Evlilikte sahiplenme, Aşk ve Sevgi Üzerine

Yaşadığımız dönemde aşkı ne kadar yaşıyabiliyoruz,istediğimiz bir gram sevgi,neden evleniyoruz?mutlu olabilmek için ,
neden kocanızın o saçma sapan beş para etmez ailesine katlanıyorsunuz,tabiki ki mutlu olabilmek için...peki karşınızdaki,hayatınızdaki erkek bunun kıymetini biliyormu...BİR DOLU DEĞERİN KARŞILIĞINda yoksa hepmi sizden alıyor bencilce...
.Bazen soruyorum kendime aşk bukadar basit mi? sevginin degeri bu kadar mı sığlaştı.ben bu döneme ait sevgilerden,kalbimdeki aşktan aşkı sığ yaşayandan uzak dursanda ne fayda içleri yapay ilişkilerle okadar basitleşmişki ilişkinin değerini anlamayacak kadar kör olmuşlar...

eskiden herşeyi elde etmek bu kadar kolay değildi. evlenmeden önce beklentilerimizi veya karşımızdaki kişi görmek istemediğimizden oluyor yada kandırılma.bir ilişki istiyor musun bir tık kadar yakınında.doğal olarak biri biterse yenisi çok hızlı bir şekilde gelir. erkekler kadınlar gibi olaya duygusal bakmazlar.evlilik olayı kalıplardan ibaret. yaşın geldi evlen, okulu bitirdin evlen işini kurdun evlen, beyaz gelinlik özlemi,ev çeyiz eşya alma hevesi,aile etraf baskısı gene evlen,kadınların hele çocuk yapma yaşım geçmesin evlen, yerim yurdum belli olsun evlen, bir ilişkin var bunun sonu evlilik olmalı evlen

bence evliliklerde cikan problemler evliliklerin aliskanlik sonucu yapilmasi. yani siz birisiyle iliskiye basliyorsunuz, bir andan sonra o "aman benim hakkimda iyi bir izlenimi olsun" donemi bitiyor ve "ya yabanci mi, olacak o kadarcik kusurum" donemi basliyor ve bazen insanlar o kusurlardan dolayi birbirine gicik olabiliyor. ama yine de iliski devam ediyor, cunku artik aliskanlik olmus, onsuz da olmuyor. eee, disaridan evlen artik baskisi da gelince, icten ice gicik oldugun insanla evlenip gidiyorsun, beraber yasayinca daha da gicik olunacak taraflar ortaya cikiyor ya da yeni gicikliklar turuyor, mesela bizim kadinimizin baslica sorunu kayinvalide sonuc da mutsuz ciftler.
kadin olarak biz hep gelecege yonelik calisiriz. birini sevdigimiz zaman evlilik, yasimiz gecmeden cocuk dusunuruz. o yuzden bazen gozlerimiz korelir. bazen o cok sevdigimizi dusundugumuz adami aslinda sevmeyi coktan birakmis oluruz ama anlayamayiz, cunku baglaniriz ve hayallerimizi onun ustune kurariz. sevgili degil es olur o bizim icin. halbuki erkek icin o donemler gecici olur. mesela evlenirsin, onun esi, karisi olursun ama bir sure sonra o yenilik biter ve yeni ugraslar hayatiniza girer. bazi adamlar hobi bulur, haftalarca yataga girene kadar ev arkadasligi oynanir, bazi bazi adamlar da yeni kadinlara yonelir...
aslida ask gecicidir. yani bir insana devamli tutku duymak imkansizdir. evlendikten sonra birlikte yapilabilecek seyler teker teker yapilir ama sonra o bazen ayri durmak gerekliligi yuzunden ortaya cikan ozlem olmadigindan heyecan(ask) biter. varsa sevgiyle devam edilir, yoksa, kisilikler de uymuyorsa bitti, kavga dovus bitmez bir turlu.
divdilinin yazdigi gibi orada da kadin ve erkek beyninin ve yetistirilis bicminin etkileri basliyor iste. kadin kavga etse de adama baglaniyor, ama erkek... o baglanmiyor. ozellikle ataerkil kulturde erkek istedigini yapar, erkek adam su, erkek adam bu diye dusunur ve uygular.

"kocanızın o saçma sapan beş para etmez ailesine.."

ne kadar çirkin bir cümle.. karşı taraf bunu kendi ailemiz için düşünse kendini iyi hisseder misin?
İnsanı önce insan oldugu için Allah yarattığı için seveceksin. Şu kaynana kaynata sıfatı direkt öcü haline getiriyor insanları ya yazık! çok hastalıklı bir düşünce.

evlilikte eşini tek başına sahiplenmeye çalışanlar her zaman mutsuzsuzluğa mahkumdur.

Karsimdaki erkek yani hayatimin erkegi yaptigim fedakarliklari gormuyorsa ve/ya da kendi de fedakarlik yapmiyorsa çeker giderim bu kadar basit

Siz kaynanamısınız yoksa,size ne istediğim gibi yazarım
sizemi düştü o beşpara etmez aileyi korumak...