Amin çok teşekkür ne güzel temenniler umarım sizde hep mutlu olursunuz28 yaşında dört yıllık evli biri olarak diyorum evlilik gerçekten nasip mi dersin şansmı dersin ne dersen artık. Çok efendi işinde gücünde dediğimiz adamlarla büyük aşkla evlenip boşananlar da var, görücü usulü evlenip çok mutlu olanlarda..Sadece diyeceğim şey İnşallah hakkında hangi yol hayırlıysa o olsun ve hakkında hayırlı olana gönlün de razı olsun.
Çok sevindim sizin adınıza fikirleriniz için teşekkür ederim bir ömür boyu mutluluklarBir çok şeyi değerlendirin (sevgi bağını geçiyorum) hayat görüşü,kültür, sosyal ortam, aile ilişkileri,maddiyat bunlar önemli şeyler. Ben 24 yaşında evlendim eşimle sevgiliyken 9-10 ay kadar beraber yaşadık aynı süre kadar nişanlı kaldık şuan 27 yaşındayım, geçmişe dönsem yine aynı yolu yürür eşimle evlenirdim her yaş ve olasılıkta yine eşimle olmak isterdim bu hissiyat işte bana evliliğe evet dedirttisevgiliyken aynı evde nasıl yaşıyorsak yine öyleyiz evlenince değişen bir şey olmadı aramıza sadece çocuğumuz katıldı, evlenince değişir, çocuk olunca değişir laflarına hiç inanmıyorum, balık baştan kokar başta sorunları görmezden gelenler değişti diyor.
Teşekkür ederim hakkında hayırlısı olsun inşallahÇok sevindim sizin adınıza fikirleriniz için teşekkür ederim bir ömür boyu mutluluklar
evliliği ciddiye alıyosun ve bu çok güzel bir şey, içine sinmeyen bir şeyler varsa iş ciddiye binmeden bırak Amin inşallahTeşekkür ederim hakkında hayırlısı olsun inşallah
9 ay için zaten bu hissiyat çok erken değil mi ?Öncelikle herkese merhabalar
27 yaşındayım 9 aylık bir ilişkim var ve evlilik düşünüyoruz, daha doğrusu kendisi çok istiyor ama ben henüz hazır değilim.
Özellikle evli olan hemcinslerimin fikirlerini almak istiyorum, evleneceğimiz kişiyi ilk görüşte hissedermişiz etrafımda ki neredeyse bütün arkadaşlarım evet hissetmiştim diyor ama bende böyle bir hissiyat olmadı
Bir de şuan ki aklım olsaydı evlenmeden önce kesinlikle şunlara daha çok dikkat ederdim dediğiniz şeyler var mı?
Erken tabi ki ama ilişkinin gidişatı o yönde olduğu için danışmak istedim.
Hissetmiyorsan zorlama bir duygu değil ki bu. Zaman birakmak daha iyi bence.
Ben hiç inanmıyordum ama ben de hissettim. Çok garip bir andı. "Ayy bu evleneceğim adam" dedim içimden, çığlık gibi birşeydiÖncelikle herkese merhabalar
27 yaşındayım 9 aylık bir ilişkim var ve evlilik düşünüyoruz, daha doğrusu kendisi çok istiyor ama ben henüz hazır değilim.
Özellikle evli olan hemcinslerimin fikirlerini almak istiyorum, evleneceğimiz kişiyi ilk görüşte hissedermişiz etrafımda ki neredeyse bütün arkadaşlarım evet hissetmiştim diyor ama bende böyle bir hissiyat olmadı
Bir de şuan ki aklım olsaydı evlenmeden önce kesinlikle şunlara daha çok dikkat ederdim dediğiniz şeyler var mı?
