .. 😞
Konuşarımı okumanı tavsiye ederim. Bu aşamada görmen güzel. 32deyken her gün geç kalmış hissediyorsun boşanıp yeni bi hayat için.
29da belki doğru kişi karşına çıkar.
Üslup düzelmiyor.
Aile daha da batıyor.
Kısıtlama basıyor.
Beta adam profili işte.
Uzun uzun yazacak halim kalmayana kadar ordan oraya çarpıldım. Böyle adamlar ki biri bendeydi boşanırken de aa tamam deyip gitmiyor.
 
28 yas gec bir yas degil hangi devirde yasiyoruz. Ama onun hakkindaki dusuncelernde cok abartili sen kendini cok degerli bulunmaz olarak goruyorsun ama bir erkek istedigi yasta istedigi kiza sahip olabilir okadarda vazgecilmez olcaginizi sanmiyorum 40 yas gec bir yas degil erkek icin. Tabiki ayrilin herkes yoluna bakain evlenemem kismetler kacti gibi cahil dusunceleden uzaklasin
 
Arkadaşlar merhaba , 28 yaşındayım . Evlilik konusunda artık bir yuva kurmak evlenmek istiyorum -yani hazırım.Ancak son 4 yıl içerisinde doğru olduğunu sandığım yanlış bir ilişki yasadım. Gözüm öylece kördü ki tüm fırsatları ve güzel kısmetleri elimin tersiyle ittim . Şimdi anladım ki hayatımdaki insanla kaderimi birleştirmek istemiyorum . Sürekli kafamda onun yanlıs kişi olduğunu düşünüyorum . Yapısı aşırı öfkeli ağzı bu süreçte bozuldu ve daha zorba kabadayı kıskanç beni karısı gibi gören Bi insan haline geldi . Evet kıskanılmak ve sahiplenilmek dozunda olursa güzel ama bu aşırı. Bunun dışında ailesini sevemedim Ben Ege’de doğup büyüdüm biraz kültürel farklılıklar var ve bir diğer önemli husus da benden 12 yaş büyük.. Sezgilerine hep güvendiğim annem de pek sıcak bakmayınca tüm bu nedenler birikip beni soğuttu . Geriye baktığımda güzel anılar da çok , çok şeyi paylaşıyorsun bu süreçte herşeyini biliyorsun yeni bir insana alışmak ona yeniden alışmak o kadar zor ki .. diğer taraftan bundan ayrılmak çok daha zor keza kendisi sıkıntılı Bi insan kolay kabullenmeyecek ve beni rahatsız edip zarar vermeye çalışacaktır . Çünkü artık 40 yasında olduğu ve baska Bi insanla hayat kurması benden daha güç olduğu , benim genç olmam vs gibi sebeplerle çok zorlanacak . Ve En önemlisi de şimdiye kDar hep benimle evlilik hayali kurdu her şeyi ona göre planladı bu yüzden de bir şok süreci geçirecek ve bunu bana da bedel olarak ödetecek .
Diğer yandan tak diye kesip atsam o kaçırdığım fırsatlar Kısmetler de artık yok . Yaşım geçtikçe evlenememekten kimseyi bulamamaktan çok korkuyorum .
sizler de bu hisleri yaşadınızmı ? Kaç yasında evlendiniz . Neler hissettiniz ne olur yardım edin çok üzgünüm .. 😞
28 yas çok genc ayrıl gitsin.
 
Arkadaşlar merhaba , 28 yaşındayım . Evlilik konusunda artık bir yuva kurmak evlenmek istiyorum -yani hazırım.Ancak son 4 yıl içerisinde doğru olduğunu sandığım yanlış bir ilişki yasadım. Gözüm öylece kördü ki tüm fırsatları ve güzel kısmetleri elimin tersiyle ittim . Şimdi anladım ki hayatımdaki insanla kaderimi birleştirmek istemiyorum . Sürekli kafamda onun yanlıs kişi olduğunu düşünüyorum . Yapısı aşırı öfkeli ağzı bu süreçte bozuldu ve daha zorba kabadayı kıskanç beni karısı gibi gören Bi insan haline geldi . Evet kıskanılmak ve sahiplenilmek dozunda olursa güzel ama bu aşırı. Bunun dışında ailesini sevemedim Ben Ege’de doğup büyüdüm biraz kültürel farklılıklar var ve bir diğer önemli husus da benden 12 yaş büyük.. Sezgilerine hep güvendiğim annem de pek sıcak bakmayınca tüm bu nedenler birikip beni soğuttu . Geriye baktığımda güzel anılar da çok , çok şeyi paylaşıyorsun bu süreçte herşeyini biliyorsun yeni bir insana alışmak ona yeniden alışmak o kadar zor ki .. diğer taraftan bundan ayrılmak çok daha zor keza kendisi sıkıntılı Bi insan kolay kabullenmeyecek ve beni rahatsız edip zarar vermeye çalışacaktır . Çünkü artık 40 yasında olduğu ve baska Bi insanla hayat kurması benden daha güç olduğu , benim genç olmam vs gibi sebeplerle çok zorlanacak . Ve En önemlisi de şimdiye kDar hep benimle evlilik hayali kurdu her şeyi ona göre planladı bu yüzden de bir şok süreci geçirecek ve bunu bana da bedel olarak ödetecek .
Diğer yandan tak diye kesip atsam o kaçırdığım fırsatlar Kısmetler de artık yok . Yaşım geçtikçe evlenememekten kimseyi bulamamaktan çok korkuyorum .
sizler de bu hisleri yaşadınızmı ? Kaç yasında evlendiniz . Neler hissettiniz ne olur yardım edin çok üzgünüm .. 😞
bu arada kimseyi bulamam diye korkuyorsan 28 yaşında 30 yasina gore daha çok sansin olabilir. ayrıl bir an once önüne bak.
 
