- 20 Temmuz 2015
- 1.391
- 2.000
- 133
- 46
- Konu Sahibi Bright crystal
-
- #21
eşiniz nesıklıkta geliyor eve banada oluyor bazen aramıyorum o arasın diye hep acele acele konuşuyor işi var bazende benim konuşacak bile halim yok,sevgisini sorguluyorum bazen kafamda nasıl anlatsamki 12 yıllık bir süreci böyle bir kaç satırla ifade edilmez eskiden çok ilgili bir adamdı ama ben çok mükemmeliyetciydim sitresliydim şimdi biraz rahatladım kendimide etrafıda çok sıkmıyorum ama bi boşlukvar sanki içimdeŞimdi o mesafeli diye bende geri duruyorum, niye aramıyorsun oluyor, arıyorum gayet mesafeliyiz, iş güç yoğunmuş
Ben bunları söylesem ilgi istiyorum desem, ben çocukların geleceği için iş kurmaya çalışıyorum, sen neyin derdindesin der
Of bilmiyorum işte böyle
Aynı şeyleri düşünüyorum, belki de ben fazla abartıyorum ama beraber bişeyler yapalım vs istiyorum,eşiniz nesıklıkta geliyor eve banada oluyor bazen aramıyorum o arasın diye hep acele acele konuşuyor işi var bazende benim konuşacak bile halim yok,sevgisini sorguluyorum bazen kafamda nasıl anlatsamki 12 yıllık bir süreci böyle bir kaç satırla ifade edilmez eskiden çok ilgili bir adamdı ama ben çok mükemmeliyetciydim sitresliydim şimdi biraz rahatladım kendimide etrafıda çok sıkmıyorum ama bi boşlukvar sanki içimde
sonbahardanmı acababiraz depresifim bu aralar kim haklı kim haksız çözemiyorum birlikte birşeyler planlarsam yapıyoruz beni kırmaz ama ben o plan yapsın birlikte olacagımız için heyecanlansın mutlu olsun istiyorum çok şeymi istiyorum acaba
bu arada ne iş yapıyorsunuz maşallah üç çocuga nasıl bakıyorsunuz ben ikiye yetişemiyorum özellikle dersleri beni yoruyor sizinkiler okula gidiyormu
Ya seviyorum da son zamanlar da neye kızacak aman kızmasın korkusu daha ağır basıyor, birde ben çalışıyorum o ev hanımı gibi iş ve yemek bekliyor , sorunun temeli de burdan çıkıyor , artık yorulmuş 40 yaşında düzenli bi aile hayatı istiyormuş vs, ama başka şehire giden de kendi, ben demedim ki, şartlarımız baştan belliydiBen sorunları tam anlayamadım. Eşinizin kişiliğini aşırı yargılıyorsunuz. Sevgi eksikliği var bence. Adama aşık değilsiniz
İşler hamilelikten sonra daha karıştı, yada maymun gözünü açtı bilmiyorum, iş işten geçmiş oldu, bu şehir dışı işi çıktı , iyice huylar değişti yada mesafe yüzünden böyle olduk
bilemedm her evlilikte oluyor böyle sorunlar. Ya ben anlayamadm ya da aşırı farklı düşğnüyorm. Kestirip atmayın bence o kdr değersiz bir evlilik de değil sizinkiYa seviyorum da son zamanlar da neye kızacak aman kızmasın korkusu daha ağır basıyor, birde ben çalışıyorum o ev hanımı gibi iş ve yemek bekliyor , sorunun temeli de burdan çıkıyor , artık yorulmuş 40 yaşında düzenli bi aile hayatı istiyormuş vs, ama başka şehire giden de kendi, ben demedim ki, şartlarımız baştan belliydi
Ben merhamet göremedim anlattıklarınız da. Size destek olsa yada eksikler de kızmaya tamam ama merhameti ben farkedemedim sanırımkendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum bu aralar
eşimle , çok dürüst çok ahlaklı bir insan olduğu vegüvendiğim için evlendim, zamanla sevgim de arttı, öyle böyle 10 yılı geçirdik
biraz antisosyal bir insan , hiçbiryere gitmez, bizim hiç ortak arkadaşlarımız filan yoktur, onun zaten pek arkadaşı yok, ben sürekli tek (çocuklarımla) takılıyorum , tatile çocuklarla gidiyorum çünkü gelse rahat etmez sevmez , bi düğüne filan gitmeyiz , ben tek giderim gibi şeyler .