Ama herkes hissedecek diye bir kural yok.. İnsanlara davranışına bakın, ailesiyle ilişkisi nasıl, çocuk düşünüyorsanız çocuklarla genel olarak ilişkisine bakın (çocuk kısmı çok katı bir kural değil, kişiden kişiye değişebilir, hiç çocuk sevmeyen biri dahi kendi çocuğu için çıldırabilir) Dışarda alışveriş yaparken ya da sipariş verirken çalışanlara nasıl davranıyor, teşekkür ediyor mu mesela, yoksa insanlara tepeden mi bakıyor vs vs ..ilk aklıma gelenler. Üzücü olaylar karşısında tepkileri nasıl ki bana göre vicdan sahibi olması çok çok önemliydi, vicdanı olmayan insandan her türlü kötülük gelir. Kısacası üst üste değilse de çaktırmadan deneyin, izleyin ama görmezden gelmeyin.. İnsanların iyi kötü kendini bir yerde belli ettiğini düşünüyorum yeter ki iyi izleyelim..Benim eşimle zevklerim pek örtüşmez ancak birbirimizin keyif aldığı şeylerden keyif almayı öğrendik çünkü işin özü birlikte vakit geçirmeyi seviyoruz.. Karakterimizde çok farklı yönler olsa da özümüz bir yandan çok benzer..Benim çok geniş bir arkadaş çevrem var, ilk tanıştığımız günden beri birgün dahi katılmam demedi organizasyonlarımıza.. Arkadaşlarımı da sever, kaynaşır çünkü ben arkadaş konusunda oldukça seçiciyimdir tabii yıllar içerisinde elene elene stabil hale gelmiş de olabilir..Benim arkadaşlarım olan davranışları iyi ama kendisinin arkadaş çevresi hiç yok.
Beraber eğlenebiliyoruz ama karakter yapımız farklı sanırım bu beni düşündürüyor biraz. Teşekkür ederim cevabınız için
Benim kayınpederim eşine karşı çok hoyrattı, gelin var, yabancı var demez azarlardı, eşim ise tam tersi, senelerdir süren evliliğimizde beni her ortamda ya da başbaşayken övdü, onure etti. Dediğiniz genel tabii ama istisnalar da olabiliyor..Valla canım bende öyle bir hissiyat hiç ama hiç olmadı. Öyle bir şey olduğunu da sanmıyorum. Daha önce öyle hissettiğim kişiyle evlenmedim ama hiç hissetmediğimle evlendim. Evliliğim çok güzel gittiği için şuna daha çok dikkat ederdim diye bir düşüncem olmadı çok şükür ama evlenmeden önce dikkat ettiğim şeylerden bahsedeyim.
İşte ona karşı bir sevgi ve heyecan beslemek, merhametli, saygılı, efendi birini istemek falan bunlar zaten herkesin sevgililikte dahi dikkat edeceği şeyler o yüzden bu kısma hiç girmeye gerek görmüyorum.
En çok dikkat ettiğim şey karşıdaki (yani elbette sevgilim olan) kişideki evlilik heyecanı ve bu konudaki samimiyetiydi. Yani lafta olmaması önemli. Evlenmek istiyorum deyip kenara çekilen işi uzatıp duran erkekten kaçıp kurtulmak lazım.
İkinci dikkat ettiğim şey ise ailesiydi. Elma ağacında armut yetişecek hâli yok. Ailesi iyiyse ve benim aileme benziyorsa bu benim için iyidir. Kültür çatışması yaşamamak çok önemli bir şey. Senin için doğru olan onlar için doğru değilse tartışmalar kaçınılmaz oluyor. İlla benzeyecek diye bir şey yok ama benzerlik ne kadar artarsa senin de eşinle anlaşman o kadar kolay oluyor diyebilirim.
Bir de biraz klişe olacak ama kaynana kısmı çok önemli. Kaynanalar rol yapabilir en başta. Bunu anlamak için de evleneceğin kişinin babasını incelemelisin, eşine karşı iyiyse sevgi gösteriyorsa korkma o kadın mutludur zaten seni gözü görmez ama eşiyle arası iyi değilse ya hıncını senden alır ya da eşiyle her tartıştığında oğluna yapışır tepenizden gitmez. Ki zaten kayınbaba adayın iyiyse oğlu da ister istemez onu örnek alacak. Yani kaynanana bak gör halini demek yanlış olmaz.
Bunun dışında çok da kurcalamadım, aradığım şey bir ömür bıkmadan sevip sevilebileceğim huzur dolu bir aileydi. Birden aşık olup yanıp tutuşan biri hiç olmadım, tanıdıkça ve karşımdaki kişi benim için çabaladıkça aşık olma gibi bir huyum vardı hep. Eşim ona zaman geçtikçe daha çok bağlanacağımın sinyallerini vermese evliliğe yanaşmazdım bile.
Kendi açımdan dikkate aldığım şeyler az çok böyle şeylerdi. Sen de kendi kırmızı çizgilerini düşünüp bir yol çizebilirsin. Anne ve babanın fikirlerini de almanı öneririm çünkü onların yorumları muhakkak tutuyor.