Evlenirsen bu sefer boşanmak isteyeceksin çünkü bu insanla mutlu olamazsın, ama kocadan boşanmak sevgiliden ayrılmaktan daha büyük bir cesaret işi işte.

28 yaşta ne var ki, 29 unda biriyle tanışsan 30-31 inde evlensen 32-33 yaşında çocuğun olsa mesela. Yanında da doğru insan olsa. Her şey istediğin gibi olur.

40 yaşındaki adamla ne paylaşıyorsun, ne güzel akranların var. Bari yaşı büyük olduğuna göre edepli, huylu bir insan olsa ama o da yok ki.

Evlilik planları yaptıysa madem o da başkasını bulsun. Nişanlı değilseniz hiçbir vaadiniz bağlılığınız yok demektir. Gerçi insanlar nişandan bile dönebiliyor.
 
Arkadaşlar merhaba , 28 yaşındayım . Evlilik konusunda artık bir yuva kurmak evlenmek istiyorum -yani hazırım.Ancak son 4 yıl içerisinde doğru olduğunu sandığım yanlış bir ilişki yasadım. Gözüm öylece kördü ki tüm fırsatları ve güzel kısmetleri elimin tersiyle ittim . Şimdi anladım ki hayatımdaki insanla kaderimi birleştirmek istemiyorum . Sürekli kafamda onun yanlıs kişi olduğunu düşünüyorum . Yapısı aşırı öfkeli ağzı bu süreçte bozuldu ve daha zorba kabadayı kıskanç beni karısı gibi gören Bi insan haline geldi . Evet kıskanılmak ve sahiplenilmek dozunda olursa güzel ama bu aşırı. Bunun dışında ailesini sevemedim Ben Ege’de doğup büyüdüm biraz kültürel farklılıklar var ve bir diğer önemli husus da benden 12 yaş büyük.. Sezgilerine hep güvendiğim annem de pek sıcak bakmayınca tüm bu nedenler birikip beni soğuttu . Geriye baktığımda güzel anılar da çok , çok şeyi paylaşıyorsun bu süreçte herşeyini biliyorsun yeni bir insana alışmak ona yeniden alışmak o kadar zor ki .. diğer taraftan bundan ayrılmak çok daha zor keza kendisi sıkıntılı Bi insan kolay kabullenmeyecek ve beni rahatsız edip zarar vermeye çalışacaktır . Çünkü artık 40 yasında olduğu ve baska Bi insanla hayat kurması benden daha güç olduğu , benim genç olmam vs gibi sebeplerle çok zorlanacak . Ve En önemlisi de şimdiye kDar hep benimle evlilik hayali kurdu her şeyi ona göre planladı bu yüzden de bir şok süreci geçirecek ve bunu bana da bedel olarak ödetecek .
Diğer yandan tak diye kesip atsam o kaçırdığım fırsatlar Kısmetler de artık yok . Yaşım geçtikçe evlenememekten kimseyi bulamamaktan çok korkuyorum .
sizler de bu hisleri yaşadınızmı ? Kaç yasında evlendiniz . Neler hissettiniz ne olur yardım edin çok üzgünüm .. 😞
28 yaşında kimseyi bulamama korkusu mu olur ya.Ben o yaşta evlendim aklım hala neden 30larimi beklemediğimle dolu.Bence ileriyi göremediğin biriyle evlenmek için evlenme.Hayat neler getirir götürür bilinmez.Emin değilsen evlilik çekilir şey değil.😵
 
Aklıma takılan diğer bir husus ; bu kişinin kişilik özelliklerini söylemeden sadece yaşı sorun etseydim o zaman bakış açınız ne olurdu. Yolunda giden bir ilişki ama 12 yaş fark.. bunun İçin ayrı bir başlık açmayı düşünüyorum fikirleri merak ediyorum. Burdan bilenler yorum yazarken kişiden ve karakterden bağımsız değerlendirsinler . Yani yaş ciddi bir kriter midir yoksa tamamlayıcı mıdır bu Konuda fikir ve tecrübeleri öğrenmek istiyorum şuanki ilişkimden bağımsız olarak .. bu konu da açık ve devam etsin . Herkesin düşüncesi tecrübeleri benim için çok çok kıymetli yorumlarınızı Yaşadığınız ve tecrübe ettiğiniz şeyleri bekliyorum . Sevgiler
Yaş konusu biraz kişisel tercihlerle alakalı bir durum bence. Kimi der ki erkekler geç olgunlaşır, yaş farkı olması iyidir. Benim erkek arkadaşım benimle yaşıt. Hayatımda tanıdığım en olgun, en düşünceli insanlar arasındadır. Ayrıca ben aynı yaşta olmamızı çok seviyorum, ikimiz de hep hayatın aynı aşamasındayız. 19-21 yaştaki o hallerimizi de gördük, 30’lu yaşları da göreceğiz.

Yeni biriyle tanışsam ve yaşı benden büyük olsa benim yaşlarımdayken nasıl biri olduğunu merak ederim, kimin ne kadar yaşayacağı belli olmaz ama benden 10 yaş üzeri büyük olsa hayatının büyük bir kısmını kaçırmışım gibi hissederim.
 
Back
X