çok sevgisini de belli etmez, mesafelidir biraz .
Bunları da sorun etmedim, evlilik yürüsün dedim,
ben ünv okul filan derken doğru dürüst ev hayatı görmediğim için ev işi yemek bunları da beceremedim sanırım, yada eşim çok mükemmelliyetçi , sürekli sorunlarımız burdan çıkıyor, temizlik ve yemek konularını sürekli sorun ediyor, çalışıyorum, elin kadını da bi yere kadar yapıyor ,
Şimdi 1 yıldır başka şehirde , ben çocuklarla yalnızım, herkes nasıl bakıyorsun tek diyor, ama ben çok rahatım , en azından kafam rahat, yemek temizlik başıma kalkan kimse yok .
Ve ben salak gibi yine hamileyim, hiç kendimi düşünmedim, herkes canının kıymetini biliyor, ben o seviyor diye yine hamileyim (ben de çok severim çocukları ama bu ortama bir çocuk daha niye diye düşünmeden edemiyorum Allah affetsin ) o beni düşünüyor mu bu kadar acaba
Doğumdan sonra atama isteyeceğim, onun olduğu şehire . Ama gitsem bir türlü , gitmesem bir türlü.çok iyi bir baba, çok iyi merhametli bir insan , seviyorum da ama ben beceremiyorum ,kızdığında çok kırıcı oluyor sonra Melek oluyor ama ben unutamıyorum.
Bunun için ayrılınır mı , çocukları babalarından nasıl ayırayım, yoksa zaten tek büyütüyorum gibi bişey
Ailesi de çok iyi, kendi ailemden ileriler, kayınvalidemde sabret, huyu böyle , sen takma diyor ama nereye kadar
Eskiden kavga etmeyelim aramız bozulmasın diye uğraşırken şimdi bi bahane etse de ayrılmayı o istese diyorum bazen, halbuki üzülürüm ama yoruldum galiba, o da bunu anladı herhalde ki eskiden bu iş yürümeyecek gibi laflar ederken şimdi bu gemiyi öyle yada böyle götüreceğiz ayrılmak yok gibi laflar ediyor
Bende böyle olduğu için üzülüyorum sanırım, kendimizi kandırıyoruz ama aynı evde iki yabancı gibiyiz bir olamadık, 10 yıldır tam anlamıyla bir aile olamadık, duvarlarını aşamadım. böyle devam edeceğiz başka çare yok, çünkü bi ayrılık durumu olsa çocukları ister, bende vermem çocuklarıBence siz ayrı evde daha iyi gibisiniz. En azından kafanız rahatmış, eşiniz de ara sıra gelip çocuklarla ilgileniyormuş. Çoktan ayrılmışsınız da resmiyete dökülmemiş gibi. Eğer yanına gidip aynı evde kalıp mutsuz olacaksanız bu düzeni devam ettirebilirsiniz.
Öncelikle Allah sabır versin benim annemle babam hep bu sorunlar içinde büyüdüm kavgalar gürültüler hep aynı şeylerden dert çektim şuan babamla görüşmüyorum evleniyorum zaten şehir bile değiştiriyorum evliliğini yık demiyorum ama çocuklarını o ortamdan uzak tut sana değilde eşine düşman olabilirler değişmesi için çabala gücün varsakendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum bu aralar
eşimle , çok dürüst çok ahlaklı bir insan olduğu vegüvendiğim için evlendim, zamanla sevgim de arttı, öyle böyle 10 yılı geçirdik
biraz antisosyal bir insan , hiçbiryere gitmez, bizim hiç ortak arkadaşlarımız filan yoktur, onun zaten pek arkadaşı yok, ben sürekli tek (çocuklarımla) takılıyorum , tatile çocuklarla gidiyorum çünkü gelse rahat etmez sevmez , bi düğüne filan gitmeyiz , ben tek giderim gibi şeyler .
çok sevgisini de belli etmez, mesafelidir biraz .
Bunları da sorun etmedim, evlilik yürüsün dedim,
ben ünv okul filan derken doğru dürüst ev hayatı görmediğim için ev işi yemek bunları da beceremedim sanırım, yada eşim çok mükemmelliyetçi , sürekli sorunlarımız burdan çıkıyor, temizlik ve yemek konularını sürekli sorun ediyor, çalışıyorum, elin kadını da bi yere kadar yapıyor ,
Şimdi 1 yıldır başka şehirde , ben çocuklarla yalnızım, herkes nasıl bakıyorsun tek diyor, ama ben çok rahatım , en azından kafam rahat, yemek temizlik başıma kalkan kimse yok .