En sağlıklısı mantıklı bir aşk evliliği yapmak bana göre
Ne güzel anlatmışsınızKüçük detayları izlemelisin :) kendi aile ve arkadaşlarına nasıl davranıyor , herhangi bir alışverişte tavrı nedir , tanımadığı insanlara ve dahi sokaktaki hayvanlara nasıl yaklaşıyor . Bunlar iyi bir insanmı hakkında sana fikirler verebilir. Ama ilişkisel anlamda daha da detaylı incelemelisin. Öfkelendiğinde ne yapıyor , hareketleri samimi mi ? , tartıştığınızda kavga etmeden çözebiliyor musunuz? Gibi soruların cevapları hayati önemde. Ama en en önemlisi de sevgilin olmasaydı da bu insanla arkadaş olabilirmiydin? Birlikte aynı şeylerden keyif alıyormusunuz, aynı hayat beklentileri varmı ?.
Sohbet edebiliyor musunuz ? Bu adam sorumluluk sahibi mi?
Ben eşimle tanıştığımda bu insanla evlenicem
hissi olmadı açıkçası ama tanıdıkça bana ne kadar benziyor dedim. Sonsuz bir güven verdi bana ,hayattan beklediklerimiz ve sorumlulukları sırtlayışımız aynıydı. İşten gelince bugün konuşamadık ,özledim hadi kahve içip sohbet edelim diye oturuyoruz .Yanyana olmaktan çok keyif alıyoruz sadece bomboş uzanmışsak bile birbirimize laf atıp eğlenebiliyoruz. Hala söylerim eşim olmasaydı da en yakın arkadaşım olarak hayatımda olurdun derim .karşılıklı dengeli aynı duyguları yaşadığın ilişkide misin bu çok önemli . sadece seviliyorum da evlilik nedeni değildir. Sürekli alan veya sürekli veren tarafta olmak insanı bir süre sonra bıktırıyor . İnşallah doğru seçim yapabilirsin
Allah daim etsin, sağlıkla Peki bu karakter farklılığı aranız da hiç problem yaratıyor mu acaba? Karakterden ziyade sevgi dilimiz farklı o daha dokunsal seviyor ben de tam tersi şuan dengede tutuyoruz öyle işte umarım hep mutlu olursunuz, teşekkür ederim
Ya tabii bir dönem çok tartıştık ama bu onun çok evhamlı benimse rahat olmamdan (benimki olması gerektiği gibi) kaynaklandı. Zamanla o daha sakinledi ben de daha çok anlamaya çalıştım. Hala zitliklarimiz oluyor ama olumlu yönleri çok daha ağır basıyor, eşim tam bir hayat arkadaşı, iyi bir eş, iyi baba, iyi evlat, iyi damat, neşeli, merhametli.. Olumsuz yönleri de var elbette hangimizin yok kiPeki bu karakter farklılığı aranız da hiç problem yaratıyor mu acaba? Karakterden ziyade sevgi dilimiz farklı o daha dokunsal seviyor ben de tam tersi şuan dengede tutuyoruz öyle işte umarım hep mutlu olursunuz, teşekkür ederim
inşallah hepimiz mutlu olalım 
zevklerimiz benziyor mizah anlayışımız aynı gibi bişey, ben bu adamla ömür geçer mi diye düşünerek teklifini kabul etmiştim. Eski sevgilimle sevgi problemimiz yoktu mesela ama ortak paydada buluşmak çok zor oluyordu zevklerimiz çoğunlukla uyuşmuyordu ite kaka götürdük ve sonu ayrılıkla bitti. 9 ay tabi ki erken bir süreç daha önce de belirtmiştim ilişkimiz o yönde ilerliyor, zaten kimseyi %100 tanıyamayız onun bilincindeyim, sadece bu süreçte nelere dikkat etmem gerekiyor onu öğrenmek istedim kendimce bir şeyleri gözlemliyorum zaten. Teşekkür ederim fikirleriniz için mutluluklar9 ay evlilik için erken bir süreç bence, eşim 15 yıllık arkadaşım olduğu halde ben onun ciğerini bilirim dediğim halde evlendikten sonra binbir türlü huyunu öğrendim
Birinin gerçek huyunu öğrenmek istiyosan seyahate çık veya aynı evde yaşa derler bence çok doğru.