Ve ben salak gibi yine hamileyim, hiç kendimi düşünmedim, herkes canının kıymetini biliyor, ben o seviyor diye yine hamileyim (ben de çok severim çocukları ama bu ortama bir çocuk daha niye diye düşünmeden edemiyorum Allah affetsin ) o beni düşünüyor mu bu kadar acaba
Doğumdan sonra atama isteyeceğim, onun olduğu şehire . Ama gitsem bir türlü , gitmesem bir türlü.çok iyi bir baba, çok iyi merhametli bir insan , seviyorum da ama ben beceremiyorum ,kızdığında çok kırıcı oluyor sonra Melek oluyor ama ben unutamıyorum.
Bunun için ayrılınır mı , çocukları babalarından nasıl ayırayım, yoksa zaten tek büyütüyorum gibi bişey
Ailesi de çok iyi, kendi ailemden ileriler, kayınvalidemde sabret, huyu böyle , sen takma diyor ama nereye kadar
Eskiden kavga etmeyelim aramız bozulmasın diye uğraşırken şimdi bi bahane etse de ayrılmayı o istese diyorum bazen, halbuki üzülürüm ama yoruldum galiba, o da bunu anladı herhalde ki eskiden bu iş yürümeyecek gibi laflar ederken şimdi bu gemiyi öyle yada böyle götüreceğiz ayrılmak yok gibi laflar ediyor
Evet gerçekten öyle.. benim yerimde başkası olsa bu kadar çeker mi diyorum bazen.İyi olmasının sebebi sizsiniz. Çok anlayışlı alttan alan birisiniz. Siz ondam hiçbişey istediniz mi bu güne kadar? Sanki hep başınızın çaresine kendiniz bakmışsınız gibi hissettim. İyi huylu olması yanısıra bencil yönü baskın bir eşiniz var. Ayrılmayın tabiki boşanınca hayat daha kolay olmuyor oda zor bir süreç ve sonrasında da getirdiği zorluklar mevcut. Ortak noktalar bulmaya çalışın yahut mutlu olacağınız şekilde rahat davranın kırıcı sözlerine takılıp üzülmeyin umursamadığınızı belli edin.
Evet gerçekten öyle.. benim yerimde başkası olsa bu kadar çeker mi diyorum bazen.
Hep başımın çaresine baktım , gebelik muayenesinde bile herkes eşiyle, ben hep tek gittim mesela, yada sağolsun kayınvalide ile, sevmez öyle dr a gitsin bebeği görsün.
Annesi de aynı sizin gibi diyor, umursama bi kulağından girsin diğerinden çıksın, bunları dert etme boşver diyor , işte bazen kafama takıyorum, şimdi Doğum da yaklaştı onun da etkisi var herhalde
Yok bizim sorunumuzun temeli bu, ilgisiz yada mesafeli olmasıSöylediğimiz şey basit değil aslında ama başka çaresi yok şuan için. İster istemez sizde eşinizle paylaşımda bulunmak istiyorsunuz ama erkekler işte işlerine geldiği gibi. Size ayrıca bir kçtülüğü yok ise çocupunuzun geleceğini düşünün sadece zaten o doğunca gözünüz eşinizi de görmez
Herkese karşı böyle , yoksa beni sevmediğini düşünürüm ama öyle değil ,herkese mesafeli.Birbirinizden bu kadar ayrı kalınca. Doğru-yanlışı. Eşinizle olan uyum problemlerini daha iyi analiz etmişsiniz. Peki ya bu saatten sonra napabilirsiniz ?? O adamın huyları asla ve asla değişmez. Yalnızca yasi gittikçe insanın huyları ve karakterinde yumuşama olur.. ne siz onun gibi olabilirsiniz . Ne de o sizin gibi olabilir. Eşinizin size karşı garezi yoksa. Yani herkese karşı böyle tutum içerisindeyse her şeyiyle.. bence kafaniza takmayın derim. Onun iç dünyasına girmeye çalışın yavaştan.. ama yumuşak yumuşak. Skmadan boğmadan.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?